مقاله غیبت

اختصاصی از یارا فایل مقاله غیبت دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:23

فهرست مطالب:
غیبت    2
عوامل غیبت    4
غیبت از منظر قرآن کریم    5
غیبت در روایات اسلامى    10
عذاب برای غیبت کننده    12
غیبت و راههای درمان آن    14
اشکال مختلف غیبت    14
حرمت غیبت اجماعی است    15
آسیب های اجتماعی غیبت    15
غیبت حق الناسی است که ...    16
راه درمان غیبت    16
معالجه تفصیلى مرض غیبت    18
گوش دادن به غیبت نیز حرام است    19
غیبت و زحمت چهل روزه    22
کلامی از شهید ثانی    23
منابع:    23




غیبت
غیبت در لغت به معنی حضور نداشت یک فرد در یک مکان خاص است به عنوان مثال، دانش‌آموزان باید مطابق برنامه درسی‌شان در کلاس‌های مدرسه حاضر باشند، و عدم حضور آن‌ها در کلاس غیبت نام می‌گیرد. هم‌چنین غیبت کردن به معنی نقل بدی‌های یک فرد در جمعی که او در آن حضور ندارد به کار می‌رود. اصطلاح دیگری که معادل این معنای غیبت است، پشت سر کسی بدگویی کردن یا پشت سر کسی حرف زدن است. زمانی آن چه که پشت سر کسی گفته می‌شود غیبت نام می‌گیرد که اولاً آن فرد از شنیدنش ناراحت شود، و دوم آن که آن حرف راست باشد. اگر آن چه که پشت سر فردی گفته شده، راست نباشد، بهتان یا تهمت نام می‌گیرد احکام غیبت غیبت چیست؟ غیبت آن است که عیب پنهانی کسی را پشت سر او بگویند. اگر صفت ناروا در شخصی باشد یا کاری انجام داده باشد که گناه است و دیگران از آن بی اطلاع اند و دوست ندارد کسی آن را برای دیگران بازگو کند، بازگو کردن آن پشت سر او برای دیگران غیبت است. احکام غیبت غیبت هم برای گوینده و هم برای شنونده حرام است. سؤال: آیا انتقاد از مسئولین کشور و شهر، غیبت محسوب می شود؟ جواب: چنانچه هدف کوچک کردن آنها باشد، حرام است. سؤال: آیا در مسائل سیاسی و اجتماعی غیبت جایز است؟ ملاک و میزان چیست؟ جواب: اگر عنوان غیبت داشته باشد، جایز نیست. سؤال: آیا غیبت کردن از یک نفر یا دو نفر نامشخص، حرام است؟ جواب: مانع ندارد. سؤال: اگر شخصی قدش کوتاه است و پشت سرش بگویند که قدش کوتاه است، آیا غیبت محسوب می شود؟ جواب: نسبت به صفات ظاهره که همه از آن آگاهی دارند، اگر قصد هتک و تحقیر نداشته باشد، اشکال ندارد. سؤال: آیا غیبت بچه نابالغ ممیز یا غیر ممیز جایز است؟ جواب: در بچه ممیز جایز نیست. سؤال: آیا شوهر می تواند در مقابل دیگران عیوب زنش را بگوید و او را تحقیر کند، اگر چه به شوخی باشد؟ جواب: غیبت کردن مؤمن و نیز تحقیر مؤمن و کاری که موجب اذیت او می شود، جایز نیست. سؤال: آیا گفتگو درباره رسوم، آداب، گفتار، کردار، طرز لباس پوشیدن، شکل ظاهری، ادا در آوردن روستاییها، شهریها و قبائل گوناگون ایران، غیبت محسوب می شود؟ جواب: اگر به قصد عیب جویی و مسخره کردن نباشد، اشکال ندارد. سؤال: آیا بررسی کارهای مسئولی از مسئولان نظام جمهوری اسلامی در غیاب او از نظر شرع مقدس، غیبت محسوب می شود؟ جواب: بررسی مسائل اجتماعی و انتقادهای سازنده و مثبت، غیبت محسوب نمی شود. سؤال: در بین بعضی از مردم مرسوم است که وقتی می خواهند نشانی شخصی را بدهند، مثلاً می گویند: «همان که قدش کوتاه است» یا «شکمش بزرگ است» و مانند این تعبیرات، اگر آن فرد را بشناسیم و بدانیم که با این حرفها ناراحت می شود، آیا غیبت محسوب می شود؟ جواب: در صورتی که این صفات در عرف، جنبه مذمت داشته باشد، جایز نیست. سؤال: آیا غیبت کردن از مسئول اداره و یا کارمندی که خلاف مرتکب شده، جایز است؟ جواب: اگر به قصد نهی از منکر باشد و اثر داشته باشد، لازم است. موارد جواز غیبت 1. غیبت متجاهر به فسق (کسی که علنی و آشکار گناه می کند)، که در مورد همان گناهش به اتفاق فقها جایز است و اما نسبت به گناهان دیگرش که پنهان است، مورد اختلاف است. 2. موارد تظلّم شخص از کسی که در حق او ظلم کرده، که می تواند ظلم او را بیان کند. 3. موارد مشورت، مانند کسی که می خواهد دخترش را به کسی بدهد، و با شخصی در مورد آن فرد مشورت می‌کند که آن شخص می تواند عیب پسر را نقل کند. 4. در موارد خیرخواهی و نصیحت، مثل اینکه شخصی با کسی رفیق شود و انسان احتمال دهد که این رفاقت منجر به فساد آن شخص شود. در این صورت، چون رفیق او آدم بدی است، می توان در مقام نصیحت و خیرخواهی، عیب او را ذکر نمود. 5. کسی که می خواهد به دین ضرر بزند. 6. کسی که می خواهد به خودش ضرری بزند که لازم است او را حفظ نمود. 7. کسانی که نوشته‌های مسموم، منحرف کننده و باطل دارند. توبه از غیبت پس از واقع شدن غیبت، توبه و پشیمانی از آن واجب است و احتیاط مستحب آن است که از غیبت شده، اگر فسادی بر آن مترتب نگردد، حلالیت بطلبد و یا برای او استغفار کند. بنابراین، اگر غیبت شونده از دنیا رفته، برای او بسیار استغفار کند و اگر زنده است و انسان بزرگوار و باگذشتی است و گفتن به او عداوت و دشمنی و فتنه ایجاد نمی کند، احتیاط مستحب آن است که از وی حلالیت بطلبد و اگر احتمال می دهد که مراجعه به او سبب عداوت و فتنه می شود، به وی مراجعه نکند و در عوض برای او بسیار استغفار کند. سؤال: اگر کسی غیبتی از شخصی کرده، همچنین تهمتی زده یا شنیده، در این موارد باید رضایت فرد غیبت شده و شخص تهمت زده شده را جلب کند یا خیر؟ جواب: لازم نیست، ولی باید توبه کند. سؤال: اگر فردی غیبت فرد دیگر را نموده، آیا باید برای توبه کردن، از طرف مقابل طلب رضایت نماید یا اینکه تنها استغفار کافی است؟ در صورت مانع بودن شرم و حیا، چه باید کرد؟ جواب: استغفار کافی است.
فقها تعاریف فراوانی برای غیبت داشته اند و معیارهایی در این خصوص ارائه کرده اند. شیخ شهید در کتاب کشف الریبه ملاک غیبت را اینگونه معنا کرده است که: " هرگاه کسی در غیاب دیگری سخنی نسبت به او بگوید که عرفاً و در نزد مردم نقص و عیب به حساب می آید و قصد وی از این کار سرزنش و یا برملا کردن نقص او باشد، مرتکب غیبت شده است." همچنین ابوذر می گوید: از رسول خدا(ص) پرسیدم که غیبت چیست؟ حضرت فرمودند:" غیبت عبارت است از اینکه نسبت به برادرت چیزی بگویی که او از آن خوشش نمی آید. ابوذر پرسید: حتی اگر این صفت و ویژگی در او باشد؟- باز هم غیبت، به حساب می آید؟- حضرت فرمود:" اگر- آن صفت- در او باشد، غیبت است؛ والا تهمت به حساب می آید." روشن است که منظور برادر در این روایت تنها برادر نسبی نیست، بلکه برادر ایمانی را هم شامل می شود. منظور از اکراه نیز چیزی است که عرفا عیب و نقص به حساب می آید و قصد مذمت و گفتن نقص هم در روایت مستتر و تلویحا آمده است؛ والا اگر از راه لطف و مرحمت چیزی در خصوص او بگوید، غیبت صورت نگرفته است.
عوامل غیبت
عواملى که باعث غیبت مى شود ، به طور مختصر ، به شرح زیر است :
1ـ حسد ; 2ـ تکبر و غرور ; 3ـ بخل ; 4ـ کینه توزى ; 5ـ انحصارطلبى ; 6ـ ثروت اندوزى .
توبیخ غیبت کننده
در قرآن کریم آمده است : «ویل لکلّ همزة لمزة» واى بر هر عیب جوى مسخره کننده و غیبت کننده ! آنانى که با نیش زبان و حرکت دست و چشم ، پشت سر و پیش روى دیگران ، استهزا و عیب جویى و غیبت مى کنند و شخصیّت دیگران را درهم مى شکنند . این گروه ، با واژه «ویل » ـ که تهدید شدیدى است ـ سرزنش شده اند .
آرى ، آبروى مؤمن ، خیلى مهم است ! خداوند ، براى این که قبحِ و زشتى غیبت را روشن کند ، مثالى بسیار جالب زده است . قرآن ، غیبت کردن را ، خوردن گوشت برادر مرده دانسته است : در این تعبیر ، لطایفى است که به برخى از آن ، اشاره مى شود . 1 . اگر مقدارى از گوشت بدن شخص مرده ، کنده شود ، جایش پر نمى شود و اگر آبروى انسان مؤمن هم با غیبت از بین برود ، آبروى رفته ، بر نمى گردد 2 . دیگر این که غیبت شونده ، مانند مردگان است و قادر بر دفاع از خود نیست .
علاج غیبت ، توبه است ، همان طورى که قرآن مجید گفته است : «إنّ اللّه یحبّ التوابین »•