لینک دانلود بهترین نسخه Dolphin برای ویندوز 64 بیت

اختصاصی از یارا فایل لینک دانلود بهترین نسخه Dolphin برای ویندوز 64 بیت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دلفین نام شبیه‌سازی متن‌باز برای نینتندو گیم‌کیوب و وی است که برای سیستم‌عامل‌های ویندوز مایکروسافت، لینوکس و مک اواس اکس (بر پایهٔ اینتل) عرضه شده است. این نخستین شبیه‌سازی است که قادر به اجرای بازی‌های تجاری گیم‌کیوب نینتندو و وی و تنها شبیه‌ساز قادر به اجرای بازی‌های تجاری وی است. نام آن اشاره به «نینتندو دالفین» دارد که کدنام توسعه‌ای گیم‌کیوب بود.

بعد از دانلود , فایل زیپ را از حالت فشرده بیرون آورده و تکست را اجرا کرده , لینک دانلود درون تکست میباشد.

دانلود از سایت MEGA.NZ

تحقیق درباره غدیر در سیره اهل بیت (ع)

اختصاصی از یارا فایل تحقیق درباره غدیر در سیره اهل بیت (ع) دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فرمت فایل :word( قابل ویرایش) تعداد صفحات: 23   صفحه

غدیر از اساسى‏ترین برنامه‏هاى پیامبر خدا(ص) براى دوام و عزت و شکوه اسلام و قرآن بود. او در بازگشت از حجة‏الوداع آخرین رسالت‏خویش را انجام داد. زیرا خدایش فرموده بود:

یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته والله یعصمک من الناس ان الله لا یهدى القوم الکافرین. (1)

اى پیامبر، آنچه از سوى پروردگارت بر تو نازل شده ابلاغ کن و اگر نکنى پیامش را نرسانده‏اى; خداوند تو را از گزند مردم نگه مى‏دارد. خداوند گروه کافران را هدایت نمى‏کند. (2)

در پى اجراى اوامر پروردگار و معرفى وصى و جانشین خود على‏بن‏ابى‏طالب(ع) آیه اکمال دین: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتى و رضیت لکم الاسلام دینا; امروز دین شما را کامل کردم و نعمت‏خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم‏» نازل (3) و روز غدیر جشن ولایت و وصایت‏شد.

اهل بیت پیامبر و امامان بر حق شیعه، که نگاهبان اسلام حقیقى بودند و سعى داشتند آن را از خطرات دور سازند، از هر فرصتى بهره بردند تا غدیر را زنده بدارند و آن خاطره گرامى و به یاد ماندنى را مطرح کنند; زیرا در تابش آفتاب غدیر اهداف والاى پیامبر جامه عمل مى‏پوشد و براى فتنه‏انگیزى کج‏اندیشان فرصت‏باقى نماند.

نگاهى گذرا به سیره فاطمه و امیرمؤمنان - علیهما السلام - و دیگر امامان راستین شیعه ما را با اهمیت واقعه غدیر و نقش عظیم و سرنوشت‏ساز آن هدایت و نیکبختى بشر آشنا مى‏سازد.

دانلود تحقیق زندگانى کریم اهل بیت حضرت حسن بن على علیه السلام

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق زندگانى کریم اهل بیت حضرت حسن بن على علیه السلام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

مشخصات این فایل
عنوان: زندگانى کریم اهل بیت حضرت حسن بن على علیه السلام
فرمت فایل : word( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 83

این مقاله درمورد زندگانى کریم اهل بیت حضرت حسن بن على علیه السلام می باشد.

خلاصه آنچه در مقاله زندگانى کریم اهل بیت حضرت حسن بن على علیه السلام می خوانید :

