مقاله رویکردهای ، تحولات وزمینه های مناسب برای کاربرد اطلاعات در آموزش کشاورزی

اختصاصی از یارا فایل مقاله رویکردهای ، تحولات وزمینه های مناسب برای کاربرد اطلاعات در آموزش کشاورزی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:36

فهرست مطالب:

چکیده :

مقدمه :

 تحولات ناشی از فناوری اطلاعات در توسعه آموزش کشاورزی

اهداف فناوری اطلاعات در آموزش کشاورزی

رویکردهای توسعه فناوری اطلاعات در مراکز آموزش کشاورزی

رویکردهای کاربرد فناوری اطلاعات و ارتباطات ( فاوا ) در برنامه های درسی

برنامه ریزی درسی مبتنی بر فناوری اطلاعات

نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارتقای یاد گیری فراگیران

کاربرد های فناوری اطلاعات در آموزش کشاورزی

نقش اینترنت در آموزش کشاورزی

نتیجه گیری

 راهکارهای پیشنهادی  

چکیده :
    پیشرفت سریع در فناوری اطلاعات، روشهای جدید همکاری و مشارکت را بین مؤسسات آموزش کشاورزی را ممکن ساخته است. اگر مراکز آموزش کشاورزی بخواهند خود را تحولات وپیشرفتهای سریع علم و تکنولوژی همگام سازند، لازم است اساتید و آموزشگران بطور مستمر با بکارگیری فناوری اطلاعات دانش خود را روزآمد سازند. تحولات حوزه فناوری اطلاعات همواره نظامهای آموزشی را تحت تأثیر قرار داده است. باتحول سریع علوم وفنون جوامع معاصر بطور فزاینده ای در حال تنوع، پیچیده شدن و تحول اند. همگام با چنین تحولی، فرایند آماده سازی نسل جوان به عنوان متفکران مستقل، مولد ورهبران آینده باید متحول شود. اما، تحول در فرایند فعالیتهای آموزش کشاورزی نیازمند تحول در نگرش و بینش طراحان و مجریان برنامه های درسی، باز نگری وبازآزمایی سازه های برنامه های آموزشی است.
مهمترین قابلیتهای فناوری اطلاعات در آموزش کشاورزی کشور، کمک به کاهش هزینه ها و افزایش کارآمدی در استفاده از منابع موجود، آماده‌سازی فراگیران برای ورود به بازار کار، تسهیل و کارآمد سازی فعالیتهای تحقیقاتی و کمک به کاربردی کردن یافته های پژوهشی، ایجاد شرایط اجزای شیوه های مناسب آموزشی و افزایش علاقه دانشجویان است.
مقاله حاضر به ارائه درباره تحولات ناشی ازفناوری اطلاعات در توسعه آموزش کشاورزی، کاربردهای فناوری اطلاعات در آموزش کشاورزی، مزایای کاربرد اینترنت در آموزش کشاورزی، اهداف فناوری اطلاعات در آموزش کشاورزی، ضرورت تحول در آموزش کشاورزی با استفاده از فناوری اطلاعات،رویکردهای کاربردفناوری اطلاعات در برنامه های درسی و.... نتیجه گیری و پیشنهادات می پرداز د.
 کلید واژه‌ها : فناوری اطلاعات، آموزش کشاورزی، فناوری اطلاعات و ارتباطات
 
