پیوندی با شکوه
نخستین حاکمان صفوی
همزمان با پایان حومت سی و شش ساله سلطان حسین با یقرا، پس از مرگش در سال 1506/912، نیروهای جدیدی از طرف شرق و غرب قلمرو تیموریان در خراسان سربرافراشتند. از فراسوی رود خانهJaxartes ازبک ها به سرکردگی محمد خان شیبانی مستقیما به طرف هرات پیشروی کردند و آن شهر را در سال 1507/913 به تصرف در آوردند و این در حالی بود که هنوز چند ماهی بیش از مرگ سلطان حسین نمی گذشت. در همین ایام، در گیلان، اسماعیل که نوه شجاع اوزون حسن قراقویونلو به شمار می رفت و دارای پیروانی به نام«قزلباش» بود سر به شورش برداشت. قزلباش ها به علت تاج یا دستار و سربند مشخص قرمز رنگشان به این نام معروف شدند. اولین ماموریت آنان انتقام وخونخواهی از قاتل پدر اسماعیل بود که از ائتلاف آق قوی نلو شیر وانشاه صورت گرفت. اسماعیل که در دامان شاهزاده ای شیعه در منطقه گیلان پرورش یافته بود، دنباله رو جدش شیخ صفی الدین پایهگذار یک فرقه از متصرفه در اردبیل بود که حدود نیمه قرن پانزده/ نهم از قدرت و توانیی خوبی برخوردار شده بود، بنابراین اسماعیل پیروانی را در اختیار داشت که در فرقه شیخ صفی آموزش یافته بودند و«صفویان» نامیده می شدند، شخصیت کاریزمایی و عقاید مذهبی شیعی پر شورش که به واسطه آن موقعیتی نیمه الهی به خود گرفت، ظاهرا حرکت و نیروی لازم را برای او و پیروان قزلباشش در شکست دادن سریع آق قویوئلو ها در سال 1501/907 در شرور آذربیجان فراهم آورد. ظاهراً با هدف کنترل همه قلمرو سابق ترکمن ها، اسماعیل همچنین موفق به تصرف غرب ایران، و شرق آناتولی در حدود سال 1508/914 شد و همین سال، بغداد و خوزستان را نیز به حوزه متصرفاتش افزود.
فرمت فایل : WORD ( قابل ویرایش)
تعداد صفحات: 16-18
در صورت داشتن سوال و یا درخواست پروژه و یا تحقیق با هر فرمت دلخواهتان لطفا،حتما با شماره های ما تماس بگیرید.
تلفن پاسخگویی به سفارشات شما عزیزان :09389070898
ایمیل پشتیبان:MRTeacher2008@gmail.com
«( فهرست مطالب )»
فصل اول : ظروف کوباچی
فصل دوم : ظروف ایزنیک
فصل سوم : ظروف سفالین براق نقاشی شده و ظروف سفالی سفیدرنگ معروف به گامبرون
فصل چهارم : ظروف معروف به آبی و سفید
فصل پنجم : ظروف رنگ آمیزی شده چند رنگ و تک رنگ ساخت کرمان
فهرست منابع
مقدمه
سفال قرن دهم تا سیزدهم (دوره صفویه)
در اوایل قرن دهم هجری ، برابر قرن شانزدهم میلادی ، سلسله صفوی به حکومت رسید و شاید بتوان گفت پس از نهصد سال سلسله ای قدرتمند سرنوشت کشور را به دست گرفت . در این دوره شهرهای مختلف مانند تبریز ، قزوین و اصفهان به عنوان پایتخت انتخاب می شود . شهر اصفهان از لحاظ شکل گیری و بافت شهری ، نوع بناها و تزیینات معماری مبین رشد و توسعه فضاهای شهری ، شکوفایی اندیشه و خلاقیت و توجه به هنر و حرفه های متعدد در این دوره است . علاقه و توجه سلاطین این سلسله از جمله شاه عباس به هنرهای تجسمی در خور توجه بوده و اگر مصیبت جنگهای ایران و عثمانی و حملات افغانها و سوء استفاده های روسیه از این نابسامانیها نبود ، شاید کشور ، در این دوره زودتر از غرب وارد عصر صنعتی می شد . وحدت مذهبی و ملی این دوره تجدید مهارت علمی و هنری را به دنبال داشت و صنعت سفالگری نیز از این رهگذر بی بهره نبوده است . در سفرنامه ها و یادداشتهای سیاهان و جهانگردان که در آن تاریخ به ایران مسافرت کرده اند شواهدی از تولید و ساخت ظروف سفالین در اقصی نقاط ایران دیده می شود . نفوذ و تاثیر هنر سفالگری و ساخت بدل چینی و سلادن و سایر تولیدات کشور چین را در سراسر این دوره بر تولیدات داخلی نمی توان نادیده گرفت .