ویژگیهاى والاى اخلاقى
خدا پرست و زاهد:
1 - امام حسن علیه السلام، 25 بار پیاده حج گزارد.
در حالى که شترانش ازپیش روى آن حضرت حرکت مى کردند و هر گاه گروهى از مردم از کنارآن حضرت عبور مى کردند، براى احترام به مقام والا و جایگاه بزرگ وى از مَرکبهاى خود فرود مى آمدند تا آنجا که امام مجبور شد، مسیر خود رااز جاده اصلى تغییر دهد و از بى راهه برود تا بتواند در مقابل خداوندکاملاً فروتنى پیشه کند.
2 - هر گاه خداى را یاد مى کرد، مى گریست و اگر در حضورش از قبرسخن مى رفت اشک مى ریخت و چون درباره قیامت سخن مى گفتند گریه مى کرد و اگر از صراط سخن به میان مى آمد اشک مى ریخت و چون درمحضرش از حضور خلایق در پیشگاه خداوند مقتدر سخن مى رفت واینکه هر کس در آنجا به کار خود مشغول است و هیچ کس در آن روزنمى تواند دیگرى را بى نیاز کند، ناگهان از ترس فریادى مى کشید و ازشدّت بیم و هراس از هوش مى رفت.
وقتى از بهشت و دوزخ سخن مى گفت، چون بى گناهان، مضطرب مى شد واز خدا خواستار بهشت مى شد و از آتش بدو پناه مى برد.
هنگامى که وضو مى ساخت چهره اش زرد مى شد و زانوانش به لرزه مى افتاد و چون براى نماز برمى خاست، زردى رخسار و لرزش زانوانش بیشتر مى شد.
3 - تمام دارایى اش را سه بار با خدا تقسیم کرد.
بدینگونه که نصف آنرا بخشید ونصف دیگر را براى خود نگه داشت و دوبار در راه خداتمامى دارائیش را انفاق کرد به طورى که از دارایى اش هیچ چیز باقى نماند.
4 - در همه احوال، از روى بیم و امید، زبانش به ذکر خداوندعزّوجلّ گویا بود.
5 - معاصران آن حضرت درباره وى گفته اند: او عابدترین و زاهدترین مردم روزگار خود بود.
زهد آن حضرت، آن چنان بارز و مشخص بود که حتّى برخى ازنخستین نویسندگان همچون محمّد بن على بن حسین بن بابویه )متوفى 381 ه( کتابى مستقل در باره آن نوشته اند.(34)

با ابهّت و دوست داشتنى:
1 - یکى از توصیفگران وى گفته است: هیچ کس او را ندید جز آن که تحت تأثیر ابهّت وى قرار گرفت و هر کس با او رفت و آمد کرد محبّت وى را بر دل گرفت.
هر گاه دوست یا دشمنش با وى سخن مى گفتند، شنیده نشد که در سخن گفتن به آنان گستاخى کند یا سخنى گزاف بگوید.
درباره شمایل آن حضرت نیز گفته اند: هیچ کس از حسن بن على علیه السلام ازنظر خلقت و اخلاق و سیرت و سرورى به رسول خداصلى الله علیه وآله شبیه تر نبود.
همچنین در خصوص ویژگیهاى ظاهرى وى گفته اند: سیمایش سپیدبود واندکى به سرخى مى زد چشمانى سیاه و فراخ داشت.
گونه هایش لاغربود.
ریشش انبوه و موهایى مجعّد داشت گردنش گویى تُنگى نقره اى بود.
هیکلى زیبا داشت و چهارشانه و درشت استخوان بود.
چندان اهل مجادله و ستیز نبود.
قامتى میانه داشت نه بلند بود و نه کوتاه و چهره اى ملیح داشت و از خوش سیماترین مردمان بود.
2 - امام حسن نزد تمام مردم محبوب بود.
دور و نزدیک به وى احترام مى گذاشتند.
یکى از مظاهر عمومى محبوبیّت وى آن بود که بر در سرایش در مدینه فرشى برایش مى گستردند و آن حضرت در همانجا مى نشست ونیازهاى مردم را برآورده مى ساخت و مشکلاتشان را حل مى کرد.
هرکس که از آنجا مى گذشت اندکى درنگ مى کرد تا سخن آن حضرت رابشنود و چهره اش را ببیند و یاد سیماى رسول گرامى اسلام در ذهنش جان گیرد.
مردم بسیارى گرداگرد امام علیه السلام را فرا مى گرفتند و راه عبورسوارکاران گرفته مى شد و چون امام از این امر آگاه مى شد برمى خاست تامبادا راه دیگران را بند آورد.
3 - محمّد بن اسحاق درباره وى گوید: هیچ کس پس از رسول خداصلى الله علیه وآله مانند حسن بن على به قله شرافت نرسید.
4 - زبیر نیز در باره آن حضرت مى گوید: به خدا زنان از پدید آوردن کسى چون حسن بن على ناتوانند.
5 - ابن عبّاس، به منظور نشان دادن تواضع خود، افسار شتران حسن وحسین را به دست مى گرفت.
مردم نیز از مراتب خضوع ابن عبّاس نسبت به آن دو به خوبى آگاه بودند.
ابن عبّاس عنان شتران آن دو را مى گرفت وهمچون کسى که براى این کار پول مى گرفت، شتران آنان را به جلومى برد، ابن عبّاس در حقّ امام حسین نیز چنین مى کرد.

