دانلود تحقیق استان کرمان

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق استان کرمان دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:65

فهرست مطالب:

موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان
جغرافیای طبیعی و اقلیم استان
جغرافیای تاریخی استان
کرمان  
وضعیت اجتماعی و اقتصادی استان
جاذبه‌های طیبعی
منابع و تفرجگاه‌های آبی
دریاچه‌ها و آبگیرها
رودخانه‌ها
رودهای حوزه آبریز جازموریان
 آبریز نمک‌زارهای مرکزی
چشمه‌ها و مراکز آب‌درمانی
چشمة حسین ‌آباد – راین
ارتفاعات و قله‌ها
 کوه هزار
  کوه بی‌سوخته
  دشت‌ها و کویرها
مناطق حفاظت شده شکارگاه‌ها
تفرجگاههای ییلاقی
ییلاق ماهان
فضای روستایی ویژه
  روستای باغ دشت
  روستای میمند
  فاریاب
  شاهماران
عشایر و گذرگاههای ایلی استان
جاذبه‌های تاریخی وباستانی قلعه‌ها
بناها یادمان تاریخی وقلعه‌ها ارگ بم
آب انبار و حمام‌ها
کاروانسراها
  کاروانسرای چهار سوق
  کاروانسرای وکیل
  سرای گلشن
   مدرسة شفیعیه
بازارها
   بازار میدان ارگ( توحید)
  بازار اصلی کرمان
 بازار ارگ
 بازار گنجعلی‌خان
  بازار و مجموعة وکیل
  بازار عطاری
  بازار مسگری
  بازار کفاش‌ها
گنبدهای تاریخی
دروازه‌ها
باغ‌های قدیمی
این باغ که در 6 کیلومتری ماهان قرار دارد به
سایر آثار تاریخی
 میل نادری( فهرج)
بناها و اماکن مذهبی  آرامگاه مشاهیر
مسجد گنجعلی‌خان
مساحد قدیمی
  مسجد وکیل
  مسجد جامع کرمان
  مسجد چهل ستون
مقابر و امام‌زاده‌ها
امامزاده زید
  مقبرة امامزاده شاهزاده حسین
ویژگیهای فرهنگی و هنری
   فرهنگ زرتشتی
  جشن‌ها، سرورها
مراسم ویژه محلی
 آداب و سنن در الگوی پوشش و لباس
کتابخانه و سالن‌های نمایش
صنایع دستی و سوغاتی‌ها
موزه‌ها
موزة ضرابخانه( موزة سکه)
  موزة مردم شناسی حمام گنجعلی‌خان
نام و نشانی مکانهای تاریخی و دیدنی‌های مهم
شهرستان کرمان
شهرستان جیرفت
شهرستان زرند
شهرستان سیرجان
شهرستان بم
شهرستان بردسیر
شهرستان رفسنجان
شهرستان بافت
شهرستان شهر بابک
فهرست منابع

موقعیت جغرافیایی و تقسیمات سیاسی استان

استان کرمان در جنوب شرقی ایران واقع شده است. از شمال با استانهای خراسان و یزد، از جنوب با استان هرمزگان، از شرق با سیستا ن و بلوچستان و از غرب با استان فارس همسایه است. مساحت این استان حدود 175069 کیلومترمربع است بین 55 درجه و 25 دقیقه تا 32 درجة عرض شمالی و 26 درجه و 53 دقیقه تا 29 درجه و59 دقیقه طول شرقی از نصف‌النهار گرینویچ قرار گرفته است.

استان کرمان بعد از استان خراسان دومین استان پهناور کشور است و حدود 11 درصد از خاک ایران را در برگرفته است. این استان یکی از مرتفع‌ترین استانهای کشور است، و شهرستان بافت آن با 2250 متر ارتفاع از سطح دریا مرتفعترین شهرستان استان می‌باشد. بر اساس آخرین تقسیمات کشوری استان کرمان مشتمل بر 10 شهرستان، 7 شهر و 31 بخش است. شهرستانهای آن عبارتند از: بافت، بردسیر، بم، جیرفت، رفسنجان، زرند، سیرجان، شهر بابک، کرمان و کهنوج.

