با توجه به موضوع درس در این مبحث بیشتر به طراحی و شیوه های نورپردازی پرداخته شده و مبحث شدت نور مورد بررسی قرار نگرفته است.
نورپردازی مانند سایر بخش های طراحی یک بنا دارای اهمیت می باشد ولی اغلب نادیده گرفته می شود و با پیش بینی چند منبع نور،
به صورت نورهای عمومی، توسط مهندس برق به پایان می رسد. در صورتی که تمام نیازهای برقی و روشنایی باید توسط مهندس معمار و بر اساس نقشه های مبلمان تعیین شود. به همین دلیل در فرایند طراحی، نورپردازی هم باید مدّ نظر قرار گیرد، البته میزان و شدت نور هم دارای اهمیت است ولی مربوط به این درس نیست.
در نورپردازی مانند بعضی از مباحث، جزئیات ثابتی وجود ندارد ولی به کمک اصول و روش های موجود می توان جزئیات را طراحی کرد و همچنین این جزئیات بر اساس نیاز قابل تغییراند.
برای طراحی نورپردازی موارد مورد نیاز، تجهیزات و وسایل نورپردازی و دانستن شیوه های نورپردازی است، که با ترکیب این دو و با توجه به موضوع و هدف، نورپردازی انجام می شود.
با توجه به موارد بالا در نورپردازی داخل بنا، خاارج بنا و محوطه از شیوه های نورپردازی یکسان ولی با موضوعات مختلف
استفاده می شود.
نورپردازی از این جهت دارای اهمیت است که می تواند کیفیت فضا را تغییر دهد، به همین دلیل بهتر است در یک فضا از منابع نوری مختلف با قابلیت کنترل جدا (استفاده از کلید های مجزا) و دیمر جهت تغییر شدت نور استفاده شود تا در هر شرایط کیفیت نوری مناسب را به دست آورد. بنابراین با وجود اینکه ماهیت فضا تغییر نکرده به واسطه ی نورپردازی حس متفاوتی از فضا دریافت می شود که مانع از یکنواختی فضا می شود. . این ویژگی در روز به وسیله ی پنجره ها ایجاد می شود ولی در شب باید به وسیله ی نورپردازی ایجاد شود.