بسیاری از خانواده های ایرانی کبک را می شناسند و لااقل برای یک بار هم که شده آن را در طبیعت، باغ وحش ها یا رسانه ها دیده اند. کبک از ظاهر زیبا و آواز خوش برخوردار است که هر کدام قدرت و زیبایی طبیعت خدادای را متبلور می سازد. اکثر روستائیان عزیز به طور کامل با آن آشنایی داشته و میزبان این پرنده زیبا در کشتزارها و مزارع خود هستند. به طوری که هر صبح یا غروب همراه با غره های طنین انداز کبک روانه مزارع و یا خانه هایشان می گردند . کبک پرنده ای است با جثه ای نسبتا کوچک اما صورت ظاهری بسیار زیبا و جذاب به گونه ای که دور سر را نواری سیاه رنگ، زیر گلو لکه نخودی رنگ و پهلو ها را خال های کشیده ای به رنگ بلوطی احاطه کرده و نوک و پای آن نیز به رنگ سرخ میباشد. آواز این پرنده طنین انداز بوده و تا مد کوتاهی ادامه می یابد. کبک در اواخر اسفند و اواسط بهار به صورت گله های ۲۰-۱۵ تایی جفت گیری نموده و سرانجام در اواسط اردیبهشت شروع به تخم گذاری می نماید. جوجه کبک ها پس از ۲۶-۲۴ روز سر از تخم بیرون آورده و در روزهای تابستانی خرداد و تیر به همراه مادر در دامن طبیعت قدم می گذارند.