دانلود مقاله گیاه کلزا - کونولا

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله گیاه کلزا - کونولا دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:73

فهرست مطالب:

فصل اول :
مقدمه

فصل دوم:
استخراج روغن

فصل سوم  :
معرفی خط تولید و تجهیزات آن

فصل اول :
 مقدمه

مقدمه
کلزای با کیفیت کونولا یکی از دانه های هدایت  کننده جهان است . روغن سویا (30%)  روغن نخل، (17/16% ) ، روغن کلزا (9/13%) و روغن دانه آفتابگردان (8/13% ) و جمعا حدود75 درصد کل تولید روغن جهان هستند تولید کنندگان عمده کلزا  (همه انوا آن ) چین ؛ اتحادیه اروپا (ES ) ،  کانادا و هند هستند  تولید جهانی کلزا  در طی دو دهه گذشته بسیار سریعتر از سایر دانه های روغنی رشد داشته است .
تجارت  جهانی کلزا  وفرآورده های آن یعنی روغن و کنجاله  نیز به رشد قابل توجهی دست یافته است . صادرات کلزا  اینک دومین  حجم  تجارت دانه های روغنی بعد از سویات را تشکیل می دهد . کانو لا نوع ویژه ای ازذ کلزاست که با کیفیت بالای روغن و کنجاله هماره است . نام  کونولا ،  دانه ای را مشخص مبدل حرارتی  سازد که حاوی دو درصد یا کمتر اسید روسیک در روغن و کمتر از 30 میکرو مول در گرم گلو زاینولیت در کنجاله عاری از روغن است  . کلزایی که با این شاخص ها انطباق نداشته باشد نمی تواند ، کانولا خوانده شود .
اسیدهای چرب اشباع روغن کانولا از هر روغن گیاهی دیگر کمتر است (6%) سایر روغن های گیاهی و درصد اسیدهای چرب آنها عبارت است از : گلرنگ 9 درصد  ، آفتابگردان 11 درصد ، ذرت 13 درصد ، زیتون 14 درصد ، بادام زمینی 18 درصد ، پنبه دانه 217 درصد ، چربی خوک 41 درصد ، نخل 51 درصد ، کره 66 درصد و روغن نارگیل 92 درصد .
دانه کانولا حاوی 40 درصد روغن است و روغن آن در سالاد و آشپزی و سایر فرآورده های غذایی مصرف می شود . کنجاله آن بعد از روغن کشی دارای جدود 37 درصد پروتئین بوده و یک منبع غذایی پر پروتئین برای تغذیه دامداریها و مرغداریهاست .
کلزا در نواحی  سرد مناطق کشاورزی جهان نظیر آمریکای شمالی ، اروپای شمالی ، و چین و هند  کشت می گردد روغن آن قرنها به عنوان روغن آشپزی و روشنایی در اروپا و آسیا و سپس به عنوان روان کننده و سوخت به کار رفته است .
ولی تنها در همین اواخر ارقامی با سطوح کاهش یافته اسید اروسیک و گلوکوزاینولیت موجود در روغن و کنجاله اصطلاح شده اند این پیشرفت کلزا را از نظر مصرف روغن کانولا با شدتی بیشتر از هر روغن گیاهی دیگر ی افزایش یافت و در چین ، هند ، ژاپن ف کانادا و بسیاری از کشورهای اروپایی روغن عمده خوراکی است ژاپن تنها کشوری در این گروه است که تولید کننده عمده کلزا نیست .
در ال 1985 اداره مواد غذایی و داروئی ایلات متحده (FDA)روغن کانولا را به عنوان روغن سالم (GRAS) تایید نمود . از آن پس مصرف داخلی آن به طور ثبات رشد یافته است امروزه تولید ایالات متحده تقریبا حدود 10 درصد تقاضای داخلی است .
از آنجا که اسیدهای چرب روغن آن نصف سایر روغن های گیاهی است و دارای مخلوط مطلوبی از اسیدهای چرب تک و چند غیر اشباع است و نظیر سیار روغنهای گیاهی فاقد کلسترول است مورد توجه صنایع غذایی است . تمام فراورندگان عمده مواد غذایی در ایالات متحده در حال ارزیابی یا مصرف روغن کانولا در خط روغنهای آشپزی هستند و تعداد فرآورده های غذایی در حال افزایش  است . ایالت کنتاکی به نظر می رسد که بتواند از این فرصت به خوبی بهره برداری نماید .
کانولا به خوبی در سامانه های زراعی  جای می گیرد زیرا می تواند با سویا به صورت دو محصول در سال کشت شود . روشهای زراعی نیازهای  مربوط به ادوات هزینه های تولید و فصل رویش کانولا کاملا مشابه گندم است .
سطح برداشت شده کانولا در ایالات متحده طی سالهای 1987 ، 1988 ، 1990 ، 1991 به ترتیب 1000، 8000، 2000 ، 7000 ، 9000 ایکر بوده است .
