دانلود تحقیق دستورالعمل آزمون‌های میکروبی
اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق دستورالعمل آزمون‌های میکروبی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:10
چکیده:
دستورالعمل آزمون‌های میکروبی
هدف: بررسی وجود یا عدم وجود آلودگی در محصولات و مواد اولیه حین تولید و شناسایی مکان یا عامل آلودگی این دستورالعمل برای مواد اولیه ورودی محصول حین فرآیند و محصول نهایی کاربرد دارد.
ارلن ۱۰۰٫۲۵۰٫۵۰۰ سی‌سی؛
پیپت مدرج ۲٫۵٫۱۰ سی‌سی؛
پتری‌پیش؛
درب بازکن بطری؛
ظروف درب‌دار شیشه‌ای نمونه‌برداری آب؛
فویل آلومنیومی؛
چراغ گاز؛
جعب فلزی استریل پیپت و پتری‌دیش؛
ظرف سبدی محل نمونه؛
مشعل متحرک جهت نمونه‌برداری از محل؛
جالوله‌ای؛
آون تا۲۵۰ درجه سانتیگراد؛
پخچال؛
انکوباتور به تعداد لازم؛
اتوکلاو؛
ترازو؛
بن‌ماری جوش؛
لوله دورهام؛
لوله آزمایش؛
دستکش یکبار مصرف؛
کلن کانت.
دستورالعمل تعیین درصد نوشابه
تجهیزات و معرف‌های لازم:
چگالی‌سنج؛
مزور ۲۵۰ سی‌سی؛
پارچ استیل.
مراحل اجرا:
ابتدا گاز نمونه نوشابه را طبق دستورالعمل گفته شده خارج می‌کنیم.
نوشابه بدون گاز را داخل مزور که قبلاً تمیز شده و با کمی نوشابه شستشو داده‌ایم، می‌ریزیم.
چگالی‌سنج را با کمی از نوشابه بدون گاز شستشو می‌دهیم.
چگالی‌سنج را به آرامی داخل مزور غوطه‌ور می‌کنیم.
مقدار چگالی نوشابه را از روی چگالی‌سنج می‌خوانیم.
دستورالعمل تعیین سختی آب‌ها:
هدف جهت تعیین سختی آب نوشته شده است. تعیین سختی آب خام، آب صنعتی و آب حاصل از تصفیه‌خانه آب بکار می‌رود.
مراحل اجرای کار:
جهت سنجش، مقدار ۵ سی‌سی آب نمونه را در ظرف نمونه‌برداری می‌ریزیم و آنقدر در ظرف می‌ریزیم تا به خط نشانه برسد. آنگاه سه قطره از معرف رنگی به نمونه اضافه کرده و به آرامی تکان می‌دهیم تا مخلوط شود. اگر رنگ محلول آبی تیره باقی بماند، آب سختی ندارد و اگر قرمز شد، آب سختی دارد.
جهت اندازه‌گیری مقدار سختی آب از محلول سفید رنگ با سرنگ مخصوص که درجه‌بندی شده به داخل نمونه می‌ریزیم. هر قطره که از محلول سفیدرنگ مصرف شد تا محلول آبی شود، معادل ۱۷٫۸ppm سختی است. پس وقتی تعداد قطرات محلول سفید را که جهت آبی شدن رنگ نمونه می‌ریزیم، در ۸/۱۷ ضرب می‌کنیم. مقدار سختی آب را نشان می‌دهد.
استانداردها:
آب خروجی سختی‌گیرها باید دارای سختی کمتر از ۴/۵۳ باشد. آب تصفیه شده مورد استفاده در نوشابه نباید از ۱۶۰ppm سختی بیشتر باشد.
فواصل پایش:
معمولاً هر یک تا دو ساعت یکبار از آب خروجی سختی‌گیرهای در حالت سرویس و آب خروجی پولیشر نمونه‌برداری می‌شود و نتایج گزارش عملکرد تصفیه‌خانه آب ثبت می‌شود.
دستورالعمل اندازه‌گیری میزان گاز نوشابه و دوغ گازدار
هدف:
تعیین مقدار گاز در ۱۰۰ سی‌سی نوشابه
دامنه کار آن:
جهت تعیین مقدار گاز نوشابه‌های گازدار کولا و پرتقالی و بی‌رنگ که در بطری شیشه‌ای ۲۸۴ سی‌سی و یکبار مصرف PET در سایزهای مختلف پرشده‌اند، همچنین برای سنجش مقدار گاز موجود در دوغ گازدار از این دستورالعمل استفاده می‌شود.
مراحل اجرای کار:
نوشابه باید دمایی کمتر از محیط (کمتر از ۷۰ درجه فارنهایت) داشته باشد تا خطر ترکیدگی نداشته باشد. جهت تست محصول روزانه از روی خط تولید نمونه‌برداری می‌شود. نمونه باید: لب‌پر نباشد، در بطری سالم داشته باشد و نشت گاز به هیچ وجه نداشته باشد.
تجهیزات مورد نیاز:
۱٫ دماسنج کالیبره شده؛
۲٫ فشارسنج کالیبره شده.
