فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:51
فهرست مطالب:
نحوه ی عمل شامپوها و مواد حالت دهنده ی مو
ساختار یک تار مو:
چرا کلروفیل خون ساز است؟
ساختار انواع مولکولهای کلروفیل:
ساختار مولکول هموگلوبین:
بیوشیمی
مدلهای مولکولی ساختمان سه بعدی
ارتباطات قابل بازگشت بیومولکولها
انرژی
شیمی ابر مولکولها
ویروس های شیمیایی
ابر مولکول های خود همانند ساز
استخوان های ساختگی
آنزیم های مصنوعی
گیرنده های ساختگی
جداسازی پروتئینها
آنالیز تصویری پروتئین های به دست آمده بر روی ژل الکترروفورز
مبانی الکتروفورز
انجام بسیار سریع کریستالوگرافی اشعة ایکس
Sds-page پروتئین ها
ایزو الکتروفوکوسینگ
ایزوالکتروفوکوسینگ با شیب های pH تثبیت شده (IPG)
ساختمان شیمیا یی لیپیدها
حامل های آمفولایتی در الکتروفورز
روش های خارج ساختن ترکیبات تداخل کننده برای الکتروفورز
ال-تیروزین چست؟
چیتوسان چیست؟
چندسازههای زیستی
چند سازهها: پایهی معماری طبیعت
نتیجه
همراه با اشکال
نحوه ی عمل شامپوها و مواد حالت دهنده ی مو
ممکن است برای بسیاری از ما جالب باشد بدانیم چگونه موهای لخت و بی حالت با استفاده از مواد حالت دهنده ی مو به فرم مورد نظر ما در می آیند و به اصطلاح حالت می گیرند.
برای درک مطلب ابتدا باید ساختمان یک تار مو را بررسی نماییم. همان طور که می دانید ماهیت تار مو پروتئینی است و از مولکولهای به هم فشرده ی پروتئینی موسوم به کراتین (که در پر پرندگان نیز یافت می شود) تشکیل شده است. و واحدهای سازنده پروتئین ها هم همان اسیدهای آمینه هستند که مانند بلوکهای رنگین در کنار هم قرار می گیرند تا یک رشته ی پروتئینی را به وجود آورند. در ابتدای اتصال این بلوک ها به یکدیگر ساختار خطی ایجاد می شود اما برای استحکام بیشتر لازم است رشته ی ایجاد شده ساختار دومی نیز به خود بگیرد تا آن چه را ما به عنوان تار مو می بینیم در نهایت تشکیل شود. ساختار دوم پروتئین سازنده ی مو همان ساختار معروف مارپیچ آلفا (Alpha-Helix) برای پروتئین هاست که به طور بسیار ساده به این صورت می باشد: در هر دور از این مارپیچ 4 اسیدآمینه قرار دارد و اگر از ابتدای زنجیره در نظر بگیریم اولین اسید آمینه با اسیدآمینه ی چهارم بعد از خود یک پیوند هیدروژنی تشکیل می دهد. پیوندهای هیدروژنی یکی از پیوندهای پایدار کننده ی ماکرومولکولهای زیستی هستند که بین یک اتم هیدروژن و یک اتم الکترون دوست مثل اکسیژن، نیتروژن، فلوئور و ید ایجاد می شوند. با تشکیل پیوند هیدروژنی به صورت 4 اسیدآمینه در میان بین اسیدآمینه های رشته پروتئینی ظاهر زنجیره به صورت یک فنر (یا سیم تلفن) در می آید و برای تشکیل یک تا مو تعداد بسیار زیادی از این فنرها (مارپیچ های آلفا) در کنار هم قرار گرفته و با پیوندهای نمکی عرضی به هم متصل می شوند تا یک رشته ی نسبتا قطور و قابل دیدن تار مو به وجود آید.
با دانستن ساختار مو نقش مواد حالت دهنده ی مو به این صورت مشخص می شود که اگر دقت کرده باشید پس از شست و شوی موها به خصوص با آب گرم در هنگام شانه زدن موها حالت ارتجاعی دارند و به اصطلاح به راحتی با شانه کش می آیند. سبب این امر این است که همان پیوندهای هیدروژنی پایدار کننده ی مو در اثر تماس با آب گرم به طور موقت از هم باز می شوند و از فرم اصلی خارج می شوند و و ظاهر مارپیچ آلفا به هم می ریزد. و با خشک شدن موها این پیوندها دوباره از مکانهای قبل برقرار شده و مو حالت اصلی خود را باز می یابد. علت تفاوتهای موجود در حالتهای موی افراد نیز تفاوتهای ژنتیکی در اسیدآمینه های سازنده ی پروتئین موی آنهاست و چون هر گروه از اسیدهای آمینه پیوندهای ثانویه ی متفاوتی می دهند پس حالتهای مختلفی برای مو می توان در نظر گرفت.
چگونگی تاثیر مواد حالت دهنده ی مو از طریق اثر گذاشتن بر همان پیوندهای هیدروژنی مارپیچ آلفا می باشد. این مواد به طور هدف دار بعضی پیوندها را باز کرده و بر استحکام برخی دیگر می افزایند و نتیجه این می شود که به طور مثال موی صاف و بدون حالت دارای تاب خوردگی به سمتی خاص می شود. این مواد عمدتا شیمیایی قادرند جهتگیری مولکولها و پیوندهای بین مولکولی را به طوری تنظیم کنند که با شانه کردن مو به سمت دلخواه همان پیوندها در همان جهت تشکیل شود و پس از خشک شدن مو به حالتی که شانه زده شده است در آید.