روزى مدرک بن زیاد وى را در این حالت دید.
بسیار شگفت زده شد، زیرا مى دید که استادمفسران تا این حد به حسین بن على احترام مى گذارد.
پس به ابن عبّاس رو کرد و با تعجّب گفت: تو از اینان پیرترى آنگاه عنان مَرکَبِشان رامى گیرى؟! ابن عبّاس بر وى نهیب زد و گفت: اى فرو مایه! مگر نمى دانى که اینان کیستند؟ این دو، فرزندان رسول خدایند.
آیا اینان همان کسانى نیستند که خداوند به واسطه آنها به من نعمت گرفتن عنان مرکبشان راارزانى داشته و در برابرشان فروتنى کنم؟!
6 - پیش از این نیز گفته شد که چون آن حضرت به عزم گزاردن حج باپاى پیاده راهى مکّه مى شد، وقتى مردم وى را مى دیدند از مرکبهاى خودفرود مى آمدند و در کنار آن حضرت راه مى رفتند و تا وقتى وى راه خود رااز آنان جدا نمى کرد، بر مرکوبهاى خود سوار نمى شدند.
بخشنده و بزرگوار:
1 - مردى نیازمند نزد آن حضرت آمد، امّا از حاضران خجالت مى کشیدکه نیاز خود را با امام علیه السلام بازگو کند.
امام به او فرمود: نیازت را بر کاغذى بنویس وآن را به ما بده.
چون مرد نیازش را نوشت و امام آن را خواند، باتواضع تمام دو برابر آنچه را که مرد طلب کرده بود، به وى بخشید.
برخى که شاهد این صحنه بودند، عرض کردند: اى فرزند رسول خدا! این یادداشت چه پر برکت بود! امام حسن به آنان فرمود: برکت این ورقه براى ما بیشتر است، زیرا خداوند ما را شایسته انجام کار نیک قرار داده است.
آیا نمى دانید که کار خیر آن است که بدون درخواست انجام شود،امّا اگر پس از آن که فرد نیازش را به تو باز گفت و توبدو چیزى بخشیدى در واقع بخشش تو در ازاى آبروى او بوده است وچه بسا او شب را دربسترش با بى تابى و نگرانى به صبح رسانده و در میان بیم و امید غوطه خورده است که آیا فردا اندوهناک و شکست خورده بازش مى گردانند یابا خوشحالى و سرور؟ پس او به نزد تو مى آید در حالى که زانوانش مى لرزد و دلش از ترس لبریز شده است.
پس اگر تو حاجت وى را در ازاى آبرویش روا دارى این براى او بسى بزرگتر از کار خیرى است که در حقّ اوانجام داده اى.
2 - مردى نزد آن حضرت آمد و از وى کمک خواست.
امام علیه السلام پنجاه هزار درهم و پانصد دینار به او بخشید و به وى فرمود: حمّالى بیاور تا این پولها را با خود ببرد.
مرد حمّالى حاضر کرد پس امام رداء خود را به حمّال بخشید وفرمود: این هم کرایه حمّال.
3 - اعرابى به قصد عرض حاجت نزد امام حسن آمد.
آن حضرت به اطرافیان خود فرمود: آنچه در خزانه است بدو ببخشید.
چون به خزانه رفتند بیست هزار درهم در آن یافتند و پیش از آنکه آن مرد نیاز خود رامطرح کند، تمام آن مبلغ را به وى بخشیدند.
اعرابى از چنین عملى شگفت زده شد و گفت: سرورم! چرا اجازه ندادى تا نیازم را باز گویم و تو رابستایم؟! پس امام در پاسخ وى دو بیت زیر را خواند: - ما مردمانى هستیم که بخشش ما فراوان و تازه است و امید و آرزو درآن سیراب مى گردند.
- نفسهاى ما پیش از آنکه سائل، نیاز خود را مطرح کند به وى مى بخشند از ترس آنکه مباد آبروى خواهنده بریزد.
4 - سالى آن حضرت به همراه برادرش امام حسین و عبداللَّه بن جعفرعازم سفر حج شدند.
در میان راه از اسباب و اثاثیه خود غافل شدند و آنهارا از دست دادند.
هر سه گرسنه و تشنه بودند تا آنکه پیر زنى را درخیمه اى دیدند.
پس از او آب خواستند.
پیر زن گفت: این گوسفند، شیرش را بدوشید و از گوشت آن بخورید.
آنگاه سر گوسفند را برید و کبابى براى آنها فراهم ساخت.
چون هر سه غذا خوردند به پیر زن گفتند: ما از قبیله قریشیم که اکنون به سوى مکّه مى رویم چون از حج بازگشتیم به سوى مابیا تا درباره تو نکویى کنیم.
روزها گذشت و پیر زن به تنگدستى مبتلا شدپس به سوى مدینه منوره حرکت کرد.
امام حسن همین که چشمش به پیرزن افتاد، او را شناخت و پرسید: آیا مرا مى شناسى؟ پیر زن گفت: نه.
امام فرمود: من در چنین و چنان روزى میهمان تو بودم آنگاه دستور دادهزار گوسفند و هزار دینار به وى ببخشند سپس پیر زن را نزد امام حسین فرستاد و آن حضرت نیز همان تعداد گوسفند و دینار به وى بخشید و آنگاه او را نزد عبداللَّه بن جعفر فرستاد و عبداللَّه نیز همان تعداد گوسفند و همان مقدار دینار به پیر زن بخشید.

