پایان نامه حافظـه جمعـی و روایـت با تأکید بر رمان تاریخ‌گرا و نگاهی به رمان فارسی دهه چهل

اختصاصی از یارا فایل پایان نامه حافظـه جمعـی و روایـت با تأکید بر رمان تاریخ‌گرا و نگاهی به رمان فارسی دهه چهل دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:229

فهرست مطالب:
چکیده    1
فصل یکم:
1ـ کلیات
1-1- بیان مسئله    3
1-2- محدوده تجربی پژوهش    6
1-3- گزاره‌های نظری    10
1-4- پرسش‌های پژوهشی    11
1-5- چارچوب مفهومی    12
1-6- روش شناسی    15
1-7- دورنما و مسیر پژوهش    17
فصل دوم:
2- مفهوم و کارکرد حافظه جانبی
2-1- گستره مفهومی حافظة جمعی    21
2-2- بحران حافظه    33
2-3- فرهنگ و حافظه جمعی    38
2-4- جایگاه‌های حافظه جمعی    43
2-5- حقیقت و معنا    50
2-6- فراموشی و سکوت    56
2-7- خاطرات مورد مجادله، معانی مورد مجادله    59
2-8- خاطرات زخمی و امکان التیام    61
فصل سوم:
3- روایت گرایی و روایت ادبی گذشته جمعی
3-1- روایت گرایی    66
3-2- رویکرد روایت گرای باختین    77
3-3- واقعیت و روایت    89
3-4- مسئله باز نمایی    97
3-5- بازخوانی گذشته و روایت ادبی    107

یک
فصل چهارم:
4- بازخوانی گذشته جمعی و روایت در رمان تاریخ گرای فارسی
4-1- از عصر رمان تاریخی تا ظهور رمان تاریخ‌گرا    132
4-2- بازخوانی شوهر آهوخانم    159
4-3- بازخوانی سووشون    177
پیگفتار    211
منابع و مآخذ    219
Abstract    229

چکیده
رساله حاضر حاصل دلمشغولی به سه گانه جامعه شناسی، تاریخ، ادبیات و گستره درهم تنیدگی آنها از یکسو و شناخت ساز و کار بازخوانی گذشته اجتماعی از سوی دیگر بوده است.
پی گرفتن و تحقق این انگیزه ها در قالب پژوهشی در حوزه جامعه شناسی فرهنگی در نوشته حاضر منجر به تعیین محدوده ای تجربی برای مطالعه شده است که این میدان تجربی، دستمایه و نیز ضرورتی برای مفهوم‏پردای‏های لازم و تصریح رویکردی نظری و روشی گردیده است.
در تصویری از مقوله حافظه، با تاکید بر تحلیل اجتماعی- کارکردی آن، در هم تنیدگی حافظه فردی و جمعی و نیز مولفه های گفتمانی دخیل در شکل گیری حافظه جمعی مورد توجه قرار گرفته‏اند و به شرحی از این قضیه پرداخته شده که اساساً هر گونه معنا سازی برای زندگی اجتماعی در گرو نوعی روایت گری و متکی بر انواع ساز و کارهای بازسازی خاطرات است.
رویکرد روایت گرای مورد نظر این رساله، ضمن پذیرش قبلی بنیان هایی شبه استعلایی- و جدایی از روایت گرایی مابعد مدرنیستی- البته بر آن است که واقعیت به هر حال روایت می شود و روایت های گذشته اجتماعی با واسطه مولفه هایی گفتمانی پرداخته می شوند.
دنبال کردن مسیر در حیطه رمان تاریخ گرا، اساساً با تکیه به مقوله باختینی گفتمان رمان وار صورت گرفته است و تاملی در آثار نمونه وار جویس، کوندرا و به ویژه یوسا، میدان تجربی روشن تری برای بینش و روش مورد تاکید پژوهش حاضر گشوده است.
مسیر نهایی رساله به پژوهشی در مورد رمان تاریخ گرای فارسی و مشخصاً دو رمان نمونه وار شوهر آهوخانم و سووشون رسیده است. در پرداختن به این دو رمان، ضمن شرحی از حقایق داستانی و ساختمان داستان در آنها با لحاظ کردن سطوح عینی، نمادین و ناخودآگاه اثر، تحلیلی از خصلت گفتگویی این جهان های داستانی، ساز و کار بازخوانی گذشته جمعی و چگونگی گفتگویی این روایتها با تاریخ و نیز مدخلیت تعینات اجتماعی گفتمان دهه چهل در این بازخوانی به میان آمده است.
البته همانگونه که در پیگفتار رساله یادآوری شده است چنین تاملاتی در مورد رمان تاریخ‌گرای دهه چهل، نهایتاً می‌توانند افق‌هایی را برای کنکاش در کارکرد حافظه جمعی، ساز و کارهای روایت و بازسازی گذشته اجتماعی و روابط بین المتونی اسناد جامعه‌شناختی، متون تاریخی و ادبیات تاریخ‌گرای فارسی بگشایند که در پیگفتار این رساله به نشانه‌هایی از این امکان در حیطه رمان تاریخ‌گرای دهه‌های بعد اشاراتی پایانی شده است.