فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:15
فهرست مطالب: صفحه
1ـ مقدمه 3
2ـ تعریف مشارکت، تاریخچه، فلسفه مشارکت 5
3ـ وظایف و اهداف شورا 7
4ـ ضرورت برنامهریزی شورایی 8
5ـ موانع مشارکت و راهکارهای مؤثر 12
6ـ نتیجهگیری 14
7ـ منابع 15
نقش شوراها در گسترش مشارکت مردمی
1ـ مقدمه:
پیچیده شدن زندگی و تحول جامعه از حالتی ساده به وضعیتی پیشرفته، صنعتی و الکترونیک در عصر انفجار اطلاعات در جوار منافع بیشمار آن، برای انسان مشکلات متعددی را نیز پدید آورده است.
امروزه تصمیمگیری در زمینههای گوناگون همچون گذشته ساده نیست، و به اطلاعات دقیق و جامع نیاز دارد. انسان در این دنیای متحول و متنوع و در عین حال پر از ابهام، بدون کمک مؤثر فکری دیگران و مشارکت کردن نمیتواند شناختی کامل از خود داشته و هویت موفقی را شکل بدهد و بر مشکلات غلبه کند. اساساً یکی از نشانههای رشد اجتماعی شورا و مشورت و همکاری و مشارکت در امور است، و بدون تردید جامعهای که اهل مشورت و مشارکت باشد از تفکرات جدید و خلاق و اندیشههای بکرو سازنده برخوردار میگردد.
دین اسلام نیز انسان را به مشورت و تعاون و مشارکت در کارها ترغیب میکند، سورة شوری و آیات فراوانی در قرآن درباره مشورت کردن و همکاری و تعاون مبین این اندیشه میباشد (و امرهم شورا بینهم)، (تعاونو اعلی البرد التقوی).
پیامبر اسلام از مشورت به عنوان اصل تربیتی و مهم یاد کرده و در سیرة آن حضرت، که خود از علم الهی برخوردار بوده، نمونههای زیادی وجود دارد، چنانچه در جنگها و سایر مسائل اجتماعی با یاری خود مشورت کرده و با مشارکت فکری و یدی آنها به حل مسائل میپرداخت و تأکید و عمل آن حضرت به این اصل تربیتی، جنبه آموزشی آن بوده که در رشد افراد و پیشرفت اسلام مؤثر بوده است و چون مشورت در کاری صورت گیرد همکاری و همیاری و همدلی و مشارکت را به دنبال خواهد داشت.
همچنین حضرت علی(ع) میفرمایند: “ بهترین راهحلها و صحیحترین شیوهها با استفاده از اندیشههای افراد مختلف به دست میآید”.
امام خمینی(ره) نیز با توجه به مشکلات عصر حاضر و مسئله شورا و مشارکت مردم در تمام امور به خصوص آموزش و پرورش چنین فرمودهاند: “ آن قدر تعلیم و تربیت مهم است که نه تنها دولت بلکه باید همة ملت مشارکت داشته باشند”.
با توجه به رهنمودهای بالا برای آشنا شدن با نقش شوراها در گسترش مشارکت مردمی ابتدا به تعریف مشارکت، تاریخچه و فلسفه مشارکت میپردازیم.
2ـ تعریف مشارکت، تاریخچه و فلسفه مشارکت:
تعریف مشارکت:
مشارکت از نظر لغوی به معنای “ باهم شریک شدن در انجام کار یا شرکت کردن با هم” است. (فرهنگ عمید ـ چاپ 1375 ـ ص 1089) و در اصطلاح مداخلة افراد در فرآیند تصمیمگیری، اجرا، ارزیابی و اصلاح برنامهها یا فعالیتهای مختلف، تعریف شده است.
مطالعه سیر تحول زندگی انسان هم حاکی از آن است که از اولینروزهای زندگی، بشر به ضرورت و اهمیت بهرهگیری از توان فکری و فیزیکی همنوعان و شریک شدن در سرمایههای مادی و معنوی آنها، پی برده و فعالیتهای او همیشه حالت گروهی و جمعی داشته است، به گونهای که برخی از جامعه شناسان، جمع گرایی و نیاز به گروهی زیستن انسان را جزیی از سرشت او قلمداد کردهاند.
به نظر میرسد در آغاز هزاره سوم تاریخ جهان، که تحولات و دگرگونیهای عمیق در ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و فنآوری با شتاب تصاعدی و تحت عنوان جهانی شدن آغاز گردیده است، همگرایی فکری و عملی انسانها ضرورتی اجتناب ناپذیر است و نه فقط در ابزار و فنآوری بلکه حتی باید در نگرش و بینش انسانها نسبت به خود و اداره جهان پیرامون خود به صورت مشارکتی، تغییراتی رخ بدهد و سبب پیدایی تحولات تازهای در تمام نظامهای اجتماعی از جمله نظام تعلیم و تربیت گردد.