مهار محلول غذایی
اندازه گیری قابلیت هدایت الکتریک(EC) محلول غذایی یک روش متداول، جهت برآورد عنصری را نمی تواند تعیین کند تا با این وسیله مقدار مورد نظر عنصر به عنصر رابه محلول غذایی اضافه کرد، بنابراین به تجزیه عنصری کامل محلول نیازمند است.پژوهش ها وآزمایشهای چندی جهت تعیین قدرت مناسب محلول غذایی ضروری است تا از عدم توازن یونی که با کاربرد کمتر یا بیشتر از مقدار لازم عناصر ظاهر میشودپرهیز شود. به منظور حداقل رساندن خطر احتمالی ناشی از سمی بودن عناصر، هرگز نباید عناصر غذایی کم مصرف در ترکیب محلول غذایی جبرانی منظور شود. همچنین فسفر احتمالی نبایستی جزء ترکیب محلول غذایی جبرانی باشد. توصیه های لازم جهت ترکیب محلول غذایی جبرانی برای سیستم های آبکشتی خاص بعداً ارائه خواهد شد.
عامل مهم دیگری را که باید در نظر گرفت این است که چه عناصری در محیط ریشه باقی مانده اند. مقدار باقی مانده به ویژگیهای محیط کشت وترکیب محلول غذایی بستگی دارد. برای مثال کسانی که از سنگریزه به عنوان محیط کشت استفاده کرده اند، شاید متوجه شده اند که پس از مدتی، لجن سفید- خاکستری رنگی(عمدتاً رسوب کلسیم فسفات وکلسیم سولفات) ظاهر میشود که باعث غیر فعال کردن عناصر،بویژه عناصر کم مصرف میشود. بدون توجه به اینکه چه عنصری بوسیله محلول غذایی اضافه شده است، این لجن میتواند به عنوان یک منبع از عناصر برای گیاه به حساب آید. این تجمع لجن واستفاده گیاه از آن می تواند باعث تغییر تدریجی یا بایستی ناگهانی در ترکیب عنصری گیاه شود که اغلب نامطلوب می باشد. بنابراین، مهار این نوع تجمع بایستی بخشی از برنامه ی مدیریت محلول غذایی باشد.
دما
دمای محلول غذایی بویژه در سیستم هایی که ریشه متناوباً با حجم زیادی از محلول غذایی در تماس است، هرگز نباید کمتر از هوای محیط اطراف باشد. در روزهای گرم که میزان نیاز آبی گیاه زیاد است، تماس ریشه با محلول غذایی با دمایی کمتر از هوای محیط سبب پژمردگی گیاه میشود که یک تنش نامطلوب برای گیاه محسوب میشود. ریشه هایی که در محلول غذایی سرد یا خنک قرار دارند، قادر به جذب آب و عناصر ضروری به گونه ای که نیاز خود در هوای گرم روزهای آفتابی را تامین نمایند، نیستند. تماس پی در پی گیاه با محلول غذایی سرد به رشد کمتر از حد انتظار، میوه ی کم و نامرغوب وتأخیر در رسیدگی گیاه خواهد انجامید. در چنین شرایطی برای پرهیز از چنین تنشی، احتمالاً محلول غذایی بایستی گرم شود. از سوی دیگر، گرم کردن محلول غذایی به حدی بیشتر از دمای محیط اطراف به دلیل آسیب رسیدن به گیاه توصیه نمی شود.
هدایت الکتریکی
بیشتر فرمول های محلول غذایی در ابتدای ساخت دارای قابلیت هدایت الکتریکی (BC) نسبتاً کم می باشند( کمتر از 3 میلی موس بر سانتیمتر). برای مثال EC محلول غذایی هوگلند شماره 1 که در جدول 11 ارائه شده است. برابر 7/2 میلی موس بر سانتیمتر است. در هنگام تهیه محلول غذایی می تواند به حداقل برسد. با شروع استفاده ویا استفاده ی دوباره مشکل نمک پیش می آید. این مشکل زمانی پدید می آید که در روزهای گرم که رطوبت هواکم است، هنگامی که مقدار شایان توجهی آب با سرعت بسیار زیاد بوسیله ی ریشه از محلول غذایی جذب میشود، چنانچه آب هدر رفته جبران نشود، EC محلول غذایی افزایش می یابد. این مسئله بویژه در هنگامی که محلول غذایی در حال گردش است وآب هدر رفته در اثر تبخیر وتعرق بسرعت جبران نمی شود، حادتر میشود.
برای تعیین میزان عناصر غذایی جبرانی مورد نیاز در تهیه ی محلول، پیش از استفاده ی دوباره، میتوانEC محلول را اندازه گیری کرد. با استفاده از اندازه گیری های قبلی، میزان محلول جبرانی که لازم است به محلول غذایی افزوده شود، بایستی بر اساس میزان EC تعیین شود. هر چند که این سیستم مدیریت محلول غذایی دارای کارائی به نسبت خوبی است، اما کاهش غلظت عناصر در محلول غذایی از طریق جذب ریشه ویا نگهداری آن در محیط ریشه را در نظر نمی گیرد.بنابراین، تجدید غلظت محلول غذایی بر اساس اندازه گیری EC احتمالاً قادر نیست محلول غذایی رااز نظر ترکیب عنصری به گونه ی کامل بازسازی کند.
برای مثال، در محیط کشت پشم سنگ یا کیسه ی پرلایت با اندازه گیری EC در نمونه هایی از محلول غذایی یا زه آب خروجی میتوان مشخص کرد که جهت خارج کردن نمک های انباشته شده چه زمانی آبشویی ضروری است.
روش ها وزمان بندی مصرف محلول غذایی
زمان وچگونگی انتقال محلول غذایی به محیط ریشه، در تعیین ترکیب آن نقش دارد. چنانچه برنامه ی زمانبندی شده جهت استفاده از محلول غذایی بر اساس نیاز گیاه به آب تعیین شود، ممکن است پرورش دهنده هنگامی که محلول غذایی اضافه کند که قبلاً نیاز گیاه تأمین شده باشد، بنابراین در این حالت افزودن عناصر غذایی ضروری نیست. معمولاً افزودن آب مقطر به گیاه متداول نیست، هرچند که چنین کاری مطلوب می باشد.
همانگونه که پیشتر بحث شد، با افزایش دفعات استفاده از محلول غذایی، غلظت عناصر غذایی در محلول بایستی کمتر شود. میتوان این طور بیان کرد که در روزهایی که به دلیل شدت نیاز جوی(نیواری) نیاز گیاه به آب زیاد است، نیاز به آب وعناصر غذایی یکسان نبوده وبه وسیله ی محلول غذایی تامین میشود( با این فرض که محلول غذائی برای چنین ظرایطی واز نظر نوع گیاه وغیره تهیه شده باشد) در حالی که در روزهایی با آب کمتر نیاز به آب و عناصر غذایی کمتر، ولی باز هم مساوی است با عدم تنظیم ترکیب محلول غذایی، فرض میشود که توازن صحیحی میان نیاز گیاه به آب وعناصر غذایی برقرار شده است وتجزیه نیز نشان داده است که در بیشتر شرایط چنین تصوری درست است. اگر چه مهاز عامل های مربوط به رشد وتوسعه ی گیاه بهتر صورت میگیرد، اما این فرض که نیازآبی وعناصر غذایی یکسان است، احتمالاً توجیه پذیر نیست.
.
شامل 45 صفحه word
دانلود تحقیق مهار محلول غذایی
