مقاله جرایم در حقوق کیفرى یهود

اختصاصی از یارا فایل مقاله جرایم در حقوق کیفرى یهود دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:38

فهرست مطالب:

جرایم در حقوق کیفری یهود
اشاره
گفتار یکم: جرایم بر ضد تمامیت جسمانى اشخاص
الف) قتل
رکن قانونى جرم قتل
رکن روانى قتل عمد
رکن مادى قتل عمد
قتل به تسبیب
اثبات قتل
ب) ضرب و جرح
ضرب و جرح دوجانبه یا قابل حدس
ضرب و جرح بدون سوءنیت
تکرار ضرب و جرح
ج) سقط جنین
گفتار دوم: جرایم بر ضد حیثیت معنوى افراد
الف) آدم‏ربایى
متن میدراش چنین است:
ب) قذف
ج) توهین و افترا
گفتار سوم: جرایم منافى عفت
الف) زنا
مجازات زناى محصنه
نقش رضایت در ارتکاب جرم
تجاوز به زن برده
ُردالى بدگمانى
تجاوز به عنف به دختر باکره
مجازات زناى با محارم
1.    زنا با دختر باکره
2.    جرایم دیگر در ارتباط با زنان
ب) همجنس بازى مردان (لواط)
ج) همجنس‏بازى زنان (مساحقه)
د) مقاربت با حیوان
گفتار چهارم: جرایم برضد اموال
الف) سرقت و اخذ مال غیر به عنف (راهزنى)
مجازات سرقت
ورود به عنف به قصد سرقت
ب) غبن
ج) خیانت در امانت
د) اضرار به مال غیر
ه ) جعل
گفتار پنجم: جرایم عمومى؛ جرایم بر ضد جامعه و جرایم دینى
الف) ارتشا
ب) شهادت دروغ
ج) جاسوسى
د) رباخوارى
ه ) جرایم دینى خاص
کتاب‏نامه
ب) منابع انگلیسى

جرایم در حقوق کیفری یهود

اشاره

در نظام‏هاى حقوقى غیردینى جرم و گناه دو مقوله جدا از هم‏اند و بین این دو هیچ ربط و نسبت مستقیمى وجود ندارد. جرم در رابطه فرد با افراد دیگر و جامعه معنا مى‏یابد؛ در اینجا جرم رفتارى (به صورت فعل یا ترک فعل) مخالف نظم جامعه است که قانونگذار ارتکاب آن را منع مى‏کند و براى آن ضمانت اجرا (به صورت مجازات یا اقدامات تأمینى) در نظر مى‏گیرد.

در نظام‏هاى حقوقى دینى، که بارزترین مصداق آن را مى‏توان در دو دین شریعت‏مدارِ اسلام و یهودیت سراغ گرفت، تفکیک مفهوم جرم و گناه دشوار است؛ چرا که خاستگاه این هر دو یکى است و قانونگذار الاهى است که هر دو را ممنوع مى‏کند. در این نظام‏ها، ماهیت تمام احکام یکى است و بین جرم (تجاوز نامشروع به حقوق دیگران و جامعه) و گناه (تعدى نسبت به شریعت خدا) جز در حوزه ضمانت اجرا، تمایزى نیست. بااین‏همه، به نظر مى‏رسد در حقوق یهود درک و تشخیص این تمایز دشوارتر از سایر نظام‏هاى دینى باشد؛ چرا که ارتکاب هر یک از محرمات مجازاتى را در پى دارد؛ با این تفاوت که برخى از این مجازات‏ها را دادگاه آسمانى صادر مى‏کند (گرچه حکمِ آن در همین زندگى دنیوى به صورت مرگ ناگهانى و غیره اجرا مى‏شود.)

دانشمندان یهودى شریعت موسى را مشتمل بر 613 حکم دانسته‏اند که از این تعداد 248 حکم درباره واجبات است و 365 حکم مربوط به محرمات.

محرمات خود بر دو دسته‏اند:

1. برخى از محرمات داراى مجازات دنیوى نیستند؛ براى این محرمات کفاره یا قربانى یا مجازات الاهى در نظر گرفته مى‏شود.
2. برخى از محرمات مجازات دنیوى دارند؛ یعنى دادگاه با شرایط اثبات و آیین دادرسى خاص خود براى این جرایم مجازات خاصِ مقرر در شرع را اعمال مى‏کند.

آنچه به موضوع گفتار ما مربوط مى‏شود همین بخش اخیر است.

براساس تلمود، هیچ عملى جرم و در نتیجه قابل مجازات نیست مگر آنکه در تورات هم ارتکاب آن منع، و هم براى آن مجازات تعیین شده باشد. ازاین‏رو، براى مثال، براى اجراى حکم مجازات درباره قاتل باید دو حکم در شریعت موجود باشد؛ یکى قتل نکن، و دیگرى قاتل باید کشته شود.

