تحقیق وبررسی در مورد تقسیم‌بندی قالیهای عثمانی بر اساس طرح و نقشه 20 ص

اختصاصی از یارا فایل تحقیق وبررسی در مورد تقسیم‌بندی قالیهای عثمانی بر اساس طرح و نقشه 20 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 21

مقدمه

ترکیه‌ی امروز در منتهی‌الیه غرب آسیا و شرق اروپا قرار دارد. سه درصد خاک ترکیه در قاره اروپا و بقیه در قاره آسیا قرار دارد و به همین دلیل از گذشته‌های دور به این منطقه آسیای صغیر گفته‌اند. باید اذعان نمود که معرفی و طبقه‌بندی طرحهای مهم فرش ترکیه به علت خصوصیات خاص آن و از همه مهمتر گرایش بیش از اندازه به طرحهای هندسی، کاری مشکل می‌باشد. اصولاً کاربرد کلمه‌ی نقوش ساده شده در مورد بسیاری از آنها نیز باید با احتیاط صورت بگیرد. چرا که هویت بسیاری از نگاره‌ها برای ما مبهم است. به این ترتیب نمی‌توان نقوش فعلی را استلیزه یا تجرید یافته‌‌ی نقوش و حتی اشکال حقیقی دانست. در واقع کاربرد عبارت نماد (سمبول) و موارد مشابه نیز برای طرحهای فرش ترکیه تا حدودی با مشکل توأم است زیرا اصولاً ‌سمبولیسم نیز به آن مفهومی که در فرشهای چین و ترکستان وجود داشته و دارد، در این منطقه رایج نبوده و نیست. شاید بهترین راه برای یافتن پاسخ مناسب، انجام یک بررسی کوتاه از تاریخ شروع فرشبافی در این منطقه باشد که خود نیازمند یک بررسی تاریخی از منطقه آناتولی می‌باشد.

تاریخچه

بر اساس بررسیهای تاریخی هیتیها اولین گروه از ساکنین این منطقه بوده‌اند که حکومت پادشاهی هیتیها را تشکیل دادند هیتیها دارای تمدنی درخشان بودند و سنگ نبشته‌های زیادی از آنها باقی مانده است. اقوام لیدی نیز در این منطقه سکونت داشته‌اند. لیدیها قومی صنعتگر بودند که بویژه در رنگرزی شهرت بسیار داشتند.

کوروش پادشاه ایران آخرین پادشاه لیدی را شکست داد و این سرزمین مدتها ضمیمه امپراتوری ایران گردید.

اقوام متعدد هند و اروپایی و دیگر اقوام همچون یونانیها، ترکمنها، تاتارها، ارمنیها کردها و عربها و خلاصه بسیاری از اقوام مختلف با فرهنگ‌ها و صنایع بومی خود کوهستانهای آناتولی را مورد تعرض قرار داده، یا به این منطقه مهاجرت کرده‌اند و برای مدتی حتی کوتاه بر ساختار سیاسی، اقتصادی و هنری آن سرزمین تاثیر گذاشته‌اند.

همچنین تکرار برخی جریانات تاریخی و وقایع که بعدها در سرنوشت اقوام ایرانی و ترک موثر بود، در فراگیری بهتر و بیشتر فنون قالیبافی ترکها از ایرانیان تاثیر زیادی داشته است. از جمله پس از شروع حملات خانمانسوز مغولان در سال 616 هجری قمری به خراسان و دیگر بلاد ایران و عثمانی، به تدریج بسیاری از ترکان مجبور به مهاجرت به طرف سرزمینهای غرب شدن. به این ترتیب تعداد زیادی از صنعتگران و هنرمندان ایرانی نیز برای رهایی از آسیب حمله مغولان با حرکت اقوام ترک همراه شدند. اینان مهارت و هنرهایشان را نیز با خود به سرزمینهای جدید بردند و ترکان به خوبی آنان را به خدمت گرفتند و از مهارتهایشان استفاده کردند.

