29 اسلاید
در اولین روزهای DOS ، برنامه نویسان یک انتخاب بین BASIC (آهسته ولی بهره ور) و زبان اسمبلی (کارا ولی پیچیده) پیش رو داشتند . توربو پاسکال که سادگی یک زبان ساخت یافته و کارایی یک کامپایلر واقعی را ارائه می کرد ، این فاصله را پر نمود . برنامه نویسان ویندوز1/3 نیز با انتخاب مشابهی، یعنی انتخابی بین یک زبان قدرتمند و سخت (بد قلق) مانند C++ و یک زبان با کاربری آسان ولی محدود مانند ویژوال بیسیک روبرو بودند . دلفی 1 با ارائه یک رویکرد اساسا متفاوت به توسعه ویندوز پاسخ داد : تولید توسعه ویژوالی (بصری) ، برنامه های اجرایی همگردانی شده ، DLL ها ، پایگاههای داده ها که همگی با هم یک محیط ویژوالی بدون محدودیت را تشکیل می دهند . دلفی 1 اولین ابزار توسعه ویندوز بود که یک محیط توسعه ویژوالی (بصری) ، یک کامپایلر بهینه ساز کد اصلی و یک موتور دسترسی به پایگاه داده های مقیاس پذیر را تلفیق کرد . دلفی1 اصطلاح توسعه سریع برنامه کاربردی (RAD) را تعریف کرد .
اگر اخیرا" قدم در دنیای شبکه های کامپیوتری گذاشته اید ، بدون شک با واژه ها و یا اصطلاحاتی نظیر سرویس دهنده ( که از آن با نام Server یاد می شود ) و سرویس گیرنده ( که از آن با نام client و یا workstation یاد می شود ) برخورد داشته اید . از واژه های فوق عموما" به منظور تشریح نقش یک کامپیوتر در شبکه ( و نه سخت افزار شبکه ) استفاده می گردد. در صورتی که یک کامپیوتر به عنوان یک سرویس دهنده در شبکه ایفای وظیفه می نماید ، ضروری نیست که حتما" از سخت افزارهای خاصی بر روی آن استفاده شده باشد . به عنوان نمونه ، می توان یک سیستم عامل سرویس دهنده را بر روی یک دستگاه کامپیوتر شخصی نصب و از آن به عنوان یک سرویس دهنده شبکه استفاده نمود . در دنیای واقعی ، سعی می گردد بر روی سرویس دهندگان سخت افزارهای خاصی نصب تا به کمک آنها سیستم بتواند فعالیت های سنگین را بدون نگرانی انجام دهد .