تصمیم های مدیریتی است که زراعتی را سازگار و یا آن را حذف می کند کانولا بدون افزایش اطلاعات در مورد مدیریت کانولا و بهبودسامانه های بازاریابی موفق نخواهد بود .
1-1-    تاریخچه کلزا / کانولا
تاریخ نشان می دهد که کلزا چند هزار سال با همان شکل اولیه در آسیا کشت شده است کلزا یکی از چند منبع دانه روغنی بوده است که توانسته است به صورت موفقیت آمیز در مناطق سردسیر ( معتدل) نواحی کشاورزی جهان کشت شود ، کلزا  از قرن سیزدهم در اروپا کشف شده است در قرون بعدی به صورت روغن آشپزی و هم روغن چراغ بکار رفت کلزا تا کشف نیروی بخار که مشخص شد روغن آن در موتورهای بخار ویژگی روان سازی عالی دارد . مصارف صنعتی محدودی داشت در دهه 1960 بود که تولید کلزای کانادا در واکنش به تقاضا برای یک روغن روان ساز افزایش یافت لیکن در دهه 1950 این تقاضا با تغییر موتورها به موتورهای دیزل و گسترش مصرف فرآورده های نفتی کاهش یافت . روغن های گیاهی خوراکی از اجزایی که اسید های چرب نامیده می شود تشکیل شده و همین اسید هاست که مصرف خوراکی و یا صنعتی روغن های گیاهی را تعیین می کند برخی از این اسیدهای چرب در جیره غذایی انسان به عنوان اسید پایه در نظر گرفته می شوند .
روغن های کلزا به طور مشخص مقدار زیادی اسیدهای چرب زنجیره – بلند دارند که اسید اروسیک نامیده میشود .
قبل از دهه 1960 مقدار اسید اروسیک روغن کلزا به هنگام ارزیابی از نظر اهداف خوراکی و موجب نگرانی نبود ، لیکن در دهه 1960 تحقیقات دامنه داری اشاره داشتند که مصرف اسید اروسیک در روغن کلزای می تواند اثرات منفی بر سلامت به ویژه بر اختلالات قلب داشته باشد ، به دلیل سطوح بالای اسید اروسیک در روغن ارقام سنتی کلزا روغن آن از نظر مصرف انسانی سالم در نظر گرفته نمی شد نگرانی درباره اسید اروسیک به نژاد گران گیاهی کانادار  به جستجوی منابع ژنتیکی جدیدی با مقدار اسید اروسیک کمتر بر انگیخت . این کار منجر به ایجاد ارقام جدید با مقدار اسید اروسیک کم در دهه 1960 و اوایل دهه 1970 گردید و بهبود کیفی عمده ای را در روغن سبب شد و امکان دارد که روغن کلزا بتواند در فرآورده های غذایی مورد استفاده انسان قرار بگیرد .
در حالیکه کیفیت روغن کلزا بهبود می یافت به نژاد گران گیاهی کانادا در حال کار جهت بهبود کیفیت پروتئین کنجاله کلزا بودند . اگر چه کنجاله کلزا منبعی عالی از پروتئین با تعادل عالی اسیدهای امینه بود ولی مصرف آن به دلیل درصد بالای گلوکوزینولیت محدود بود بیشتر گیاهان خانواده خردل دارای گلوکوزینولیت ( ترکیبهای گوگردی ) هستند . این عوامل طعم ، بو ، مزه خردل ، تربچه ، شلغم و یا سایر کلمی ها هستند . ارقام سنتی کلزا دارای درصد بالایی گلوکوزینولیت در کنجاله اند که اگر به مقدار کافی در تغذیه دام مصرف شود . سبب مشکلات تغذیه ( کاهش رشد ، کارایی کمتر تغذیه ) و تیروئید می گردد اثرات آن در حیوانات تک معده ای ( خوک و گراز ) چشمگیر تر از حیوانات نشخوار کننده است به نژاد گران گیاهی کانادا جستجو برای یافتن مواد ژنتیکی با گلوکوزینولیت کمتر را آغاز کردند و سپس در دهه 1970 آنها را به طور موفقیت آمیز برای کاستن سطح ان در حدی که کنجاله بتواند در تغذیه دامها بکار بردند در سال 1987 صنعت کلزا کانادا نام کانولا برای شناسائی ارقام کلزای جدید پذیرفت ارقامی که از نظر ژنتیکی اسید اروسیک گلوکوزینولیت کمی دارند و آنها را از کلزای معمولی متمایز می سازد نام کانولا یک علامت تجارتی ثبت شده بین المللی توسط اداره کانولا ی کاناداست .
