57 ص
امروزه با افزایش جمعیت و گسترش دائمی شهرها, نیاز انسان به مواد مصرفی روز به روز بیشتر می شود و زیاد شدن مواد مصرفی موجب افزایش زباله می گردد که انسانها به نحو فزاینده ای آنها را به محیط زیست تحمیل می نمایند. باید توجه داشت که این زباله ها از عوامل آلودگی به شمار می رود و نه تنها زندگی حیوانات و گیاهان را به خطر می اندازند بلکه به آلودگی خاک, آبهای زیر زمینی و در برخی موارد مرگ و میر آبزیان منجر می شود. بطور مثال در ایران فقط طی سالهای 65- 1335 بمدت 30 سال جمعیت شهرها از حدود 6 میلیون به 26 میلیون افزایش یافته و این در حالی است که جمعیت روستاها از 13 به 22 میلیون رسیده است و این ارقام گویای رشد نامتناسب شهرها و تولید زباله بیشتر را در پی خواهد داشت.
اخیراً در جهان در رابطه با طرح تبدیل و استفاده از گاز حاصل از مواد دفعی (LFG) موج جدیدی ایجاد شده است. مثلاً در آمریکا این موج بیشتر ناشی از بندهای مربوط به نیروگاههای کوچک در قانون معروف به Parpa بوده است.
گاز متان که خود 60% از LFG را تشکیل میدهد یکی از گازهای گلخانه ای است که از لحاظ پتانسیل ایجاد پدیده گلخانه ای, هم ارزش CO2 است و در ضمن علاوه بر اینکه این ماده قابل انفجار است در صورت عدم کنترل صحیح می تواند باعث آلودگی آبهای زیر زمینی شود.
گروهی از افراد عادی فکر می کنند که چون این گاز از زباله ها و مواد دفعی حیوانات بدست آمده است گازی خطرناک است و سوختن آن نیز نا مطمئن است ولی باید گفت موضوع بر عکس است در واقع باید متذکر شد که از لحاظ مواد حاصل از احتراق (NO2, VOC, HS, CO) گاز متان دارای آلودگی کمی باشد و چون دمای شعله آن پائین است میزان NO2 آن حدود 60 درصد کمتر از احتراق گاز طبیعی خواهد بود و از لحاظ علمی این گاز از انجام مجموعه ای از واکنشهای زیست شیمیایی بر روی مواد آلی تجزیه پذیر موجود در مواد دفعی طی شرایط بی هوازی تولید می گردد.
طی سالیان اخیر در اروپا نیز تکنولوژی بیوگاز بسیار مورد توجه قرار گرفته و بزرگترین مرکز بیوگاز اروپا بنام مرکز Rautenwey در وین پایتخت اتریش قرار دارد که در آن از گاز حاصل از دفن زباله ها برای تولید 8 مگاوات الکتریسیته استفاده می شود و گروه دیگری از کشورها حتی از این هم فراتر رفته اند و بدنبال آن هستند که از این گاز حاصله در تکنولوژی پیل سوختی خود استفاده نمایند تا بدین وسیله ارزش افزوده محصول تولیدی را بالاتر برند.
محل مصرف بیوگاز از انعطاف پذیری بالایی برخوردار است و از کوره یک آبگرمکن ساده تا یک پیل سوختی را شامل می ود.
طبق اطلاعات بدست آمده پتانسیل استانهای مختلف کشور جهت تولید گاز LFG (بیوگاز) در تحقیقی بعنوان "برآورد قابلیت گاز از محلهای دفن زباله شهری برای استانهای ایران" مورد مطالعه قرار گرفته است. این نتایج بیانگر آن است که بر اساس آنالیز زباله شهرهای مختلف امکان استحصال حجم قابل توجیهی از بیوگاز در کشور وجود دارد و البته حجم گازهای تولیدی از مراکز دفن را می توان افزایش داد.