دانلود کار تحقیقی ادله اثبات دعوی

اختصاصی از یارا فایل دانلود کار تحقیقی ادله اثبات دعوی دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:58

فهرست مطالب:
پیشگفتار     1
1- تعریف و خصوصیات ادله اثبات دعوی     1
الف) تعریف ادله اثبات دعوی     1
ب) ادله اثبات دعوی در حقوق مدنی     2
ج) ادله اثبات دعوی در حقوق آئین دادرسی مدنی     2
د) تحمل دلیل     3
ه) ادله مستقیم و ادله غیر مستقیم     3
و) انواع دلیل اثبات دعوی     5
2- سابقه تاریخی و خصوصیات اقرار امارات قانونی     6
الف) سابقه تاریخی     6
ب) مبنای اعتبار اقرار در فقه     7
ج) تمایز اقرار مدنی از اقرار کیفری     8
د) جایگاه اقرار در میان سایر ادله     9
3- تقسیم بندی مطالب     10
فصل اول : تعریف ، ماهیت حقوقی و انواع اقرار     11
مبحث اول : تعریف اقرار     12
گفتار اول :‌اخبار     13
گفتار دوم :‌ موضوع اقرار     15
گفتار سوم : سود غیر و زیان مقر     20
گفتار چهارم : آیا لفظ از ارکان تحقق اقرار است ؟    22
گفتار پنجم : اقرار صریح و ضمنی     29
مبحث دوم : ماهیت حقوقی اقرار     31
گفتار اول : آیا اقرار جزء ادله مستقیم محسوب می شود یا غیر مستقیم ؟     32
گفتار دوم : آیا اقرار یک فرض حقوقی است ؟     38
مبحث سوم : اقسام اقرار     41
گفتار اول : اقرار در دادگاه و خارج از دادگاه     41
بند اول : اقرار در دادگاه     42
بند دوم : اقرار خارج از دادگاه     44
الف) اقرار مندرج در اسناد رسمی     45
ب) اقرار مندرج در اسناد عادی     46
بند سوم : فایده تقسیم     46
گفتار دوم : اقرار ساده ، مقید و مرکب     47
بند اول : اقرار ساده     48
بند دوم : اقرار مقید     49
بند سوم : اقرار مرکب     51
الف) اقرار مرکب مرتبط     52
ب) اقرار مرکب غیر مرتبط     52
بند چهارم : فایده تقسیم     53
گفتار سوم : اقرار قاطع دعوا و اقرار به مقدمات     53
بند اول : اقرار قاطع دعوا     53
بند دوم : اقرار به مقدمات     55
بند سوم :‌ فایده تقسیم     55
نتیجه گیری     56
منابع منابع     58
 

پیشگفتار

1- تعریف و خصوصیات ادله اثبات دعوی

الف) تعریف ادله اثبات دعوی

ادله جمع دلیل است در لغت به معنای راهنما می باشد و در اصطلاح به چیزی گفته می شود که امری را اثبات کند .

ماده 194 قانون آئین دادرسی مدنی در تعریف دلیل اثبات دعوی بیان می دارد : «دلیل عبارت از امری است که اصحاب دعوی برای اثبات یا دفاع از دعوا به آن استناد می نمایند .» بنابراین هر کس مدعی حقی باشد باید آن را اثبات کند و مدعی علیه هرگاه در مقام دفاع مدعی امری شود که محتاج دلیل باشد ، اثبات امر به عهده او است . (ماده 1257 ق.م) ادله اثبات دعوی از نظر ارزشی که باید به آن داده شود و حقوقی که برای صاحب آن ایجاد می کند ، از موضوعات حقوق مدنی است و از نظر آنکه مستند دعوا قرار می گیرد و دادرس به آن رسیدگی می کند ، از موضوعات آئین دادرسی مدنی محسوب می شود. به همین دلیل در پاره ای از قوانین کشورها آن را جزء موضوعات مدنی ذکر کرده اند ، ولی در بعضی از کشورهای دیگر ، آن را جزء موضوعات آئین دادرسی مدنی محسوب کرده اند. کشور ما ، حد وسط را گرفته و آن را هم در قانون مدنی و هم در قانون آئین دادرسی مدنی آورده است .

ب) ادله اثبات دعوی در حقوق مدنی

جلد سوم قانون مدنی ایران به ادله اثبات دعوی اختصاص پیدا کرده است . ادله اثبات دعوی ، تکمیل کننده حق می باشد و دارنده حق نسبت به آن نیز دارای حق است و از حقوق مدنی برخوردار است ؛ زیرا اگر کسی که دعوی حقی بر دیگری در دادگاه می نماید ، نتواند حق خود را به وسیله یکی از ادله اثبات کند ، آن حق ارزش ندارد از همین دلیل را می توان تکمیل کننده حق نامید و یا به عبارت دیگر گفت که ارزش حق منوط به وجود دلیل است . در بعضی از کشورها نظیر آمریکا و انگلستان ، قواعد اثبات دعوی را در قانونی خاص ذکر کرده اند تا مجموع احکام دلیل در یکجا مطرح شود .

