فرمت فایل : word(قابل ویرایش) , pdf
تعداد صفحات:110
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
فصل اول : کلیات--------------------------------------------------------------------- 5
1-1 چشم انداز کلی ---------------------------------------------------------- 6
2-1 عملکرد دستگاه --------------------------------------------------------- 7
فصل دوم : مکانیک دستگاه --------------------------------------------------------- 8
1-2 موتورها ------------------------------------------------------------ 9
2-2 روش های راه اندازی موتورها -------------------------------------- 11
3-2 نحوه قرار گیری پایه ها --------------------------------------------- 14
فصل سوم : سخت افزار ----------------------------------------------------------- 16
1-3 بلوک دیاگرام کلی سخت افزار -------------------------------------- 17
2-3 میکروکنترلر ------------------------------------------------------- 19
3-3 صفحه کلید -------------------------------------------------------- 33
4-3 نمایشگر ----------------------------------------------------------- 35
5-3 راه انداز موتور ---------------------------------------------------- 36
6-3 سیستم فیدبک -------------------------------------------------------- 46
7-3 محاسبات دقت و موقعیت دستگاه ------------------------------------ 50
8-3 بخش تغذیه دستگاه -------------------------------------------------- 52
9-3 مدارات مربوط به سخت افزار ---------------------------------------- 53
فصل چهارم : نرم افزار -------------------------------------------------------- 60
1-4 بلوک های برنامه ---------------------------------------------- 61
2-4 فلوچارت وتوضیح سابروتین ها -------------------------------- 63
3-4 ریز برنامه نوشته شده------------------------------------------- 69
منابع و مراجع : ----------------------------------------------------- 106
چکیده:
1-1 چشم انداز کلی:
با توجه به پیشرفت علو م و فنون در تمام زمینه ها و ارتباط لاینفک اکثر علوم با هم در ز مینه های مختلف
در دنیای مدرن امروز نیاز های بشری به این سو پیش می رود که با هماهنگی و همکار ی متخصصین هر
رشته را تا حد امکان براورده سازند و در این زمینه با توجه به وسعت علوم برق و الکترونیک و کامپیوتر؛
کنترل دستگاها و وسایل پیرامون ما که با انها سروکار داریم بیش از پیش به چشم می خور د. پروژه ای
که اینجانب روی ان فعالیت کرده ام مربوط به سیستمی است که بصورت اتوماتیک و با توجه به برنامه
کنترلی که توسط میکروکنترلر AVRاجرامیشود قسمت های مکانیکی با وارد کردن تاریخ سال میلادی- ماه-روز
ساعت اقدام به به جهت یابی دقیق به سمت یک ستاره یا صورت فلکی می نماید که در حقیقت یک نوع پایه
تلسکوپ یا پایه دوربین هوشمند می باشد که می تواند درتحقیقات علوم فضایی و نجوم کاربرد داشته باشد و
همچنین با اندکی تغییر شکل در قسمت های مکانیکی می توان به عنوان گیرنده های هوشمند استفاده شود.
.
2-1 عملکرد دستگاه:
دستگاه ساخته شده یک سیستمی است که با استفاده از میکرو کنترلر AVR و دو عد د استپ موتور و
قطعات جانبی و مکانیکی اقدام به هدف گیری ستاره یا صور فلکی می نماید بدین ترتیب که با توجه به
اطلاعات مربوط به یک ستاره یا صورت فلکی که در حافظه FLASH میکرو ذخیره می شود
(طبق جداول خاصی ) میکرو با توجه به این اطلاعات و با وار د کردن نام ستاره یا صورت
فلکی مورد نظر و تاریخ و ساعت ( در صورت بودن در مد دستی ) تلسکوپ به سمت ان ستاره
با صورت فلکی هدف گیری می شود و اطلاعات مربوط به زاویه قرار گرفتن نسبت به نقطه
صفر و همچنین فیدبک اندازه گیری شده روی LCD به نمایش در می اید . دقت اندازه گیری
در سیستم فوق 2 درجه میباشد ولی با لوازم استفاده شده این دقت تا حد قابل قبولی تا
1 در جه هم می رسد .
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:10
تلسکوپ یا اختربین وسیلهای است برای دیدن اجرام فضایی دور.
پیشینه
اغلب گالیله را نخستین کسی میدانند که از تلسکوپ برای مشاهدات نجومی بهره گرفت. تا آن زمان شناخت بشر از آسمان محدود به قوه بینایی بود و ابزاری برای مشاهده آسمان وجود نداشت. اخترشناسانی چون گالیله و کپلر به کمک تلسکوپ دامنه آگاهی بشر از هستی را وسعت بخشیدند. این منجمان با بهره گیری از تلسکوپ، بر باورهای باطل بشر درباره مرکزیت زمین در کائنات، خط بطلان کشیدند.
