فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:48
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
تاریخچه قند سازی در ا یران 1
کارخانجات چغندری 3
تکنولوژی قند 4
حمل و نقل و تحویل چغندر 5
سیلو کردن 5
ضایعات قندی 7
ضایعات وزنی چغندر 8
خالی کردن چغندر 10
مجرای چغندر رسانی و وسایل انتقال چغندر 11
مراحل مختلف از سیلو تا آسیاب خلال 12
جدا کردن شن و برگ 12
چغندر شویی 13
خرد کردن چغندر 14
سیستم های عصاره گیری- اکستراسیون- شربت گیری- دیفوزیون 15
ظرفیت تولید آسیاب خلال 17
کیفیت خلال 18
دیفوزیون باطری 19
روشوفور 23
عملیات عادی باتری دیفوزیون 25
شرکت تصفیه خانه قند ورامین (سهامی خاص) 30
کلیات و تاریخچه 30
نوع شرکت 30
مرکز اصلی شرکت 30
سرمایه شرکت 31
فعالیت شرکت براساس ماده 3 اساسنامه 31
ظرفیت تولید 31
اهم مواد مصرفی 31
آزمایشگاه 34
وظایف آزمایشگاه 34
فرآیند تولید قند 35
شکر آلوده 38
کوره ها 39
سیستم ساختمان ها 40
ترکیبات مورد نیاز برای تولید محصول 41
مواد کمک فرآیند 41
نتایج 45
نتیجه گیری 46
منابع و مآخذ 47
تاریخچه قندسازی در ایران:
در ایران در سال 1272 شمسی اجازه تأسیس اولین کارخانه قند به یک کمپانی بلژیکی داده شد و نخستین کارخانه ایران در کهریزک با ظرفیت 80 تن چغندر در روز شروع به کار نمود.
تا سال 1946 کسی توجه آن چنانی به نیشکر نمی کرد و بعد از آن دو کارخانه در منطقه هفت تپه در خوزستان تأسیس می شود با ظرفیت 000/20 تن و از آن تاریخ به بعد کارخانه دیگری در منطقه شوشتر به نام کارخانه قند کارون تأسیس شده که تولید این دو کارخانه در سال در حدود 000/200 تن شکر سفید می باشد.
چغندر در ایران در سال 1268 قمری مصادف با ناصرالدین شاه شخصی به نام Darf وابسته بازرگانی بوده و در سفارت بلژیک که به ناصرالدین شاه پیشنهاد می کند که امتیاز تأسیس کارخانه وفروش شکر را از دولت ایران بگیرد. در سال 1269 امتیاز تولید و فروش قند به یک موسسه بلژیکی داده می شود و مقرر می شود که 15 درصد از فروش (مالیات) به ناصرالدین شاه پرداخت شود و در سال 1272 اولین کارخانه قند چغندری در کهریزک در 21 کیلومتری جاده تهران- قم تأسیس شد. ولی به دلیل مشکلات حمل و نقل و تأمین سوخت که در آن موقع زغال سنگ بوده است.
کارخانه در فعالیتش وقفه می افتد. چون زغال سنگ مصرفی را می بایستی از شاهرود به کهریزک حمل نمود. در سال 1310 مقدمات افتتاح دومین کارخانه قند کشور در کرج فراهم شد و طولی نکشید که کارخانه های قند مرودشت، اسلام آباد، ورامین، آب کوه و میاندوآب با سرمایه دولت تأسیس شد.
کارخانه قند ورامین در سال 1313 تأسیس شد که ماده اولیه آن چغندر بوده است ولی در سال 1317 به علت کمبود چغندر و عدم استقبال کشاورزان منطقه به کشت چغندر فعالیت کارخانه متوقف و در سال 13 از حالت فعلی خارج و تولید خود را به سیستم تصفیه و تبدیل شکرهای خام، سفید به قند کله تغییر داد و از سال 1363 به سازمان صنایع ملی ایران واگذار گردید.
از سال 1333 تا سال 1335 کارخانه قند فسا، برف سیر کرمان چناران به جمع واحدهای آماده به کار پیوستند و به علت عدم اتصالی بودن کارخانه قند کهریزک تعطیل شد. اولین کارخانه خصوصی کشور در سال 1336 در فریمان تأسیس شد و در سال 1338 به
بهره برداری رسید و در حال حاضر 35 کارخانه قند چغندری در کشور مشغول به کار هستند. برای نوشابه سازی مصرف شکر 000/220 تن و برای قنادی یک میلیون تن و 400 الی 500 هزار تن شکر احتیاج داریم.
کارخانجات چغندری:
کارخانه چغندری مدرن، کارگاه بزرگی است که قادر باشد 700 تا 4000 تن چغندر را در 24 ساعت مصرف کند. میزان عادی مصرف چغندر کارخانه های قند شوروی در حال حاضر از 1000 تا 2000 تن در 24 ساعت برابر بار محموله 50 تا 100 کامیون است. متوسط مصرف در سال 14-1913 معادل 2/573 تن و در سال 41-1940 معادل 9/772 تن و بالاخره در سال 55-1954 معادل 4/953 تن در 24 ساعت بوده است.
دوره بهره برداری از اوایل شهریور تا اول اسفند و یا حتی در اواسط اردیبهشت طول
می کشد. هر کارخانه اجباراً چغندر مصرفی مورد نیاز ماه های زمستان و بهار را ذخیره
می کند (در حدود 10 روز) .
چغندر در فضای باز سیلو می شود و بدین ترتیب 10 تا 20 هکتار زمین های اطراف کارخانه را اشغال می کند. یک کارخانه بزرگ تماماً خودکار بوده و از نقاله های مداوم بهره برداری می کند. چنین کارخانه هایی باید در تمام سال ساعات شبانه روز کار
می کند.
تکنولوژی قند:
پس از برداشت چغندر برگ و طوقه آن جدا شده و به کارخانه منتقل می شود. در کارخانه کامیون حاوی چغندر توزین شده و به طرف عیارسنج هدایت می شود و آنجا نمونه برداری شده (a) عیار چغندر تعیین می شود تا قیمت مشخص گردد (b). افت محاسبه می شود. کامیون به طرف دستگاه تخلیه رفته، چغندر خالی می شود. دستگاه تخلیه از یک سکو تشکیل می شود و کامیون روی آن قرار گرفته، یک طرف سکو بالا رفته با ایجاد سطح شیبدار چغندر خالی می شود و روی نوار می ریزد و به قسمت بالا صعود می کند. آنجا خاک گیرنده است، متشکل از غلطک هایی که دندانه دندانه هستند، ضمن حرکت چغندر خاک های آن کنده می شود و روی نوار خاک گیر می ریزد که ثابت است و چغندر بعد از عبور از خاک گیر توسط نوار نقاله به سیلو منتقل می شود. کامیون پس از تخلیه زیر نوار خاک گیر قرار می گیرد و خاک مربوطه بر نمی گردد. کامیون برگشته توزین مجدد می شود. چغندر ناخالص تشخیص می گردد ، در عیارسنج چغندر خالص محاسبه می گردد.
دستگاه نمونه گیر از چغندر قند Ripro نامیده می شود (مانند قند شیرین، استوانه ای شکل) مقدار نمونه گیر از کامیون کوچک طبق استاندارد 30 تا 50 کیلوگرم است.