فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:76
فهرست مطالب:
فصل اول:مقدمه 1
مقدمه 3
تعاونی مسکن : 4
تعاونی چیست؟ 4
طبقه بندی تعاونی ها 6
الگوی تجاری جایگزین در آمریکا 8
وظایف و مسئولیت های تعاونی 9
مراحل تشکیل یک تعاونی 10
مزیت ها و محدودیت های تعاونی 13
مزیت های ویژه 14
محدودیت های تعاونی 15
مسکن در اولویت برنامه های دولت 17
تعاونی های مسکن و ساماندهی بازار 18
مشکلات تعاونی های مسکن 20
ضرورت ساماندهی مقررات تعاونی های مسکن 23
فصل دوم:مطالعات تجربی 26
تعریف و تشکیل و ثبت شرکتهای تعاونی 27
شرکت تعاونی - استقلال شرکت های تعاونی 30
١- استقلال از جنبه اهداف شرکت ها 31
٢- استقلال از جنبه مقررات 33
تعاونی هاو آنچه درپی دارند 34
فصل سوم:آمارها، شاخص ها ، اطلاعات 43
شرکتهای تعاونی مسکن : 44
تبصره 6 47
فصل چهارم: نتیجه گیری 71
تعاونی و ارزش های حاکم 74
منابع و مآخذ
فصل اول
مقدمه
مقدمه
الگوی تعاونی با فعالیت های تجاری پرشمار و گوناگونی تطبیق داده شده است. در سال ۱۹۴۲ ایوان املیانوف، عالم فرهیخته علوم تعاون، به این مطلب اشاره کرد که «کثرت فعالیت در تعاونی ها بسیار و گوناگونی آنها به واقع نامحدود است» در نتیجه این تنوع، هیچ تعریف واحد جهانی برای تعاونی وجود ندارد.
تعاونی مسکن :
شرکتی است که در چارچوب اساسنامه تعاونیهای مسکن برای تهیه و تامین مسکن اعضاء و ارائه خدمات بعد از واگذاری به آنان تشکیل میگردد
تعاونی چیست؟
براساس تعریف «اتحادیه بین المللی تعاون» (ICA ) تعاونی یک اجتماع مستقل از افرادی است که به طور داوطلبانه برای رفع نیازها و آرمان های مشترک اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود به وسیله یک بنگاه اقتصادی با مالکیت مشترک و نظارت مردمی گرد هم می آیند. رهبران تعاون در سراسر دنیا، آی.س.ای را یک سازمان غیردولتی با بیش از ۲۳۰ تشکل عضو در بیش از ۱۰۰ کشور جهان به عنوان صاحب نظر پیشرو در تعریف تعاون و ارزش های آن به رسمیت می شناسند.
افرادی که تعاونی را سازماندهی می کنند، به دلایل بسیار اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی دست به این کار می زنند. نهضت تعاون در اغلب موارد روشی رضایت بخش برای تحقق اهداف فردی و در عین حال کمک به دیگران برای دستیابی به اهداف آنان تلقی می شود.
کشاورزان و دامداران، تعاونی های عرضه و بازاریابی محصولات کشاورزی و دامی ایجاد می کنند تا سودخالص خود را به بالاترین حد برسانند. این امر مستلزم بازاریابی کارآمد محصولات تعاونی برای یافتن قیمت های بهتر و نیز پائین نگاه داشتن هزینه های مواداولیه است. کشاورزان و دامداران درمی یابند که در نقش تولیدکننده، کاراتر و آگاه تر از یک بازاریاب و خریدار عمل می کنند. آنان همچنین می توانند با خرید و فروش حجم بیشتر، به نرخ های بهتری دست یابند.
و به طور خلاصه، تعاونی ها به منظور ارائه خدمت به اعضا و برای رفع نیازهای آنان سازماندهی شده اند و بیش ا ز آن که بر برگشت سرمایه سرمایه گذاران اهمیت دهند، بر تولید منفعت بیشتر برای اعضا متمرکز شده اند. این رویکرد عضومدارانه، تعاونی ها را در اساس از دیگر شرکت های سهامی متفاوت می کند.
طبقه بندی تعاونی ها
تعاونی ها تقریباً در هر بخش اقتصادی وجود دارند و بسیاری از آنها به شکل چند منظوره فعالیت می کنند.
