فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:31
فهرست مطالب:
مقدمه :
فاکتورهای مهمی که برای پایدار سازی در فعالیت آنزیمها در مایعات یونی اثر میگذارند.
خاصیت بازی پیوند هیدروژنی و هست دوستی آنیون ها
شبکه IL:
ویسکوزیته :
خصلت آبگریزی :
اصلاح PEG
تهیه محیطهای حلال
روکش دار کردن آنزیمها با ILها
دستکاری / طراحی ساختارهای IL
خلاصه
خلاصه :
مایعات یونی به عنوان نمونهای جدید از حلالهای غیرآبی برای کاتالیزورهای زیستی ، علت خواص فیزیکی موزون و منحصر به فردشان توسعه یافته اند. تعدادی از مقالات اخیر واکنشهای آنالیزی متنوعی که در محلولهای IL رسانا هستند ، توصیف میکنند . از طرف دیگر این مهم است که روشهایی که برای پایداری و فعال سازی آنزیمها در * توسعه یافتند بهصورت سیستماتیک آنالیز شوند این مقاله کاتالیزورهای زیستی را که از دو جنبه منحصربهفرد هستند مورد بحث قرار میدهد:
فاکتورهایی که فعالیت آنزیمها و پایداری را تحت فشار قرار میدهد، 2روشهایی که قبول شدن یا توسعه یافتن برای فعال کردن و یا پایدار کردن آنزیمها در واسطههایی یونی. فاکتورهایی که ممکن است تحت تأثیر عملکرد کاتالیست و آنزیم را که شامل قطبیت ILبود، من هسته دوستی آنیونخاصیت بازی پیوند هیدروژنی، شبکه IL، KOSMOTROPICITYیونی، ویسکوزیته، خصلت آن گریزی ، تجزیه آنزیم ، اثر مواد فعال در سطح. پوند برای پیشرفت فعالیت پایداری در آنزیمها در ILS، روشهای مهمی که شده که شامل : عدم تحرک آنزیم (کمک جامد –سل-زل یا CLEA) وابستگی کوالانسی یا فیزیکی به PEG ، شستوشو با روشهای n پروپانول ( PREP و EPRP) ، میکروامولسونهای آب در IL ، پوشش IL و طراحی حلالهای آنیونی سازگار با آنزیم . نکتهای که باید توجه شود این است که IL های جدید برای سازگاری بیشتر با آنزیمها ، با هم ترکیب میشوند. برای به کار گرفتن پتانسیل زیاد IL ها لازم است که این روشها را برای سازگاری بهتر آنزیم ، بیشترتوسعه دهیم . این چیزی است [BMIM][PF_6] سه بار کمتر از قطبی ترین [EMIM][BF_4] است
مقدمه :
مایعات یونی(ILS) شامل یونها و مایعات در دمای کمتر از 100 ͦC میباشند این نمکها با نقاط ذوب خیلی کم، که ما یعات یونی در دمای اتاق نامیده میشوند (RTILS) به عنوان مطلوبترین حلالها برای واکنشها و فرایندها هستند . در تضاد با حلالهای آلی متداول ILها خواص مطلوب زیادی شامل : فشار بخار به شدت پایین ، محدوده وصی از مایع، قابلیت اشتعال کم ، قابلیت رسانای یونی ، قابلیت رسانایی گرمایی بالا،قدرت تجزیه خوب نسبت تعدادی از سوبسترها، پایداری شیمیایی به گرمای بالا و محدوده وسیع از پتانسیل الکتروشیمیایی دارد . به خاطر این خواص منحصربهفرد ILک به طور وسیع به عنوان حلالها یا کوکاتالیست با کاربردهای متنوعی شناخته شدهاند که شامل : کاتالیست آلی، ترکیب غیرآلی، کاتالیزورهای زیستی، پلیمریزاسیون و سیال های مهندسی هستند.