ولی همان طور که انتظار می رود استفاده مکرر از این مواد نیز نمی تواند مطلوب باشد زیرا به مرور سبب شکنندگی تارهای مو و از هم گسیختگی رشته های تشکیل دهنده ی تارمو و ایجاد موخوره می شود.
علاوه بر این باید در نظر داشت که چرا گفته می شود بهتر است در حمام موها را شانه نکنیم. زیرا محیط حمام بسیار مرطوب و دارای دمای بالاست یعنی شرایطی که در آن اکثر پیوندهای هیدروژنی بین مارپیچهای آلفای مو از حالت خود خارج شده و از هم گسسته اند. پس شانه زدن مو در این زمان به خصوص در مورد موهای بلند شراطی را فراهم می کند تا رشته ها از هم گسیختگی دایمی پیدا کرده و ظاهری شکننده پیدا کنند که در نهایت منجر به موخوره می شود.
ساختار یک تار مو:
ساختار میکروسکوپ الکترونی تار مو (پروتئین ساختاری):
چرا کلروفیل خون ساز است؟
حتما شنیده اید که گفته می شود سبزیجات دارای رنگ سبز پررنگ خون ساز هستند و بهتر است برای جبران کمبود آهن بدن از آنها استفاده شود. ولی چه عاملی سبب می شود این گروه از سبزیها این گونه عمل کنند؟ همان طور که می دانید علت سبزی برگ گیاهان وجود ماده ی سبزینه (کلروفیل) در آنهاست که در حقیقت ماده اصلی فتوسنتز و تبدیل مواد معدنی خاک به مواد آلی برای استفاده ی سایر موجودات است. کلروفیل از لحاظ بیوشیمیایی از چهار مولکول پروتئینی تشکیل یافته که به وسیله ی یک گروه پروستتیک (غیر پروتئینی) که همان اتم منیزیم است به هم اتصال یافته اند.
شاید جالب باشد بدانید که مسیر سنتز کلروفیل در گیاهان تا قبل از مرحله ی اضافه شدن گروه پروستتیک منیزیم کاملا شبیه مسیر سنتز هموگلوبین در جانوران است. و باز همان طور که می دانید هموگلوبین همان پروتئین رنگی حمل کننده ی اکسیژن در خون است که سبب قرمزی گلبول های قرمز خون می شود. ساختار بیوشیمیایی مولکول هموگلوبین مشابه به رنگدانه ی کلروفیل در گیاهان است با این تفاوت که به جای گروه غیر پروتئینی منیزیم، در ساختار هموگلوبین گروه فلزی و غیر پروتئینی آهن به کار رفته است.
مسیر سنتز کلروفیل در گیاهان عالی تا قبل از اضافه شدن منیزیم مشابه با مسیر سنتز هموگلوبین در جانوران است بنابراین می توان انتخاب کرد که با در دسترس قرارگرفتن آهن یا منیزیم به طور مصنوعی فرآورده نهایی کلروفیل باشد یا هموگلوبین. از این رو اگر از سبزیجات دارای کلروفیل زیاد استفاده شود این رنگدانه در سیستم گوارش انسان به واحدهای سازنده خود یعنی بخش پروتئینی و بهش پروستتیک منیزیمی تجزیه می شود که در صورت تشخیص بدن درمورد وجود نیاز به هموگلوبین از آهن موجود در سبزی های برگ سبز و پررنگ استفاده کرده و طی مدت زمان کوتاه تری هموگلوبین های بیشتری ساخته در اختیار سلولهای مغز استخوان قرار می دهد تا گلبولهای قرمز بیشتر با محتوای هموگلوبین (آهن) بیشتری بسازند. به سخن دیگر مصرف این گونه سبزیجات مسیر تولید هموگلوبین را در بدن بسیار کوتاه می کند و به جای آن که بدن مجبور باشد از ابتدا و به صورت مرحله به مرحله پروتئین هموگلوبین را بسازد از بخش های اماده ی پروتئینی مولکول کلروفیل استفاده می کند و با افزودن آهن به پیش ساخت آماده سریع تر هموگلوبین می سازد و نیاز به یادآوری نیست که ذخیره ی آهن بیشتر برای سلولهای خونی به معنی توانایی بالاتر برای انتقال گازهای تنفسی و در نهایت افزایش کارکرد ماهیچه ها و افزایش توانایی و نشاط بدن می باشد.
پس بهتر است بر اساس برنامه ی منظمی در هفته از سبزیجاتی مانند اسفناج، انواع کلم و سبزیجاتی که به طور معمول در سبزی خوردن وجود دارند استفاده کنیم.
البته این خصوصیت در مورد گوشت قرمز نیز وجود دارد و چه بسا آهن موجود در گوشت بسیار سریع تر تبدیل به آهن قابل استفاده در بدن می شود زیرا پروتئینهای تشکیل دهنده ی عضله (گوشت قرمز) همان پروتئین های میوگلوبین هستند که از به هم پیوستن آنها به هم هموگلوبین ها ایجاد شده و باز در اختیار سلولهای مغز استخوان که مولد سلولهای خونی هستند قرار می گیرند. اما به توصیه ی اکثر پزشکان استفاده ی مداوم از گوشت قرمز جز در موارد ضعف شدید و جدی بدنی چندان مناسب نیست زیرا در هر صورت بافتی حیوانی بوده و در لابلای آن چربیهای اشباع وجود دارند که برای سلامت دستگاه قلب و عروق بسیار خطرناک هستند به خصوص اگر طی مدت زمانی مداوم مورد مصرف قرار بگیرند.