طیف گسترده ای از تعاونی ها از کوچک تا اتحادیه های محلی و شرکت های مشترک چندملیتی فعالیت دارند. با وجود این تنوع، به منظور سهولت در تعریف و تحلیل، تعاونی ها را اغلب براساس یکی از سه روش زیر طبقه بندی می کنند:
۱ـ فعالیت عمده تجاری: تعاونی ها را بیشتر به عنوان تولیدی، بازاریابی، خرید، مصرف یا خدماتی دسته بندی می کنند. هر یک از این گروه ها شامل مقوله های ظریف تری است که طیف وسیع محصولات را در زیر چتر تعاونی ها دربرمی گیرد.
۲ـ حوزه بازار: تعاونی ها را می توان براساس بزرگی حوزه بازار طبقه بندی کرد:
تعاونی های محلی، محلی بزرگ، منطقه ای، ملی یا بین المللی.
۳ـ ساختار مالکیت: شش مدل متفاوت مالکیت تعاونی را می توان شناسایی کرد: ۱) متمرکز، ۲) فدراسیونی، ۳) پیوندی ـ پیوند تعاونی متمرکز و فدراسیونی، ۴) تعاونی های نسل نو ، ۵) «تعاونی های وایومینگ» جدید و ۶) تعاونی های با مالکیت کارکنان.
در آمریکا همچون دیگر کشورها ، تعاونی ها نقش برجسته ای در اقتصاد ملی و محلی ایفا می کنند. تعاونی ها در تمامی بخش ها حضور دارند و با عهده گیری وظایف چندگانه خدمات رسانی می کنند و از فعالیت های کوچک تا تعاونی های بزرگ محلی و تا تجارت های بین المللی را شامل می شوند. آنها همچنین از نظر بدنه مالکیت متفاوت هستند. بیشتر تعاونی ها به طور مستقیم در مالکیت اعضای خود هستند، اما برخی از تعاونی ها نیز با مالکیت دیگر تعاونی ها اداره می شوند. برخی از تعاونی ها، اعضای شاغل در تعاونی را به تعداد مشخصی محدود می کنند در حالی که شماری دیگر از تعاونی ها اعضای خود را با کارگران خود تکمیل می کنند. امروزه در چند ایالت آمریکا تعاونی ها عضویت خود را برای حضور طبقه سرمایه گذار نیز آزاد گذاشته اند. هرچند تمامی تعاونی هایی که به صورت قانونی تجدید سازمان شده اند دارای یک طبقه شغلی واحد هستند .
الگوی تجاری جایگزین در آمریکا
تعاونی ها از بسیاری جهات به طور کامل به دیگر انواع شرکت های سهامی شباهت دارند. آنها در همان بازارهای کار و سرمایه مشارکت می کنند که شرکت های سهامی آنها باید دستمزدهای مشابه، حق مدیریت و نرخ های سود یکسان بپردازند. بسیاری فعالیت ها، از جمله بسته بندی، انبارداری، حمل ونقل، فرآوری و تبلیغات نیز در همه الگوهای تجاری یکسان است.
مطالعات پژوهشی نشان داده است که تعاونی ها و دیگر شرکت های سهامی به طور مساوی کارآمد هستند و بدون تردید، شرایط عمومی اقتصادی از جمله بیکاری، نرخهای بهره، تورم وغیره همان اثرات را بر همه شرکت های سهامی برجای می گذارد. مصرف کننده فصلی (موقت) به طور معمول نمی تواند اعلام کند که با یک تعاونی سروکار دارد یا با یک غیرتعاونی (مگر آن که واژه «تعاونی» بخشی از نام شرکت باشد).
تفاوت بنیادین بین تعاونی ها و دیگر شرکت های سهامی در موضوع عضو در برابر تجارت بر محور سرمایه گذار است. تعاونی ها بر سودرسانی بیشتر به اعضا تمرکز دارند (این مفهوم می تواند سود به معنای پولی کلمه باشد یا نباشد)، در حالی که دیگر شرکت های سهامی بر تولید عایدات و سود برای سرمایه گذاران خود تأکید می کنند. به دلیل این وجه تمایز، فلسفه های کارکردی بین این دو می تواند بسیار متفاوت باشد. تعاونی ها بیشترشان برای اصلاح بازار (برای مثال ارائه خدمات اساسی محلی) و نه فقط برای تولید سود تشکیل می شوند.
