مقدمه:
قرن بیستم، قرن اختراع پدیدههای شگفتانگیز بشری است و بدون شک یکی از شگفتانگیزترین پدیدههای این عصر نوظهور صنعت سینما و به دنبال آن تلویزیون است.
پرده سینما به تصاویر جان بخشید و تلویزیون این تصاویر متحرک را به اعماق اجتماع و کانونهای خانوادگی انتقال داد. جاذبه دیگر تلویزیون آنچنان بود که جعبه اسرار آمیز و جادویی لقبش دادهاند و با گذشت زمان این جعبه جادویی همه مرزها را پشت سر نهاد و سراسر جهان را تسخیر کرد به گونهای که امروزه در اقصی نقاط عالم کمتر جایی را میتوان یافت که مردم از چشم دوختن به صفحه تلویزیون لذت نبرند و ساعاتی از زندگی خود را با دیدن برنامهها سپری نکنند. نفوذ تلویزیون در دنیای کنونی امری بدیهی است و نقش آن در آموزش، هدایت، جهتدهی و قالبسازی افکار عمومی جامعه انکارناپذیر است، به همین دلیل تلویزیون به عنوان یکی از ابزارهای اصلی در نفوذ «افکار عمومی» مورد استفاده قرار میگیرد. تأثیر رسانههای صوتی- تصویری، بویژه تلویزیون، بر افراد میتواند مثبت یا منفی باشد. نوع تأثیر این رسانهها به نوع برنامهای که از آنها پخش میشود و به طبیعت افرادی که در معرض آنها قرار دارند بستگی دارد. اگر محتوای ارائه شده مفید باشد، تأثیر نیکویی بر افراد میگذارد و اگر محتوای آن مضر باشد، تأثیر سوئی بر رفتارها، نگرشها،ارزشها، باورها و شخصیت او بر جای خواهد گذاشت. همینطور، در مورد نگرشها و آگاهیها و ارزشهای دینی که تلویزیون در قالب برنامههای مختلف، از جمله پخش به صورت فیلمها و سریالها نمایش میدهد و از این طریق اثرات زیادی را بر روی افکار عمومی خصوصاً نسل جوان میگذارند، یعنی اگر نگرشها و آگاهیها و ارزشهایی که تلویزیون ارائه میکند با نگرشها، رفتارها، آگاهیها و ارزشهای مطلوب دینی جامعه سازگار باشد این برنامهها نیز تأثیر مثبتی بر ارزشهای دینی افراد خواهند داشت اما اگر مغایر با نگرشها و آگاهیها و ارزشهای مطلوب دینی جامعه باشند، تأثیری منفی بر جای خواهند گذاشت. تلویزیون به دلیل گسترة وسیعی که دارد و به دلیل اینکه به آسانی در دسترس همه است، بیش از رسانههای صوتی و تصویری دیگر در این مورد تأثیرگذار است. (داوودی، 1384، 116و112). بنابراین رسانههای جمعی بویژه تلویزیون نقش مهمی خواه مثبت یا منفی در درونیکردن ارزشهای دینی افراد خصوصاً نسل جوان دارد. با این وجود و با توجه به تلاشهای صورت گرفته در این راستا، هنوز هم جوانان ما نتوانستهاند هنجارهای دینی - مذهبی را برای خود درونی سازند، واقعاً چرا ؟!