همچنین سلطان سلیم اول(سلطان ترک) در سال 1514 میلادی تبریز را فتح کرد. این واقعه بیست سال بعد توسط جانشین وی سلطان سلیمان اول تکرار شد. و نیروهای فاتح صنعتگران و هنرمندان را از تبریز به آسیای صغیر کوچ دادند. به این ترتیب تاثیر ادواری هنرمندان ایرانی در قالیبافی ترکیه امری است اجتناب‌ناپذیر که بدون شک از روشن و بدیهی آن تقلید و استفاده از نقوش و حتی شیوه‌های بافت است. پایان

آنچه راه را برای دسته‌بندی فرشهای ترکیه (عثمانی) ‌مشکل می‌سازد استفاده وسیع از نقوش هندسی می‌باشد. به اعتقاد برخی شاید این امر متأثر از اعتقادات مذهبی ترکان باشد. چرا که ا غلب ترکها سنی مذهب هستند و بر اساس اعتقادات مذهبی خود مجاز به نمایش تصویر انسان و حیوانات و سایر اشکال طبیعی و زنده در فرش نبوده‌اند. اما ایرانیان شیعه مذهب در این امر محدودیتی نداشتند و به همین دلیل برخی از فرشهای نفیس بافته شده در آسیای صغیر در اثر مراودت و سکونتهای یکجا میان ایرانیان و ترکها برگرفته از هنر ایرانی و به تبع آن آزادی عمل در خلق نقوش می‌باشد که طرحهای گردان و ملهم از طبیعت از نشانه‌های آن می‌باشد.

تقسیم‌بندی قالیهای عثمانی بر اساس طرح و نقشه:

1) قالیهای بافت کارگاههای شاهی که در واقع به سفارش دربار و وابستگان آنها بافته می‌شده است. نظیر کارگاههایی که سلطان سلیمان در شهرهای قسطنطنیه و بروسه تأسیس کرده بود. اغلب فرشهایی که در این کارگاهها بافته شده‌اند، ملهم از نقوش گردان و گل برگهای طبیعی می‌باشد. برخی از فرشهای این گروه دارای پشم زبرتر و خشن و رنگهای شفاف است که احتمالاً ‌در کارگاههای خصوصی بافته شده‌اند. اما برخی دیگر که دارای الیاف لطیف‌تر و رنگهای ملایم و زیباتری هستند احتمالاً ‌در کارگاههای شاهی بافته شده‌اند. زمینه‌ی اغلب قالیهای این گروه چه در متن و چه در حاشیه قرمز رنگ است و طرحهای تزئینی به رنگهای زرد، سبز، قرمز و آبی با گرده‌ی سفید می‌باشد. با توجه به طرحهای این فرشها

تحقیق وبررسی در مورد تاریخ هنر

اختصاصی از یارا فایل تحقیق وبررسی در مورد تاریخ هنر دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 246

تحقیق وبررسی در مورد بررسی نماد

اختصاصی از یارا فایل تحقیق وبررسی در مورد بررسی نماد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

بررسی نماد « شاخ قوچ » (قوچوق) در فرش های ترکمنی

چکیدهقوچوق یا شاخ قوچ یکی از رایج ترین نقوش مورد استفاده در هنرهای سنتی ترکمن‌ها است ، شاخ قوچ نقشیست که در آن اوج نماد پردازی قوم ترکمن را می توان مشاهده نمود . این نماد ، نه تنها در میان قبایل ترکمن مورد استفاده قرار می‌گیرد بلکه نمادیست که شهرت جهانی دارد . ابتدا سخن را با بحثی در مورد نماد و نمادپردازی آغاز می‌کنیم سپس در مورد قوچ ، شاخ قوچ و نمود آن در تمدن‌‌های کهن سخن می‌گوییم و کاربرد‌های این نقش را در زندگی اقوام ترکمن بررسی نموده به انواع فرم موجود این نقش در وسایل و ابزار زندگی روزمره ترکمن‌ها به خصوص فرش ها و دستبافته های آنان خواهیم پرداخت و با تحلیل شکل های گوناگون این نقش در فرش هایشان به آیینی - مذهبی بودن این نماد اشاره خواهد شد.