ج) ادله اثبات دعوی در حقوق آئین دادرسی مدنی

همانطوری که بیان کردیم ، ادله از آن نظر که در مرحله دادرسی به کار می رود و طرفین دعوی در دادگاه باید دلیل خود را در حدود آئین دادرسی مدنی به کار ببرند ، جزء آئین دادرسی مدنی است . دادرس نیز نمی تواند آزادانه و هر زمان که خواست ، دلیل را بپذیرد و یا برای دعوایی که نزد او مطرح می شود ، دلیل آورد و از حقیقت جستجو کند : بلکه باید در محدوده ادله ابزاری ازناحیه طرفین دعوی به حقیقت راه یابد و حکم صادر کند . این مطلب موید قرار گرفتن دلیل در حقوق آئین دادرسی مدنی است . کشورهایی نظیر آلمان و سوئیس چنین نظری را به طور کامل پذیرفته و دلایل اثبات دعوی را فقط در قانون آئین دادرسی مدنی قرار داده اند . کشورهایی نظیر ایران و فرانسه و مصر چهره دوگانه به دلایل اثبات دعوی داده اند و در قانون مدنی و در قانون آئین دادرسی مدنی آنرا ذکر کرده اند .

د) تحمل دلیل

موضوعی که در این قسمت باید گفت این است که ، چه کسی باید در دعوا دلیل ابراز کند ؟ در واقع چه کسی باید اظهارات خویش را اثبات کند ؛ پاسخ ساده می باشد ، زیرا هر کس که ادعائی می نماید و آن ادعا مورد انکار قرار گیرد ، باید حرف خودش را به وسیله ابراز دلیل ثابت نماید . به چنین شخصی مدعی می گویند. مدعی کسی است که ادعای او خلاف ظاهر باشد ، زیرا او می خواهد به وسیله اثبات ادعای خود وضعیت ظاهر را که به نفع او نیست برهم زند و به نفع خود گرداند . یعنی به وسیله ادله اثبات دعوی ثابت کند که وضعیت خوانده منطبق با حقیقت نیست و حقیقت به نفع او است .

ه) ادله مستقیم و ادله غیرمستقیم

یکی از تقسیماتی که در ادله اثبات دعوی بین حقوقدانان مشهور است ، تقسیم فوق می باشد. مدعی در بعضی امور به وسیله ادله ، مستقیماً واقعه خارج را ثابت می کند ، بطوری که هیچ گونه تردیدی در پیدایش آن برای دادرس باقی نماند. مانند آنکه در دعوی طلب ، سند رسمی و یا سند عادی که به امضاء طرف رسیده است ابراز شود که حکایت از مدیونیت بدهکار کند .

ادله غیرمستقیم ، ادله ای است که نوعاً ملازمه با مدعا دارد ، اگرچه وسایل متعدد و فاصله بسیاری بین لازم و ملزوم باشد . چنانچه درمورد امارات قانونی این چنین است . در امارات ، به وسیله اثبات آثار و وضعیت امری در خارج ، وجود حقی ثابت می شود ، بطوری که آن آثار نوعاً ملازمه با مورد ادعا دارد. مانند ماده 35 ق.م که تصرف به عنوان مالکیت را دلیل بر مالکیت می داند ، و حال آنکه از نظر تحلیلی ، تصرف هر چند به عنوان مالکیت ، نمی تواند کاشف از مالکیت واقعی متصرف باشد ، بطوری که تردیدی برای دادرس باقی نماند. زیرا احتمال می رود که متصرف غاصب باشد و مدعی مالکیت دلیلی بر این امر نداشته باشد ، ولی چون متصرف به عنوان مالکیت نوعاً ملازمه با مالکیت متصرف دارد قانون آن را دلیل بر مالکیت شناخته است تا خلاف آن ثابت گردد.

همچنین در مورد امارات قضائی که دادرس می تواند از آن امارات استفاده کند و به طور غیرمستقیم حقیقت را نشان دهد .

و) انواع دلیل اثبات دعوی

ماده 1285 ق.م می گوید : «ادله اثبات دعوی از قرار زیر است :

1- اقرار

2- اسناد کتبی

3- شهادت

4- امارات

5- قسم»

که آنها را می توان اینگونه تعریف کرد :

اقرار ـ در تعریف آن می توان گفت اخبار به حقی است برای غیر بر ضرر خود ، آنچه در این تحقیق آمده است مربوط به همین دلیل می باشد : بنابراین از توضیح بیشتر خودداری می کنیم.

اسناد کتبی ـ نوشتجاتی است که قبل از اقامه دعوی ، در جائی ثبت شده است و اکنون به آن نوشته ها استناد می شود . اسناد کتبی جزء‌ معتبرترین ادله ها می باشد ، و بعد از اقرار ، از ارزش بالائی نسبت به سایر ادله برخوردار است . اسناد کتبی بر دو نوع می باشد : رسمی و عادی .

شهادت ـ عبارت است از گفتار شخص ثالث بر وجود امری به نفع یکی از طرفین دعوی . تحقیق محلی نیز ، از این قبیل است . این نوع دلیل به دو نوع شفاهی و کتبی تقسیم می شود.

قسم ـ و آن اخبار به امری و گواه گرفتن خداوند است بر صدق گفتار خود ، سوگند ادعائی بیش نیست و ممکن است دروغ باشد ، ولی وقتی قانونگذار در مواردی که از وجود دلیل دیگری ناامید می شود ، ناگزیر از استفاده از این نوع دلیل است .

امارات ـ عبارت است از اوضاع و احوالی در خارج که به دلیل ارتباط آن با امر مجهول ، به حکم قانون دلیل بر آن شناخته می شود. در بسیاری از موارد ، که دلیل مستقیم بر اثبات دعوی موجود نیست ، می توان از اموری مادی که در خارج یافت می شود و نوعاً رابطه با امر مجهول دارند ، وجود آن را ثابت کرد .