زندگی من (آلکس فرگوسن)
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 19
فوتبال
بازی فوتبال ابتدا در اوایل قرن سیزدهم هجری شمسی/اواسط قرن نوزدهم میلادی در انگلستان اجرا شد. البته مدارکی در دست است که نشان میدهد بازیی شبیه به بازی فوتبال در قرون پیشتر متداول بوده است. این بازی رفته رفته در اواخر قرن نوزدهم در مدارس انگلستان طرفداران بسیاری پیدا کرد. اولین بار در سال 1225 هجری شمسی/1846 میلادی دانشگاه کمبریج در انگلستان مجموعهای از مقررات بازی فوتبال را منتشر کرد. این مقررات به تدریج توسط ملتهای دیگر نیز پذیرفته شد.
در سال 1283/1904 گامهای نخستین در جهت تاسیس فدراسیون بینالمللی فوتبال توسط ربوت گرین فرانسوی و هریشمن هلندی برداشته شد. محل تاسیس فدراسیون در ابتدا شهر پاریس بود. اکنون محل دبیرخانه فدراسیون بینالمللی در کشور سوئیس و در شهر زوریخ است. فدراسیون بینالمللی فوتبال بر مسابقههای بینالمللی و قارهای جهانی نظارت دارد و از سال 1930 میلادی به بعد هر چهار سال یکبار مسابقههای جام جهانی فوتبال را برگزار میکند.
مجمع فوتبال ایران در سال 1299 شمسی دایر شد و به این ترتیب فوتبال در ایران شکل و موقعیتی رسمی پیدا کرد. فدراسیون فوتبال ایران در سال 1325 شمسی تاسیس شد و مدتی بعد از آن به عضویت فدراسیون بینالمللی فوتبال درآمد.
بازی فوتبال
فوتبال بوسیله دو گروه یا دو تیم که هر گروه تعداد یازده نفر میباشد، در داخل زمینی به ابعاد 110×75 متر بازی میشود. هدف از این بازی، این است که توپ به داخل دروازه حریف زده شود. در این بازی فقط دروازهبان مجاز به استفاده از دستهای خود برای گرفتن توپ است. بقیه بازیکنان از پاها، تنه و یا سر برای زدن ضربه به توپ استفاده میکنند. در فوتبال هفده قانون وجود دارد.
بازی فوتبال توسط یک داور و دو خط نگهدار اداره میشود. خطنگهداران با استفاده از یک پرچم کوچک، داور را در امر آفساید، توپهای اوت و سایر خطاها کمک میکنند. وقتی در جریان بازی توپ به خارج از زمین زده شود، یکی از بازیکنان گروه مقابل با پرتاب توپ به داخل زمان، مجدداً بازی را به جریان میاندازند. توپ وقتی گل محسوب میشود که تمامی آن از صفحه فضایی و فرضی بین تیرهای عمودی و افقی دروازه گذشته باشد. بازی در دو وقت قانون 45 دقیقه انجام میشود و در فاصله بین دو نیمه، مدت 10 دقیقه به بازیکنان فرصت استراحت داده میشود. هر تیمی که در پایان وقت بازی گل بیشتری به حریف زده باشد، برنده مسابقه خواهد بود.
در فوتبال دو نوع ضربه آزاد وجود دارد: یکی ضربههای آزاد مستقیم و دیگری ضربههای آزاد غیرمستقیم. در ضربههای آزاد مستقیم میتوان توپ را مستقیماً وارد دروازه حریف کرد و به امتیاز دست یافت، ولی ضربههای غیرمستقیم به شرطی گل محسوب میشود که توپ بعد از ضربه با بازیکن دیگری تماس پیدا کند و به طور غیرمستقیم وارد دروازه شود. ضربه دوم ممکن است توسط بازیکن خودی و یا از تیم مقابل باشد. خطاهایی که منجر به زدن ضربه مستقیم میشوند، اگر در محوطه جریمه به وقوع بپیوندند، در این صورت داور اعلان ضربه پنالتی میکند. در این حالت توپ را روی نقطه پنالتی قرار میدهند و یکی از بازیکنان تیم حریف، در حالی که تنها دروازهبان از دروازه دفاع میکند، به طرف دروازه شلیک میکند. خطاهای نه گانه که باعث زدن ضربههای مسقتیم در فوتبال میشوند، از این قرارند:
لگد زدن، یا اقدام به لگد زدن؛
پریدن بر روی حریف یا بازیکن مقابل؛
تنه زدن به حریف از عقب؛
پشت پا زدن به حریف؛
زدن حریف با استفاده از دستها و ی اقدام به این امر؛
گرفتن و نگهداشتن حریف با دست و یا هر قسمت دیگر از بدن؛
تنه زدن سخت و خطرناک به حریف؛
هل دادن حریف با استفاده از دستها؛
لمس کردن توپ با دست (این حرکت بوسیله دروازهبان در محوطه جریمه آزاد است).