جغرافیای طبیعی و اقلیم استان

استان کرمان درجنوب‌شرقی ایران قرار گرفته است و ارتفاعات آن دنبالة رشته کوههای مرکزی ایران است که از چین خوردگی‌های آتشفشانی آذربایجان شروع می‌شود و تا بلوچستان امتداد دارد و دنبالة آن چندین بار در فلات مرکزی به وسیلة حوزه‌های پست داخلی و کویر قطع می‌شود. زمان تشکیل این چین‌خوردگیها با پیدایش فلات داخلی و عقب‌نشینی دریای تنیس همراه است. به دنبال حرکات کوه‌زایی و باز شدن دهانه‌های آتشفشانی، کف دریای تنیس بالا آمد و آب دریاهای اطراف نیز بر اثر تبخیر شدید و تراکم رسوبات آن خشک شد و قشر ضخیمی از رسوبات نمک دریا روی آنها به جای ماند و کویرهای کنونی( کویر لوت) را تشکیل داد. در نواحی پست، ذرات حاصله از متلاشی شدن و فرسایش کوهستانها، روی هم انباشته شد که با وزش باد به حرکت در می‌آیند و تپه‌های متحرک شنی را بوجود می‌آورند.

رشته کوههای مرکزی در این منطقه دشتهای وسیع استان را از یکدیگر جدا می‌سازند این کویرها بطور کلی 2 رشتة عمده هستند که از شمالغربی به جنوب شرقی کشیده شده‌اند و مهم‌ترین آن رشته کوههای بشارگردکوهبنان است.

این رشته کوه‌ها دنبالة کوههای جندق و بیابانک هستند که تا کرمان و بم گسترش یافته‌اند. از قلل مهم آن می‌توان به کوههای کوهبنان، طغرل‌الجرد( تخ‌راجه) پلوار، سیرچ، ابارق، و تهرود اشاره کرد که بزرگترین حایل بین مناطق کویر با سایر مناطق استان می‌باشند.

رشتة دوم کوههایی است که از یزد تا کرمان و چاله جازموریان کشیده شده‌اند و به موازات رشتة اول امتداد دارند. از ارتفاعات مهم این رشته نیز می‌توان کوههای مدور، شهر بابک، کوه پنج، چل‌تن لاله‌زار، هزار بحر آسمان، جبال بارز و شهسواران را نام برد.

در قسمت جنوب شهرستان کهنوج نیز رشته‌کوههای بشاگرد، دنبالة رشته کوههای زاگرس قرار دارتد و این منطقه را از استان هرمزگان جدا می‌سازند. وجود ارتفاعات و پستی بلند‌یهای در منطقه و شرایط خاص اقلیمی، آب و هوای متفاوتی در نواحی مختلف استان به وجود آورده است. نواحی شمالی و شمال‌‌‌‌‌‌غربی و مرکزی دارای آب و هوای خشک و معتدل است و نواحی جنوبی و جنوب شرقی آب و هوای گرم و نسبتاَ مرطوب دارد. مقدار بارش ریزشهای جوی بسیار متغیر و کم است. بیشترین باران در منطقة جیرفت می‌بارد. اراضی مرتفع و بادگیر توأم با طوفان و گرد و غبار است. آب و هوای شهر کرمان خشک و نیمة معتدل است. بر اساس گزارش سازمان هواشناسی در سال 1370 حداکثر مطلق درجة حرارت 6/39 درجة سانتیگراد، حداقل مطلق درجة حرارت 17- درجة سانتی‌گراد و تعداد روزهای یخبندان 79 روز بوده است.

این گزارش حاکی از آن است که متوسط درجة حرارت استان در ماههای اردیبهشت، خرداد، مرداد، و تیر بین 20 تا 25 درجة سانتی‌گراد می‌باشد و از دیدگاه استفاده‌های جهانگردی، مطلوبترین ماهها جهت مسافرت به استان می‌باشند. متوسط بیشترین درجة حرارت با 7/26 درجه مربوط با تیرماه و کمترین آن اختصاص به بهمن ماه دارد که 9/3 درجة سانتی‌گراد می‌باشد.

استان کرمان تحت تأثیر بادهای مختلف برون منطقه‌ای و محلی است. وزش این بادها، آب و هوای آنرا دستخوش تحولات و تغییرات قابل توجهی می‌کند. این بادها عمدتاَ از نوع بادهای موسمی خشک هستند و در ماههای اسفند، فروردین و اردیبهشت می‌وزند. و جهت آنها از جنوب غربی به طرف شمال‌شرقی و مشرق است. این بادها انبوهی از خاک و شن با خود به طرف شهر کرمان می‌آورند و سبب تقلیل رطوبت نسبی هوا می‌گردند. همچنین بادهای غربی و شمال‌غربی باعث ریزش باران در زمستان و بهار می‌شوند.