5 - دو مرد با یکدیگر به شدّت نزاع مى کردند.
یکى اموى بود و دیگرى هاشمى و نزاع آنان بر سر این بود که قوم کدامیک بخشنده تر هستند؟ یکى از آن دو گفت: تو به سوى ده نفر از کسانت برو و من نیز به سوى ده نفر از کسانم مى روم و از آنان مى خواهیم که به ما چیزى ببخشند.
آنگاه مى بینیم که کدام یک بخشنده ترند.
سپس چون این آزمون به پایان رسید،اموال را به صاحبانشان باز پس مى دهیم.
البته آنان با خود شرط کرده بودند که کسى را از جریان این آزمون آگاه نسازند.
مرد اموى به سوى ده تن از کسانش رفت و از هر کدام از آنان هزاردرهم گرفت.
مرد هاشمى هم به سوى امام حسن بن على علیه السلام رفت.
آن حضرت دستور داد یکصد و پنجاه هزار درهم به وى ببخشند.
آنگاه آن مرد به نزد امام حسین رفت.
آن حضرت از وى پرسید: آیا پیش از من نزدکسى دیگرى هم رفته اى؟ وى پاسخ داد: نخست نزد امام حسن رفتم.
فرمود: من نمى توانم افزون بر آنچه سرورم داده است، بپردازم.
آنگاه به وى یکصد و پنجاه هزار درهم بخشید.
مرد اموى با ده هزار درهم بازگشت و مرد هاشمى با سیصد هزار درهم آمد.
با این تفاوت که اموى این مبلغ را از ده نفر جمع آورى کرده بودوهاشمى تنها از دو نفر.
چون مرد اموى آن همه درهم را دید خشمگین شد، زیرا شکست خود را در گزافه گویى در مورد قبیله اش مشاهده کرد.
چون این آزمون به پایان رسید، بنابر شرطى که داشتند، مرد اموى اموالى را که گرفته بود به سوى صاحبانشان برد و آنان با کمال خوشحالى هر مبلغى را که داده بودند، باز پس گرفتند.
مرد هاشمى نیز اموالى را که از امام حسن و امام حسین علیهما السلام ستانده بود به آنان باز گرداند، امّا آن دو از پذیرش آن خود دارى کردندوفرمودند: ما رد بخشش خود را قبول نمى کنیم.
فروتن و بردبار:
1 - امام حسن به گروهى از تهیدستان برخورد که بر سفره اى نشسته بودند وخرده هاى نان را مى خوردند.
همین که آنان مرکب امام را دیدند،به احترام او برخاستند و آن حضرت را به غذا فرا خواندند و به وى گفتند:اى فرزند رسول خدا بفرمایید.
امام در حالى که مى فرمود: "خداوندمتکبران را دوست ندارد" از مرکب خود پایین آمد و با آنان شروع به خوردن کرد.
پس از تناول غذا، آن حضرت آنان را به میهمانى خودفراخواند و ایشان را خوراک و لباس داد.
2 - آن حضرت در دوران خلافت و امامت خود طوفانهاى بسیارسهمناکى را تحمّل کرد که اگر این طوفانها بر کوهى اصابت مى کردند، آن را از جاى کنده بودند.
آن حضرت در آن شرایط دشوار و حساس،مسؤولیتى سنگین بر دوش داشت و با بردبارى و صبر توانست از عهده تحمّل آن برآید.
تا آنجا که مروان، مخالف ترین دشمنان وى، در باره حلم و بردبارى آن حضرت گفت: حلم او چنان بود که کوهها با حلمش برابرى مى کرد.
صفت حلم از بارزترین ویژگیهاى امام حسن مجتبى بود و در این خصلت بسیار به پیامبر اکرم شباهت داشت.
پرتوى از بلاغت امام حسن علیه السلام

نه جبر و نه تفویض
هر که به خداوند و قضا و قدر او ایمان نمى آورد البته کافر شده است.
و هر که گناهش را به گردن پروردگارش اندازد، مرتکب فجور شده است.
همانا خداوند به اجبار اطاعت نمى شود و با تسلّط بر او به کسى نمى بخشد، زیرا او بر آنچه آنان در تصرف دارند، مالک مطلق است و برآنچه آنان را بر انجام آن توانا کرد، تواناست.
پس اگر به طاعت عمل کردند خداوند میان آنان و کردارهایشان حایل نمى شود، ولى اگر به طاعت نخواهند عمل کنند خداوند هم آنان را به اجبار به عمل وانمى داردو اگر خداوند مخلوقات را بر طاعت خویش مجبور مى کرد اجر و پاداش را از آنان بر مى داشت و اگر خود آنان را بر انجام گناهان وامى داشت،بندگان را عذاب نمى کرد و اگر ایشان را به حال خود وامى نهاد این علامت ناتوانى او محسوب مى شد، امّا خداوند در مخلوقاتش خواست ومشیّتى دارد که از دید آنان نهانش ساخته است.
پس اگر آنان به طاعات خداوندعمل کنند آن طاعتها بر ایشان منّت است و اگر به معصیّت رفتار کنند آن معاصى، بر ضدّ آنان گواه است.
مرگ در پى توست.
اى جناده! خود را براى کوچ مهیّا کن و پیش از رسیدن مرگت،توشه اى فراهم آر و بدان که تو در پى دنیایى و مرگ در پى توست.
اندوه روزى را که هنوز بر تو نیامده در روزى که در آنى به خود راه مده و بدان که تو مالى بیش از آنچه که قوت توست به دست نمى آورى مگر آن که نگاهبان مال دیگرى باشى و بدان که دنیا در حلالش حساب و در حرامش عقاب و در شبهاتش عتاب است.
پس دنیا را به منزله مردارى بدان و از آن به اندازه اى که تو را بس آید بهره مند شو.
....