مقدمهنمادگرایی و رمز‌پردازی ابزاریست کهن در جهت بیان مفاهیم ؛ نماد اندیشه را بر می انگیزد و انسان را به گستره تفکر بدون گفتار رهنمون می شود .(هال،1380، چهارده) نماد چیزیست که به جای چیز دیگر به کار می رود و نشانه آن است و بر آن دلالت دارد.(هال،1380، پانزده) شاید اولین نمادها ، نمادهایی بوده که بر اساس پرستش و تقدیس طبیعت توسط انسان پا به عرصه ظهور نهاده‌اند: آسمان و زمین ، نماد زایش و رحمت ، حیوانات و گیاهان . اولین نمادها با زایش اولین اسطوره‌ها به وجود آمده‌اند . به نظر جوزف کمپبل « کلید دسترسی به نیروی بالقوه روحی نوع بشر اسطوره می باشد ، جستجویی برای معنا و تجربه » (کیتسی، 1378، 19) در بسیاری از موارد ، هنگامی که فاقد معلومات کلامی صحیح برای توضیح یک پدیده باشیم ، به اسطوره‌سازی روی می آوریم ، به طوری که قادر خواهیم بود با استفاده از زبان رایج ، تجربه‌ای معنوی را به دیگران منتقل کنیم . اسطوره‌ها و افسانه‌ها طرح شدند تا تن و روان را ، با یکدیگر همراه سازند . آنها ابزاری برای کمک به روان انسان در مشارکت برای گذر ضروری زندگانی هستند . اسطوره هر گناهی که به شکار و کشتن حیوانات ربط داشت را پاک می کرد . در نتیجه اولین اسطوره‌ها ، به دنیای حیوانات مربوط می شدند می توان سیر تحول اسطوره را بدین صورت بیان نمود که در وهله اول بشر تحت تاثیر راز و رمز و خصوصیات ظاهری برخی حیوانات به تقلید از آنها پرداخت سپس با دنیای گیاهان و معجزه زمین حاصلخیز آشنا شد و عاقبت کانون توجه به سوی آسمان‌ها و جهان افلاک چرخید ، اما مفهوم اسطوره همچنان از نسلی به نسل دیگر به ویژه در اشکال هنری مختلف از جمله معماری و پوشاک ، اسباب سوارکاری و... منتقل شد . لروی گورهان عقیده دارد که مردمان بادیه نشین با فرض قرار دادن مداخله ‌ای " مرموز " از دل قلمرو حیوانات و گیاهان سمبل‌هایی را بیرون می کشیدند ، اعقاب آنها که به زندگانی شبانی و کشاورزی )یکجا‌نشینی روی آورده بودند همین علائم و نشان‌ها را از طریق سبک دادن به آنها و « خطی نمودن » این نشان‌ها دگرگون نمودند ،کاری که در مورد حروف الفبا و اعداد نیز انجام داده بودند . این دگرگونی نشانه افول تدریجی تفکر اسطوره‌سازی و مداخله " مرموز " طبیعت و سر‌آغاز تمدن شهرنشینی کلان بود ما همچنین به از یاد بردن منشاء معنا و اهمیت نشان‌ها و سمبل‌های خود تمایل داریم . (کیتسی، 1378، 20) این تغییر و تحول را در عرصه هنرهای سنتی ترکمن ها می توان در هنر فرش بافی ایشان مشاهده کرد . پس از گذشت سالیان نمادهایی که روزگاری معنی خاصی در میان مردم داشته اند و بر روی فرش ها بافته می شده اند امروزه معانی خود را از دست داده اند و میزان آگاهی ما از آنها کاهش یافته است . این جستار بر آن است تا با نگاه به شکل نقش مورد بحث در فرش های ترکمنی به محتوای فراموش شده این نقش و کارکرد آیینی - مذهبی آن در میان قوم ترکمن بپردازد.

قوچ و شاخ قوچ در فرهنگ های باستانی

جاتین کیستی عقیده دارد تجربه و شناختی که از یک حیوان نزد قبیله وجود دارد ، تجسم و روح حیوان یا پرنده برگزیده شده ، به شکل یک نشانه یا سمبل پالایش شده‌تر مثل سر یک حیوان ، شناخته می شود و امکان پالایش باز هم بیشتر وجود دارد . (کیتسی، 1378، 20) آپی می گوید:«برخی از اشکال و مایه‌های اصلی به کار گرفته شده در طراحی های بافندگان عشایری ، جنبه‌هایی از یک سبک هنری کهن را در خود محفوظ دارند ، در این سبک طراحی ، به طور متناوب از حیوانات و پرندگان واقعی یا اساطیری و قسمت‌هایی از بدن این مخلوقات همچون سر و شاخ آنها استفاده می شود » .(Opie, 1992, 20) قوچ از اشکال جانوری عمده‌ایست که در آنها ، خدایان وابسته به زایش و باروری در خاورمیانه ، یونان و مصر باستان مورد پرستش بود. (هال،1380، 134)

قوچ در اغلب فرهنگ ها و تمدن ها نمادیست که به قوه مردی و قوه مولد مذکر اشاره دارد ، یکی از شکل های جانوری عمده که در آن ها خدایان وابسته به زایش و باروری در خاورمیانه ، یونان،مصر باستان مورد پرستش بود . تصاویر قوچ از 3500 – 3000 پیش از میلاد ، در پرستشگاه های مادر – الهه سومری و همچنین ساخته شده از فلزات گرانبها ، در گورهای سلطنتی در اور ، حدود 2500 پیش از میلاد ، یافت شده است.

