27 ص
سیتوکسینی به نام فاکتور نکروز دهندة [1] و ژن کننده گلوتاتیون – S ترانسفراز M1 (GST-M10[2] بودو طبق این بررسی، هیچ ارتباط خاصی برای آللهای GST-M1 با عمل ریوی یافت شد ولی بیان بیشتر آلل با عمل ریوی بدتر همراه بود.
همجچنین ارتباط ژن TGF-B1 با عمل ریوی بررسی شده است TGF-B1 نوعی سیتوکین با اثرات متنوع می باشد، که در پیش فیبروزی کردن و واکنشهای التهابی [] نقش دارد. آللی از این ژن که با بیان TGF-B1 همراه است نسبت به آللهایی با بیان کم منجر به کاهش سریعتر عمل ریوی می شود [].
تشخیص
عموماً تشخیص cf بر اساس شواهد بالینی و شواهی که نشان دهندة غیر طبیعی بودن عمل کانال CFTR است می باشد.
تشخیص براساس شواهد بالینی: در این روش از علائم بالینی CF جهت تشخیص بیماری استفاده می شود. این علائم در بخش بالینی CF توضیح داده شدند.
تستهای تشخیصی جهت تعیین غیرطبیعی بودن کانال CFTR
این تستها شامل تست اندازه گییر کلر عرق، تست کاندازه گیری اختلاف پتانسیل غشای سلول اپی تلیال، تست اندازه گیری ترتریپینوژن ایمنوراکتیو، کشت خلط، بررسی های رادیولوژی و تستهای ژنتیکی – مولکولی می باشند.
تست اندازه گیری کلر در عرق: افزایش کلر عرق در بیماران CF، اولین بار در قرن بیستم به عنمان شاخص اولیه تشخیص CF شد. دقت اندازه گیری کلر عرق، 90 درصد بوده و در 10 درصد موارد مثبت و منفی کاذب می باشد. در این روش که حداقل حدود 100 میلی گرم عرق بایستی جمع آوری گردد، در صورتی که مقدار کلر عرق بیش از 60MM باشد، فرد به عنوان بیمار شناسایی می شود [ ]
اندازه گیری کلر عرق به دو روش زیر انجام می گیرد: