پرت در برنامه ریزی و مدیریت
چکیده
مدل های شبکه ای برنامه ریزی که جزء ابزارهای کنترل پروژه نیز محسوب می شوند عبارتند از:
پرت، سی پی ام و برنامه ریزی خطی، گرچه پرت و سی پی ام در اصول بسیار شبیه هم هستند ولی دارای تفاوتهایی نیز می باشند.
فن ارزیابی و بازنگری برنامه (پرت) به عنوان ابزار مدیریت در جهت مشخص کردن و هماهنگ نمودن کاری که باید انجام شود تا اهداف پروژه در زمان تعیین شده تحقق یابد عمل می کند. در ارزیابی به کمک پرت از علایمی استفاده می شود که عبارتند از:
1- فلش (à) نشانگر فعالیت
2- فلش نقطه چین (…..) نشانگر فعالیت مجازی
3- اشکال هندسی (اغلب دایره) نشانگر رویداد.
در این روش برای محاسبه کل زمان موردنیاز به منظور تکیمل پروژه سه برآورد زمانی (کمترین زمان، زمان محتمل و بیشترین زمان) در نظر گرفته می شود.
افزون بر این در روش پرت، در برخی از موارد برای انجام یکسری محاسبات و برآوردها از متخصصان آمار استفاده شده که ایشان، فرمولهایی برای حل مسائل مربوط به آن محاسبات ارائه داده اند.
مقدمه:
مدل های شبکه ای برنامه ریزی عبارتند از تکنیک ارزیابی و بازنگری برنامه (پرت)1، روش مسیر بحرانی (سی پی ام)2 و برنامه ریزی خطی (تکنیک ارزیابی و بازنگری گرافیکی)3 برنامه ریزی خطی روش مخصوصی است که در سال های پس از جنگ جهانی دوم برای تعیین راه کاربرد منابع موجود برای دستیابی به هدفی مطلوب به کار گرفته شده است.
این روش، روشی است که برای انتخاب بهترین ترکیب متغیرها از میان تعداد زیادی ترکیبهای ممکن به کار می رود. استفاده از این روش در صورتی امکانپذیر است که بین متغیرهای مزبور ارتباط خطی وجود داشته باشد. ارتباط خطی موقعی وجود دارد که تغییر معینی در یک متغیر منتهی به تغییر متناسبی در متغیر دیگر شود.
تعداد صفحات: 30