36 ص
برکیوپودها (به معنی بازو پایان)
جانوران lophophorate
بازو پایان :
پوسته درخشان ها ظاهرا شبیه به حلزون های دوکپه ای و دیگر نرم تنان دو کپه ای هستند اما دو بخش پوسته جاندار بیشتر شکمی پشتی هستند تا پهلوئی که در حلزون های دو کپه ای می باشد یک بازو پا بصورت چسبیده به پایه خود با یک ساقه زندگی می کند که به آرامی پوسته خود را باز می کند تا به آب اجازه دهد که در میان پوسته ها و lophophore جریان یابد . همگی بازو پایان در یائی هستند . بازو پایان زنده آثاری از گذشته های غنی تر هستند فقط در حدود 330 گونه منقرض شده شناخته شده است . اما 30000گونه از فسیل های دوران مزوزوئیک و پالئو زوئیک وجود دارد .یک رابطه به گذشته lingual یک جنس بازو پای زنده می باشد که در طی 400 میلیون سال تغییر چندانی نکرده است .
بازوپایان (Brachiopoda)
بىمهرگان دریایى که اسکلت خارجى آنها از دو کفه (valve) تشکیل شده است. این دو کفه بهم متصل بوده و از اتصال این دو، محور یا خطى بوجود مى آید که به آن خط لولا یا خط دندانه یا Hing line مى گویند. براکیوپودها غالبا در محیط هاى کم عمق و همراه با مرجان ها و اسفنج ها زیست مى کنند. این شاخه از جانوران در دیرینه شناسى داراى اهمیت فوق العاده اى بوده و در دوران پالئوزوییک و مزوزوییک بسیار فراوان بوده اند. بطور کلى، از کامبرین ظاهر شده و تا عهد حاضر وجود دارند. تمام بازوپایان، دریایى و جانورى ثابت مى باشند. بعبارت دیگر وجود بازوپایان در رسوبات مورد مطالعه براى دریایى بودن آن رسوبات کافى است. براکیوپودها توسط ساختمانى بنام ساقه (Pedicle) خود را به کف دریا ثابت مى کنند. اما امکان دارد در عده اى دیگر بجاى ساقه توسط خارهایى که در سطح خارجى آنها وجود دارند خود را ثابت نمایند. تولید مثل : از نوع جنسى است اما فرم هرمافرودیت نیز دیده مى شود.
تاریخچه بازوپایان
بازوپایان یکی از شاخههای اصلی جانوران بیمهره هستند.
بازوپایان کفزی و دریازی هستند و بدنشان دارای دو کفه میباشد و به این خاطر ظاهر ایشان با دوکفهایها همانندی دارد ولی درون این کفهها تفاوت بسیاری بین بازوپایان و دوکفهایها وجود دارد. تفاوت عمدهای نیز در تقارن جانبی این کفهها میان این دو گروه وجود دارد.
شکمپایان
شکمپایان یکی از ردههای جانوری هستند. این رده پس از حشرات از نظر تنوع بزرگترین رده جانوری است.
حلزونها و خارهچسبها نیز جزئی از شکمپایان هستند
فسیل شناسی بازوپایان
چکیده
در این مقاله Persianospirifer به عنوان یک جنس جدید از بازوپایان خانواده Spinocyrtiidae از سازند خوش ییلاق (شمال شرق شاهرود- ایران)، و از لایه های مارنی و آهکی پر فسیل قاعده این سازند، با سن دونین میانی تا بالائی (ژیوسین بالائی- فرازنین زیرین)، معرفی میشود. این جنس قبلا توسط D.Brice و همکاران در سال 1974 مطالعه و به جنس Spinocyrtia ، در سال 1975 توسط م. احمد زاده هروی به جنس Tenuicostella و مجددا توسط D. Brice و همکاران در سال 1978 مطالعه و به جنس Orthospirifer نسبت داده شد. این جنس بوسیله خصوصیاتی چون وجود تزئینات میکروسکوپی ظریف بصورت شبکه توری شکل گسترده بر روی تمامی سطح صدف که حاصل وجود capillaeها وخطوط رشد بسیار ظریف میکروسکوپی، وجود شیاری میانی و مشخص بر روی فولد و نیز برجستگی میانی و مشخص بر روی سینوس، اینتر ارای کم وسعت و باریک، تجمع لایه های رشدی در جلوی صدف بصورت ساختی فلس مانند، عدم وجود سپتوم میانی، کاردینال پروسس (cardinal process) با 17 تا 21 تیغه مشخص میشود.