تلسکوپ در سده 18 برای ستارهشناسان به ابزاری غیر قابل چشمپوشی بدل شده بود. با پیشرفت فن تراش عدسیها و دانش اپتیک، تلسکوپهای بزرگتر و بهتر در رصد خانهها نصب شد. حال آدمی سیارات و ستارگانی را میدید که پیش از اختراع تلسکوپ از وجود آنها بی خبر بود. او به یاری تلسکوپ پی برد جهان بزرگتر از پندارهایش است.
با افزایش بزرگنمایی و وضوح تصاویر تلسکوپها، دامنه شناخت بشر از دنیای پیرامونش، بزرگ و بزرگتر شد. با این حال در آغاز سده بیستم، اغلب ستاره شناسان اعتقاد داشتند که، جهان فقط از یک کهکشان تشکیل شده است که همان راه شیری است که منظومه خورشیدی از اجزای آن است.
در سال 1924 ادوین هابل، ستاره شناس امریکایی با استفاده از تلسکوپ 100 اینچی خود کهکشانهای بسیاری، خارج از کهکشان راه شیری، رصد کرد. وی مشاهده کرد که کهشکانها در حال دور شدن از یکدیگر هستند. پس جهان در حال گسترش است. کشف وی بار دیگر مرزهای شناخت هستی را فروریخت و در پی آن نظریه انفجار بزرگ مطرح شد که تاکنون بهترین پاسخ به دورشدن کهکشانهاست.
اخترشناسان برای مشاهده بهتر آسمان، تلسکوپها را در کوهستانها و نواحی عاری از گرد و غبار و نور شهرها، نصب میکنند با این وجود برای رصد آسمان، در بند شرایط جوی هستند.
تلسکوپ گالیلهای
بزرگنمایی در این تلسکوپها بر اساس یک عدسی که در جلوی دهنه تلسکوپ قرار دارد انجام میگیرید و روش استفاده شده در آنها مانند دوربینهای دوچشمی معمولی است. هزینه این تلسکوپها در سطوح حرفهای عموما بسیار بیشتر از مدلهای دیگر است، و کلفیت بهتری را نیز ارائه میکنند.
تلسکوپ نیوتنی
بزرگنمایی در این تلسکوپها بر اساس یک آینه مقعر انجام میشود که روی آن پوششی از آلومینیوم دارد. پوشش آلومینیومی باعث میشود که اکسیده شدن آن باعث از بین رفتن قابلیت بازتاب آینه نشود. در بعضی دیگر از تلسکوپها از نقره استفاده میشود سپس روی آن پوششی قرار میگیرد که اکسیده نشود. روش کارکرد این تلسکوپهای نیوتونی بدین صورت است: ابتدا پرتوها وارد تلسکوپ میشوند، سپس توسط آینه مقعر اصلی به نزدیکی دهانه تلسکوپ باز میگردند، و از آنجا توسط یک آینه یا منشور به سمت چشمی تلسکوپ بازتابیده میشوند. این تلسکوپها عموما قیمت مناسبی نسبت به نوعهای دیگر دارند، و استفاده زیادی از آنها بخصوص در نجوم آماتوری میشود. تلسکوپهای نیوتونی عموما طول بلندی دارند، همچنین پس از مدتی نیاز به تمیز کردن آینه، و پس از آن بسته به کیفیت روکش آلومینیوم آینه، نیاز به تجدید روکش دارند.
تلسکوپ کاسگرین
تلسکوپهای نیوتنی عموما بلند هستند، و هنگامی که اندازه آینه اصلی آنها بزرگتر میشود، طول تلسکوپ بسیار زیاد میشود. برای حل این مشکل از روشی به نام کاسگرین استفاده میشود. در این روش، مرکز آینه اصلی تلسکوپ توسط تکنولوژی خاصی سوراخ شده، و چشمی در پشت تلسکوپ قرار میگیرد. همچنین آینه یا منشور جلوی تلسکوپ که پرتوهای نور را به سمت بدنه، یه چشمی هدایت میکرد، اکنون تنها پرتوها را به صورت مستقیم به آینه اصلی بازتاب میکند. در این روش به دلیل اینکه پرتوها طول تلسکوپ را دوبار طی میکنند، طول تلسکوپ به نصف کاهش مییابد. از روش کاسگرین در لنزهای آینهای دوربینها نیز استفاده میشود.
تیغه اشمیت
در بسیاری از تلسکوپهای امروزی، برای رفع مشکلات و خطاهای نوری که بخاطر نوع تراش آینه بوجود میآید، در دهانه تلسکوپ تیغه باریکی به نام تیغه اشمیت قرار میگیرد که کار تصحیح این خطا را بر عهده دارد و بر اساس تراش و خطای آینه ساخته میشود.
