مقاله مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی

اختصاصی از یارا فایل مقاله مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:28

چکیده:

مراحل ساخت ساختمانهای اسکلت فلزی :
الف ـ عملیات ساخت اسکلت فلزی ساختمان :
1ـ تسطیح و گودبرداری و آماده کردن زمین
2ـ اجرای مراحل مختلف پی‌سازی و قالب‌بندی پی
3ـ آرماتوربندی و شناژ فنداسیون و نصب صفحه ستونها
4ـ بتن‌ریزی پی
5 ـ ساخت ستونها و نصب بر روی صفحه ستون
6 ـ نصب پلها و تیرهای اصلی و تیرریزی
7 ـ ساختن شمشیری پله‌ها
8 ـ بادبند
ب ـ عملیات سفت‌کاری :
1ـ طاق ضربی و دیوار چینی
2ـ اجرای هواکش و دودکش
3ـ اجرای ناودانها
4ـ نصب دروپنجره
5 ـ ایجاد چاه آشپزخانه و چاه فاضلاب
6 ـ گچ و خاک و سفیدکاری
7 ـ کف‌سازی و اجرای سنگ فرنیز
8 ـ سرویسها
9ـ بام
طاق ضربی :
در ساختمانهای آجری همه نوع سقفی می‌توان به کاربرد مانند سقفهای تیرچه بلوک، طاق ضربی، پیش‌ساخته و غیره. در مورد سقفهای تیرچه بلوک در بخش ساختمانهای بتونی توضیح داده خواهد شد. و در این بخش فقط با سقفهای طاق ضربی آشنا می‌شویم.
طاق ضربی معمولاً در بین تیرآهنهای پوشش سقف انجام می‌شود. در بعضی از شهرستانهای ایران مانند یزد طاق ضربی را با خیزبلند در حدود نیمدایره روی دهانه‌های تا حدود 6 متر هم اجرا می‌کنند برای اجرا طاق ضربی بدین طریق عمل می‌کنند که روی دهانه‌های اطاق را با فاصله‌های تقریباً یک متر به یک متر تیرآهن مناسب که نمره آن با توجه به دهانه طاق به وسیله محاسبه تعیین شده است قرار می‌دهند و آنگاه بین آن را به وسیله آجرهای فشاری با ملات گچ و خاک پر می‌نمایند. باید توجه نمود که آجر طاق ضربی نباید کاملاً زنجاب شده باشد(قبل از مصرف مدتی در آب قرار گرفته باشد) فقط باید آجر آب ندیده را بلافاصله قبل از مصرف در سطل آب فرو کرده و بعد در محل مناس نصب نمود. برای اطمینان از مقاومت طاق بعد از اتمام کار روی آن را به وسیله دوغابی از گچ می‌پوشانند تا کلیه منافذ طاق را که احتمالاً خالی مانده است پر نموده و جسم توپر و یکپارچه‌ای ایجاد نماید.
بهتر است در فصل بارندگی از اجرا این قسمت خودداری شود زیرا در غیراین‌صورت چنانچه بعد از اجرا طاق ضربی و قبل از اجرا پوششهای دیگر روی آن اگر باران ببارد آب باران به واسطه عدم وجود منافذ لازم روی سقف باقی مانده و موجب فساد گچ گشته و ایجاد خسارت می‌نماید(گچ در مقابل رطوبت مقاوم نیست). خیز طاق ضربی باید در حدود 2 سانتیمتر باشد. اگر کمتر از 2 سانتیمتر باشد بواسطه تخت بودن طاق ممکن است در اثر نیروهایی که از بالا به آن وارد می‌شود فرو ریزد و اگر بیشتر از 2 سانتیمتر باشد به علت آنکه مجبور هستیم از زیر سطح صافی داشته باشیم، ناچاراً باید خیز آن را از زیر با گچ و خاک پر نموده در این صورت طاق ما سنگین‌تر خواهد شد.
دیوار
با توجه به اینکه ابعاد آجر 5/15×11×22 می‌باشد در ساختمان دیوارهای آجری را به عرض 22 سانتیمتر(یک آجر) و یا 35 سانتیمتر(5/1 آجر) و یا 45 سانتیمتر(2 آجر) و یا 55 سانتیمتر(5/2 آجر) می‌چینند.
در ساختمانهای دیوار به دو منظور ساخته می‌شود.
الف ـ برای جداسازی قسمتهای مختلف ساختمان
به این نوع دیوارها پارتیشن یا جداکننده و یا تیغه می‌گویند. تیغه دیواری است به پهنای 5 یا 10 و یا 20 سانتیمتر. تیغه‌های بلند و طویل را نمی‌توان به پهنای 5 یا 10 سانتیمتر ساخت زیرا تیغه‌های 5 یا 10 سانتیمتری با ابعاد زیاد ایستا نخواهد بود. چنانچه بخواهیم تیغه‌های 5 سانتیمتری را با طول و یا ارتفاع زیاد بسازیم باید بین دیوار به فاصله‌های 5/1 تا 2 متر نبشی‌کشی نمائیم. در غیراین‌صورت این دیوارها با کوچکترین تکانهای جانبی فرو خواهد ریخت و در مقابل زلزله کوچکترین مقاومتی از خود نشان نمی‌دهد. ملات تیغه‌های 5 سانتیمتری معمولاً گچ و خاک است. در بعضی از ساختمانها تیغه‌ها را با بلوکهای گچی پیش‌ساخته به ضخامت 10 سانتیمتر نیز می‌سازند. این نوع پارتیشنها بیشتر در ساختمانهای فلزی و بتونی به کار می‌رود.