کلزا در ایالات متحده یک زراعت جدید نیست در طی نیمه اول این قرن کلزا ( که معمولا rape  نامیده می شود ) عمدتا به عنوان یک علوفه یکساله برای مصرف همه انواع دامها کشت می شد . مقدار بسیار کمی کلزا به استثنای برخی از ارقام صنعتی کشت شده است تا سال 1985 اداره مواد غذایی و داروئی ایالات متحده (FDA) فروش روغن کلزا برای مصارف انسانی را در ایالات متحده منع کرده بود زیرا ناسالم در نظر گرفته می شد . این محدودیت در دهه 1960 برقرار گردید تا امکان آلودگی روغن خوراکی را با روغن های سمی کلزا کاهش دهد .
لیکن در سال 1985 عمدتا به دلیل  اصلاح روغن های خوراکی نوع کانولا FDA وضعیت GRAS ( به طور کلی سالم در نظر گرفته می شود ) را برای روغن های کم اسید اروسیک در نظر گرفت این امر نه تنها دروازه ایالات متحده به عنوان یک بازار بالقوه مهم روغن های خوراکی بلکه به عنوان یک تولید کننده کانولا برای پاسخگوئی به تقاضای بازار روغن های خوراکی نیز گشود .
کانولا چیست ؟
طبقه بندی گیاه :
کانولا به عنوان گیاه روغنی یک نمونه کلزاست که از نظر ژنتیکی تغییر و بهبود یافته است . کلزها گیاهانی یک ساله و ویژه مناطق سرد از خانواده کوریسیفر (خردل)که به جنس براسیکا تعلق دارند خانواده کوریسیفرمشتتمل بر 3000  گونه گیاهی است که عمدتا در نیمکره شمالی مشاهده می شوند نام کوریسیفر از گلبرگ های چهار تایی گلها که دو به دو روبروی یکدیگر قرار گرفته و شکل صلیب می سازند منشا دارد . جنس براسیکا بسیاری از گونه های زراعی اهلی را شامل می شود که به خاطر روغن ، دانه ، غذا ( ریشه ، ساقه ، برگها ، جوانه ها و گلها ) و یا قسمت های سبز آنها کشت می شوند کلزا به عنوان عضوی از جنس براسیکا به شدت با خردل و برخی از سبزیهای زراعی نظیر کلم ، شلغم ،گل کلم و بروکلی خویشاوندی دارد . کلمه rape  در نام کلزا از لغت لاتین rapum  منشا دارد که معنی شلغم است . برخی از گونه های علف خویشاوند موجود در خانواده کوریسیفر عبارتند از خردل وحشی ، کیسه کشیش و pepper grass  معمولی .
ارقام دارای کیفیت کانولا در حال حاضر از دو گونه کلزای روغنی اصلاح شده اند Brassica  papus  ( که کلزای آرژانتینی ، کلزای تابستانه ، کلزای زمستانه و یا کلزای سوئدی هم نامیده می شود و Brassica campestris  که کلزای لهستانی ، کلزای شلغمی تابستانه و خردل مزرعه نامیده می شود . ) کشاورزان ارقام کانولای حاصل از این دو گونه را کشت کرده اند لیکن به نژادگران گیاهی کانادا اخیرا خردل Brassica guncea را با کانولا  تلاقی داده اند تا خردل با کیفیت کانولای نسبت به ارقام فعلی مزایای دارد تولید شود برخی از این ارقام ممکن است طی 5 تا 10 سال آینده در دسترس قرار گیرند .
ارقام کانولایی که در حال حاضر در کنتاکی کشت می شود از گونه B.napus  اصلاح شده اند که برای تولید زمستانه کلزا در ایالات متحده مناسب تر است . این گونه دارای عملکرد بالقوه بالاتر و کیفیت بهتری بوده و دیررس تر از B.campestris است . این گونه تا حد زیادی خودرو و نسبتا بلند تر است ( با بلندی 50 تا 55 اینچ = 125 تا 13705 سانتی متر ) اندکی از نظر گل دهی یکنواخت تر و به هنگام رسیدن در مقابل ریزش مقاوم تر  است و دانه ها معمولا درشت تر بوده و به هنگام رسیدن انها قهوه ای تا قهوه ای متمایل به سیاه است . غنچه ها در سطح بالاتر از گلهایی که شکفته است قرار می گیرند و برگهای بالایی تنها به دو رنیمی از ساقه می پیچد .
B.campestris با دوره های کوتاه رشد تابستانه کانادا سازگار است این گونه کم محصول تر است و تا حد زیادی زودتر از b.napus می رسد (10 تا 16 روز ) بلندی آن کمتر است ( حدود 60 تا 45 اینچ =100 تا 5/112 سانتی متر) یکنواختی رسیدن آن کمتر وبه ریزش مقاوم تر است دانه های یان اندکی کوچکتر ند و به هنگام رسیدن رنگ انها قهوه ای متمایل به زرد تا قهوه ای است  غنچه ها در سطح پائین تری از گل هایی که به تازگی شکفته اند قرار می گیرند و قسمت های پائین پهنک برگ کامل گرداگرد ساقه را می گیرد .