پایان نامه بررسی مکانیزم‌های سویچینگ در سیستم‌های مخابرات

اختصاصی از یارا فایل پایان نامه بررسی مکانیزم‌های سویچینگ در سیستم‌های مخابرات دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:61

فهرست مطالب:

 

فصل اول

مقدمه‌ای بر شبکه‌های مخابراتی

۱-۱ تعریف شبکه‌های مخابراتی و بررسی یک شبکه تلفی ساده ۲

۲-۱ مرکز تلفن ۳

۳-۱ تقسیم‌بندی شبکه‌های تلفنی و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر ۴

۴-۱ انواع ترانک ۶

۵-۱ آنالیز یک مکالمه ۷

فصل دوم

اساس سیستم‌های سوئیچینگ دیجیتال

۱-۲ تکنیک مالتی پلکسینگ ۱۲

۲-۲ معرفی باس استاندارد ۱۳

۳-۲ پروسه نمونه‌برداری ۱۴

۴-۲ استفاده از تکنولوژی دیجیتال ۱۵

۵-۲ روش‌های کنترل ۱۷

۶-۲ ساختارشبکه سوییچ نرم افزاری ۱۸

۱-۶-۲ شبکه دسترسی ۱۹

۲-۶-۲ بخش سوئیچینگ ۱۹

۳-۶-۲ شبکه ارتباطی ۱۹

فصل سوم

اساس شبکه‌های مخابراتی

۱-۳ مقدمه ۲۲

۲-۳ شبکه‌های مخابراتی (Telecommunication network) 23

3-3 مفهوم سوئیچ ۲۳

۱-۳-۳ ضرورت احداث مراکز سوئیچ ۲۴

۴-۳ دلایل ایجاد مراکزسوئیچ ۲۴

۱-۴-۳ سوئیچ مداری ۲۴

۲-۴-۳ سوئیچ پیامی ۲۵

۳-۴-۳ سوئیچ بسته ای packet switching 25

5-3 ارتباط شبکه ها ۲۵

۶-۳ کد شناسایی (Office code) 26

1-6-3 مراکز خصوصی ۲۷

۲-۶-۳ مراکز remote 28

3-6-3 کارت مشترک Subscriber Line Unit 28

7-3 کارت مشترک دیجیتال ۲۹

۱-۷-۳ دیاگرام کابل کشی تا مرکز ۳۰

۸-۳ تجهیزات مراکز سوئیچ ۳۰

۹-۳ نحوه ارتباط مشترک با سوئیچ ۳۱

۱۰-۳ سیکل یک مکالمه داخل مرکز ۳۲

۱۱-۳ شدت ترافیک (Telephone Traffic) 33

12-3 روند مکالمه بین مراکز ۳۳

۱۳-۳ اعمال حفاظتی سوئیچ ۳۴

۱۴-۳ فریم‌های ماژول ورگهای شبکه سوئیچ ۳۵

۱۵-۳  SND 35

1-15-3 طبقات ظرفیتی ۳۶

۲-۱۵-۳ آرایش سخت افزاری SND 37

16-3 مالتی پلکسرشبکه سوئیچ (SNMUXA) 37

17-3 ماتریکس شبکه سوئیچ (SNMAT) 38

18-3 فریم SND 38

1-18-3 M:MUXC: ماژول کنترل مالتی پلکسر ۳۹

۲-۱۸-۳ M:OML920: ماژول سوئیچ مالتی پلکسرنوری برای دیتا با سرعت Mbps920 39

3-18-3 M:OFC اتصال فیبرنوری ۴۰

۴-۱۸-۳ M:LILE: ماژول واسط شبکه LTG نوع E 40

5-18-3 M:MUXC ماژول کنترلی مالتی پلکسر ۴۰

۶-۱۸-۳ OML920‌: M: ماژول سوئیچ مالتی پلکسرنوری برای دیتا با سرعت Mbps920 40

19-3 یونیت مشترکین: (subscriber line unit) = SLU 41

20-3 وظایف برد مشترکین ۴۳

۲۱-۳ شلف سوئیچ ۴۳

۱-۲۱-۳ FBI 45

2-21-3 شلف ترانک ۴۵

۳-۲۱-۳ DTI (دیجیتال ترانک) ۴۶

۴-۲۱-۳ ASIG 46

5-21-3 MFC 47

6-21-3 انواع ASIG 47

7-21-3 ODT – MDT 47

22-3 شلف کنترلی ۴۷

۲۳-۳ نحوه برقراری ارتباط ساده تلفنی بین دومشترک ۴۸

۲۴-۳ طرز ON نمودن Power شلفها ۵۱

۱-۲۴-۳ PSM: 4K 51

2-24-3 RLM 52

 