بخشی از فهرست مطالب مقاله زندگانى کریم اهل بیت حضرت حسن بن على علیه السلام

پیشگفتار
ولادت و پرورش امام حسن مجتبى
وراثت
تربیت
وفات پیامبر و انحراف مسلمانان
دوران امامت
استراتژى صلح در نظر امام مجتبى
موضع گیریهاى تابناک
حرکت به سوى مدینه
سیاست امام و حکومت معاویه
شهادت فرجامى شایسته
ویژگیهاى والاى اخلاقى
بخشنده و بزرگوار:
فروتن و بردبار:
پرتوى از بلاغت امام حسن علیه السلام

مقاله در مورد عملیات بیت المقدس تصرف آزادی

اختصاصی از یارا فایل مقاله در مورد عملیات بیت المقدس تصرف آزادی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه23

بخشی از فهرست مطالب

آشنایی با عملیات بیت المقدس

اهداف عملیات

منطقه عملیات

استعداد دشمن

طرح عملیات

شرح عملیات

مراحل عملیات

نتایج

میزان انهدام یگان‌های دشمن

عملیات بیت المقدس (بازپس گیرى خرمشهر، تصرف آزادی)

نیروى هوایى ارتش در حماسه بازپس گیرى خرمشهر

بررسى وضعیت نیروهاى عراقى و ایرانى در منطقه عملیاتى بیت المقدس

پایان سخن

آشنایی با عملیات بیت المقدس

عملیات بیت المقدس با رمز یا علی ابن ابیطالب (ع) در محور اهواز - خرمشهر - دشت آزادگان به صورت گسترده در تاریخ ۳/۳/۱۳۶۱ به فرماندهی مشترک انجام شد.

اهداف عملیات

مهم ترین اهدافی که در این عملیات دنبال می‌شد، عبارت بودند از:

- انهدام نیروی های عراقی، حداقل بیش از دو لشکر.

- بازپس گیری حدود ۵۴۰۰ کیلومتر مربع از خاک ایران؛ از جمله شهرهای خرمشهر، هویزه و پادگان حمید.

- خارج نمودن شهرهای اهواز، حمیدیه و سوسنگرد از برد توپخانه عراق.

- تامین مرز بین المللی (حدفاصل پاسگاه طلائیه تا شلمچه).

منطقه عملیات

منطقه عمومی عملیات بیت المقدس در میان چهار مانع طبیعی محصور است، که از شمال به رودخانه کرخه کور، از جنوب به رودخانه اروند، از شرق به رودخانه کارون و از غرب به هور الهویزه منتهی می‌شود.
منطقه مزبور به جز جاده نسبتاً مرتفع اهواز – خرمشهر، فاقد هر گونه عارضه مهم برای پدافند است. همین امر موجب شد تا زمین منطقه – به دلیل مسطح بودن – برای مانور زرهی مناسب، و برای حرکت نیروهای پیاده – به دلیل در دید و تیر قرار داشتن – نامناسب باشد. نقاط حساس و استراتژیک منطقه شامل بندر و شهر خرمشهر، پادگان حمید، جفیر، جاده آسفالت اهواز – خرمشهر، شهر هویزه و رودخانه‌های کارون، کرخه کور و اروند بود.

استعداد دشمن

تا قبل از آغاز عملیات بیت المقدس، استعداد نیروهای عراقی به ترتیب زیر بود:

- لشکر ۶ زرهی؛ از جنوب رودخانه کرخه تا هویزه.

- لشکر ۵ مکانیزه؛ از غرب اهواز تا روستای سید عبود.

- لشکر ۱۱ پیاده از سید عبود تا خرمشهر – تیپ‌های ۲۲، ۴۸، ۴۴ مامور حفاظت از خرمشهر بودند.

- لشکر ۳ زرهی در شمال خرمشهر.