کاتیونهای ILمعمولی شامل نیتروژن (از قبیل حال آلکیل آمونیوم، N، N` دی آلکیل میدازولیوم، N-آلکیل پیریدینیوم و پیرولیدینیوم) و شامل فسفر ها (از قبیل حدود آلکیل فسفونیوم) هستند. یک انتخاب معمول از آنیون ها شامل هالیدها〖〖BF〗_4〗^-، 〖〖PF〗_6〗^-، 〖CH_3 CO_2〗^-،〖CF_3 CO_2〗^-،〖NO_3〗^-،〖TF_2 N〗^-،[(〖CF_3 CO_2〗^ )_2 N^-]،[RSO_4 ]^-،[R_2 PO_4 ]^-
بعضی از آنیون ها و کاتیون های انتخابی در شکل یک نشان داده شده است . به علاوه خواص فیزیکی ILها (از قبیل قطبیت ،خصلت آبگریزی و خاصیت بازی پیوند هیدروژنی ) میتواند به دوره عالی از طریق انتخاب مناسب کاتیونها وآنیون ها طراحی شده باشد. همه این خواص موزون برای پایداری و فعالیت آنزیمها خیلی مهم هستند ، بنابراین واکنشهای آنزیمی بسیاری در انواع متفاوتی از ILحال بررسی شده است. اگرچه بعضیILها(از قبیل موارد براساس〖〖BF〗_4〗^-،〖〖PF〗_6〗^- و〖TF_2 N〗^- ) نسبت به حلالهای آلی و موادی با فعالیت کاتالیستی بالا و enantioselectivity تغییر ماهیت کمتری دارند، برای واکنش بسیاری گزارش شده است . آنزیمهای بسیاری، مقدار مشابهی از فعالیت را در ILها ،مثلاً در حلالهای آلی متداول نشان میدهد که به طور قابل توجهی در حلالهای بود آبکی نامرغوب هستند .
اخیراً تعدادی از خود ILها مستعد حل کردن بسترهای بسیاری نشان داده شدهاند که به طور معمول ، در حلالهای آلی نامحلول اند، مثلاً تا حدود 10% تا 20% وزنی سلولز< 100〖gl〗^(-1)کربوهیدراتهای دیگر ، (شامل D-βگلوکز، ساکارز ، لاکتوز ، β-سیلکودکسترین) ، اسید اسکوربیک، آمینواسید ، اسیدهای چرب تری گلیسیریدها. تجزیه کربوهیدراتها درILها اصلاح شیمیایی این محصولات طبیعی را در سیستمهای همگن میسر ساخت است . از این رو، آنیون های (معمولا کلرید(〖Cl〗^-)، دی سیانید (〖dca〗^-)، فرمات (〖HCoo〗^-) و استات (〖OAc〗^-))، این ILSها تمایل دارند که پیوندهای هیدروژنی قوی را با کربوهیدراتها ، برای حل کردن آنها شکل بدهند، اینILها همچنین احتمالاً ماهیت آنزیمها را تغییر میدهند که باعث میشود آنها را برای تغییرشکل دادن این بسترهای حلشده توسط واکنشهای آنزیمی، غیر همگن سازد .
بنابراین یک نیاز ضروری برای افزایش فعالیت و پایداری آنزیمها در IL، به ویژه در آنزیمهای غیرفعال IL وجود دارد. بنا به این دلایل روشهای پایدار سازی آنزیمی بسیاری در آنزیمشناسی غیرعادی متداول استفاده شده که برای واسطههای یونی و بعضی از روشهای جدید توسعه یافته برای پایدار سازی و فعالیت آنزیم ها 1درIL پذیرفته شده است . هدف این مقاله خود برای بررسی روشها و راهنمایی دانشمندان در این روشهای پیشرفته، نمایش بیشتر کاربردهای کاتالیزورهای زیستی در حلالهای یونی است .
فاکتورهای مهمی که برای پایدار سازی در فعالیت آنزیمها در مایعات یونی اثر میگذارند.
قبل از بحث در مورد روشهای فعال سازی و پایدار کردن آنزیمها ، مهم است بدانیم که خواص فیزیکی ، مهمترین رفتارکاتالیستی آنزیمها درILاست. بخوبی معلوم شده است عملکرد آنزیمها در ILها تحت تأثیر عوامل مشترکی مثل فعالیت آب ، PH، EXIPIENTو ناخالصی است .
به علاوه خواص حلالهای ILها، اغلب مربوط میشود به فعالیت آنزیم ها که ویژگی و پایداری آن که در زیر بحث شده است .
قطبیتIL:
براساس مطالعات Solvatochromic در ILها دیده شد که نزدیک به الکل ها یا فرمالدهید های کمتر نسبتاً قطبی هستند.