ریزش نزولات جوی از آبان ماه شروع و تا اردیبهشت ماه سال بعد ادامه می‌یابد. بیشترین میزان بارندگی از دیماه تا اردیبهشت ماه است. اغلب این بارشها به صورت باران است و گاهی هم اندکی برف می‌بارد. میزان بارندگی سالانة استان در سال 1370 ، برابر 7/114 میلی‌متر بوده است.

جغرافیای تاریخی استان

سابقة سکونت و استقرار در دیار کرمان به هزارة چهارم قبل از میلاد می‌رسد. این منطقه یکی از قدیمی‌ترین نواحی ایران بشمار می‌رود و در گذر زمان گنجینه‌های فرهنگی تاریخی گرانبهایی در آن پدید آمده است. که نمایانگر روند تاریخی و حبات اقتصادی – اجتماعی آن است. وجود هر فضای تاریخی در کرمان بیانگر بخشی از زوایا و ابعاد زندگی مردم و حکومت‌های این مرز و بوم است.

تأسیس و تخریب، مرمت و انهدام، همه و همه نشانگر حیات بر جنب و جوش این دیار ناشناخته است. فلت آثار تاریخی کرمان در قیاس با شهرهایی چون اصفهان و شیراز به دلیل رنج و آسیبی است که حوادث ناگوار تاریخ در این منطقه پدید آورده است. همین معدود آثار و در و دیوارهای شکسته نیز نشانة توانایی، پایداری و کوشش‌های مردم این خطه از کشور است. با نگاهی اجمالی به گذشتة بعضی از شهرهای مهم این استان سیمای تاریخی آن بیشتر روشن می‌شود:

کرمان

در مدارک تاریخی و جغرافیایی اسلامی این منطقه کرمان، کارمانیا، ژرمانیا، کرمانیا، کریمان، کارمانی، و کرمانی ذکز شده است. اگر کارمان را دو کلمه بگیریم» کار« به معنی جنگ و» مان« به مفهوم محل است که در مجموع معنی» جایگاه دلاوری و نبرد« دارد.

بعضی از جغرافیدانان نام قدیم این شهر را گواشیر( بدشیر) خوانده‌اند، گفته می‌شود؛ گواشیر همان

» کورة اردشیر« یا شهر اردشیر بوده است که به تدریج به» گواشیر« تبدیل شده است.

به استناد منابع عرب و یهود، کرمان منسوب به کرمان بن هیتال بن ارفحشد بن سام بن نوح است و نام آن در کتیبة بیستون به صورت» بوتیه« ذکر شده است.

در دورة ساسانیان فرمانروای کرمان عنوان شاه داشت. چنانکه بهرام چهارم( 388-389 م.) به مناسبت اینکه در زمان پدرش والی کرمان بود به کرمانشاه( شاه کرمان) معروف بود. در این دوره سیرجان مهم‌ترین ناحیة کرمان محسوب می‌شد.

کرمان در دورة اسلامی و مقارن با 21 تا 24 ه.ق و سالهای بعد از آن تلاطمات سیاسی زیادی را شاهد بود. عمر‌بن‌خطاب در این زمان سهیل عدی وعبدالله عتیان را مأمور فتح کرمان کرد. سرداران نامبرده با گرفتن اندک جزیه‌ای از حاکم کرمان به مدینه مراجعت کردند.

یزگرد سوم در سال 29 ه.ق در مقابل حملة اعراب به کرمان گریخت ، گفته می‌شود که تا آن زمان هنوز هم ساکنین کرمان نسبت به وی وفادار مانده‌اند.

در سال 31 ه.ق مردم کرمان به جرم ندادن جزیه به مورد هجوم سردار عرب، عبدالله بن عامر قرار گرفتند. وی که از سوی عثمان مأمور فتح کرمان شده بود بدون مقاومت اهالی کرمان را فتح کرده و جزیه چندین سال عقب افتاده را هم از اهالی باز پس گرفت و مجاشع بن مسعود را با یک هزار تن سپاه به حکومت کرمان برگزید و خود عازم خراسان گردید. در درگیرهایی که بین اهالی و سپاه عرب درگرفت با مداخله نیروهای کمکی عبدالله بن عامر کرمان به تصرف کامل مسلمانان درآمد و مجاشع در دوران خلافت عثمان و علی ابن ابیطالب علیه السلام، کماکان حاکم کرمان ماند.چ

در دورة خلافت بنی‌امیه شورشهایی در کرمان بر پا شد عبدالرحمن بن اشعث از طرف امویان به جای مجاشع به حکومت کرمان منصوب شد. در زمان خلافت عمربن‌‌‌‌‌‌عبدالعزیز( 99- 101 ه.ق) غسان نامی به حکومت کرمان منصوب گردید. در دوران حکومت وی کرمان رو به آبادی نهاد و بسیاری از آتشکده‌های زرتشتیان که به آنها مجوسیه می‌گفتند، خراب شد.