ب ـ دیوارهای حمال
این نوع دیوارها که دیوارهای اصلی ساختمانهای آجری می‌باشند برای انتقال بار ساختمان به زمین ساخته می‌شوند و فقط در ساختمانهای تمام آجری مورد استعمال دارند. حداقل ضخامت این نوع دیوارها 35 سانتیمتر است(5/1 آجر). این دیوارها علاوه بر حمال بودن عهده‌دار جداسازی بین قسمتهایی مختلف ساختمان نیز می‌باشند.
دودکشها  
دودکشها لوله‌هادئی هستند که دود یا هوای آلوده داخل دستگاههای تولید حرارت مانند دیگ‌های شوفاژ و یا بخاری‌های نفتی و گازی و همچنین هوای داخل فضای آشپزخانه و یا توالت را به خارج هدایت مینمایند.
دودکشها را معمولا در دیوارهای عریض‌تر میسازند و یا برای ساختن دودکشها از لوله‌های مخصوصی استفاده می‌نمایند. استفاده از لوله‌های سیمانی معمولی که دارای جداره کلفتی میباشد پیشنهاد نمی‌گردد زیرا کار گذاشتن این لوله در دیوار با توجه به قطر خارجی آن که در حدود 25 الی 30 سانتیمتر است در دیوار ایجاد بریدگی نموده و از قدرت آن میکاهد ولی چنانچه از لوله‌های ایرانیت استفاده گردد دودکشها بهتر کار خواهند نمود. بهتر است لوله ایرانیت در ضمن دیوار چینی در محل مخصوص کار گذاشته شود.
بلندی لوله‌های دودکش باید با توجه به بلندی ساختمانهای اطراف ساخته شود در هر حال دودکش باید در حدود 50 سانتیمتر از دیوارهای اطراف بلندتر باشد.
برای هر دستگاه حرارتی(بخاری) باید یک دودکش جداگانه ساخته شود و بدین ترتیب نباید هیچوقت از یک دودکش برای دو دستگاه بخاری استفاده نمود زیرا اگر فرض بر این باشد که دود در اثر گرم نمودن هوای مجاور خود و پائین آوردن وزن مخصوص آن(سبک شدن هوای مجاور) به بالا صعود می‌نماید حال اگر چند متر بالاتر نیز هوا در اثر گرما همین وزن مخصوص را داشته باشد نتیجتاً در دودکش اغتشاش ایجاد شده و دود بخارج نمیرود.
بهتر است در قسمت انتهائی دودکش وسیله‌ای نصب شود که از ورود مستقیم بادهای شدید به داخل بخاری جلوگیری شود این بادگیرها انواع مختلف دارد و یکی از آنها لوله‌هائی از آهن ورق گالوانیزه می‌باشد که بصورت شکل زیر می‌سازند.
چنانچه در ساختن دودکش از لوله استفاده نشود باید دقت نمود که داخل دودکش بوسیلة اندود گچ و خاک مسطح گردد زیرا در غیراینصورت ناهمواریهائی که سطح آجرگری دارد مانع صعود دود میگردد.
اندودگچ و خاک داخل دودکش باید همزمان با دودکش‌سازی انجام شود زیرا بعد از اتمام کار دسترسی به تمام قسمتهای آن ممکن نیست. چنانچه دودکش در وسط بام قرار گیرد باید برای ایزولاسیون اطراف آن همان دیتیلی را که در مورد جان پناه توضیح داده شد اجراء گردد. دودکش‌هائی که برای دستگاههائی با حرارت زیاد ساخته میشوند باید در داخل وسیلة مواد نسوز(آجرنسوز ـ خاک نسوز) اندود شود.
ناودان
همانطوریکه میدانیم کلیه آب بام بوسیله شیبهای احداثی به محل ناودان راهنمائی شده از آنجا به چاه و یا خارج میریزد بدین لحاظ اطراف ناودان بیشتر از کلیه نواحی دیگر بام محل عبور آب بوده و خطر نفوذ آب از آنجا بیشتر است. بهمین دلیل برای اجرای آن قسمت از بام دیتیل مخصوصی را اجراء می‌نمایند.
بهترین محل ناودان
بهترین محل برای ناودان درست در وسط بام میباشد. (محل برخورد اقطار) زیرا فاصله آن نقطه از تمام نقاط دیگر تقریباً بیک اندازه بوده و در نتیجه با توجه به 2 درصد شیب مورد نیاز بار کلی سقف در همه جا بطور یکسان پخش میشود ولی اگر ناودان درست در وسط ساختمان نباشد در نتیجه بیک نقطه از بام دورتر بوده و بهمان نسبت بار آن نقطه بیشتر خواهد بود.
ولی انتخاب محل ناودان درست در وسط بام بعلت وجود اطاقها و سالنها و اینکه نمیتوان از وسط اطاقها لوله فاضل آب گذرانیده تقریباً هیچ وقت مقدور نیست.
با توضیحات فوق روشن است که باید برای محل ناودان جائی را انتخاب نمود که نزدیک‌ترین فاصله ممکن را به تمام نقاط بام داشته باشد. تا بدینوسیله بار بام حداقل شود ضمناً عبور لوله ناودان در طبقات مزاحمتی برای اطاقها و سالنها و کمدها ایجاد ننماید.