120 صفحه
چکیده
نااطمینانی نسبت به سیاستهای اقتصادی دولت موجب میشود که صاحبان سرمایه نتوانند بازده بلندمدت سرمایه خود را با اطمینان کافی محاسبه کنند. لذا افزایش نااطمینانی سیاستهای اقتصادی دولت موجب کاهش ارزش مورد انتظار بازده سرمایه، کاهش سطح سرمایهگذاری و لذا ایستایی و رکود اقتصادی خواهد شد.
در این مطالعه اثر نااطمینانی حاصل از سیاستهای اقتصادی دولت بر رشد اقتصادی در ایران طی دورۀ 1386-1340 با استفاده از تکنیکهای همجمعی و تصحیح خطا مورد ارزیابی قرار گرفته است. متغیر مورد استفاده جهت ارزیابی اثر نااطمینانی سیاستهای اقتصادی دولت بر رشد اقتصادی یک شاخص ترکیبی بوده که از متغیرهای مخارج دولتی(اعم از جاری و عمرانی)، درآمد مالیاتی، حجم نقدینگی و حاشیۀ نرخ ارز و با استفاده از الگوهای ARCHوGARCH حاصل شده است.
نتایج بررسی حکایت از آن دارد که افزایش نااطمینانی سیاستهای اقتصادی دولت باعث کاهش رشد اقتصادی در دورۀ مورد بررسی شده است. به طوری که در مدلهای بلندمدت و کوتاهمدت اثر این شاخص بر رشد اقتصادی منفی و معنیدار است. بر این اساس میتوان به دولت پیشنهاد کرد که جهت افزایش رشد اقتصادی میتواند از طریق ایجاد ثبات رویه در اجرای سیاستهای اقتصادی و ایجاد محیط باثبات و امن اقتصادی در جامعه عمل کند.
کلمات کلیدی : نااطمینانی، سیاست اقتصادی، رشد اقتصادی، تکنیکهای همجمعی و تصحیح خطا، روش ARCH وGARCH