در بازی فوتبال قانون پیچیده و بحثانگیزی به نام آفساید وجود دارد. برای بازیکنان جوان و تازهکار دانستن چهار مطلب قضیه آفساید را حل میکند. به عبارت دیگر میتوان گفت یک بازیکن در آفساید نیست، اگر:
در نیمه زمین خودش باشد؛
حداقل دو بازیکن از تیم حریف بین او و دروازه حریف باشند؛
آخرین تماس با توپ توسط یکی از بازیکنان تیم مقابل انجام شده باشد؛
توپ مستقیماً از پرتاب اوت و یا ضربه کرنر به او رسیده باشد.
اثر ورزش فوتبال را بر دستگاه عصبی، تنفسی، قلب و اندامهای تحتانی و استقامت عمومی بدن مشخص کنید.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 13
تمرین های وقفه دار برای بهبود استقامت در فوتبال
چکیده :
فوتبال به خصوصیات و مشخصاتش، مربیان بدنساز تیم ها را وادار به ساختن تمرین هایی می سازد که استقامت را بهبود بخشید .در روش های استفاده شده، روش تقسیمی یا تمرین وقفه دار بسیار موثر است، مثلا در یک فرآیند به وسیله انقطاع ( ناپیوستگی ) می توان نیرو را تقسیم کرد این تحقیق بهبود و پیشرفت در متابولیسم هوازی و غیر هوازی اتفاق خواهد افتاد و علاوه بر آن، امکانی را به وجود می آورد که زمان بیشتری را با شدت بیشتر و با سرعت متنوع کار کرد . این نوع از کارها می توانند با توپ باشند بنابراین بازیکنان می توانند شرایط مسابقه را تنظیم کنند.
مقدمه :
به بازیکنی با استقامت عالی گفته می شود که بتواند از علم تکنیکی و تاکتیکی به خوبی ظرفیت جسمانی اش در تمام مدت مسابقه استفاده کند تا حرکات سودمند و بدون کاهش بازدهی مورد نیاز در مسابقه داشته باشد. استقامت یکی از مهمترین اجزای آمادگی جسمانی است . عامل اساسی و بنیادی استقامت دوام آوردن و مقاومت کردن حقیقی است.
هنگامی که ما درباره ی سایر خصوصیات جسمانی مانند سرعت، نیرو و قدرت صحبت می کنیم آنها را به بازده نهایی ربط می دهیم . به عبارتی دیگر، این تحقیق درباره تولید ظرفیت جسمانی سرعت، قدرت و نیرو در یک یا چند مرحله مشابه در طی مدت زمان های طولانی است .
ویژگی های ورزشی :
الگوی تمرینی می تواند دارای وقفه و گردشی باشد حتی دارای وقفه های مکرر در نیروهای جسمانی مختصر با شدت و سختی زیاد و مکث های کوتاه در شدت و سختی های کم ( مانند آهسته دویدن یا راه رفتن) و تلاش برای شدت و سختی می نماییم . بازیکنان انواع مختلف تمرین را انجام می دهند تا از حالت بی حرکت ایستاده به حالت مسابقه بروند.
این عوامل که نیروی زیادی را طلب می کنند تنها مربوط به متابولیسم هوازی نیست . مطابق تحقیقات EKLOLOM در سال 1986 ، 80% از انرژی مصرف شده در حین مسابقه در سیستم ، اکسایش ( اکسید شدن ) شرکت می کند در حالی که 8 تا 18 درصد در سیستم گلوکلیت شرکت می کند . اکثر فعالیتها متابولیسم هوازی را به خطر بیندازد اما رویداد های بحرانی در مسابقه به منابع انرژی غیر هوازی بستگی دارد.
