دانلود تحقیق اهداف نظامی آمریکا در منطقه خلیج فارس بعد از 11 سپتامبر

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق اهداف نظامی آمریکا در منطقه خلیج فارس بعد از 11 سپتامبر دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:19

فهرست مطالب:
جلوگیری از تولید و تکثیر سلاحهای کشتار جمعی
1-سابقه فعالیتهای هسته ای ایران
2-اتهام علیه ایران
گفتار 2: تقویت نیروهای نظامی آمریکا در منطقه خلیج فارس
1-تقویت نیروی زمینی ارتش آمریکا
2-تقویت نیروی هوایی ارتش آمریکا
3-تقو.بت نیروی دریایی ارتش آمریکا
4-ایجاد یک سیستم دفاعی موشکی در منطقه
منابع:

چکیده:

جلوگیری از تولید و تکثیر سلاحهای کشتار جمعی
جلوگیری از تولید و تکثیر سلاحهای کشتار جمعی همیشه یکی از اولویت های اساسی سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا بوده است. از زمانی که جان کندی رئیس جمهور سابق آمریکا نسبت به مخاطرات افزایش قدرت های هسته ای در دنیا هشدار داد تا به امروز دولتمردان ایالات متحده اقدامات مختلفی را برای جلوگیری از تکثیر سلاح های مزبور انجام داده اند.
در زمینه جلوگیری از تولید و تکثیر سلاحهای کشتار جمعی از منظر دکترین بوش دولت ایالات متحده باید پیش از آن که دولتهای سرکش بتوانند این کشور را تهدید به استفاده از سلاحهای کشتار جمعی کنند یا عملاً از این سلاحها بر ضد آمکریکا استفاده کنند آنها را متوقف سازد. در پاسخ به این تهدیدات دولت آمریکا باید با حداکثر استفاده ممکن را از اتحادهایش با سایر کشورها بنماید. همچنین دولت آمریکا باید حداکثر بهره را از دوستی های تازه که با رقبای سابق خود به وجود آورده است ببرد. راههای تازه استفاده از نیروهای مسلح کشور،
1-سابقه فعالیتهای هسته ای ایران
سابقه فعالیت های هسته ای ایران به دوران پیش از انقلاب باز می گردد. در اوایل دهه 1970، ایران با این استدلال که بالاخره زمانی منابع نفتی کشور تمام خواهد شد برنامه تنوع منابع انرژی را در دستور کار خود قرار داد. در این راستا انرژی اتمی اولویت بسیار مهمی تلقی می شد. افزایش عواید نفتی در اوایل دهه 70 و درنتیجه افزایش امکان اجرای برنامه مزبور فیزیکی از دلایل این امر بود. در آغاز ایران تصمیم گرفت که حدود 23 راکتور اتمی را احداث کند. بدین ترتیب، برای عملی شدن این برنامه سازمان انرژی اتمی ایران تأسیس شد.
اما به دلیل نوپا بودن مطالعات و فعالیت های هسته ای در ایران، این کشور به ناچار از جنبه های مختلف مانند نظریات کارشناسی و حتی کارشناسان فنی، سوخت هسته ای و دیگر قطعات و لوازم مورد نیاز به خارجیان وابسته بود، بنابراین به کشورهای غربی شامل آلمان غربی. فرانسه و آمریکا روی آورد و قراردادهای متعددی را با آنها امضاء کرد. ازجمله در سال 1974 قراردادی بین سازمان انرژی اتمی ایران و کرافت و رک یونیون آلمان مبنی بر احداث دو نیروگاه اتمی در بوشهر به امضاء رسید و به دنبال آن، دولت های وقت ایران و آلمان گسترش همکاری اتمی صلح آمیز را در دسترو کار خود قرار دادند. همچنین در سال 1974 ایران 10 درصد از سهام کنسرسیوم اورودیف را خریداری کرد. این کنسرسیوم برای غنی سازی اورانیوم تشکیل شده بود. در همین سال فرانسه در تأمین یک مرکز تحقیقات هسته ای در اصفهان با ایران همکاری کرد و در سال 12976 نیز ایران در باره احداث راکتور هسته ای دیگری در اهواز با فرتنسه به توافق رسید.
در این راستا، همکاری ایران و آمریکا حتی به سالهای پیش از دهه 1970 برمی گردد. بر اساس برنامه اتم برای صلح آمریکا، دو کشور ایران و ایالات متحده به توافق هایی در زمینه همکاری هسته ای صلح آمیز دست یافتند. بسیاری از صنایع هسته ای کشور صورت می گیرد. اما از دید غرب به ویژه آمریکا به عنوان فراهم نمودن زمینه ای مساعد برای اجرای یک پروژه مخفبانه کسب سلاحهای هسته ای تلقی می شود.
2-اتهام علیه ایران
