کشور ما برروی کمربند زلزله آلپ-هیمالیا واقع شده و از نظر خطر زلزله بین 10 کشور اول دنیا جای دارد. بررسی زلزله های گذشته نشان می دهد اکثر ساختمان های موجود در کشور ما در برابر زلزله مقاومت لازم را ندارند از طرفی تخریب و بازسازی آنها نیز غیر اقتصادی و عملا غیر ممکن است. لذا بهسازی ساختمان های موجود به عنوان اصولی ترین و منطقی ترین راه حل ممکن اجتناب ناپذیر به نظر می رسد. ضمن اینکه در پاره ای موارد نظیر بناهای باستانی راه حلی جز مقاوم سازی وجود ندارد. روش های سنتی مورد استفاده جهت افزایش مقاومت لرزه ای نیز دارای مشکلات عدیده اجرایی بوده و اغلب مستلزم ایجاد تغییرات در بنا بوده که عملا کاربرد این روش ها را دشوار و در پاره ای موارد غیرممکن می سازد. پیشرفت شتابان علوم مهندسی در سالیان اخیر بویژه درحوزه مهندسی عمران منجربه ابداع روش های نوین درمقاوم سازی ساختمان ها گردیده که عمدتا مبتنی برکاربرد مصالح جدید می باشند. روش های نوین ضمن دارا بودن انعطاف پذیری لازم جهت کاربرد در وضعیت های متفاوت با حفظ معماری و کاربری ساختمان ها سبب کاهش در هزینه و زمان اجرا می گردند. در این مقاله تلاش شده است روش های نوین مقاوم سازی قابل کاربرد در ساختمان های موجود باختصار مورد بررسی قرار گرفته و در هر مورد دامنه کاربرد، مزایا و معایب موردارزیابی قرار گیرد.
سال انتشار: 1392
تعداد صفحات: 9
فرمت فایل: pdf