با شروع عملیات نیز یگان‌های دیگری از ارتش عراق به منطقه اعزام شدند که در مجموع تمامی یگان‌هایی که در منطقه درگیری حضور یافتند، عبارت بودند از:

- لشکر ۵ مکانیزه؛ شامل: تیپ‌های ۲۶ و ۵۵ زرهی و تیپ‌های ۱۵ و ۲۰ مکانیزه.

- لشکر ۶ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۱۶ و ۳۰ زرهی و تیپ ۲۵ مکانیزه.

- لشکر ۳ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۶، ۱۲ و ۵۳ زرهی و تیپ ۸ مکانیزه.

- لشکر ۹ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۳۵ و ۴۳ زرهی و تیپ ۱۴ مکانیزه.

- لشکر ۱۰ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۱۷ زرهی و ۲۴ مکانیزه.

- لشکر ۱۱ پیاده؛ شامل: سه تیپ سازمان ۴۴، ۴۸ و ۴۹ پیاده و سه تیپ تحت امر ۴۵، ۱۱۳ و ۲۲ پیاده.

- لشکر ۱۲ زرهی؛ شامل: تیپ‌های ۴۶ مکانیزه و ۳۷ زرهی.

- لشکر ۷ پیاده؛ شامل: تیپ‌های ۱۹ و ۳۹ پیاده.

- تیپ مستقل ۱۰ زرهی.

- تیپ‌های مستقل ۱۰۹، ۴۱۹، ۴۱۶، ۹۰، ۴۱۷، ۶۰۱، ۶۰۲، ۶۰۵، ۶۰۶، ۴۰۹، ۲۳۸ و ۵۰۱ پیاده.

- تیپ‌های ۳۱، ۳۲ و ۳۳ نیروی مخصوص.

- تیپ‌های ۹، ۱۰ و ۲۰ گارد مرزی.

- تعداد ۳۰ گروهان کماندو.

- تعداد ۱۰ قاطع جیش الشعبی (هر قاطع ۴۵۰ نفر).

- گردان تانک مستقل سیف سعد.

- گردان‌های شناسایی حطین، صلاح الدین، حنین.

- توپخانه عراق نیز از ۵۳۰ قبضه توپ در انواع مختلف تشکیل شده بود که به طور تقریبی عبارت بود از ۳۰ گردان.

دانلود مقاله کامل درباره اهل بیت (ع) و مرجعیت فکری و علمی مسلمانان

اختصاصی از یارا فایل دانلود مقاله کامل درباره اهل بیت (ع) و مرجعیت فکری و علمی مسلمانان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه: 44

اهل بیت (ع) و مرجعیت فکری و علمی مسلمانان

۱. رسول اکرم «ص» در اداره امور حکومت، ریاست دینی تام داشت. آن حضرت از یک‌سو به اداره امور ارتش و حفظ و حراست سرحدات و مرزها می‌پرداخت، مالیات و غنائم را در بین مسلمانان تقسیم می‌کرد، در میانشان به داوری می‌نشست و کارهائی از این قبیل را که به امور دنیوی مربوط می‌شد انجام می‌داد و از سوی دیگر به اقداماتی که صبقه معنوی داشت دست می‌زد از جمله اینکه:

۱. احکام شرعی را به صورت کلی و جزئی تبیین می‌کرد و به مسائل و رویدادهای جدید که حکم آنها در قرآن و سنت وجود نداشت پاسخ می‌داد.

۲. با تفسیر قرآن کریم به تبیین و توضیح آیات می‌پرداخت و ابهامهای این کتاب مقدس را برطرف می‌کرد.

۳. به شبهات و تشکیکهائی که دشمنان اسلام یعنی مشرکان مکه و یهودیان و مسیحیان پس از هجرت مطرح می‌کردند پاسخ می‌داد.

۴. به حفظ و صیانت دین از هرگونه تحریف و خدشه در آموزه‌های مقدس آن می‌پرداخت.

بدون تردید کسی که چنین مسئولیت‌های خطیری داشته باشد فقدان او خلأ بزرگی در حیات اجتماعی به وجود می‌آورد و شکاف عمیقی را در رهبری موجب می‌شود که پر کردن آن منوط به وجود کسی است که دارای همان شایستگی‌های فکری و علمی پیامبر اکرم به جز ویژگی نبوت و دریافت وحی باشد.

اشتباه است که ما پیامبر «ص» را العیاذ بالله متهم کنیم به اینکه پیش از رحلت خود در فکر پر کردن خلأهای معنوی بعد از خود نبوده است.

این موضوع ما را وا می‌دارد که در سخنان پیامبر دقت کنیم تا بدانیم آن حضرت چه کسی را برای پر کردن خلأهای پس از خود معین کرد.

با مراجعه به احادیث آن حضرت به روشنی در می‌یابیم که رسول خدا این خلأها و کاستی‌ها را توسط ائمه که آنها را همسنگ و برابر با قرآن معرفی نموده بود، پر کرده و هدایت شدن است را بسته به پیروی از آنها و از قرآن دانست.