آنها به انجام حرکات سریع و کوتاه ( از لحاظ زمانی ) مانند پریدن ، شتاب گیری ، سرعت گرفتن جهت را عوض کردن و ... برای گرفتن توپ از حریف .
در یک تحقیق با 14 بازیکن سطح بالای فوتبال توسط تماشای ویدیوئی مسابقات به این نکته پی بردند که فاصله ی پیموده شده در یک مسابقه ی فوتبال حدود کیلومتر می باشد و هافبک ها 10% بیشتر از این فاصله را در مقایسه با مدافعان و مهاجمان می پیمایند، اگر چه آنها تفاوت قابل توجهی در شدت و سختی بازی شده موقعیتهای متفاوت تیم ندیدند.
تعریف روش و خصوصیات آن:
مدتهاست که ما برای ایده آل ترین آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال در تمام مراحل و همه کشورهای جهان، به بحث مجادله می پردازیم . امروزه به دلیل تفاوت در عقاید محققان ، تکنیک ها، تاکتیک ها، جنبه های روانی و عوامل متفاوت تحت تاثیر نمی توان یک قانون دقیق در مقدار وقوع این عناصر بیان کرده این مقاله راهی را برای تفاوت در روش درک تمرین، ساختار آن ، محتویات آنها بیان می کند. پی بردن به ظرفیتهای جسمانی تاثیر کمی و کیفی خصوصیات فیزیولوژی در بازده جسمانی در ورزش خیلی آسان نیست. بلکه بلعکس این مطلب بسیار دشوار به نظر می رسند اما این محدودیت برای امکان توصیف یک مدل عمومی که فشاری که بازیکنان در طی اجرای تمروین باید حفظ کنند را به وجود نمی آورد.
لازم به ذکر است که کاری که ورزشکار باید طی فعالیت ورزشی اش انجام دهد تغییرات زیادی را در سیستم بیولوژیک فرد به وجود می آورد . به عنوان مثال، در تیم های ورزشی که عموما تلاش ورزشکار در طی یک زمان معین افزایش می یابد، عامل استقامت نقش اساسی را بازی می کند ، بازیکن به این وابسته نیست و بارها در طی مسابقه با موفقیت عمل کند.
پیش از این به قدر کافی، اهمیت تمرین هوازی و ماهیت تناوبی هرکتهایی که اجرا می شوند، اثبات شده است . داشتن پایه ی تحقیقات در این زمینه مشکلات حال حاضر در ساختار تمرین را بهبود می بخشد بهبود استقامت بازیکن فوتبال کیفیت ورزشی آن را بهبود می بخشد.
هدف تمرین های داده شده برای افزایش خواص هوازی و غیر هوازی ورزشکاران می باشد. این تمرین تعریف شده ی متناوب چند سال اخیر استقبال زیادی دارد.
واژه تمرین شکسته شده به همه ی روشهای تمرینی که از فرآیند تقسیم نیرو استفاده می کند به کار برده می شود. منظور آن پیشرفت و بهبود ظرفیت غیر هوازی متوسط تاثیر سیستم فسفری و فرآیندهای متابولیک گلوکولیت در غیاب اکسیژن است.
با این حال تمرین با وقفه در مسابقات ورزشی ، بهبود سرعت و استقامت را با هم در می آمیزد.
این نوع کار سازمان بدنی را بهتر و سریعتر می سازد . بنابراین می تواند کار بیشتری را انجام دهد. سه روش متفاوت کار که تاثیرات معکوس در اندام دارند، روش منقطع با زمان کم (زمان تلاش 5 تا 60 ثانیه ) با زمان متوسط ( 1 تا8 دقیقه ) و با زمان طولانی (8 تا 15 دقیقه) در تمرین فوتبال روش تمرین با وقفه های زیاد بهتر نتیجه می دهد.
برای اجرای این کار به یک مقدار انرژی نیاز است: در این دستاورد همه ی سیستم های متابولیکی به کار گرفته می شوند. مقدار سهمی که هر سیستم در تولید انرژی دارد به عوامل گوناگون مانند مدت زمان ، محتوی ، شدت و سختی و زمان بازیابی بین تمرین و تمرین دیگر بستگی دارد.
روش شناسی :
سه پارامتر اصلی که ساختار یک پروتکل را تشکیل می دهند : زمان کار، شدت کارو زمان بازیابی این روش می تواند پروتکلی بسازد که به مکانیزم هوازی و غیر هوازی اثر بگذارد.
