چکیده : در این مقاله ابتدا انواع مدل های بارش – رواناب مورد بررسی و سپس مدل بارش – رواناب HEC – HMS به منظور برآورد دبی طراحی سازه های هیدرولیکی در حوضه آبریز کن واقع در شمال غربی تهران مورد استفاده قرار گرفت . ارزیابی توان مدل HEC – HMS در برآورد دبی پیک در SCSI و SCS II با بهره گیری از رابطه کالیفرنیا در SCSI و بهره گیری از زمان تمرکز واقعی مناسبترین برآورد را دارند . در مدل SCS تیپ I و II با افزایش مقدار CN خاک به حالت اشباع نزدیکتر و نفوذپذیری آب کمتر می گردد در نتیجه دبی پیک با افزایش CN افزایش می یابد.همچنین با افزایش زمان تمرکز میزان دبی پیک برآورد شده توسط HEC – HMS کاهش می یابد.