پارک و کازلوسکا مشاهده کردند گرایش فعالیت لیپاز افزایش مییابد (از Pseudomonascepacia با قطبیت ILرا در حین استیل دار کردن راسمیک)
1-فنیل اتانول با ونیل استات (برای مثال سرعت واکنش اولیه در کمترین حالت قطبیت [BMIM][PF_6])سه بار برای پایینتر ازقطبیت بیشتر است [EMIM][PF_6] در مطالعات دیگر، فعالیتهای سنتزی کمتر α-Chymotrypin همچنین در ILهای قطبی کم به دست آمده بود.در حین استورود ری شدن کاتالیست شده Novozim435 دو متیل α o--گلموپیرانسید با اسیدهای چرب موجلرو همکارانش مشاهده کردند که خود در صد تبدیل استر با قطبیت IL افزایش مییابد هنگامی که ILها به عنوان پوشش فیلم استفاده شد (تحت شرایط عاری از حلال ) ، خوب اعمال هنگامیکه بود، بود اما هنگامی که دید ILها به عنوان حلال استفاده شدن د دررصد تبدیل استر با قطبیتIL به فعالیت آنزیم برای عملکرد واکنش آنزیمهای دیگر در ILایجاد نشده است
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:29
فهرست مطالب:
مقدمه
تعریف کشاورزی پایدار :
کشاورزی پایدار :
نیاز به نظام های کشاورزی پایدار :
تعریف کشاورزی ارگانیک:
کشاورزی ارگانیک (کشتازی)
اصول و عملیات کشاورزی ارگانیک
اصول این شیوه عبارتند از :
ارزش های اجتماعی و اقتصادی
محصول زراعی و مدیریت خاک
تغذیه گیاهی در کشاورزی ارگانیک
کودهای دامی و بقایای آلی
تناوب در کشاورزی ارگانیک
مدیریت علف های هرز
کنترل آفات و بیماریها در کشاورزی ارگانیک
کشاورزی ارگانیک و تنوع زیستی (Biodiversity)
نتیجه گیری و پیشنهاد
مقدمه
کشاورزی به مفهوم راه ها و روش های بهره برداری از منابع آب و خاک و انرژی و ... در جهت تأمین غذایی و پوشاک انسانها همواره در طول تاریخ پایه و اساس بسیاری از تحولات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی و فرهنگی در سرتاسر جهان بوده است.
هم اکنون بیش از 3 دهه از توجه جهانی به موضوع حفاظت محیط زیست و حدود دو دهه از مباحث پیرامون توسعه پایدار می گردد. قبل از این ایام در تمامی پروژه های توسعه صرفاً دیدگاه اقتصادی و ایجاد درآمد و بازده اقتصادی بیشتر مد نظر بود.
کمیسیون جهانی محیط زیست و توسعه، توسعه پایدار را چنین تعریف کرد : ((توسعه ای که بدون مخاطره انداختن توان نسلهای آینده برای رفع نیازهای خود پاسخگوی نیازهای حال حاضر باشد)).
به عبارتی کشاورزی پایدار باید از نظر اکولوژیکی مناسب، از نظر اقتصادی توجیه پذیر و از نظر اجتماعی مطلوب باشد.
تعریف کشاورزی پایدار :
برای یک مزرعه پایداری عبارت از تولید غذا با کیفیت بالا به مقدار کافی توأم با حفظ محیط زیست می باشد و کشاورز پایدار تا جایی که اقتضا می کند باید سودمند باشد مزارع پایدار حداقل خرید نهاده ها (انرژی ، کود و...) را دارد و تا حد ممکن از منابع قابل تجدید خود مزرعه استفاده می شود. در کشاورزی پایدار از مدیریت تلفیقی آفات برای کنترل آفات استفاده می کنند و این شامل استفاده از حشره کش های شیمیایی است که به وسیله کشاورزان ارگانیک استفاده نمی شود کشاورزی پایدار شیوه های سنتی تولید را با تأکید بر حفاظت محیط زیست با تکنولوژی مدرن تلفیق می کنند.
مزارع پایدار سعی می کنند از باد و انرژی خورشیدی به جای انرژی خریداری شده استفاده شود و کود آلی و لگوم های تثبیت کننده نیتروژن به عنوان کود سبز با حفظ حاصلخیزی خاک بکار رود. استفاده از مهندسی ژنتیک و تولید ارقام مقاوم مختلف محصولات به وسیله کشاورز پایدار رد نمی شود سود در مزارع پایدار بیشتر از مزارع موسمی است. واژه کشاورزی پایدار برای خیلی از مردم تازه است، نظام های فعلی با عملکرد بالا وابسته به مصرف نهاده های زیاد است. نظام کشاورزی جایگزین تنها با اندکی کاهش مصرف نهاده ها، آزمون خاک و مدیریت تلفیقی آفات که با استفاده از تناوب به حداقل می رسد کنترل مکانیکی و بیولوژیکی با علف های هرز و سرمایه گذاری کمتر در وسایل و تجهیزات است.
