فرمت فایل : WORD + PPT
تعداد صفحات:31 ص + 27 اسلاید
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
مقدمه 5
1. دیدگاههای پیشنهادی و عملیات مربوطه 8
2. ردیابی ماشین در زمان حقیقی 12
1-2 قطعه قطعه کردن تصویر 13
2-2 فرضیه ساختن 15
3-2 بررسی فرضیه ها (الگوریتم طبقه بندی فرضیات) 17
4-2 نتایج ردیابی 21
3. انسجام دادن مسیریابی و ردیابی 23
1-3 استدلال احتمالی A 24
2-3 ساختار مسیریابی 27
3. نــتیجـه گـیـری 28
منـابــع و مــاخـذ 30
فهرست اشکال
عنوان شکل صفحه
شکل 1 14
شکل 2 16
شکل 3 16
شکل 4 19
شکل 5 20
شکل 6 22
شکل 7 29
مقـدمـه
در دهه ی گذشته ، در واقع پیشرفت گسترده ای در زمینه ردیابی و تشخیص اجسام صورت گرفته است . با این وجود بسیاری از الگوریتم های ردیابی اجسام یکسری ترکیبات پرهزینه ای را مثل معیار lone's با خصوصیات ثابت متحمل می شوند ، گرچه قدرت محاسبات کامپیوتر به طرز چشمگیری بهبود یافته است اما هنوز چنین دیدگاهها و روش هایی محتاج یکسری محاسبات کامپیوتری دقیق و بیشتری برای کاربردهایی با زمان حقیقی هستند.
این سیستم ردیابی با زمان حقیقی حیطه ی پژوهشی گسترده و مهمی دارد و از سیستم کاربردی مفید و سودمندی همچون سیستم اخطار دهنده تصادف رو در روی ماشین ها (شاخ به شاخ شدن) برخوردار است سیستم اخطار دهنده ی تصادف به راننده مانع های سرجاده را نشان می دهد و اورا از تصادف احتمالی آگاه می کند .
این سیستم ردیابی براساس دیدن است و این الگوریتم مسیریاب می تواند برای بهبود کارکرد هشدار برخورد بسیار مثمر ثمر باشند. به عنوان مثال بسیاری از سنسورهای LIDAR به خاطر بررسی مکانیکی و بررسی قبلی اطلاعات و فرآیند پیش پردازش داده ها عکس العمل هایی باتاخیری دارند. این تاخیرات طولانی توانایی و قابلیت سیستم را برای عکس العمل سریع روی خطوط جهت هدایت ماشین محدود می کند.
از طرف دیگر سیستم های بصری کامپیوتری تأخیری ندارند و حتی درشرایط کوتاه بودن زمان پردازش می توانند عکس العمل سریعتر و زمان تاخیر کوتاهتر را ایجاد نماید . علاوه بر این الگوریتم های دید کامپیوتری از قدرت ردیابی افقی بالاتر و دقت ردیابی بیشتری برخوردار می باشند.
هم چنین سیستم ردیابی بینا با همکاری یک الگوریتم ردیابی مسیری (تشخیص خطی ) می تواند به اجرای صحیح سیستم هشدار برخورد کمک نماید. (در شرایط استفاده از سیستم هشدار دهنده تصادف ، دانستن و اطلاع از این که مانع در مسیر مشابه با خود وسیله قرار دارد یا نه بسیار حائز اهمیت است.
این سیستم ردیابی بینا زمانی که در وسیله در line خود باشد کاملا دقیق عمل می کند اما اگر دوربین نیاز به callibre کردن و سنسورهای فعال داشته باشد دچار مشکل می شود.
به عنوان مثال بسیاری از این الگوریتم های بینا فاصله ی یک پیچ را با فرض مسطح بودن زمین تخمین می زنند که اغلب به خاطر یکسری نوسانات و تپه ها و تغییرات وسیله نقلیه اندازه ی حقیقی نیست و دارای خطا می باشد .چنین خطایی وقتی هدف در فاصله ای بیش از 30 متر قرار دارد بسیار چشمگیر خواهد بود. استفاده از ردیاب بینا (با سنسور اتصال) می تواند بسیار مفیدتر باشد . چرا که بیان این مطلب که آیا شئی در یک مسیر مشابه قرار دارد یا خیر کاری بس آسانتر است . به علاوه ، این کار می تواند با حذف خطاهای داخلی موجود در بافت و سازه مختصات وسیله نقلیه به پیشرفت تشخیص خطی کمک شایان ذکری نماید .