قوچ در فرهنگ اسلامی

در فرهنگ اسلامی قوچ حیوان قربانیست ، در تمدن سومری ، سامی سر قوچ بر فراز یک ستون همان اِئا ، سرور اقیانوس و سرنوشت است (کوپر، 1379، 145) بعل / هامون ایزد فینیقی آسمان و باروری با شاخ قوچ بر سرش تصویر می شد مسیح که رمه را رهبری می کند ؛ ضمنا ٌ چون قوچ به هنگام قربانی جانشین اسحق (= اسماعیل ) شد ، بر قربانی نیز دلالت می کند.در مصر قوچ نماد تکوین ، گرمای آفریننده و تجدید سالانه انرژی شمسی و ... بوده (هال،1380، 135) در هنر شرقی ، تصویر قوچ نسبتا ٌ نادر است .

قوچ در فرهنگ ترکمنی

قوچ در زندگی دامداری اولیه اقوام ترکمن نقش مهمی را ایفا نموده است . ترکمن‌ها کاملا ً به این امر واقف بوده‌اند که قوچ یکی از عوامل مؤثر گرداننده زندگی آنهاست . این حیوان علاوه بر استفاده‌هایی که از لحاظ پشم و پوست و روده و گوشت می‌ رساند ، عامل تکثیر نسل گوسفندان نیز می باشد و گوسفند رکن اصلی زندگی ترکمن را تشکیل می داده است.

در میان اقوام ترکمن چون استفاده از نقش شاخ این حیوان مورد توجه بوده است شکل شاخ قوچ را می توان فراوان در زندگی ایشان مشاهده کرد . شاخ در میان اقوام مختلف ، مظهر قدرت و نیرو بوده است به ویژه شاخ‌های گاو نر و ماده و قوچ . شاخ مربوط به نرینگی بود و نماد نیروی فوق طبیعی است ؛ الوهیت و نیروی جان یا اصل حیاتی که از سر بر می خیزد شاخ‌های قوچ یا بز به معنی نیروی زاد و ولد و باروری است .(بیگدلی، 1365، 134)

تحقیق وبررسی در مورد matn

اختصاصی از یارا فایل تحقیق وبررسی در مورد matn دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

وزارت علوم، تحقیقات و فناوری

مؤسسۀ آموزش عالی جهاد دانشگاهی استان یزد

دانشکدۀ هنر و معماری اردکان

موضوع تحقیق:

بررسی نقش کناره های اردبیل

استاد راهنما:

جناب آقای اشعاری

تهیه و تنظیم:

اعظم کهنی

زمستان 86

بررسی نقشه فرش های کناره های اردبیلی

چکیده

اصلی ترین نقشه های رایج در استان اردبیل مربوط به بافته های عشایر شاهسون است. نقشه های سنتی منطقه به نام های جلدبخان، یورتچی، پودنیس و قفقازی مشهور است و غالباً از نوع ترنج دار است.

ابعاد کناره ها برای زندگی عشایری و روستایی به دلیل راحتی در بستن و گستردن آن مناسب تر است، که با نوع معماری سنتی ایران همخوانی داشته که متأسفانه امروز کاربرد آن ها با معماری رایج تناسبی ندارد. کناره به معنی کنار هر چیز، گوشه، کنج و کرانه به فرشی کم عرض و دراز که در دو سوی یک قالی بزرگ گسترده می شود، گفته شده است.[دهخدا، 1377، ص18606]

ویژگی کناره ها را می توان در چند مورد بر شمرد:

طول کناره تقریباً بیش از دو برابرعرض قالی و همواره از تناسب خوبی برخوردار است. کناره ها، پرز نسبتاً بلند با بافت متراکم دارند. از نظر رنگ، نقش و اندازه، معمولاً دو کناره به صورت جفت بافته می شوند.

کناره ها ابعاد متنوعی داشته و استاندارد خاص ندارند و سلیقۀ متقاضی در مورد ابعاد کناره به هنگام بافت در نظر گرفته می شود.

کاربری کناره ها معمولاً در میان روستاییان و عشایر رواج دارد. زیرا شهرنشین ها گستردن یک تخته قالی یک پارچه را ترجیح می دهند. عموماً ترنج های متناوب در طرح و نقشه کناره های اردبیلی رواج دارد.