 

چکیده:

فصل اول

مقدمه‌ای بر شبکه‌های مخابراتی

-1 تعریف شبکه‌های مخابراتی و بررسی یک شبکه تلفی ساده

شبکه‌های مخابراتی جهت انتقال سیگنال‌ها از نقطه‌ای به نقطه دیگر بکار می‌روند. بهترین مثال یک شبکه مخابراتی، شبکه تلفن است و ساده‌ترین شبکه تلفن از یک تلفن به ازای هر مشترک تشکیل شده است. مسیر ارتباطی بین این دو تلفن را یک رابط (link) می‌گوییم.

در صورتی که هر دو مشترک فوق بتوانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند، آن را خط دوطرف می‌نامیم. هرگاه بخواهیم این شبکه را گسترش دهیم، برای هر مشترک جدید نیاز به یک رابط جدید داریم شکل 2 یک شبکه تلفن با چهار مشترک به همراه تجهیزات موردنیا آ ن را توصیف می‌کند.

همانطور که مشاهده می‌کنیم، توسعه شبکه از دو مشترک به بالا باعث اضافه شدن وسیله‌ای دیگر به نام سوئیچ شده است که تعیین کننده مقصد مکالمه هر کدام از مشترکین می‌باشد. در صورتی که بخواهیم شبکه فوق را باز هم گسترش دهیم، تعداد رابطه‌ها افزایش می‌یابد یا یک تقریب را می‌توان گفت هرگاه تعداد N مشترک تلفنی داشته باشیم، در این صورت تعداد رابطه‌‌ها N²/2 خواهد شد. مثلاً اگر 10000 مشترک تلفنی در این شبکه موجود باشد، در این صورت تعداد رابطه‌های موجود 500000=2/² 10000 خواهد شد. پس با این روش امکان توسعه شبکه در مقیاس وسیع وجود ندارد.

2-1 مرکز تلفن

در شبکه‌های عملی مبنای تمرکز تمام سوئیچ‌ها در یک محل به نام مرکز سوئیچینگ و تخصیص دادن تنها یک رابط به ازای هر مشترک گذاشته شده است.

هر سه کلمه مرکز سویئیچینگ و مرکز تلفن اشاره به یک مفهوم دارند. هر کدام از رابطه‌ها که به مرکز متصل می‌گردد، تشکیل یک حلقه (LOOP) بین مرکز و مشترک ایجاد می‌کند. رابط‌های مشترکین از طریق کابل وارد مرکز تلفن می‌شود. جهت افزایش قابلیت انعطاف اتصال بین رابط‌ها در کابل و تجهیزات مرکز تلفن از وسیله‌ای به نام Main Distribution Frame (MDF) استفاده می‌شود. از طرفی MDF محلی مناسب برای تست نیز می‌باشد. در MDF تجهیزات حفاظتی ولتاژ و فیوز نیز بکار رفته است. هر مرکز تلفن تعداد رابط‌های محدودی را شامل می‌شود. مثلاً یک مرکز تلفن با ظرفیت 100 شماره تنها می‌تواند به 100 مشترک سرویس دهد. بنابراین با گسترش شبکه‌های تلفنی و بالا رفتن تعداد مشترکین بایستی بین مراکز تلفن نیز از طریق مراکز دیگر ارتباط برقرار کنیم. در این حال به مراکزی که به تعداد محدودی از مشترکین مثلاً 10000 تا سرویس می‌دهند، مراکز محلی (Local Exchange) و به مراکزی که بین مراکز محلی ارتباط برقرار می‌کند. مراکز اولیه (Primary center) و به مراکزی که بین مراکز محلی ارتباط برقرار می‌کنند، مراکز ثانویه (Secondary center) و نهایتاً به مراکزی که بین مراکز ثانویه ارتباط برقرار می‌کنند، مراکز بین‌المللی (International exchanges) می‌گویند.