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 11
شایعترین آسیبهای ورزشی در رشته فوتبال کدامند؟
هر رشته ورزشی نمای ویژه ای از آسیبها را نشان می دهد . اکثریت آسیبهای فوتبالیستها شامل آسیبهای نسج نرم ( تاندون و عضله ) و مفصلی هستند. کوفتگیها، پیچ خوردگیها( بویژه درمچ پا) و کشیدگی های عضلانی 75% کل آسیبها را شامل می شوند . این آسیبها غالبا در اندام تحتانی رخ می دهند، که تقریبا 60% یا بیشتر از کل آسیبهای فوتبال را شامل میشوند . مفاصلی که اغلب اوقات درگیر می شوند زانو و مچ پا هستند . البته ورزش فوتبال مصون از آسیبهای تنه سر و اندام فوقانی نیست. آسیب کمر ممکن است در مقایسه با آسیب عضلانی اندام تحتانی بیشتر به دور ماندن ورزشکار از صحنه رقابتها منتهی شود آسیب صورت می تواند در اثر برخورد آرنج یا سر بازیکن حریف در نبردهای هوایی عارض شود. ضربه مغزی در مورد آخر یک خطر محسوب می شود. برخی آسیبها باعث بروز تغییراتی در قوانین بازی اجرای آنها توسط داور شده اند. از آن جمله استفاده از آرنجها در لیگ فوتبال انگلیسی ( فصل 1994) و تکل از پشت در جام جهانی 1994) ممنوع اعلام گردیدند.
آسیبهای فوتبال از نظر علت پدید آورنده به چند دسته تقسیم می شوند؟
آسیبهای مستقیم : از آنجا که فوتبال یک ورزش پر برخورد است ، غالب اوقات ضربة مستقیم به فوتبالیستها اصابت می کند . مثلا در طی تکل بازیکن حریف یا در اثر تصادم با یک بازیکن دیگر. این ضربات به آسیبهای کوفتگی ( پارگی عروق خونی داخل نسوج نرم که به تشکیل هماتوم می انجامد) یا شکستگیهای استخوان منتهی می شوند.
آسیبهای غیر مستقیم : این آسیبها از نیروهایی که در یک ساختار عضلانی اسکلتی در طی فعالیت ایجاد می شوند، ناشی می گردند. آسیب ممکن است در عضلات تاندونها، رباطها ، مفاصل و استخوانها مشاهده شود. این نوع از آسیب غالبا در ابتدا یا انتهای بازی و به خاطر گرم نکردن به میزان کافی ، انعطاف پذیری ضعیف یا خستگی عارض می گردد.
آسیبهای ناشی از استعمال مفرط (Overuse Injuries) : در اثر حرکات مستمر یا مکرر یا در نتیجه قرار گرفتن عضو در معرض فشارهایی زیاد پدید می آیند . این آسیبها در اثر خطاهای تمرینی شامل گرم کردن ناکافی ، برنامه های تمرینی بسیار شدید ، افزایش ناگهانی در مدت تناوب یا شدت تمرین وباز پروری ناکافی آسیب قبلی هستند. ناهنجاری های بیومکانیکی شامل یکسان نبودن طول پاها، عدم انعطاف پذیری نسج نرم ، قرار گیری اندام در وضعیت بیومکانیکی نامناسب و سفتی مفصل میباشند . مشکلات کفش عبارت از عدم قابلیت مناسب در استهلاک نیروی وارده ، محافظت ناکافی یا سایز نامناسب آن هستند. زمین مسابقه ممکن است مسئول بروز آسیبها باشد. به عنوان مثال درصورتی که زمین ناصاف و یا چمن و کف پوش آن از کیفیت مناسب برخوردار نباشد، شکستگیهای تنشی( Stress fractures) ( شکستگیهای ظریف در استخوان قشری ) از فشارهای شدید ناشی می شود و ممکن است در رده آسیبهای استعمال مفرط قرار بگیرد. این شکستگیها در استخوانهای کف پا ( متاتارس) . نازک نی ( فیبولا) و درشت نی ( تیبیا) شایعند.