در اینجا به چند نمونه از احادیث و سخنان بسیار آن حضرت در این خصوص اشاره می‌کنیم:

۱. ابن اثیر جزری در جامع‌الاصول از جابربن عبدالله نقل می‌کند که گفت:

رسول خدا در حجه‌الوداع در روز عرفه دیدم که سوار بر شتر بود و برای مردم سخنرانی می‌کرد، آن حضرت فرمود: «من در میان شما دو چیزی را به جای گذاشته‌آم که اگر آن را برگیرید هرگز گمراه نمی‌شوید و آن کتاب خدا و عترت و خاندان من است».

۲. مسلم در صحیح خود از زیدبن ارقم نقل کرده که گفت:

روزی رسول خدا در کنار بر که آبی به نام خم ما بین مکه و مدینه برای ما سخنرانی کرد و پس از حمد و ثنای الهی و دادن پند و اندرز فرمود: ای مردم! من انسانی هستم که نزدیک است فرشته خدا (جبرئیل) بیاید و من دعوت او را اجابت کنم در حالی که در میان شما دو چیز گرانبها می‌گذارم که یکی از آنها کتاب خداست با هدایت و نور، آن را برگیرید و به آن چنگ زنید. رسول خدا به کتاب خدا تشویق و ترغیب کرد، آنگاه فرمود: دیگری اهل بیت من است و سه بار تکرار کرد: درباره اهل بیتم خداپسندانه عمل کنید. [۱]

۳. ترمذی در صحیح خود از جابربن عبدالله انصاری نقل کرده که گفت:

رسول خدا را در مراسم حج در روز عرفه بر روی شتری دیدم که می‌فرمود: «ای مردم من در میان شما چیزی به یادگار گذاشته‌ام که اگر آن را برگیرید هرگز گمراه نمی‌شوید: و آن کتاب خدا و عترتم است.[۲]

۴. امام احمد بن حنبل از ابوسعید خدری نقل می‌کند که گفت: رسول خدا فرمود: من دو امانت سنگین در میان شما می‌گذاریم که یکی از آنها بزرگتر از دیگری است. آن دو: کتاب خدا، آن ریسمان کشیده شده میان آسمان و زمین و دیگری عترت و خاندان من است و آن دو هرگز از هم جدا نخواهند شد تا آنکه در کنار حوض، بر من وارد شوند.[۳]

این حدیث معروف به حدیث ثقلین را بیش از ۳۰ صحابی از پیامبر نقل کرده و بیش از ۳۰۰ دانشمند آن را در کتابهای خود در علوم و متون مختلف و در تمام دوره‌ها و قرنها نگاشته‌اند.

این حدیث، حدیثی صحیح و در میان مسلمانان متواتر است و پیامبر «ص» به برکت این حدیث، کسانی را تعیین کرده که ضمن پر کردن خلأها، مرجع علمی مسلمانان پس از ایشان به شمار می‌روند و آنها جز اهل بیت آن حضرت نیستند.

۱-۱ اهل بیت چه کسانی هستند؟

سؤال این است که اهل بیتی را که پیامبر در حدیث ثقلین مورد اشاره قرار داده و خداوند متعال در قرآن آیه: «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا»[۴] را در حقشان نازل کرده، چه کسانی هستند؟

در پاسخ این سؤال باید گفت: پیامبر اکرم «ص» در مواضع متعدد، آنان را معرفی کرده و حتی عنایت و توجه فراوان و کم‌نظیری نسبت به معرفی آنان مبذول داشته است.

اولا: اسامی کسانی را که آیه فوق در شأن آنان نازل شده بیان فرموده است.

دوم: آن حضرت آنهایی را که آیه درباره‌شان نازل شده بود، در زیر عبای خود قرار داد و دیگران را از ورود به آن منع کرد.

سوم: هنگام عزیمت به نماز چندین ماه به خانه فاطمه گذر می‌کرد و می‌فرمود: وقت نماز است ای اهل البیت و آیه فوق را قرائت می‌کرد.

در خصوص مورد اول باید گفت:

۱. طبری در تفسیر آیه فوق از ابوسعید خدری نقل می‌کند که رسول خدا فرمود: این آیه درباره ۵ نفر نازل شده؛ من، علی، حسن، حسین و فاطمه در این زمینه روایاتی ذکر شده که علاقمندان می‌توانند به تفسیر طبری والدار المنشور سیوطی مراجعه کنند.

دوم: سیوطی به نقل از عایشه روایت کرده که گفت: روی رسول خدا «ص» به هنگام صبح در حالی که عبائی از موی سیاه بر دوش داشت از منزل خارج شد، در آن حال حسن و حسین (ع) بر او وارد شدند، حضرت آن دو را در زیر عبای خود گرفت آنگاه علی آمد و او را نیز به زیر عبا گرفت، سپس فرمود: «خدا چنین می‌خواهد که پلیدی را از شما اهل البیت دور کند و شما را پاک کرده‌اند».