رایج ترین نقشه های کناره های اردبیلی

کله قوچی

جلدبخان

یورتچی

قبا

پودنیس

قلمی

1- کله قوچی:

نقشه ای که کله قوچی نامیده می شود، طرحی است که از یک چند ضلعی (هشت و یا شش ضلعی) و دو جفت نقش شاخ مانند که از چهار طرف منشعب شده، تشکیل می شود. درون چند ضلعی های درون طرح کله قوچی، از تکرار همین طرح یا موضوعاتی از نقوش گیاهی، حیوانی، یا نقوش کاملاً انتزاعی وجود دارد. نقوش تزئینی داخل طرح کله قوچی به صورتی است که در ذهن انسان، شاخ گوزن، قوچ و بز و حواشی تزیینی، اسکلت ماهی (تیغ ماهی) را تداعی می کند.

نحوه ترکیب بندی در نقشه به صورت قرینه و یا واگیره است. در صورتی که طرح کله قوچی بزرگ باشد، تعداد کمتری استفاده می شود و در صورت کوچک بودن این طرح تعداد بیشتری از آنها در فرش دیده می شود.

2- جلدبخان ((Jaldbakhan:

تعریف اصطلاحی این کلمه به معنی نگاه زیرکانه یا چشم زیرک می باشد. ترنج این طرح به شکل شش ضلعی هایی است که به صورت 3 تا 5 ترنج متصل به هم در وسط قرار گرفته اند. این طرح عموماً روی قالی های کنره ای اجرا می شود. در چهار گوشۀ آن لچک های کوچکی وجود دارد. نقوشی که در درون این طرح ها جای می گیرد، کاملاً هندسی و انتزاعی است. ترنج ها با نوارهای دندانه ای یا چنگکی محصور شده اند. پهن ترین حاشیه ها معمولاً با مربع های کوچک به شکل گل چهارپر تزئین

تحقیق وبررسی در مورد آجرپز

اختصاصی از یارا فایل تحقیق وبررسی در مورد آجرپز دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 19

فهرست

آجرپز 3

کاشیکار و آجرکار 6

شیوه آجرکاری و کاشی تراشی 13

آجر تراشیدن 14

کاشی تراشیدن 16

پیشگفتار

موضوع تحقیق بررسی حرفه های قدیمیان همانند آجر پزی و کاشی کاری است. دلیل انتخاب این موضوع این بوده که از کودکی به این نوع حرفه ها علاقه ی بسیاری داشته و چون حالا زمینه ای پیدا شد که بتوانیم در مورد این حرفه ها تحقیق و بررسی نماییم چه بهتر دیدیم که این موضوع را بررسی و دنبال کنیم.

برای انجام این تحقیق که یک تحقیق میدانی بود به کارگاه های آجرپزی و کاشی کاری جاهای مختلفی از جمله شهرستان داراب استان فارس سر زدیم تا بتوانیم هر چند مختصر در مورد این موضوع مطالبی را جمع آوری نماییم و امیدوارم که در آینده ما و هم چنین کسانی که این رشته را دنبال می کنند بیشتر به این حرفه ها اهمیت بدهند که این حرفه ها و صنایع دستی نقشی بسزا در زندگی گذشتگان داشته است

آجرپز

بابلیها در هزاره ی چهارم پیش از میلاد آجر می ساختند. در ایران در شوش و سیلک کوره های آجرپزی مربوط به هزاره ی یکم پیش از مسیح از زیر خاک بیرون آورده شده است.

