یکی از مسائل عمده که در نظام آموزش و پرورش هر کشوری از دیرباز مطرح بوده، ارزشیابی از عملکرد تحصیلی دانش آموزان است.ارزشیابی فعالیت نظامداری است که طی آن ملاکهایی برای ارزشگذاری تعیین می شود، اطلاعاتی درباره وضعیت موضوع یا پدیده مورد نظر فراهم می آید( موسی پور، 1376).ارزشیابی به عنوان یکی از مهمترین ملاک های تحقق اهداف نظام آموزش و پرورش کشور اهمیت ویژه ای در آینده تحصیلی دانش آموزان دارد؛ چرا که معیار اینکه نهاد آموزش و پرورش تا چه حد توانسته است از بودجه عمومی در راستا ی اهداف نظام آموزش و پرورش بهره گیرد ،رابطه مستقیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان دارد، اگر چه عملکرد آنان نتیجه تلاش فردی آنها به شمار می رود اما از سوی دیگر، حاصل امکانات و فرصت هایی است که نظام آموزش و پرورش با استفاده از بودجه عمومی برای آنها فراهم می کند. پس می توان گفت که ارزشیابی تحصیلی در نهاد آموزش و پرورش جایگاهی به سزا دارد. بنابر این فرایند ارزشیابی از یک طرف گویای عملکرد تحصیلی دانش آموزان است و از طرف دیگر نتایج حاصل از فرصت های آموزشی فراهم آمده برای دانش آموزان را نشان می دهد (حسنی و کیامنش،1388).از طرفی هم یکی از موثرترین وکارسازترین مجاری اصلاح نظام آموزش وپرورش، تحلیل ونقد نظام ارزشیابی از آموخته های دانش آموزان درسایه اهداف وآرمان های تصریح شده نظام آموزشی(برنامه درسی) است(مهر محمدی،1382). ارزشیابی توصیفی الگویی کیفی است که تلاش می کند به جای کمّی نگری از طریق توجه به معیارهای درسی و آموزشی به عمق و کیفیت یادگیری دانش آموزان توجه کند و تبیین و توصیفی از وضعیت آنان ارایه دهد.