مقدمه :
ایجاد تحولات سریع و روز افزون در جوامع باعث شده تا آموزش نقش متفاوت ودر عین حال پیچیده ای داشته باشد. آموزش،بویژه درکشاورزی با چالش هایی در راستای ایجاد کشاورزی پایداروتوسعه روستایی مواجه است. آموزش کشاورزی می تواند نقش مهمی در آماده سازی کشاورزان، محققان، فراگیران، آموزشگران، مروجان و اعضای مجتمع های کشت وصنعت، برای کمک به جمعیت در حال رشد و دستیابی بیشتر به خودکفایی داشته باشد. دستیابی گسترده به پایگاههای اطلاعات الکترونیکی و منابع اطلاعاتی، بکارگیری فناوری اطلاعات درآموزش کشاورزی وکاربرد عملی فنون آموزش نوجوانان وجوانان، راهکارهایی هستند که به دانش آموزان ودانشجویان یامی دهند که چگونه مسائل ومشکلات خود را حل نموده و راه حلهای مناسب را بیابند. استفاده از این راهکارها به تدریج باعث ایجاد روندی طولانی مدت در کسب حقایق و اطلاعات می گردد.
در سالهای اخیر، پیشرفت های روز افزون درفناوری اطلاعات ( از جمله اینترنت) زمینه همکاری و مشارکت بین مؤسسات و مراکزآموزش کشاورزی را بطور فزاینده ای هم دردرون کشورها وهم خارج از مرزها امکان پذیرساخته است. پیشرفتهای جدید جهانی در علم و فناوری اطلاعات، اثرات شگرفی بر مؤسسات ومراکز آموزش کشاورزی داشته است.
اگر مراکز آموزش کشاورزی می خواهند همگام با تغییر وتحولات سریع موجود در علم و فناوری پیش روند، این، امر نیازمند انجام آموزش های مداوم برای آموزشگران، دانش آموزان و دانشجویان و بهره برداران علوم کشاورزی، تبادل افکار درون سازمانی و برون سازمانی و برگزاری نشست های علمی با استفاده از کارگاههای آموزشی و بهره گیری خلاق و نوآور از نظامهای اطلاعات الکترونیکی و یادگیری از راه دوراست.
مقدمه آموزش کشاورزی را می توان به سه عامل عمده : فراگیر، آموزشگر وتجهیزات آموزشی تقسیم کرد و اثرات فناوری اطلاعات را حول این سه عامل در نظر گرفت. بایدتوجه داشت که منظور از تجهیزات آموزشی مواردی مانند کلاس، کتاب و ابزار آموزشی مانند رایانه، نرم افزار و وب است. با توسعه فناوری اطلاعات وگسترش کاربرد رایانه های شخصی، سیاری از موانع موجود بر سر راه کاربرد رایانه در آموزش از بین رفت.
رایانه ها به عنوان ابزارهای آموزشی وهمچنین ابزارهای بهبودمدیریت آموزش بکار گرفته شدند.شاهد افزایش کارآیی آموزشی، بوسیله برگزاری دوره های آموزشی پیوسته خواهیم بود. توانایی آموزشگران و فراگیران در دسترسی هرچه بیشتر به منابع وبه یکدیگر، سبب افزایش سرعت وعمق مطالعات می شود. این امر همچنین، هزینه آموزش را پایین می آورد وبه دانش آموزان و دانشجویان امکان می دهد، خود برنامه ریز،  آموزش های خویش باشند. 
در عصر اطلاعات، نظام آموزش کشاورزی علاوه بر گسترش کمی و تغییر شکل شیوه، کاهش هزینه های آموزشی از لحاظ محتوایی نیز دچار تحولات جدی خواهد شد. نظام آموزشی مذکور این امکان را فراهم می آورد که خلاقیت، استعداد و توانایی های بالقوه هر فراگیر، متناسب با علایقی که دارد بارور شود.  در این نظام، آموزشگران وکتاب های درسی از زبده ترین وبهترین افراد و انواع در سطح کشور یا حتی جهان خواهند بود که همه فراگیران بطور یکسان می توانند از آنها استفاده کنند.
ازآنجا که تجهیزات و امکانات آزمایشگاهی ومنابع کتابهای درسی وکمک درسی با آخرین وپیشرفته ترین اطلاعات و فناوری در اختیار فراگیران قرار خواهد داشت، بطور طبیعی انتظار می رود که کیفیت آموزش و خروجیهای این نظام، نسبت به شرایط کنونی، بسیار مطلوبتر باشد. ادغام فناوری اطلاعات وارتباطات در نظام آموزشی کشور از جمله آموزش کشاورزی، علاوه بر ملاحظات فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، تکنولوژیکی و ارزشی، مستلزم بستر سازی و آماده سازی دقیق، عالمانه، آگاهانه و همه جانبه نگری است. از آنجایی که نهادینه کردن فناوری اطلاعات در نظام آموزشی کشور، گذر از مراحل انتقال ایده، ایجاد، جذب وبومی سازی است، اشاعه ومستند را طلب می کند و دسترسی به منابع، ذخاِیر دانست و تجربیات جهانی به سهولت از این گذر کمک می کند. ا ستفاده مؤثر از فناوری اطلاعات یکی از مهمترین وظایف مراکز آموزشی در سطح کشور است.
امروزه با تغییر وتحولات جهانی وبه منظور ایجاد تطابق و پاسخ به واقعیات بخش روستایی و کشاورزی در کشورهای مختلف جهان وبه خصوص در کشورهای در حال توسعه، ضرورت بازنگری در آموزش کشاورزی ایجاب می کند اهداف و وظایف خاصی بنا بر مقتضیات زمان برای آن تعریف شود.
پیشرفتهای سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان چالشی برای نظامهای آموزشی مطرح شده که در صورت استفاده صحیح از آنها می توان از فرصت هایی که توسط بکارگیری فناوری اطلاعات خلق می شود برای رفع کاستیهای موجود بهره برد ودر غیر این صورت مراکز آموزش کشاورزی قادر نخواهد بود کارکردهای مورد نظر خود را که شامل تولید دانش، انتقال دانش و ارائه و نشر آن است، انجام می دهند.
مراکز آموزشی بایستی بتوانند بطور فعال محیط خود را سازماندهی و از منابع موجود درآن استفاده کنند.