218 صفحه
چکیده
عملیات حفظ صلح یکی از ابزارهای سازمان ملل متحد جهت کنترل منازعات داخلی و بین المللی و حفظ صلح و امنیت بین المللی میباشد. این عملیات در ابتدا با ویژگیهای بیطرفی، عدم توسل به زور مگر در دفاع مشروع و با کسب رضایت طرفین درگیر، در صحنه انجام میشد. ولی به تدریج وظایفی غیر از حفظ صلح بر عهده نیروهای حافظ صلح قرار گرفت. وظایفی همچون تحکیم صلح و بنای صلح. تحول عظیم در عملیات حفظ صلح ورود عنصر مداخلات بشردوستانه بوده که سبب گردید عملیات حفظ صلح وظایف اجرا و تحمیل صلح را نیز دربرگیرد. مداخلات بشردوستانه با وجود ریشههای تاریخی و نیز گسترش استفاده از آن در قرن بیستم، هنوز نظام حقوقی مدونی نیافته است. ایده مداخله بشردوستانه تلاش دارد به توسل به زور در جهت حفاظت از بشریت صورتی مشروع بخشد. شورای امنیت نیز با تفسیر موسع از اصطلاح حفظ صلح و امنیت بینالمللی جنایات بشری را از مصادیق تهدید یا نقض صلح و امنیت دانسته و فرمان توسل به زور را صادر نموده است. در این مسیر اجرای تصمیمات شورای امنیت، گاهی بر عهده نیروهای حافظ صلح بوده است. با توجه به سوابق تاریخی به نظر میرسد استفاده از نیروهای حافظ صلح در مداخلات بشردوستانه برای حفظ حقوق اساسی افراد در قبال جرائم خطیر بین المللی، گامی جهت حفظ صلح و امنیت بین المللی میباشد