در زمان خلفای بنی‌عباس حوادث مهمی در کرمان روی نداد. در این دوره کرمان در معرض حملة اقوامی که قبل از اسلام در بنادر خلیج فارس می‌زیستند قرار گرفت. ولی معتصم آنها را شکست داده و از کرمان خارج کرد.

در سال 253 ه.ق کرمان به تصرف یعقوب لیث مؤسس سلسلة صفاریان درآمد بعد از وی برادرش عمرو فارس کرمان و سیستان را در تصرف داشت.

در سال 266 ه.ق کرمان به تصرف سامانیان در آمد، لیکن در سال 267 ، عمرو بار دیگر بر کرمان استیلا یافت. بعد از درگذشت عمرو لیث حکام کرمان توسط امرای سلسلة سامانی تعیین می‌شد.

در سال 315 ه.ق کرمان به تصرف معز‌الدولة دیلمی درآمد و دیلمیان جنین دهه بر این شهر حکومت راندند. بعداَ بر سر تصرف کرمان میان خاندان آل بویه اختلاف افتاد و کشمکش میان دیلمیان و آل بویه تا سال‌ها ادامه داشت و در این زمان نیز کرمان به دفعات دست به دست می‌شد، تا اینکه در سال 433 ه.ق کرمان به تصرف آلب ارسلان سلجوقی درآمد و وی مؤسس سلاجقة کرمان شد که حکومت آنان تا سال 538 ه.ق ادامه داشت.

به گفتة یاقوت حمومی کرمان در دورة سلاجه از بهترین و آبادترین بلاد محسوب می‌شد. در اواخر دوران زمامداری این سلسله اوضاع داخلی کرمان دستخوش هرج و مرج گردید و نابسامانی آن با حملة غزان شدت گرفت.

در سال 538 ه.ق غزان بر کرمان مسلط شدند و زرند را موقتاَ مرکز ایالت خود قرار دادند. در این دوره ملک دینار غزنوی حاکم کرمان بود.

بعد از درگذشت ملک دینار پسرش علاءالدین فرخ شاه( 591- 592 ه.ق) به جای او نشست، در دوران وی کرمان دستخوش آشوب و ناامنی گردید و جمعی از امراء به نام علاءالدین تکشش خوارزمشاه خطبه خواندند(568-596 ه.ق) خوارزمشاه هم از این موقعیت استفاده کرده و سپاهی را از خراسان مأمور تصرف کرمان کرد. در نتیجه در سال 592 ه.ق کرمان ضمیمه قلمرو خوارزمشاهیان گردید و هندوخان پسر علاءالدین تکش خوارزمشاه حاکم آنجا شد. مقارن در گذشت تکش باز کرمان میدان تاخت و تاز ترکمانان غز شد. در این ایام ملوک شبانکاره به کرات برای سرکوبی غزان به کرمان تاختند تا سرانجام این ایالت را به تصرف خود در آوردند، لیکن بر اثر ظلم و بیدادگری حکام شبانکاره اهالی به جان آمده علیه این قوم سر به شورش برداشتند و عجم شاه یکی دیگر از پسران ملک دینار را که در زمان هندو‌خان روانة خوارزم شده بود و در این زمان در کرمان بسر می‌برد، به امیری انتخاب کردند. در همین گیرودار اتابک مظفرالدین سعد بن زنگی( 599- 623 ه.ق) که با ملوک شبانکاره در زد و خورد بود کرمان را یکباره در سال 600 و بار دیگر در سال 602 ه.ق به تصرف خود درآورد و کرمان تا سال 607 بوسیلة یکی از گماشتگان اتابک سعد اداره می‌شد در این سال گماشتة اتابک از فرمان مخدوم خود سرپیچید و بار دیگر اوضاع کرمان آشفته شد. در همین زمان تاج‌الدین ابوبکر که از طرف سلطان محمد خوارزمشاه بر شهر زوزن و قهستان حکومت می‌کرد. از این هرج و مرج استفاده کرده و کرمان را به تصرف خود در آورد.

در سال 619 ه.ق مقارن رسیدن چنگیز خان به خراسان یراق حاجب( قتلغ خان) از امرای خورازمشاهی بر کرمان استیلا یافت و رسماَ سلسلة قزاختائیان را بنیان گذاشت. این سلسله از 619 تا 703 ه.ق در کرمان سلطنت کردند. در زمان حکومت قزاختائیان بود که مارکوپولو سیاح معروف و نیزی از کرمان دیدن کرد.