محل کار آجرپز ، که نام های دیگر آن خشتمال، خستیز، خشتگر، و خشتزن و فخار است. قالب زدن آجر درست همانند خشتزنی است با تفاوت های جزئی. چون فرآورده ای که وی تولید می کند در قسمت بیرونی ساختمان به کار برده می شود باید خاک رس وی انتخاب شده و آن را خوب آب دیده و یا باصطلاح کشته کنند. و مواد ناخالص آن را بگیرد. خاک رس را از چال یا گودالی که به دست می آورند با الاغ به محل کار آورده و آن را در گودال خاکشویی میریزند و یک پنجم حجم آن، ماسه ی خاکستری یا خاک سیاه، که آن نیز از معادن نزدیک با الاغ آورده می شود، اضافه می کنند. خاک سیاه را از آن جهت اضافه می کنند که خاک رس تمیز شده و پس از پختن رنگ روشنی داشته باشد وگرنه رنگ آجرها سرخ خواهد شد. از چاه آب کشیده و در گودال خاک شویی می ریزند (تصویر 170) و یا اینکه از جوی آب یا محل دیگری به آنجا آب می رسانند و 24 ساعت خاک رس را درآب قرار می دهند تا خوب شسته شود. فردای آن روز کارگران با پاروی چوبی آن را خوب به هم می زنند تا آمیخته مزبرو تا حدودی آبگون گردد. آن را با دلو بیرون آورده و در جوی میریزند که از آن جا به گودال مجاور می رود. در آن جا یکی کارگر دیگر آن را از الک (غربال) می گذارند و به این ترتیب ریگ و سایر ناخالصی ها ی درشت از آن جدا می شود. پس از اینکه چاله خاک شویی تهی گردید گل ته نشین می شود. و در 24 ساعت آب آن را با دلو خارج می کنند و پس از 4 روز خاک رس خشک می شود و آن را با بیل بیرون می آورند. خشتمال نزدیک گل رس چنباته می زند و مقداری خاک سیاه در کنار خود دارد. هر دفعه مشتی از خاک سیاه را توی قالب که از جعبه ی چدنی و از دو قسمت کوچک و بزرگ تشکیل شده می ریزد. قالب را تکان می دهد که خاک سیاه به دیوار نمناک آن بچسبد و هر خانه از قالب را با چونه (مشته) گل پر کرده با دست روی آن می زنند و قسمت های اضافی آن را با شمشه یا سیم می برد. سپس تو پایه ی قالب را گرفته و بر میگرداند و خشت را خالی می کند. خشت خام 24 ساعت می ماند تا خشک شود. سپس آن ها را بلند کرده به پهلو قرار می دهند و سه روز می ماند تا همه جای آن خشک شود، خم نشده و ترک بر ندارد. پیش از آنکه خشت ها را جمع کرده و به کوره ببرند یک کارگر با دست خود کناره های آن را صاف می کند و یا به اصطلاح خودشان واکو می کند. کوره آجر پذیری در حومه همدان است و روشی که در بالا برای ساختن آجر گفتیم در آنجا به کار برده می شود. پی کوره در حدود 5/2 متر زیر زمین است و آتش خانه ی آن را تشکیل می دهد و چند پله می خورد تا به آن برسند. روی آتشخانه طاق کوره است که سوراخ های زیادی به نام زنبورک دارد. خشت ها را با الاغ به کوره آورده و روی زنبورک می چینند. قسمت اول خشت ها را از سوراخ جلو کوره داخل می کنند در پست کوره سوراخ دیگری است که از زمین بالا است و پلکانی به آن تکیه داده اند و بقیه ی خشت ها را از این دربچه به درون کوره می فرستند. آجرها طوری چیده می شود که دود و گاز سوخته از توی آنها بیرون برود. آخرین ردیف آجرها که در بالا قرار گرفته خیلی نزدیک به هم چیده می شود غیر از سوراخی که در وسط قرار دارد و به قطر یک متر می باشد تا دود از آن خارج شود. بقیه شکاف ها را در ردیف آخر با گل رس می گیرند. دریچه ها را نیز می گیرند. کوره ای که شحر دادیم در حدود 50000 آجر به اندازه های 5×10×20 و یا 25 هزار آجر به اندازه ی 5×20×20 سانتی متر گنجایش دادرند. پیش از جنگ جهانی دوم سوخت کوره ها بته های بیابانی به نام چار – (ترخاویاترخان) و – درمنه بود.

چندین هفته پیش از روشن کردن کوره آن ها را گردآورده و نزدیک آتشگاه می گذاشتند. این چارها و درمنه ها با شعله های گرم بلند می سوزند و وقتی که بته ها در حال سوخت هستند با چنگال بلندی سوخت به آتشخانه می ریزند و به واسطه ی گرمای زیادی که دارد کارگرانی که این کار را می کنند به نوبت عوض می شوند. امروزه به جای این روش از نفت سیاه استفاده می کنند که آن هم از فراورده های فرعی پالایشگاه هاست. نفت سیاه را با کاه و یا پوشش خشک چغندر درهم می آمیزند و با بیل به درون آتشخانه می فرستند. سوختن این کوره بزرگ 72 ساعت طول می کشد. در پایان این مدت مقدار زیادی آمیخته ی نفت و کاه به آتشخانه وارد می کنند و بدین ترتیب ناگهان جریان هوا قطع می شود و اتمسفر احیا کننده ای