از زمانی که جمهوری اسلامی ایران اجرای برنامه هسته ای صلح آمیز را به طور فعال از سر گرفت، کشورهای مختلف اتهامات متعددی را علیه ایران مطرح کرده اند. ازجمله سازمان سیا گزارش های متعددی را ارائه کرده است. سازمان اطلاعاتی آمریکا برای منصرف کردن شرکای هسته ای ایران از یک طرف و ایجاد تردید در آژانس بین المللی انرژی اتمی که در قالب همکاری های فنی، کمک های مالی و فنی در اختیار ایران قرار می دهد اطلاعات مغرضانه و در بسیاری موارد دروغهای تبلیغاتی را به آنها ارائه می دهد. در آخرین گزارش سازمان سیا در باره وضعیت هسته ای ایران چنین آمده است. «ایران به شدت برنامه سلاحهای کشتار جمعی و وسایل پرتاب آنها و نیز سلاحهای پیشرفته را دنبال می کند و بدین منظور مواد اولیه، تجهیزات و دانش فنی ایجاد سیستم های تسلیحاتی کامل است. در حال حاضر این کشور برای تحقق هدف مزبور تلاشهای خود را بر روسیه، چین، کره شمالی و اروپا متمرکز کرده است».
ازجملع پایه های دیگر اتهام به تلاش ایران برای دستیابی به سلاحهای هسته ای، سیاستهای منطقه ای این کشور از دیدگاه آمریکا است. در واقع از نظر آمریکاییها، مخالفت ایران با حضور آمریکا در منطقه و روند صلح اعراب – اسرائیل به عنوان سیاست کسب سلطه منطقه ای تلقی می شود نظر ساده ای که طبق آن، سلاح هسته ای ابزار خوبی برای تأمین رهبری و سلطه بر منطقه خواهد بود.
محمدالبرادعی، مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارشی که در ژوئن 2003 در مورد فعالیتهای هسته ای اتیران به اعضای شورای حکام آژانس ارائه کرد و بلافاصله به رسانه های گروهی راه یافت و تبلیغات و پیش داوریهای زودهنگامی را نسبت به جمهوری اسلامی در پی داشت به چند مورد جدید از فعالیتهای هسته ای ایران که به آژانس اطلاع داده نشده بود ارائه کرد:
1-عدم اظهار واردات اورانیوم، البرادعی در گزارش خود اعلام کرد که ایران در سال 1999 8/1 تن اورانیوم طبیعی را وارد کرده که گزارش آن به آژانس اعلام نشده است. جمهوری اسلامی ایران مدعی است که طبق تحولات، به اعلام گزارش این گونه واردات نیازی نیست، درحالی که آژانس اعتقاد دارد این گونه واردات باید در اولین فرصت به آژانس اعلام شوند.
2-واحد تولید پولوتونیوم. ایران در ماه می سال 2003 به آژانس اطلاع داد که قصدا دارد آزمایشگاه رآمتور آب سنگین را در اراک تأسیس کند. درحالی که در سال 2002 آژانس از طریق رسانه ها از این طرح اطلاع یافته بود.
3-عدم گزارش طرحهای غنی سازی اورانیوم همچنین در گزارش مزبور آمده است که ایران در نطنز مجموعه کوچکی برای غنی سازی اورانیوم دارد که ظرفیت هزار سانتریفوژ غنی سازی را داراست. ایران همچنین ساخت آن اطلاع
معاهده سال 1971 را امضا کند این پروتکل اجازه دسترسی گسترده تر و بازرسیهای سرزده را به آژانس خواهد داد آژانس معتقد است بدون این پروتکل، پای بندی کامل و معتبر نسبت به تعهدات تضمین نخواهد شد.
در این  راستا پاتریک کلاوسن از کارشناسان مرکز مطالعات خاور نزدیک آمریکا معتقد که «اگر ایران بخواهد در زمینه برنامه هیا هسته ای همکاری خود را با جامعه بین المللی در حداقل نگه دارد، نباید از این که مورد سوء ظن جامعه بین المللی قرار گیرد، شگغت زده شود بدین ترتیب رفتار ایران کاملاً با الگوی رفتاری کشورهائی مطابقت دارد که می خواهند موضوعی را پنهان کنند.»
3-موضع جمهوری اسلامی ایران در مبارزه با توسعه سلاحهای کشتار جمعی
جمهوری اسلامی ایران که بر بینش و تفکر اسلامی مبتنی است، از همان آغاز توسل به هرگونه سلاح کشتار جمعی را با اصول نوع دوستانه مغایر داشته و هواره، در مجامع بین المللی افزون بر این که تعقیب سیاستهای مربوطه از سوی هر کشوری را تقبیح کرده خواستار انهدام نهایی آنها نیز شده است. با این دیدگاه جمهوری اسلامی ایران کنوانسیونهای خلع سلاح و کنترل تسلیحات هرچند انتقادات مقطعی نیز به آنها وارد کرده را پذیرفته است و در حال حاضر، یکی از کشورهای پیشرو در محافل و مجامع بین المللی خلع سلاح می باشد. به طور کلی جمهوری اسلامی ایران با کسب هرگونه سلاح کشتار جمعی مخالف است، زیرا افزون بر اعتقادات دینی و انسان دوستانه، طعم تلخ حملات شیمیایی را در طول هشت سال دفاع مقدس چشیده است و هنوز هم به طور مداوم، خسارتهای جانی و مالی فراوانی را به دلیل حملات شیمیایی رژیم سرنگون شده عراق متحمل می شود. بنابراین در مقاطع مختلف هرگونه توسل به این سلاحها را نیز محکوم کرده است.