3-1 تقسیم‌بندی شبکه‌های تلفنی و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر

می‌توان در یک طبقه‌بندی کلی شبکه‌ها را به دو دسته عمومی و خصوصی تقسیم کرد. شبکه‌های عمومی قابل استفاده توسط مردم می‌باشد، ولی شبکه‌های خصوصی به شرکت‌ها یا افراد جهت استفاده خصوصی آن‌ها تخصیص داده می‌شود. شبکه‌های خصوصی را Private Branch Exchange (PBX) می‌نامند. گاهی اوقات به PABX, PBX نیز می‌گویند. شبکه‌های خصوصی تمام وظایف شبکه‌های عمومی را دارند. به رابط‌های بین یک شبکه خصوصی و عمومی یا دو شبکه خصوصی، ترانک (Trunk) به واسطه‌ای گفته می‌شود که ارتباط دهنده محیط درون و برون PBX است)، می‌گویند.

همانطور که از جمله فوق استنباط می‌شود، سه نوع ترانک وجود دارد:

1. ترانک شهری یا C ترانک که جهت ارتباط PBX با مراکز تلفن شهری است.
2. ترانک خصوصی به یا Tie Trunk (Tie به معنای گره زدن می‌باشد. خطوطی هستند که دو مرکز را به طور خصوصی به هم وصل می‌کنند) که جهت ارتباط بین مراکز خصوصی بدون واسطه قرار گرفتن O است.
3. ترانک متصل کننده دو O به یکدیگر که از لحاظ سخت‌افزاری با Tie Trunk تفاوتی نمی‌کنند. در این حالت از دیدگاه PABX مرکز تلفن محلی، یک مرکز تلفن شهری C.O (Central Office) است. PABX بر حسب نیاز می‌تواند یک یا چند ترانک متصل شونده به مرکز تلفن شهری را به خود اختصاص دهد.3-1 تقسیم‌بندی شبکه‌های تلفنی و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر
   می‌توان در یک طبقه‌بندی کلی شبکه‌ها را به دو دسته عمومی و خصوصی تقسیم کرد. شبکه‌های عمومی قابل استفاده توسط مردم می‌باشد، ولی شبکه‌های خصوصی به شرکت‌ها یا افراد جهت استفاده خصوصی آن‌ها تخصیص داده می‌شود. شبکه‌های خصوصی را Private Branch Exchange (PBX) می‌نامند. گاهی اوقات به PABX, PBX نیز می‌گویند. شبکه‌های خصوصی تمام وظایف شبکه‌های عمومی را دارند. به رابط‌های بین یک شبکه خصوصی و عمومی یا دو شبکه خصوصی، ترانک (Trunk) به واسطه‌ای گفته می‌شود که ارتباط دهنده محیط درون و برون PBX است)، می‌گویند.
   همانطور که از جمله فوق استنباط می‌شود، سه نوع ترانک وجود دارد:
   1. ترانک شهری یا O.C ترانک که جهت ارتباط PBX با مراکز تلفن شهری است.
   2. ترانک خصوصی به یا Tie Trunk (Tie به معنای گره زدن می‌باشد. خطوطی هستند که دو مرکز را به طور خصوصی به هم وصل می‌کنند) که جهت ارتباط بین مراکز خصوصی بدون واسطه قرار گرفتن C.O است.
   3. ترانک متصل کننده دو C.O به یکدیگر که از لحاظ سخت‌افزاری با Tie Trunk تفاوتی نمی‌کنند. در این حالت از دیدگاه PABX مرکز تلفن محلی، یک مرکز تلفن شهری C.O (Central Office) است. PABX بر حسب نیاز می‌تواند یک یا چند ترانک متصل شونده به مرکز تلفن شهری را به خود اختصاص دهد.

شکل بالا که صرفاً یک مثال از PBX است، نشان می‌دهد که این مرکز خصوصی چهار خط C.O ترانک و مثلاً 100 مشترک داخلی دارد. مثال دیگری است که در طی آن سه مرکز PBX از طریق خطوط Tie Trunk به طور خصوصی به یکدیگر مرتبط می‌شوند و با مراکز شهری خود نیز توسط رابط‌های C.O ترانک در ارتباط‌اند.

4-1 انواع ترانک

در تقسیم‌بندی دیگری ترانک‌ها می‌توانند به صورت یک جهته یا دو جهته عمل کنند. در ترانک دو جهته هم امکان برقراری تماس از سمت مرکز فرضی A به سمت مرکز فرضی B (خارج شونده Out Going) و هم امکان تماس از سمت مرکز B به سمت مرکز A (وارد شونده In Comming) است. در مثال زیر، ترانک‌های بکار رفته در دو مرکز A و B هر دو به صورت بیرون رونده (Out Going) و وارد شونده (In Coming) عمل می‌کند.

در ترانک یک جهته تنها امکان برقراری تماس از دست یکی از دو مرکز A و B میسر است.