هر چند نام فاطمه «س» در این حدیث نیامده اما در حدیث دیگری ذکر شده است، چنانکه سیوطی به نقل از ابن مردوبه بن سعد می‌گوید: به رسول خدا وحی آمد آنگاه علی و فاطمه و دو فرزند آنان را در زیر عبای خود گرفت فرمود: خدایا اینها خانواده و اهل بیت من هستند.

سوم: طبری از انس نقل کرده که پیامبر «ص» مدت شش ماه به هنگام نماز به خانه فاطمه گذر می‌کرد و می‌فرمود: نماز نماز ای اهل البیت و سپس آیه انما یرید الله... را قرائت می‌کرد.[۵]

اعتراف ائمه مذاهب به برتری فقهی اهل بیت «ع»

بسیاری از علمای اهل سنت ـ در گذشته و حال ـ به برتر بودن امامان اهل البیت از نظر فقهی اعتراف کرده‌اند که به چند نمونه از موارد بیشمار اشاره می‌کنیم:

ابن عساکر در تاریخ خود در شرح حال امام سجاد به نقل از ابن حازم می‌گوید: هیچ مرد هاشمی را بهتر از علی‌بن‌الحسین نیافتم و هیچ کس را فقیه‌تر از او ندیدم.[۶]

شافعی نیز می‌گوید: علی‌بن‌الحسین فقیه‌ترین فرد اهل بیت است.[۷] عبدالله بن عطا گوید: همه علما و دانشمندان از نظر توان علمی فروتر از امام باقر «ع» بودند. من حکم بن عتیبه را با آن همه شکوه و عظمتی که در نزد مردم خود داشت، در محضر امام باقر چون کودکی دیدم که در برابر معلم خود نشسته است.

ابوحنیفه می‌گوید: من کسی را فقیه‌تر از جعفربن محمد الصادق «ع» ندیدم.[۸]

با این اوضاف می‌توان نتیجه گرفت که پیامبر با رحلت خود ثقلین را از خود به جای گذاشت تا امت در حل معظلات و مشکلاتشان به آنها مراجعه کنند و آن حضرت در مواضع و مواطن مختلف، منظور خود از اهل البیت را مشخص کرده و به امت معرفی کرده است، حال این سؤال مطرح می‌شود که: اکنون که اهل بیت پیامبر «ص» از دنیا رفته‌اند معارف و علوم به جا مانده از آنها کجاست تا امت به آنها مراجعه کنند؟ فرضاً اگر پیامبر، ما را به مراجعه به ایشان و استفاده از احادیث و سخنانشان سفارش کرده، این علوم و احادیث آنان کجا یافت می‌شود تا مردم به آنها رجوع کنند؟

پاسخ این سؤال روشن است و آن اینکه میراث ائمه اهل بیت و احادیث و معارف آنها در موارد زیر قابل دسترسی است:

۱. کتاب علی «ع»

۱-۲ «حر» عاملی هم در موسوعه حدیثی خود، احادیث این کتاب را بر حسب ترتیب کتابهای فقهی از طهارت گرفته تا دیات، آورده است که طالبین می‌توانند به آن مراجعه کنند.

اما صادق «ع» در پاسخ کسی که در مورد «جامعه» پرسیده بود فرمود: در این کتاب تمام آنچه که مردم بدان نیازمندند وجود دارد و هیچ مسئله‌ای نیست مگر آنکه در آن یافت می‌شود حتی در مورد دیه یک خراش.

«جامعه» منبع احادیث اهل بیت بوده که آن را یکی پس از دیگری به ارث می‌بردند و از آن نقل می‌کردند و با آن به سؤال کنندگان استدلال می‌کردند.

۱-۳ دوم: صحیفه سجادیه

صحیفه سجادیه یا زبور آل محمد از مظاهر علوم اهل بیت «ع» است که در سینه تاریخ جاودانه مانده و مدارک متصل آن به امام، متواتر و متسلسل و به هم پیوسته است اما علاوه بر اتصال اسناد آن، فصاحت الفاظ و بلاغت عبارات و مفاهیم و مضامین عالی این ادعیه و نوع خاکساری در برابر خدا و حمد و ثنای آن ذات یگانه و شیوه‌های شگفت‌انگیز طلب عفو و بخشش و کرم الهی و توسل به حضرت باری تعالی، خود بزرگترین دلیل درستی انتساب این ادعیه به امام سجاد «ع» است و ثابت می‌کند که این در از آن دریار و این گوهر از آن معدن و این میوه از آن درخت است.

این فقط قسمتی از متن مقاله است . جهت دریافت کل متن مقاله ، لطفا آن را خریداری نمایید