فرمت:pdf
رفتار مصرف کننده تنها خرید را شامل نمی شود.اگر چه حالت خرید برای بازاریابان بسیار مهم است،اما رفتار مصرف کننده تنها خرید را شامل نمی شود. بلکه رفتار مصرف کننده شامل سه فعالیت اکتساب ،مصرف و خلاص شدن است.اکتساب به روندی اطلاق می شود که شخص طی آن یک پیشنهاد را به دست می آورد. خرید تنها یکی از راههای اکتساب و به دست آوردن کالاست.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:34
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
مقدمه
1-تعریف ایستگاه و تاریخچه ایستگاه تهران
2-شناخت وضع موجود
3-تجزیه و تحلیل آماری
4-شناخت و معرفی مشکلات ایستگاه تهران و دسترسی های آن
5-مطالعات تطبیقی
6-استانداردها و توصیه ها
7-ارزیابی و نتیجه گیری و ارائه راهکارها
چکیده:
هدف از این تحقیق شناسایی مشکلات تنها ایستگاه تهران و ارائه راهکارها و پیشنهاداتی جهت بهبود عملکمرد آن می باشد.
2-تعریف ایستگاه و تاریخچه ایستگاه تهران
ایستگاه تهران جایی است برای سوار و پیاده کردن مسافرین. از آنجایی که ایستگاه تهران اولین نقطه تماس بیشتر مسافرین با راه آهن است بنابراین باید خوب طراحی شود، چشم نواز و راحت و ایمن برای مسافر باشد.
عموماً ایستگاه از سه المان تشکیل شده است:
1-سکو: جاییکه مسافرین سوار قطار یا از آن پیاده می شوند.
2-سالن ایستگاه: که عبارتست از فضایی جهت تسهیل حرکت افراد از پارکینگ یا سایر وسایل دسترسی به سکوها یا از سکوها به مدهای حمل و نقل، جاییکه مسافر می تواند بلیط تهیه کند، اطلاعات بگیرد و منتظر ورود به قطار باشد.
3-دسترسی به مدهای حمل و نقل: که عبارتست از وسیله حمل و نقلی ای که مسافر برای رسیدن به ایستگاه انتخاب میکند یعنی اتوبوس، اتومبیل، پیاده.
عملیات ساخت و ساز ایستگاه تهران از سال 1304 تا 1314 توسط کنسرسیوم کامپاکس انجام گرفت و در مهرماه 1306 عملیات ساختمانی شروع شد و در 27 مرداد 1317 به پایان رسید.
شکل گیری خیابانهای سی متری نظامی – پهلوی – شوش که حاصل تحولات شهرسازی سالهای 1316-1311 هستند موجب ایجاد میدان راه آهن گردید. میدان راه آهن بر اساس ایده برهم زدن سنت میدان سازی به شکل مستطیل (نقش جهان اصفهان) و گرایش به الگوی غربی میدان سازی به شکل مدور، به عنوان مفصل ارتباطی خیابانهای یاد شده در یکی از جنوبی ترین محورهای شهر توسعه یافته تهران احداث گردید. هسته اولیه ایستگاه تهران شامل سکوی مسافری و 6 خط قبول و اعزام بود. طبقه همکف سالن مسافری و دیگر طبقات اداری بود.
این نکته جالب است که انگلیسی ها و آلمانها که سابقه و عادت ساخت ایستگاه راه آهن را در مراکز شهرهای خود دارند ایستگاه راه آهن تهران را چنان به دور از شهر تهران ساختند که بنا به اظهار یکی از کارشناسان بازنشسته راه آهن که در سال 1316 و در 14 سالگی در راه آهن استخدام شدند، ایشان برای طی مسیر از میدان منیریه فعلی تا ایستگاه به همراه چند تن از همکاران و مجهز به چوب و سلاح سرد راه می افتادند تا گرفتار گرگ و سایر حیوانات وحشی نشوند.
ایستگاه تهران در چنین فاصله ای از شهر احداث شد، در این فاصله است که اولاً سمت غرب به طرف آذربایجانم و سمت شرق بطرف خراسان دست کم در ابتدای مسیر آزاد است و ثانیاً فاصله ای از تهران حفظ شده که بتوان فعالیت های نظامی و پنهان را به دور از چشم های کنجکاو ساکنین تهران اجرا کرد و ثالثاً کویر پشت سر (در جنوب) که خالی از سکنه بود امکان حفاظت را فراهم می آورد. احداث اولین فرودگاه نظامننی در ایران (قلعه مرغی) در جوار ایستگاه تهران نیز در راستای همین استراتژی بوده است. مدارک و مستندات مکتوب تاریخی در این مورد در دست نیست ولی این دید تاریخی را به عنوان یک امر صحیح می توان پذیرفت.