آسیبهای نسج نرم در فوتبال نام ببرید:
کشش بیش از حد یک رباط به پیچ خوردگی یا رگ به رگ شدن (Sprain) و کشش مفرط یک عضله به کشیدگی عضلانی (Strain) منجر می گردند. سه رده پیچ خوردگی رباطی و چهار رده کشیدگی عضلانی وجود دارد . در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعداد ی از رشته های رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه یک تنها تعدادی از رشته ها ی رباط آسیب دیده اند. در پیچ خوردگی درجه 2 بیشتر رشته ها صدمه دیده اند و رباط دچار پارگی نسبی شده است. در پیچ خوردگی درجه 3 رباط به طور کامل پاره شده و یکپارچگی مفصل از بین رفته و عمل جراحی مورد نیاز می باشد.
کشیدگیهای درجه 1 آسیبهای خفیفی هستند که در آنها تنها تعداد کمی از رشته ها آسیب دیده اند و غلاف عضله سالم است. در کشیدگی درجه 2 غلاف عضله کماکان سالم است ولی آسیب قابل ملاحظه ای به عروق خونی وارد شده است . در کشیدگی درجه 3 غلاف عضله به طور ناکامل پاره شده است، خونریزی وسیع است و قسمت بزرگی از عضله درگیر می باشد. کشیدگی درجه 4 پارگی کامل بطن عضله است و یک فاصله قابل لمس بین دو قسمت پاره شده وجود دارد و ترمیم جراحی ضرورت دارد . پیچ خوردگیها و کشیدگی ها می توانند مزمن یا حاد باشند .
مرده درد یا درد مبهم در فوتبال به چه دلیلی ایجاد می شود؟
اگر چه آسیب عضلانی ممکن است شامل پارگی رشته های عضلانی باشد که به جلوگیری از شرکت فرد به مدت چندین روز یا هفته در تمرینات می انجامد ، ولی آسیب میکروسکوپی و ظریف به عضله احتمالا باعث درد فوریی نمی گردد. مرده درد یا درد مبهم (Soreness) ممکن است تا 72-48 ساعت پس از پایان تمرین به تعویق بیافتد.
کرامپ یا گرفتگی عضلانی چیست .؟
در کرامپ ( گرفتگی) عضلانی ، عضله دچار اسپاسم می گردد و شل نمی شود . این مورد اکثرا در حوالی انتهای بازی یا در وقت اضافه بازی مشاهده می گردد . عضلاتی که معمولا درگیر میشوند شامل عضلات پشت ساق پا ( گاستروکنمیوس ) و چهار سر هستند . این مشکل با کشش عضله مبتلا تسکین می یابد . این عارضه به خاطر کاهش ذخایر انرژی و وضعیت هیدراسیون نامناسب در عضله رخ می دهد.
Shin Splint به چه معناست ؟
Shin Splint یک آسیب ناشی از استعمال مفرط است و اغلب در بازیکنانی دیده می شود که روی زمین های سخت یا با کفش های نامناسب تمرین می کنند. هر چند این واژه به صورت عمومی برای توصیف درد در قسمت قدامی ساق پا بکار می رود ، ولی اساسا مترادف قدامی استخوان درشت نی می باشد.
تفاوت بروز آسیبها در فوتبال با دو و میدانی در چیست؟
اکثر آسیبهای فوتبال به هنگام مسابقه رخ می دهند. بر عکس 4/3 آسیبهای دوندگاه به زمان تمرین آنها بر میگردد. به هنگام تمرین فوتبال به بازیکنان توصیه میشود که از تصادم و برخورد شدید اجتناب کنند. به علاوه بازیکنان اگر از ثابت بودن خود در ترکیب تیم اطمینان داشته باشند. ممکن است از شدت تلاش خود در تمرین بکاهند. دوندگان چنین کاری را نمی کنند؟ چرا که احساس می کنند کارآیی آنها در مسابقه در اثر اختلال برنامه تمرین کاهش می یابد .
