با رواج روز اﻓﺰون ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮی، اﻣﻨﻴت اﻃﻼﻋﺎت ذﺧﻴﺮه ﺷﺪه ﻳﺎ اﻧﺘﻘﺎﻟﻲ از ﻃﺮﻳﻖ آﻧﻬﺎ، در ﻛﻨﺎر ﺳﺎﻳﺮ ﻣﻌﻴﺎرﻫﺎی ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﻓﻦآوری ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮی، ﻧﻈﻴﺮ ﺳﺮﻋﺖ و ﺗﻨﻮع ﺧﺪﻣﺎت اراﺋﻪ ﺷﺪه، ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﺟﺪیﺗﺮ اﺳﺘﻔﺎده ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن، راﻫﺒﺮان و ﻃﺮاﺣﺎن ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮی ﻗﺮار ﻣﻲﮔﻴﺮد. ﻫﻢ اﻛﻨﻮن، ﻣﺸﻜﻼت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻣﻨﻴﺖ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮی ﺑﺎ اﺗﺼﺎل ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﺟﻬﺎﻧﻲ، ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺧﻮدﻧﻤﺎﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﺪ. از اﻳﻦرو، ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪن ﺳﻄﺢ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﻲ از اﻣﻨﻴﺖ، ﻧﻴﺎزﻣﻨﺪی ﻣﻬﻤﻲ ﺑﺮای ﺑﺴﻴﺎری از ﻛﺴﺎﻧﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ از ﺷﺒﻜﻪﻫﺎی ﻛﺎﻣﭙﻴﻮﺗﺮی ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺟﺪی اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. به همین دلیل شرکتها و سازمانها به سمت استفاده از سیستمهای کشف نفود (IDS) و سیستمهای پیشرفته جلوگیری از نفوذ (IPS) برای محافظت لحظهای روی آوردهاند. بطور کلی IPS(Intrusion Prevention System) در داخل شبکه قرار میگیرد و همانطور که جریان سیستمهای اطلاعاتی از داخلش عبور میکند به آن نگاه میکند. در اینجا درست شبیه یک سیستم تشخیص نفوذ (IDS) رفتار میکند یعنی سعی میکند که با مقایسه کردن دادههای داخل بستههای اطلاعاتی با یک بانک اطلاعاتی حاوی امضاها داده غیر متعارف را از آنچه که بصورت پیش فرض متعارف نماینده میشود تشخیص دهد. علاوه بر قابلیت IDSآن، یک IPSاین توانایی را دارد که چیزی بیشتری از این باشد که فقط هشدار دهد و یا log گیری نماید. علاوه بر این، این توانایی را دارد که برنامه ریزی شود تا در مقابل آن چه که تشخیص میدهد عکس العمل نشان دهد. این قابلیت واکنش نشان دادن باعث شده IPSها خیلی مطلوب تر از IDSها باشند