55 اسلاید
بیمه به شکل سنتی آن به مفهوم وجود نوعی تعاون و همیاری اجتماعی بمنظور سرشکن کردن زیان فرد و یا افراد معدود بین همه افراد گروه یا جامعه در ایران سابقه طولانی داشته و همواره مردم این مرز و بوم با الهام از تعالیم اسلامی و فرهنگی خود برای کمک به جبران خسارتهای ناخواستهای که برای دیگر هموطنان و حتی مردم دیگر کشورها پیش میآمد فعال و پیشگام بودهاند. با وجود این بیمه شکل حرفهای و امروزی آن برای اولین بار در سال 1269 هجری شمسی در کشور ما مطرح گردیده است.
در این سال مذاکراتی بین دولت ایران و سفارت روس بعمل آمد و متعاقب آن امتیاز فعالیت انحصاری در زمینه بیمه و حمل و نقل برای مدت 75 سال به یک تبعه روس بنام لازارپلیاکف واگذار شد. با این وجود نامبرده ظرف مهلت سه سالی که جهت آغاز فعالیت بیمهای برای وی در نظر گرفته شده بود قادر به تأسیس شرکت بیمه مورد نظر نگردید و به همین جهت این امتیاز از وی سلب شد. متعاقباً در سال 1289 هجری شمسی دو شرکت بیمه روسی به نامهای نادژدا و کافکازمرکوری اقدام به تأسیس نمایندگی بیمه جهت بازدید و پرداخت خسارت در ایران نمودند.
آغاز فعالیت جدی در زمینه بیمه را میتوان سال 1310 هجری شمسی دانست. زیرا در این سال قانون و نظامنامه راجع به ثبت شرکتها در ایران و به تصویب رسید و متعاقب آن بسیاری از شرکتهای بیمه خارجی از جمله گستراخ- آلیانس- ایگل استار- یورکشایر- رویال- ویکتوریا- ناسیونال سوئیس- فنیکس- اتحاد الوطنی و ... اقدام به تأسیس شعبه یا نمایندگی در ایران نمودند. گسترش فعالیتهای شرکتهای بیمه خارجی مسئولان کشور را متوجه ضرورت تأسیس یک شرکت بیمه ایرانی کرد تأسیس و فعالیت رسمی خود را از اواسط آبانماه همان سال آغاز شد.
تأسیس شرکت بیمه ایران را میتوان نقطه عطفی در تاریخ فعالیت بیمه دانست زیرا از آن پس دولت با در اختیار داشتن تشکیلات اجرائی مناسب قادر به کنترل بازار و نظارت بر فعالیت مؤسسات بیمه خارجی گردید. دو سال بعد از تأسیس شرکت سهامی بیمه ایران یعنی در سال 1316 قانون بیمه در 36 ماده تدوین و به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
معنای لغوی واژه بیمه : برخی از کارشناسان فن،این لغت را از ریشه عربی و بمعنای ” تامین وآسایش ” ترجمه کرده اند .
لیکن عده ای از واژه شناسان معتقدند که بیمه دارای ریشه فارسی بوده و از کلمه ” بیم ” باضافه پسوند ” ه ” تشکیل گردیده و بمعنی ” آنچه مربوط به هراس ونگرانی است ” می باشد ، که البته اعتقاد اخیر منطقی تر و برای ما فارسی زبانان ، قابل قبولتربه نظر میرسد .
بمعنی ” اطمینان دادن ” تعریف شده است . Insurance واژه انگلیسی آن
مفهوم وتعریف بیمه :
عملی است که بموجب آن ، یکطرف تعهد می کند در ازای دریافت وجه یا وجوهی ازجانب طرف دیگر ، درصورت وقوع یا بروزحادثه معین برای مورد بیمه شده ، خسارت وارده را جبران نموده ، و یا وجه معینی را بپردازد. ( قانون بیمه – ماده یک )
علل لزوم وجود بیمه و پیدایش آن درجوامع بشری
” خطر ” که پیشینه ای به قدمت تاریخ بشر دارد و حاصل آن جز ویرانی ، ضرر و زیان مالی و جانی نیست ، از بدو خلقت انسان پیوسته همزاد و همراه او بوده و چون باز شکاری در کمین آسایش و امنیت آدمی است . بشر همواره ناگزیر بوده تا با ترفندهایی برای رهائی از این بختک ، که در زوایای تاریکی های دلهره آور خانه کرده ، چاره اندیشی کند و اجازه ندهد در حریم امیدها ونقشه های زندگیش خودنمائی کند . خطر به مانند گرگی است که همواره درکمین بره نشسته و با کوچک ترین غفلتی از جانب شبان ،حمله ور شده و دارائی و سرمایه وی را به یکباره نابود و دچار نیستی می نماید . با توسعه جوامع بشری و با پیشرفت تمدن ، ثروت ودارائی انسان افزونتر شد . تعداد تاجرانی که با فرورفتن کالاها و سرمایه شان دردریا ، ورشکسته گردیده وتسلیم یاس ونومیدی می گشتند افزایش می یافت. فوت نان آوران خانه ، آتش سوزی های مهیب و دیگرپدیده های اجتناب ناپذیر در میان جوامع ، برابر بود با تباهی و فساد بازماندگان و دود شدن کلیه زحمات و تلاشهای چندساله افراد . با رخ نمودن انقلاب صنعتی ، تنوع ، تواتر وشدت ریسک ، روزبروز افزایش یافت و تکنولوژی که خود ، پیام آور تسهیلات و رفاه برای انسان بود ، ریسک های جدید تری را با خود وارد اجتماع نمود . مقاوم سازی ، احتیاط و دیگرترفندها ، برای جلوگیری از خطرات بتنهائی کافی نبود ، چرا که خطربمانند جوی آب ، بالاخره راه خود را پیدا و باز مینماید و دقیقا به نقطه ضعفهای موجود و پنهان(وبعضا اجتناب ناپذیر) حمله می برد .
در چنیین جو وشرایطی است که بیمه وارد زندگی بشر میگردد و با قدرت خود در جولانگاه غول مخوف خطر ، امنیت و رفاه فکری را برای انسان به ارمغان میآورد .
آرمان های شرکت بیمه