مهمترین دوره عمر انسان دوران نوجوانی و جوانی است این دوره مصادف است با بروز بیداری های متعدد که هر کدام می توانند زمینه ای باشند برای رشد و سعادت و در صورت عدم هدایت آنها موجب بدبختی و سقوط انسان می شود مانند: بیداری فطرت، بیداری مذهب، بیداری جهان بینی و بیداری وجدان
در هر کدام از بیداری ها باید به تربیت صحیح، محیط مناسبی را بوجود آورد تا رشد و تعالی جوان را به همراه داشته باشد. در دوره جوانی، شرایط و امکاناتی پدید می آید که گرد و خاک فطرت به کنار میرود و با هشیاری فطرت مذهب هم بیدار می شود. این بیداری در نوجوان عاملی برای رشد معنوی و اخلاقی می شود دید و بینش و نگرش خاص نسبت به جهان در او بوجود می آید جهان بینی او عوض می شود و وجدان هم در او بیدار شده و خود رای خویشتن قاضی و داور است اگر گناه و خطایی مرتکب شود خود را سرزنش می کند این بیداری خود از عنایات لطیف الهی و عاملی برای خود کنترلی است.
درآموزش و تعلیم هر موضوع، اصول و مبانی ساختار آن موضوع از اهیمت ویژه و اساسی برخورداراست نیاز به پرستش ونیایش یکی از نیازهای اساسی و عمیق است که در عمق روان بشر وجود دارد. انسان به اقتضای فطرت الهی خود و به دلیل آنکه موجودی است چند بعدی و به اعتبار کرامتی که دارای میل ها و جاذبه های معنوی است که سایر موجودات فاقد آن هستند.
بنابراین در دعوت جوانان و نوجوانان به دین و نماز باید به گونه ای عمل کنیم که آنها احساس آزادی کنند یعنی نباید هیچ گاه آنها را مجبور به دینداری کنیم یا برای انیکه مثلاً دیندار شوند به آنها مزایای زیادی بدهیم باید بتوانیم آنها را به عقیده ای معتقد کنیم، آن اعتقاد درونی خواهد بو. یعنی اعتقاد که نه برای جلب منفعت است و نه به دلیل ترس از قدرت خانواده مهمترین متولی تعلیم و تربیت دین بچه هاست برای انجام درست اینکار باید ابتدا انس دینی ایجاد شود و بچه عادت کند به انجام تعالیم دینی از جمله نماز بعد معرفت دینی بوجود می آید با استدلال و تجربه و تحلیل مسائل دینی زمینه تفکر دینی فراهم می گردد برای تجزیه و تحلیل مسائل دینی، لازم است با استفاده از سخنان بزرگان، اشعار ارزشمند سعدی، مولوی. حافظ و ... زمینه جذابیت و آشنایی با رازها و اسرار نماز و تفکر برای نیل به معرفت دینی را فراهم کنند. نقش خانواده و اطرافیان در این دوره بسیار حساس است زیرا با هدایت جوانان به سوی انتخاب دوستانی شایسته و معاشرت با افراد باتقوا، امر در دست یابی به شاکله دینی مدد می رساند. در این مسیر که انتخاب همنشین بسیار سفارش شده است. حضرت علی (ع) می فرمایند: « از مصاحبت با مردم فاسد بپرهیز که طبیعت تو به طور ناآگاه، ناپاکی و بدی را از طبع او می دزدد در حالیکه تو از آن بی خبری» یکی از برکاتی که رفتن به مسجد و نماز دارد پیدا کردن دوستانی خوب و مؤمن است.
خانواده برای تربیت دینی و مذهبی فرزندان و ترغیب آنها به اقامهی نماز باید صادق و راستگو باشند. این اصل اول است خداوند می فرماید: « الیه یصعد الکلم الطیب و العمل الصاح یرفعه(1) سخنان پاک به سوی او بالا میرود و عمل صالح به ان رفعت می بخشد» در خانواده هایی که بزرگترها تظاهر به دینداری می کنند نمیتوانند بچه های خود بخصوص نسل جوان را جذب دین و نماز نمایند. اصل دوم اینکه گاهی ممکن است پدر و مادر سختگیری کنند برای تعلیم مسائل دینی ولی اصل همان تشویق است. خداوند در قرآن می فرماید: « خدا کسی است که با ملائکه بر شما درود می فرستد تا شما را از تاریکی به سوی روشنایی درآورد و به مؤمنان مهربان است.»(2)
چکیده 1
مقدمه 3
نقش الگوی والدین 5
حساسیت نسل جوان 6
تشویق به ایمان و معنویت 7
نقش خانواده در تقویت رفتارهای مذهبی 7
چه کنیم تا جوانان دین را آسان بپذیرند؟ 8
شرایط مربیان دین 9
ارزش خانواده در تفکر اسلامی 9
ارتباط خانواده با محیط های آموزشی 10
مشکل مربیان در ارتباط با نوجوانان و جوانان 11
ضرورت توجه نماز 11
رعایت اعتدال در برخورد با جوانان 11
عکس العملهای مناسب در قبال رفتارهای دینی فرزندان 12
حضور در مجامع و محافل نماز باعث تشویق به این امر می شود. 12
ایجاد ارتباط بین زیبایی و نماز 12
علل بی توجهی به نماز در بعضی از نوجوانان و جوانان 13
در طریق اصلاح 13
شیوه های جلب و جذب جوانان به نماز 14
اعمال روشهای مناسب برای تشویق جوانان و نوجوانان به نماز 15
اصول اعمال روشها 16
قواعدی که باید برای جذب فرزندان به نماز رعایت کرد 16
زمینه های دیگر 17
- پرهیز از این راه ها 18
- آثار اخلاقی و تربیتی نماز 18
- پاسخ به یک سوال و تأثیر تربیتی مراعات وقت نماز 19
- نتیجه گیری 21
شامل 30 صفحه فایل word