تلسکوپ اشمیت-کاسگرین
تلسکوپ اشمیت-کاسگرین به تلسکوپی گفته میشود که از هر دو فنآوری کاسگرین و تیغه اشمیت در آن استفاده شده باشد. این روش عموما برای تلسکوپهای ۸ اینچ به بالا به کار میرود.
تلسکوپ فضایی هابل
تلسکوپ فضایی هابل، تلسکوپی غولپیکر که در آوریل سال 1990 میلادی به فضا فرستاده شد. این تلسکوپ به افتخار ادوین هابل به نام او نامگذاری شده است.
هابل از زمان قرار گرفتن در فضا با نمایان کردن جلوههای شگفتانگیزی از عالم، به سوالات بسیاری پاسخ گفت.
اگرچه چندسال اول ماموریت هابل به دلیل وجود پارهای از مشکلات اپتیکی در ابزارهایش، خیلی درخشان نبود، ولی با انجام اولین ماموریت تعمیر و رسیدگی، این تلسکوپ به وضعیت مطلوب رسید و در خدمت دانشمندان دنیا قرار گرفت.
آخرین ماموریت تعمیراتی هابل (ماموریت تعمیر 3B) در سال 2002 میلادی انجام شد. در این ماموریت با تعویض بخشهایی از تلسکوپ فضایی، کارایی آن به میزان زیادی افزایش یافت. در این ماموریت صفحات خورشیدی تلسکوپ فضایی که آسیب دیده بودند، تعویض شدند. منبع تغذیهٔ نیروی الکتریکی که انرژی تلسکوپ را فراهم میکرد به کلی تعویض شد و برای این کار برق تلسکوپ فضایی برای اولین بار در فضا قطع شد و ارتباطش با مرکز کنترل و فرماندهی روی زمین هم همینطور. همچنین در این مأموریت، دوربین فروسرخ NICMOS که به دلیل مشکل سیستم خنککننده بلااستفاده مانده بود، تعمیر و راهاندازی شد.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:10
تلسکوپ یا اختربین وسیلهای است برای دیدن اجرام فضایی دور.
پیشینه
اغلب گالیله را نخستین کسی میدانند که از تلسکوپ برای مشاهدات نجومی بهره گرفت. تا آن زمان شناخت بشر از آسمان محدود به قوه بینایی بود و ابزاری برای مشاهده آسمان وجود نداشت. اخترشناسانی چون گالیله و کپلر به کمک تلسکوپ دامنه آگاهی بشر از هستی را وسعت بخشیدند. این منجمان با بهره گیری از تلسکوپ، بر باورهای باطل بشر درباره مرکزیت زمین در کائنات، خط بطلان کشیدند.
تلسکوپ در سده 18 برای ستارهشناسان به ابزاری غیر قابل چشمپوشی بدل شده بود. با پیشرفت فن تراش عدسیها و دانش اپتیک، تلسکوپهای بزرگتر و بهتر در رصد خانهها نصب شد. حال آدمی سیارات و ستارگانی را میدید که پیش از اختراع تلسکوپ از وجود آنها بی خبر بود. او به یاری تلسکوپ پی برد جهان بزرگتر از پندارهایش است.
با افزایش بزرگنمایی و وضوح تصاویر تلسکوپها، دامنه شناخت بشر از دنیای پیرامونش، بزرگ و بزرگتر شد. با این حال در آغاز سده بیستم، اغلب ستاره شناسان اعتقاد داشتند که، جهان فقط از یک کهکشان تشکیل شده است که همان راه شیری است که منظومه خورشیدی از اجزای آن است.
در سال 1924 ادوین هابل، ستاره شناس امریکایی با استفاده از تلسکوپ 100 اینچی خود کهکشانهای بسیاری، خارج از کهکشان راه شیری، رصد کرد. وی مشاهده کرد که کهشکانها در حال دور شدن از یکدیگر هستند. پس جهان در حال گسترش است. کشف وی بار دیگر مرزهای شناخت هستی را فروریخت و در پی آن نظریه انفجار بزرگ مطرح شد که تاکنون بهترین پاسخ به دورشدن کهکشانهاست.
اخترشناسان برای مشاهده بهتر آسمان، تلسکوپها را در کوهستانها و نواحی عاری از گرد و غبار و نور شهرها، نصب میکنند با این وجود برای رصد آسمان، در بند شرایط جوی هستند.
تلسکوپ گالیلهای
بزرگنمایی در این تلسکوپها بر اساس یک عدسی که در جلوی دهنه تلسکوپ قرار دارد انجام میگیرید و روش استفاده شده در آنها مانند دوربینهای دوچشمی معمولی است. هزینه این تلسکوپها در سطوح حرفهای عموما بسیار بیشتر از مدلهای دیگر است، و کلفیت بهتری را نیز ارائه میکنند.