ایستگاه بعنوان دروازه ورودی تهران تلقی می شد اولاً بخاطر آنکه روی خط افقی خ شوش فعلی قرار داشت که حصار ناصری و چند دروازه به آن متصل بود، ثانیاً پذر از تخریب حصار ناصری، سه جاده مهم تهران به محور شوش و حتی بطور مستقیم به محل فعلی آن متصل می شد:
الف- جاده ساوه
ب- جاده مهم و قدیمی تهران – قم
ج-جاده خراسان
ایستگاه تهران در نقطه ای بوجود آمد که محل برخورد سه جاده عمده تهران به بیرون آن بود (ساوه، قم، خراسان). این ایستگاه آنقدر از تهران دور شد که به اول دشتهای کویری جنوب تهران رسید تا در ادامه سیرهای آن به تبریز و خراسان و جنوب آسان شد.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:34
فهرست مطالب:
عنوان صفحه
مقدمه
1-تعریف ایستگاه و تاریخچه ایستگاه تهران
2-شناخت وضع موجود
3-تجزیه و تحلیل آماری
4-شناخت و معرفی مشکلات ایستگاه تهران و دسترسی های آن
5-مطالعات تطبیقی
6-استانداردها و توصیه ها
7-ارزیابی و نتیجه گیری و ارائه راهکارها
چکیده:
هدف از این تحقیق شناسایی مشکلات تنها ایستگاه تهران و ارائه راهکارها و پیشنهاداتی جهت بهبود عملکمرد آن می باشد.
2-تعریف ایستگاه و تاریخچه ایستگاه تهران
ایستگاه تهران جایی است برای سوار و پیاده کردن مسافرین. از آنجایی که ایستگاه تهران اولین نقطه تماس بیشتر مسافرین با راه آهن است بنابراین باید خوب طراحی شود، چشم نواز و راحت و ایمن برای مسافر باشد.
عموماً ایستگاه از سه المان تشکیل شده است:
1-سکو: جاییکه مسافرین سوار قطار یا از آن پیاده می شوند.
2-سالن ایستگاه: که عبارتست از فضایی جهت تسهیل حرکت افراد از پارکینگ یا سایر وسایل دسترسی به سکوها یا از سکوها به مدهای حمل و نقل، جاییکه مسافر می تواند بلیط تهیه کند، اطلاعات بگیرد و منتظر ورود به قطار باشد.
3-دسترسی به مدهای حمل و نقل: که عبارتست از وسیله حمل و نقلی ای که مسافر برای رسیدن به ایستگاه انتخاب میکند یعنی اتوبوس، اتومبیل، پیاده.
عملیات ساخت و ساز ایستگاه تهران از سال 1304 تا 1314 توسط کنسرسیوم کامپاکس انجام گرفت و در مهرماه 1306 عملیات ساختمانی شروع شد و در 27 مرداد 1317 به پایان رسید.
شکل گیری خیابانهای سی متری نظامی – پهلوی – شوش که حاصل تحولات شهرسازی سالهای 1316-1311 هستند موجب ایجاد میدان راه آهن گردید. میدان راه آهن بر اساس ایده برهم زدن سنت میدان سازی به شکل مستطیل (نقش جهان اصفهان) و گرایش به الگوی غربی میدان سازی به شکل مدور، به عنوان مفصل ارتباطی خیابانهای یاد شده در یکی از جنوبی ترین محورهای شهر توسعه یافته تهران احداث گردید. هسته اولیه ایستگاه تهران شامل سکوی مسافری و 6 خط قبول و اعزام بود. طبقه همکف سالن مسافری و دیگر طبقات اداری بود.
این نکته جالب است که انگلیسی ها و آلمانها که سابقه و عادت ساخت ایستگاه راه آهن را در مراکز شهرهای خود دارند ایستگاه راه آهن تهران را چنان به دور از شهر تهران ساختند که بنا به اظهار یکی از کارشناسان بازنشسته راه آهن که در سال 1316 و در 14 سالگی در راه آهن استخدام شدند، ایشان برای طی مسیر از میدان منیریه فعلی تا ایستگاه به همراه چند تن از همکاران و مجهز به چوب و سلاح سرد راه می افتادند تا گرفتار گرگ و سایر حیوانات وحشی نشوند.
ایستگاه تهران در چنین فاصله ای از شهر احداث شد، در این فاصله است که اولاً سمت غرب به طرف آذربایجانم و سمت شرق بطرف خراسان دست کم در ابتدای مسیر آزاد است و ثانیاً فاصله ای از تهران حفظ شده که بتوان فعالیت های نظامی و پنهان را به دور از چشم های کنجکاو ساکنین تهران اجرا کرد و ثالثاً کویر پشت سر (در جنوب) که خالی از سکنه بود امکان حفاظت را فراهم می آورد. احداث اولین فرودگاه نظامننی در ایران (قلعه مرغی) در جوار ایستگاه تهران نیز در راستای همین استراتژی بوده است. مدارک و مستندات مکتوب تاریخی در این مورد در دست نیست ولی این دید تاریخی را به عنوان یک امر صحیح می توان پذیرفت.
ایستگاه بعنوان دروازه ورودی تهران تلقی می شد اولاً بخاطر آنکه روی خط افقی خ شوش فعلی قرار داشت که حصار ناصری و چند دروازه به آن متصل بود، ثانیاً پذر از تخریب حصار ناصری، سه جاده مهم تهران به محور شوش و حتی بطور مستقیم به محل فعلی آن متصل می شد:
الف- جاده ساوه
ب- جاده مهم و قدیمی تهران – قم
ج-جاده خراسان
ایستگاه تهران در نقطه ای بوجود آمد که محل برخورد سه جاده عمده تهران به بیرون آن بود (ساوه، قم، خراسان). این ایستگاه آنقدر از تهران دور شد که به اول دشتهای کویری جنوب تهران رسید تا در ادامه سیرهای آن به تبریز و خراسان و جنوب آسان شد.