براساس تحقیقات ، آسیبها درمسابقات حدودا سه برابر شایعتر از مشکلات زمان تمرین می باشند که این مساله چه در مردان و چه در زنان صدق می کند
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 45
عنوان:
عوامل موثر در ورزش
و
عوامل موفقیت تیم های فوتبال
و
تاریخچه فوتبال ایران
فهرست مطالب
فصل اول : عوامل موثر در ورزش
فرامینی اخلاقی برای ورزشکاران
تنفس صحیح هنگام تمرینات ورزشی
تاثیر موسیقی در هنگام ورزش کردن
موانع سه گانه تناسب اندام
هوای محیط تمرین
گرم کردن و برگشت به حالت اولیه
کاربرد فیزیک در ورزش
فصل دوم : بررسی عوامل موفقیت تیم های فوتبال در تورنمت های بزرگ
بازیکنان
تیم مربی گیری
تاکتیک تیمی
قدرت بدنی و تغذیه
پیشینه ورزشی کشور و لیگ فوتبال آن کشور
فصل سوم : تاریخچه فوتبال در ایران
فصل اول
عوامل موثر در ورزش
فرامینی اخلاقی برای ورزشکاران ۱- ورزش کن به خاطر ورزش، نه به منظور نفع شخصی و یا جاه طلبی. به قوانین و دوستانت وفادار باش، قوی بودن جزیی از خوب است. ۲- تمرین کن تا زمانی که زنده ای و تا هنگامی که قدرت داری، ولی مطیع قوانین ورزش باش. در حالی که استقامت و پایداری می کنی، به وظایف خودت آشنا باش. ۳- هنگام ورزش تمام قدرتت خودت را صرف کن، ولی توجه کن که ورزش محتوی زندگی نیست، بلکه نوایی است که زندگی را همراهی می کند. ۴- هیچ وقت مایوس نشو و زمین ورزش را ترک نکن، نه هنگام تمرین و نه هنگام نبرد؛ ولی بدان که ورزش با تمام نقاط مثبتش ارزش یک ساعت بیمار شدن را ندارد. ۵- از زیر هیچ نیرویی شانه خالی مکن و با کمال جوانمردی از هر برد تصادفی چشم بپوش. سعی کن به جای تشویق تماشاچیان، رضایت وجدانت را به دست بیاوری. ۶- قوی ترین حریف را انتخاب کن ولی او را صمیمی ترین دوست خود بدان.فراموش مکن که همیشه حق با میهمان است. ۷- لاف نزن و با افتخار پیروز شو. هنگام باخت بهانه ای نیاور. مهمتر از هر بردی، رفتار و برخورد توست.۸- مطیع داور باش، بدون کوچکترین تعرضی؛ حتی اگر او به نظر تو در قضاوت اشتباه می کند.۹- اولین تبریک به حریف برنده و اولین تشکر از حریف بازنده باید از طریق تو گفته شود. تو اجازه داری برای خود، تیم و باشگاهت فقط یک آرزو داشته باشی: «امیدوارم، همیشه حریف بهتر برنده شود
۱۰- بدن خوت را تمیز و روحت را پاک نگهدار و سعی کن که همیشه برای خودت، تیم، باشگاه و کشورت افتخار کسب کنی.
تنفس صحیح هنگام تمرینات ورزشی تنفس، روش دم و بازدم یکی از مهمترین موضوع ها، هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی هستند. تنفس صحیح و درست می تواند انرژی زیادی را برای بدن حفط کند و همچنین بدن را سالمتر نگه دارد.در حالی که روش غیر صحیح آن می تواند انرژی زیادی از بدن بگیرد و به سلامت بدن آسیب وارد کند. تنفس صحیح همچنین باعث می شود تا انتقال و تامین خون از قلب به رگهای بدن، بهتر و مرتبتر انجام پذیرد. فراموش نکنید که التبه نوع هوایی که تنفس می کنید نیز بسیار مهم است. هوای تنفس شونده - بویژه هنگام انجام تمرینات و حرکات ورزشی - می بایست پاک و غیر آلوده باشد. روش صحیح تنفس : توجه داشته باشید که هنگام تمرینات ورزشی، تنفس خود را ریتمیک و از روی نظم کنترل کنید. همچنین دقت کنید که تا حد امکان آرامش را حفظ کنید و از تند نفس کشیدن جلوگیری کنید. سعی نکنید تا با دهان نفس بکشید. البته برای خارج کردن سریعتر هوا می توانید از دهان استفاده کنید، اما برای کشیدن آن اصلا" از دهان استفاده نکنید. بکارگیری دهان برای عمل دم باعث می شود تا هوا به حجم نامشخص (زیاد) بدون اینکه فیلتر شود، وارد بدن گردد. بینی با فیلترهایی که در قسمت ورودی خود دارد، هوای دم را پاک سازی می کند. همچنین بینی با حجم کمتری که دارد باعث می شود تا حجم هوای دم کنترل شده و به مقدار مورد نیاز باشد.