تولید چرخ دنده
35 صفحه در قالب word
مقدمه
روشهای مختلفی برای ساخت چرخدنده وجود دارد که هرکدام دارای معایب و مزایایی هستند و باید با توجه به نوع چرخدنده ، جنس ، دقت مورد نیاز، امکانات موجود و هزینه ساخت بهترین روش را انتخاب کرد.
اساسا چرخدند هها شکل تکامل یافته چر خهای اصطکاکی هستند که برای جلوگیری از لغزش و اطمینان ازیکنواختی حرکت نسبی، دندانه به آنها اضافه شده است.
روش های تولید چرخ دنده ها
- ریخته گری : 1
• مناسب برای سرعت های پایین و دقت ابعادی مورد نیاز پایین
- فرم دادن : 2
• قطعات با تغییر شکل پلاستیک مواد تولید می شوند، روش هایی مانند :
o اکستروژن (چرخ دنده های آلومینیمی یا مسی)
o تزریق پلاستیک (چرخ دنده های ترموپلاستیکی مثل نایلونو پلی کربنید)
• مناسب برای دقت های ابعادی متوسط و تولید انبوه
- متالورژی پود : 3
• ممزوج شدن ذرات پودرهای فلزات تحت درجه حرارت بالا و فشار داخل قالب
• مناسب برای چرخ دنده های فلزی کوچک و تولید انبوه
- ماشین کاری: 4
• براده برداری از یک قطعه خام استوانه ای شکل به منظور ایجاد شکل دندانه
• مناسب برای انتقال قدرت، سرعت های بالاتر، بارهای بیشتر و دقت های بالا در انتقال حرکت
روش فرزکاری :
حرکت دورانی یک ابزار برش و حرکت چرخ دنده خام در جهت عرض دندانه برای ایجاد هر دندانه.
دندانه ها یکی یکی ایجاد می شوند.
فرزکاری چرخدنده
در این روش یک دندانه بکمک ابزار تراشیده شده و دندانه بعدی بعد از
ایندکس شدن در موقعیت ابزار، تراشیده خواهد شد.
3 دندانه های تراشیده شده یک چرخدنده ساده بوسیله ابزار دیسکی
روی ماشین فرز افقی را نشان می دهد.
بطور مشابه می توان از ابزار انگشتی برای چرخدنده تراشی روی فرز افقی برای
تراش چرخدنده ساده و مارپیچی استفاده کرد. معمولا چرخدنده های جناقی با
.4 - گام درشت به این روش ماشینکاری می شوند، شکل 5
در عمل فرزکاری چرخدنده ها معمولا در موارد زیر استفاده می شود:
تعمیر و تعویض چرخدنده ها، تولید تکی، خشن کاری و پرداخت چرخدنده ها با گام درشت، پرداخت چرخدنده با منحنی های خاص کیفیت چرخدنده ای که به روش فرزکاری ساخته می شود بستگی به نحوه تقسیم , دندانه ها و ابزار فرم دارد.
اگر برای تقسیم بجای دستگاه تقسیم، از ماشین های مدرن مانند CNC یا NCاستفاده شود کیفیت تقسیمی که بدست می آید قابل مقایسه با روش هاب
می باشد.
هرچند منحنی دنده به مدول، زاویه فشار و تعداد دنده ها وابسته می باشد.
چرخدنده تراشی به روش فرزکاری (و صفحه تراشی) ویژگی های زیر را دارد:
مزایا:
از تجهیزات و ماشین های انیورسال استفاده می شود.
از ابزارهای ساده و ارزان استفاده می شود.
برای تولید تکی مناسب است.
معایب:
بخاطر انحراف در منحنی ابزار و خطای تقسیم، فرآیندی غیر دقیق است.
زمان تولید بخاطر زمان تقسیم و برگشت ابزار زیاد است.