مراحل:
در ابتدا می‌بایستی شیر تخلیه گاز دستگاه گازسنج بسته باشد. سپس توسط قسمت پانچ آن درب نوشابه را سوراخ می‌کنیم و شیر تخلیه گاز را باز می‌کنیم تا هوای بالای بطری خارج شود و سپس شیر را می‌بندیم. بعد از آن دستگاه را که بطری داخلش قرار گرفته تکان می‌دهیم. مرتب عقربه کیج را نگاه می‌کنیم. با داشتن دما و فشار و با استفاده از جداول مربوطه، مقدارحجم گاز را بدست می‌آوریم. سپس این مقدار حجم در ۲% ضرب می‌کنیم تا مقدار گرم گاز CO2 در ۱۰۰ سی‌سی بدست آید و چنانچه گاز داخل نوشابه کمتر از مقدار تعیین شده در استاندارد باشد، باید سریعاً به مسوولین فنی شیفت اطلاع داده شود و در صورت عدم دسترسی به ایشان به بخش فنی خبر داده می‌شود.
برای نوشابه‌هایی که از قبل مانده یا دمای زیاد دارند، باید نوشابه را در داخل یخچال بگذاریم تا دمای آن به حدود ۱۰- درجه سانتیگراد برسد، سپس گاز آن را
آزمایش می‌کنیم.
مراحل پایش:
معمولاً هر ۵% الی ۵/۱ ساعت یکبار از خط تولید نمونه‌بردرای شده و سنجش گاز صورت می‌گیرد و نتایج آزمون در فرم ۰۰/۰۱ GFQ ثبت می‌گردد.
دستورالعمل اندازه‌گیری بریکس نوشابه و محاسبه قند بعد از هیدرولیز
هدف:
اندازه‌گیری بریکس (درصد مواد جامد) نوشابه و محاسبه قند بعد از هیدرولیز بر اساس آن می‌باشد. جهت اندازه‌گیری بریکس نوشابه‌های کولا و پرتقالی و لمون لایم.
تجهیزات:
مزور ۲۵۰ سی‌سی؛
بریکس‌سنج؛
دو عدد پارچ استیل تمیز.
مراحل اجرای کار:
در هر ساعت یک تا دو بار نمونه‌بردرای جهت تعیین بریکس نوشابه انجام می‌شود. چنانچه تانک عصاره عوض شود، باید اندازه‌گیری بعد از ۱۰ دقیقه که از کار کردن دستگاه انجام شود. به علت همگن بودن تانک‌های عصاره در هر بار تعداد دو بطری نوشابه جهت تعیین بریکس کافی است.
در نوشابه را باز می‌کنیم.
نوشابه‌ها را داخل ظروف استیل که با کمی نوشابه مورد اندازه‌گیری شستشو شده‌اند، می‌ریزیم.
با انتقال پی‌درپی نوشابه از ظرفی به ظرف دیگر، گاز آن را خارج می‌کنیم.
نوشابه‌ای را که فاقد گاز شده، در داخل مزور ۲۵۰ سی‌سی می‌ریزیم.
بریکس‌سنج را به آرامی داخل مزور غوطه‌ور می‌کنیم.
مقدار بریکس را از روی درجه آن می‌خوانیم.
دما را نیز در همان لحظه از روی بریکس‌سنج خوانده و با توجه به جدول تصحیح، بریکس را انجام می‌دهیم. چنانچه دما برابر تصحیحیت حرارتی زیر ۲۰ درجه سانتیگراد بود، از مقدار درجه بریکس خوانده شده از روی بریکس‌سنج مقدار تصحیح حرارتی را کم می‌کنیم و چنانچه دما برابر تصحیحات حرارتی بالای ۲۰ درجه سانتیگراد بود، به مقدار بریکس‌سنج خوانده شده از روی بریکس‌سنج، مقدار تصحیح حرارتی را اضافه می‌کنیم. چنانچه دما برابر تصحیح حرارتی ۲۰ درجه سانتیگراد باشد، مقدار بریکس همان مقدار بریکس خوانده شده از روی بریکس‌سنج است. در صورت هرگونه عدم تطابق دستورالعمل کارکرد با کربوکولر نسبت به افزایش یا کاهش بریکس اقدام می‌کنیم (با استفاده از درجه آب نصب شده در بدنه فلومیکس که در صورت چرخاندن آن به سمت مخزن عصاره بریکس زیاد و در صورت چرخاندن آن به سمت مخزن آب بریکس کم می‌شود).
فواصل پایش:
برای تولید انواع نوشابه شیشه‌ای هر ساعت یک بار تا دو بار و برای نوشابه در ظروف PET معمولاً هر ۵/۱ ساعت یکبار سنجش بریکس انجام می‌شود.
استریل کردن مکان و فضای آزمایش:
هدف:
جلوگیری از خطا در آزمایش می‌باشد. ابتدا میز محل آزمون را با الکل طبی ۷۰% تمیز می‌کنیم. سپس لامپ uv را به مدت ۵ ساعت روشن نموده و در این مدت علامت هشدار دهنده در جلوی درب ورودی محل قرار می‌دهیم. همچنین بهتر است لامپ uv در ساعت غیراداری روشن باشد.