در سال 714 ه.ق امیر مبارزالدین محمد مؤسس سلسلة آل مظفر، کرمان را تصرف کرد. بعد از انقراض این سلسله کرمان ضمیمة متصرفات امیر تیمور گورکانی شد و پس از تیموریان سلسله‌های قراقویونلو و آق‌قویونلو به ترتیب کرمان را تصرف کردند.

مقارن ظهور شاه اسماعیل اول مؤسس سلسلة صفویه( 905- 930ه.ق) کرمان در تصرف پسران سلطان حسبن بایقرا بود. شاه اسماعیل با اعزام یکی از سرداران خود به نام جان محمد به کرمان، این شهر را بدون مقاومت و خونریزی به تصرف درآورد. در این زمان عده‌ای از ازبکان از طریق خراسان به کرمام تاختند، لیکن از سرداران شاه اسماعیل شکست خورده و عقب‌نشینی کردند. از این تاریخ به بعد تا پایان سلسلة صفیه کرمان قرین امنیت و آسایش بود. گنجعلی خان یکی از معروف‌ترین حکام دورة صفوی است که در مدت مأموریت خود در کرمان نسبت به آبادی و عمران آنجا سعی و کوشش زیاد کرده و آثار زیادی در آن شهر از خود به یادگار گذاشته است.

محمود افغان در سال 1132 ه.ق به قصد تصرف اصفهان پایتخت صفویه از طریق سیستان خود را به کرمان رسانید، لیکن در آنجا از لطفعلی خان والی فارس و برادرزادة فتحعلی خان وزیر اعظم به سختی شکست خورد و به قندهار گریخت. محمود افغان بار دیگر در سال 1132 ه.ق از راه سیستان به کرمان تاخت و پس از استیلا بر آن از طریق یزد راهی اصفهان شد. پس از دفع اشرف افغان توسط نادر و خلع شاه طهماسب دوم از سلطنت کرمان مانند سایر مناطق ایران به تصرف نادر مؤسس سلسلة افشار درآمد بعد از کشته شدن نادر، کرمان دستخوش هرج و مرج گردید و به وسیله افغان‌‌‌‌ها و بلوچ‌ها تاراج شد.

کریم خان زند مؤسس سلسلةزندیه( 1163- 1193 ه.ق) بعد از سرکوبی مخالفین خود خدامراد خان زند را با سپاهی به کرمان فرستاد این سردار بدون هیچ‌گونه مانعی کرمان را تصرف کرد.

بعد از انقراض سلسلة زندیه بوسیلة آغا محمد خان قاجار، روز‌های تاریک و تیره‌‌‌‌‌‌‌‌روزی کرمانیان آغاز شد. آغا محمد خان همین که از حرکت لطفعلی خان زند به کرمان و انتخاب آنجا به پاینختی مطلع شد، با شتاب رهسپار کرمان گردید و نزدیک به چهار ماه آنجا را در محاصره گرفت و در نهای کرمان رابه تصرف خود درآورد. آغا محمد خان پس از استیلا بر شهر و ددمنشی در حق اهالی بی‌گناه کرمان فروگذاری نکردند. روایت است که به دستور آغا محمد خان بیش از هزار نفر از نعمت بینایی محروم شدند و از سرهای عده‌ای از ساکنین بی‌گناه کله منارها برپا گردید. بعد از مرگ آغا محمد خان در دورة سلطنت فتحعلی‌شاه، شهر جدید کرمان در شمال غربی شهر قدیم بنا شد.

شهر امروزی کرمان به برکت توسعه صنعتی کشاورزی و فرهنگی یکی از آبادترین شهرهای ایران به حساب می‌آید.

وضعیت اجتماعی و اقتصادی استان

بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1375 استان کرمان 2004328 نفر جمعیت داشت که از این تعداد 9/52 درصد در نقاط شهری و 46 درصد در نقاط روستایی ساکن بودند و1/1 درصد نیز غیر ساکن یاخوش‌نشین بودند. در این سال شهرستان کرمان با 7/79 درصد شهرنشینی و شهرستان کهنوج با 9/13 درصد شهرنشینی، به ترتیب بیشترین و کمترین درصد شهرنشینی را داشتند.

در سال 1370 نسبت باسوادی در جمعیت 6 ساله و بالاتر استان کرمان در نقاط شهری 5/83 درصد و در نقاط روستایی 6/56 درصد بود.

استان کرمان مانند سایر مناطق ایران شاهد مهاجرت وسیع روستائیان به شهرها بوده است.