به گفته تلمود، اگر منع از عمل موجود نباشد، حتى اگر به صراحت مجازات نیز تعیین شده باشد، عمل جرم به معناىِ خاصِ آن نیست و مجازات ذکر شده به مجازات آسمانى تعبیر مى‏شود.(1)

براساس تقسیم‏بندى جرایم در مکاتب جدید حقوقى، جرایم را مى‏توان در آیین یهود به این صورت تقسیم کرد:

الف) جرایم برضد اشخاص؛ این دسته از جرایم مستقیما به خود شخص بزه‏دیده آسیب مى‏زنند. این جرایم خود به دو دسته تقسیم مى‏شوند:

1. جرایم برضد تمامیت جسمانى اشخاص؛ مهم‏ترین این جرایم عبارت‏اند از: قتل، ضرب و جرح، سقط جنین.
2. جرایم بر ضد حیثیت معنوى اشخاص؛ در این دسته مى‏توان به جرم‏هایى چون آدم‏ربایى، افترا، قذف، و جرایم منافى عفت اشاره کرد.

ب) جرایم بر ضد اموال؛ جرایمى چون سرقت و راهزنى، خیانت در امانت، اضرار به مال غیر و غبن در این گروه جاى دارند.

ج) جرایم بر ضد امنیت جامعه و جرایم دینى خاص؛ در این گروه جرایمى جاى مى‏گیرند که جنبه عمومى آنها غلبه دارد، مانند ارتشا، شهادت دروغ، بت‏پرستى و مانند اینها. اکنون براساس این تقسیم‏بندى به جرایم در حقوق کیفرى یهود مى‏پردازیم.

گفتار یکم: جرایم بر ضد تمامیت جسمانى اشخاص

هدف مستقیم این دسته از جرایم، حق حیات انسان و اصل مصونیت وى از هر گونه تعرض است. در نظام‏هاى مختلف حقوقى این دسته از جرایم شدیدترین مجازات‏ها را در پى‏دارند. حقوق کیفرى یهود نیز به این جرایم اهتمام خاصى داشته است. مهم‏ترین این جرایم عبارت‏اند از: قتل، ضرب و جرح، و سقط‏جنین.

الف) قتل

در کتاب مقدس عبرى حدودا 400 بار کلمه خون به کار رفته است. از این تعداد حدود نیمى مرتبط با مرگ از روى خشونت است.(2) ریختن خون (شفیکوت دمیم)(3) گناه آغازین روى زمین است: قائن =] قابیل] بر برادر خود، هابیل، برخاسته، او را کشت. در حقوق کیفرى یهود، قتل شدیدترین و نکوهیده‏ترین جرم تلقى شده است.(4)

بر طبق برخى تفاسیر یهودى، منظور از فساد و شرارت که در پیدایش آمده،(5) قتل عمد است.(6) همچنین به گفته تلمود، تورات از آن جهت در پیدایش، سدوم، قوم لوط، را بسیار شریر و خطاکار خوانده است که ایشان قاتل بودند (سنهدرین، 109 الف.)

خون‏ریزى نخستین گناهى است که در کتاب مقدس داراى ماهیت کیفرى است: ?هر که خون انسان ریزد ]باید] خون وى به دست انسان ریخته شود؛ زیرا خدا انسان را به صورت خود ساخت? (پیدایش، 9:6). خون به‏ناحق ریخته شده از زمین نزد خدا فریاد برمى‏آورد (پیدایش، 4:10) و ?خون زمین را ملوث مى‏کند و زمین را براى خونى که در آن ریخته شود کفاره نمى‏توان کرد، مگر به خون کسى که آن را ریخته باشد? (اعداد، 35:33). براساس تورات، خون به‏ناحق ریخته عبارت است از: خون بى‏گناه (تثنیه، 19:10،13؛ 21:8؛ 27:25؛ اول سموئیل، 19:5؛ دوم پادشاهان، 21:16؛ 24:4؛ اشعیا، 59:7؛ ارمیا، 2:34؛ 7:6؛ 19:4؛ 22:3،17 و...)، و خون صالح (خروج، 23:7؛ دوم سموئیل، 4:11؛ اول پادشاهان، 2:32 و...)، و یا خون‏ریزى بدون دلیل (اول پادشاهان، 2:31؛ اول سموئیل، 25:31).(7)
به تبع پیدایش، 9:6، که مى‏گوید خدا انسان را به صورت خود ساخت، گفته‏اند که هر گونه خون‏ریزى تحقیر و کوچک‏شمارى صورت خداوند (توسیفتا یواموت، 4:8 و...) و موجب دورى از خدا و ویرانى معبد (توسیفتا یوما، 1:12؛ شبات، 33الف؛ سیفرا اعداد، 161) و پراکندگى در زمین (آووت، 5:9؛ و..) است.(8)