دانلود ترجمه مقاله کنترل رشد گیاهان(علف های هرزه) بیولوژیکی به همراه متن لاتین

اختصاصی از یارا فایل دانلود ترجمه مقاله کنترل رشد گیاهان(علف های هرزه) بیولوژیکی به همراه متن لاتین دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:8

چکیده متن لاتین:

Biological Weed Control
 
Biological weed control involves the release of organisms that attack plants to control weeds. The aim of biological control is to shift the balance of competition between the weed and the crop in favour of the crop and against the weed. The biological control agent, normally a fungus or insect, may not necessarily kill the target weed but should, at the least, reduce its vigour and competitive ability. From a practical point of view the organism or agent should prevent the weed setting seed or producing other reproductive parts. There is considerable potential for encouraging the use of native biological control agents against weeds and substantial research effort has been put into biological control in general. However, the application of biological weed control in agricultural systems in Europe has proved difficult and their are no well documented successes.
In practice, there are three basic types of biological control:
Classical (or innoculative) biological control involves the release of exotic natural enemies to control exotic weeds and has been successful against weeds like thistles in the US and Australia where weevils (native to Europe) have been introduced onto the thistles. It has been suggested that some introduced weeds like hogweed (Heracleum mantegazzium), Himalayan balsam (Impatiens glandulifera) and the Japanese knotweeds (Reynoutria spp.) would be ideal candidates for classical biological control but so far it has only been attempted with bracken (Pteridium aquilinum) where attempts to use two South African moths as potential biological control agents were not successful.
The introduction of a classical biological control agent may not be deliberate. A rust, Puccinia lagenophorae, of Australian origin, which attacks a range of Senecio species, was unknown in Europe before 1960 but has since become established in France and the UK on groundsel where it reduces the viability of groundsel plants on which it can be regularly found. It is unknown how this pathogen reached Europe or how it established.

چکیده ترجمه مقاله :

کنترل رشد گیاهان(علف های هرزه) بیولوژیکی
کنترل علف های هرزه بیولوژیکی عبارت است از رها کردن ارگانیسم هایی که به گیاهان حمله کرده تا رشد این علف ها را کنترل کنند. هدف از کنترل بیولوژیکی این است که رقابت تعادلی بین علف های هرز و محصول را به سود محصولات و به ضرر علف ها پیش ببریم. عامل کنترل بیولوژیکی، به طور معمول یک قارچ یا حشره، ممکن است علف های هرز مورد نظر شما به صورت اساسی(کامل)را ازبین نبرد ولی باید حدداقل رشد این علف ها و توانایی رقابتی آنها با محصولات را کاهش دهد.
از نقطه نظر عملی، ارگانیسم یا عامل مورد نظر باید از قرار دادن دانه یا دیگر گیاهان هرزه در محل رشد محصول ممانعت به عمل آورد. در این راستا پتانسیل قابل توجهی برای تقویت استفاده از عامل های کنترلی بیولوژیکی محلی در مقابل علف های هرز وجود دارد و در حالت کلی تحقیقات جایگزینی این عامل ها برای کنترل بیولوژیکی انجام شده است. با این همه، کاربرد کنترلی بیولوژیکی علف های هرزه در سیستم های کشاورزی در اروپا ثابت کرده است که کاری مشکل بوده و با موفقیت های چندانی نیز همراه نبوده است.
در عمل، سه نوع از کنترل کننده های بیولوژیکی وجود دارد:
کنترل کننده های بیولوژیکی کلاسیکال(سنتی یا تلقیحی) آزاد کننده های بیگانه طبیعی برای کنترل رشد علف های هرز را در بر می گیرند و در این راستا نیز عملکرد خوبی داشته اند درست همانند خارهای استفاده شده در امریکا و استرالیا که جایی که سوسک های(محلی که مختص اروپا هستند و تنها در این مناطق رشد می کنند) برای مبارزه با آنها معرفی شدند. پیشنهاد شد که بعضی از علف های پیشنهاد شده شبیه hogweed(Heracleum mantegzzium) ،
 
Himalayan balsam (Impatiens glandulifera) و knotweed  نوع ژاپنی(reynoutria spp.) برای کنترل بیولوژیکی سنتی ایده ال می باشند ولی تا کنون فقط با سرخس(Pteridim aqilinum )تلاش شده است و آن هم تنها در افریقای جنوبی و برای بررسی پتانسیل عامل بیولوژیکی کنترلی استفاده شد که موفقیت آمیز نیز نبودند.
تعریف عامل کنترل بیولوژیکی کلاسیک ممکن است بصورت عمیق نبوده و کاملا سطحی تعریف شده باشد. در نتیجه Puccinia lagenophorae، که برخاسته از استرالی بود و منشا آن به این کشور بر می گرددبه دامنه ای از گونه های مختلف Senecio حمله کرد که باعث معروف شدن آن در اروپا در سال های قبل از 1960 شد. اما بعد از پایه گذاری علم مربوط به آن در فرانسه و اکراین، باعث کاهش اساس اعتباری گیاهان منطقه شد. تا حال هم ناشناخته مانده که چگونه این پاتوژن به اروپا رسید و یا چگونه پایه گذاری شد.