پروژه مکانیزاسیون قسمت تعمیر ونگه داری شرکت لانار

اختصاصی از یارا فایل پروژه مکانیزاسیون قسمت تعمیر ونگه داری شرکت لانار دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

 فهرست مطالب:


عنوان                                                           صفحه

مقدمه                                                                               2

معرفی شرکت                                                                   4

موضوع                                                                          5

انتظارات مورد نظر از سیستم                                               6

نمودار  DFD                                                                   8

نمودار  ERD                                                                 13    

توضیحات فرم ها                                                             14  

نمونه هایی از کد نویسی                                                    31

نرم افزار دلفی                                                                38

چکیده:

محیط مجتمع بر نامه نویسی دلفی IDE (Integrated development Environment  )

در حالت کلی IDE دلفی به سه بخش کلی تقسیم بندی می شود :
1-    پنجره اصلی IDE
2-    پنجره Object Inspector
3-    فضای کاری دلفی

1-    پنجره اصلی IDE : پنجره اصلی IDE شامل نوارهای ابزار و پلت اجزا (Component Palette ) می باشد . منوی اصلی دلفی درون نوار ابزار تعبیه شده است . پلت اجزا شامل اجزا متعددی است که شما می توانید بر روی فرم هایتان قرار دهید .
2-    پنجره Object Inspector : این پنجره در سمت چپ صفحه نمایش قرار دارد در حقیقت شما از طریق این پنجره قادر به تغییر خواص (Properties ) و رویدادهای (Events ) اجزا خواهید بود کلید میانبر برای این پنجره F11 می باشد . خواص یک Component شما را قادر به کنترل آن جزء خواهد کرد . زبانه Event شامل لیستی از رویدادهای یک جزء است . برای مثال اگر کاربر بر روی یک جزء کلیک نماید رویدادی رخ خواهد داد ، شما می توانید کدی را بنویسید که در پاسخ به این رویداد اجرا شود .
3-    در حقیقت فضای کاری دلفی که بخش اصلی IDE می باشد شامل پنجره اصلی طراحی فرم یا Form Designer است . و با استفاده از آن قادر به طراحی فرم ها خواهید بود . در پشت Form Designer پنجره ویرایشگر کد یا Code editor وجود دارد .

مثال 1: یک برنامه ای بنویسید که با کلیک روی یک Button رنگ فرم تغییر پیدا کند .



 نکته : دلفی تلفیقی از کتابخانه اجزای بصری VCL ( Visual Component Library ) و Object Pascal  می باشد .  
نکته : یک شی ء مانند یک جزء تکه برنامه ایست که وظیفه خاصی را انجام می دهد. هر جزء در حقیقت یک شیء است اما تمام اشیا جزء نیستند .

یونیتهای پاسکال :

در حقیقت هر Unit   یک فایل متنی است که می تواند ترجمه شده و به یک قطعه کد تبدیل شود . فایل متنی که توسط دلفی ترجمه و به زبان ماشین تبدیل گردد یونیت نام دارد .
یک برنامه دلفی حداقل شامل دو یونیت خواهد بود . اولین یونیت Project Source  نام دارد که شامل کد مبدا پروژه تا ن خواهد بود و با پسوند DPR  ذخیره می شود . محتویات این یونیت را با انتخاب گزینه Project/View Source مشاهده نمایید . دومین یونیتی که معمولا هر برنامه دلفی خواهد داشت Form Unit است . یونیت فرم شامل کد مبدا مربوط به یک فرم است . و با پسوند PAS ذخیره می شود . هر فرم دارای یک یونیت است بطور مثال برنامه ای که شامل دو فرم باشد شامل دو یونیت فرم مجزا نیز خواهد بود که هر کدام مرتبط با یک فرم نگهداری خواهند شد .

تشریح یونیتهای دلفی :

Project Unit : شامل کلمه کلیدی program و سپس نام یونیت و به دنبال آن بلوک کدی که با کلمات begin و end علامت گذاری شده است . کلمه کلیدی Program  مشخص می کند که این یونیت به عنوان یونیت اصلی برنامه می باشد و به دنبال آن project1 نام یونیت را مشخص می کند . شما می توانید نام پروژه تان را به یک نام با معنا ذخیره نمایید . کلمه کلیدی بعدی USES است شامل یونیتهایی است که یونیت project برای کامپایل شدن به آنها  احتیاج دارد . و کدهایی که دربلوک begin و end نوشه شده اند در حقیقت باعث آماده سازی اولیه برنامه ، ایجاد فرم اصلی و شروع اجرای برنامه خواهند شد . شما برای نوشتن برنامه تان نیازی به دانستن جزئیات این کدها نخواهید داشت .
Form Unit : این یونیت در مقایسه با یونیت project دارای دو نقطه اشتراک است 1- با کلمه کلیدی Unit و به دنبال ان نام یونیت آغاز شده است ( یک یونیت پاسکال با یکی از کلمات کلیدی Unit یا Program آغاز می شود )  . 2- هر دو یونیت با کلمه کلیدی end و پسوند نقطه خاتمه یافته اند .
از طرفی در مقایسه با یونیت پروژه دارای دو تفاوت است 1- شامل بخشهای Interface و Implementation است هر یونیتی به جز یونیت اصلی برنامه باید شامل یک بخش interface و یک بخش Implementation باشد . 2- این یونیت فاقد کلمه کلیدی begin است یونیت اصلی برنامه باید شامل هر دو کلمه کلیدی begin و end باشد .

کلمات کلیدی Unit  ها :
1-    لیست Uses
2-    بخش Interface
3-    بخش Implementation

لیست Uses : شامل لیستی از یونیتهایی خواهد بود که یونیت فعلی به آنها رجوع می نماید . در هنگام ایجاد لیست Uses رعایت دو قانون الزامی است
 1- هر یونیت با علامت کاما ( ,  ) از دیگر یونیتها جدا می شود
2- در انتهای هر لیست uses علامت ( ; ) الزامی است .
نکته : اگر بخواهید از یک یونیت در یونیت دیگری استفاده کنید از منوی File گزینه Use Unit را کلیک و سپس یونیت مورد نظر را انتخاب کنید .

بخش Interface : شامل لیستی از متغیرها ، پروسیجرها ، توابع و .... خواهد بود که درون یونیت مربوطه وجود دارند و برای یونیتهای دیگر قابل دسترس خواهند بود این بخش تا رسیدن به کلمه کلیدی Implementation  ادامه خواهد یافت .
بخش Implementation  :  در حقیقت این بخش شامل کدهای اصلی و واقعی مربوط به یونیت خواهد بود . این بخش با کلمه کلیدی Implementation آغاز و تا رسیدن به کلمه کلیدی بعدی که end پایانی یونیت است ادامه خواهد یافت
نکته : توضیحات درون کد با روشهای 1- متن درون علامات  {}     2- شروع خط با علامت //      3- متن
درون علامات (* *)  مشخص می شود .