وظایف و مسئولیت های تعاونی
ایجاد یک تعاونی قدرتمند و رقابتی، مسئولیت مشترک همه اعضای هیأت مدیره، مدیران و کارکنان تعاونی است. اهداف چندگانه شرکت و نظارت مردمی، تعاونی ها را به تجارت های منحصربه فرد چالش زا تبدیل کرده است. وجود یک مدیرعامل ماهر و خبره برای موفقیت تعاونی حیاتی است همانگونه که یک برنامه کیفی ارتباطی و آموزشی دارای اهمیت است. فضای متحول تجاری و رشد تعاونی ها، نیاز اعضا به اطلاعات را دوچندان کرده است. ایجاد ارتباط با اعضای جدید، اعضای آینده، مراکزدولتی و مردم نیز همواره یک چالش بزرگ برای تعاونی ها بوده و خواهد بود.
در حالی که رسالت اولیه بیشتر شوراهای تعاونی، حضور در برابر گروه های قانونگذار و سیاستگذار به نمایندگی از طرف اعضا است، بسیاری از آنها برنامه های آموزشی بسیار فعالی برگزار می کنند. اغلب این برنامه ها با همکاری مراکز دولتی خدمات ترویجی، مراکز دانشگاهی و اتحادیه های صنعتی تجاری اجرا می شود. چندین دانشگاه از وجود مراکز فعال تعاون برای برگزاری دوره های تعاون به عنوان بخشی از برنامه های آموزشی با اعطای مدرک تحصیلی بهره مندند که تحقیقات مرتبط با کار تعاونی و آموزش های تکمیلی را به طور معمول از سوی دفتر خدمات ترویج تعاون برگزار می کنند.
مراحل تشکیل یک تعاونی
تشکیل یک تعاونی جدید یک امر زمان بر و بیشتر فرآیندی دلسردکننده است. این کار نیازمند تعهد بسیار از طرف کمیته سازماندهی است. هر تجارتی مستعد رویارویی باشکست است و تعاونی ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اما جای امیدواری است که تعاونی ها پس از تشکیل با نرخ کمتری از ناکامی نسبت به دیگر انواع تجاری مواجه می شوند.
کامیابی به چند عامل کلیدی وابسته است. ایجاد یک هسته مرکزی از اعضای متعهد و حمایت فراگیر مردمی ضرورت دارد زیرا اعضا باید در تأمین سرمایه اولیه مشارکت کنند. انجام یک امکان سنجی جامع، با در نظر گرفتن تحلیل های مالی و بازار، عنصر مهم دیگری محسوب می شود. در این امکان سنجی میزان تقاضا در مورد کالاها و خدمات تعاونی و استعداد بالقوه آن برای موفقیت تعیین می شود.
تعاونی باید هدف (رسالت) ودیدگاه مشخص خود را که برآن اساس، اعضا و مدیریت تعاونی تلاش می کنند، تبیین نماید. اهداف روشن تجاری به مدیرعامل و اعضا کمک می کند تاجایگاه خود و آنچه برای تحقق بیشتر اهداف نیاز دارند را بیابند. با این کار همه افراد در متن فعالیت ها قرار می گیرند و مطمئن می شوند تشکل تعاونی از اهداف خود منحرف نمی شود، بلکه در مسیر درست خود حرکت خواهد کرد.
تعاونی باید رفتارهای منطقی تجاری از خود نشان دهد. تعاونی باید بازار خود را بشناسد و بداند چگونه به طور شایسته و سودآور در خدمت آن بازار قرار گیرد. هیأت مدیره و مدیریت تعاونی باید در حفظ سوابق، دقیق و صحیح فعالیت های مالی کوشا باشند. مدیر و هیأت مدیره باید به طور دقیق بدانند که جایگاه مالی تعاونی کجاست تا بتوانند تصمیمات درست تجاری اتخاذ کنند. علاوه بر این، تعاونی باید به وسیله یک شرکت حسابداری خارج از تعاونی، حسابرسی شود. تعاونی نیازمند سرمایه کافی در مرحله آغازین و رشد است و دست کم ۵۰ درصد آن را باید اعضا با سرمایه گذاری سهامی خود تأمین کنند. همچنین تعاونی باید آموزش و تربیت سالانه مدیران، بخش مدیریت و اعضای تعاونی را برای بهبود امور ارتباطات و مهارت های تعاونی برنامه ریزی نماید.