پایان نامه کارشناسی ارشد ادبیات
235 صفحه
چکیده:
در طول دهه هفتاد ادبیات ایران شاهد حضور فزایندهی نویسندگان زن بوده و حدود 370 نویسندهی زن شروع به انتشار اوّلین اثر خود نمودند، یعنی 13 برابر نویسندگان دهه قبل. از این میان 65 نویسنده به نگارش مجموعه داستان روی آوردهاند و تجربیات خود را پیرامون موضوعات محوری چون مسائل زنان، مسائل اجتماعی و فرهنگی، مسائل سیاسی و مسائل عاطفی بازنمایی کردند. در این پژوهش با توجه به حضور فعّال زنان در عرصههای آفرینش ادبی، به بررسی موضوعی 154 داستان کوتاه در قالب 12 مجموعه داستان از 12 نویسنده زن ایرانی در فاصله سالهای 70 تا 79 پرداخته و نشان داده است که در این برهه از تاریخ ایران مسائل عاطفی مانند تنهایی، ترس، مرگ با 54% بیشترین مضمون را در آثار این نویسندگان به خود اختصاص داده است. پس از آن بیان مسائل اجتماعی و فرهنگی چون فقر، اعتیاد، خرافهپرستی و... با 25% بیشترین دغدغه این نویسندگان محسوب میگردد و پرداختن به مسائل زنان مانند روزمرگی زندگی زنان، مظلومیّت زنان، زن در خانواده با 15% در سوّمین جایگاه قرار دارد. در پایان مسائل سیاسی مانند: انقلاب، جنگ، مسائل سیاسی روز با 6% کمترین بسامد را در آثار این نویسندگان نشان میدهد.
کلید واژهها: داستان کوتاه، مسائل زنان، مسائل عاطفی، مسائل سیاسی، دهه هفتاد