تلسکوپ نیوتنی
بزرگنمایی در این تلسکوپها بر اساس یک آینه مقعر انجام میشود که روی آن پوششی از آلومینیوم دارد. پوشش آلومینیومی باعث میشود که اکسیده شدن آن باعث از بین رفتن قابلیت بازتاب آینه نشود. در بعضی دیگر از تلسکوپها از نقره استفاده میشود سپس روی آن پوششی قرار میگیرد که اکسیده نشود. روش کارکرد این تلسکوپهای نیوتونی بدین صورت است: ابتدا پرتوها وارد تلسکوپ میشوند، سپس توسط آینه مقعر اصلی به نزدیکی دهانه تلسکوپ باز میگردند، و از آنجا توسط یک آینه یا منشور به سمت چشمی تلسکوپ بازتابیده میشوند. این تلسکوپها عموما قیمت مناسبی نسبت به نوعهای دیگر دارند، و استفاده زیادی از آنها بخصوص در نجوم آماتوری میشود. تلسکوپهای نیوتونی عموما طول بلندی دارند، همچنین پس از مدتی نیاز به تمیز کردن آینه، و پس از آن بسته به کیفیت روکش آلومینیوم آینه، نیاز به تجدید روکش دارند.
تلسکوپ کاسگرین
تلسکوپهای نیوتنی عموما بلند هستند، و هنگامی که اندازه آینه اصلی آنها بزرگتر میشود، طول تلسکوپ بسیار زیاد میشود. برای حل این مشکل از روشی به نام کاسگرین استفاده میشود. در این روش، مرکز آینه اصلی تلسکوپ توسط تکنولوژی خاصی سوراخ شده، و چشمی در پشت تلسکوپ قرار میگیرد. همچنین آینه یا منشور جلوی تلسکوپ که پرتوهای نور را به سمت بدنه، یه چشمی هدایت میکرد، اکنون تنها پرتوها را به صورت مستقیم به آینه اصلی بازتاب میکند. در این روش به دلیل اینکه پرتوها طول تلسکوپ را دوبار طی میکنند، طول تلسکوپ به نصف کاهش مییابد. از روش کاسگرین در لنزهای آینهای دوربینها نیز استفاده میشود.
تیغه اشمیت
در بسیاری از تلسکوپهای امروزی، برای رفع مشکلات و خطاهای نوری که بخاطر نوع تراش آینه بوجود میآید، در دهانه تلسکوپ تیغه باریکی به نام تیغه اشمیت قرار میگیرد که کار تصحیح این خطا را بر عهده دارد و بر اساس تراش و خطای آینه ساخته میشود.
تلسکوپ اشمیت-کاسگرین
تلسکوپ اشمیت-کاسگرین به تلسکوپی گفته میشود که از هر دو فنآوری کاسگرین و تیغه اشمیت در آن استفاده شده باشد. این روش عموما برای تلسکوپهای ۸ اینچ به بالا به کار میرود.
تلسکوپ فضایی هابل
تلسکوپ فضایی هابل، تلسکوپی غولپیکر که در آوریل سال 1990 میلادی به فضا فرستاده شد. این تلسکوپ به افتخار ادوین هابل به نام او نامگذاری شده است.
هابل از زمان قرار گرفتن در فضا با نمایان کردن جلوههای شگفتانگیزی از عالم، به سوالات بسیاری پاسخ گفت.
اگرچه چندسال اول ماموریت هابل به دلیل وجود پارهای از مشکلات اپتیکی در ابزارهایش، خیلی درخشان نبود، ولی با انجام اولین ماموریت تعمیر و رسیدگی، این تلسکوپ به وضعیت مطلوب رسید و در خدمت دانشمندان دنیا قرار گرفت.
آخرین ماموریت تعمیراتی هابل (ماموریت تعمیر 3B) در سال 2002 میلادی انجام شد. در این ماموریت با تعویض بخشهایی از تلسکوپ فضایی، کارایی آن به میزان زیادی افزایش یافت. در این ماموریت صفحات خورشیدی تلسکوپ فضایی که آسیب دیده بودند، تعویض شدند. منبع تغذیهٔ نیروی الکتریکی که انرژی تلسکوپ را فراهم میکرد به کلی تعویض شد و برای این کار برق تلسکوپ فضایی برای اولین بار در فضا قطع شد و ارتباطش با مرکز کنترل و فرماندهی روی زمین هم همینطور. همچنین در این مأموریت، دوربین فروسرخ NICMOS که به دلیل مشکل سیستم خنککننده بلااستفاده مانده بود، تعمیر و راهاندازی شد.