کشاورزی پایدار :
کشاورزی پایدار بر حفظ منابع تأکید دارد. برای یک مزرعه، پایدار عبارت از تولید غذا با کیفیت بالا، به مقدار کافی، توام با حفظ محیط زیست می باشد. کشاورزی پایدار تا جایی که اقتضا می کند باید سودمند باشد. (1)
مزارع پایدار حداقل خرید نهاده ها (کودها، انرژی و وسایل) را دارد و تا حد ممکن از منابع قابل تجدید خود مزرعه استفاده می شود. این مسأله به ویژه در 90 درصد از مزارع کشورهای جهان سوم، در نواحی که نهاده ها اغلب قابل دسترس یا قابل استطاعت نیست قابل توجه می باشد. (1)
کشاورزی پایدار از مدیریت تلفیقی آفات برای کنترل آفات استفاده می کند، این شامل استفاده از حشره کش های شیمیایی است که به وسیله کشاورزان ارگانیک استفاده نمی شود. بنابراین در کشاورزی پایدار منظور این نیست که به روش های کشاورزی در اواخر سال 1800 برگردد. بلکه شیوه های سنتی تولید را با تأکید بر حفاظت محیط با تکنولوژی مدرن مانند بذر اصلاح شده، وسایل مدرن برای کم نمودن عملیات کشاورزی و مدیریت تلفیقی آفات تلفیق می کند. در این سیستم در کنترل علفهای هرز، بر تناوب محصول تأکید می شود. مزارع پایدار سعی می کنند که از باد و انرژی خورشیدی به جای انرژی خریداری شده استفاده شود و کودهای آلی، و لگوم های تثبیت کننده نیتروژن به عنوان کود سبز با حفظ حاصلخیزی خاک بکار رود. بنابراین کاهش نیاز به خرید نهاده های بیرون از مزرعه اهمیت دارد. (1)
استفاده از از مهندسی ژنتیک و تولید ارقام مختلف محصولات مطمئناً به وسیله کشاورزی پایدار رد نمی شوند. تأکید بر حفظ ذخایر محیطی است، نه آنکه چه چیزی می تواند یا نمی تواند انجام بشود. سود در مزارع پایدار می تواند بیشتر از مزارع موسوم باشد. (1)
کشاورزان نوآور خیلی از روش ها و سیستم های کشاورزی جایگزین را تکامل داده اند، این روش ها شامل عملیات و روش های خیلی وسیعی است که به نیازهای خاص، محدودیت ها، منابع پایه و شرایط اقتصادی مزارع مختلف سازگار شده اند، بهرحال کشاورزان به دریافت مساعدت و اطلاعات تکنیکی در جهت توسعه مهارت ها و مدیریت های جدید نیاز دارند.(1)
تجدید پایدار منابع طبیعی مهمترین مقوله در قرن بیست و یکم است. ضرورت فوری برای توسعه در نظام های استفاده از زمین، احتیاج به غذا، علوفه، فیبر و سوخت برای نسل های آینده را مدنظر قرار خواهد داد.
واژه کشاورزی پایدار برای خیلی از مردم نسبتاً تازه است، نظام های فعلی با عملکرد بالا وابسته به مصرف نهاده های زیاد است. نظام های کشاورزی جایگزین تنها با اندکی کاهش مصرف نهاده، آزمون خاک و مدیریت تلفیقی آفات، که با استفاده از تناوب زراعی به حداقل می رسد، تلفیق دام با محصول زراعی، کنترل مکانیکی و بیولوژیکی با علف های هرز و سرمایه گذاری کمتر در وسایل تجهیزات است.
کشاورزی پایدار یک واژه تعریف شده بسط داده شده ایی است که شامل دامنه ای از استراتژی ها است، و خیلی از مشکلات کشاورزی موجود در دنیا را مدنظر قرار می دهد این مشکلات شامل از دست رفتن حاصلخیزی خاک، فرسایش بیش از حد، آلودگی آبهای سطحی و زیر زمینی به علت مصرف بی رویه آفت کش ها و کودها، کاهش منابع غیر قابل تجدید، درآمد کمتر از مزرعه به واسطه قیمت کم کالاهای تولیدی و هزینه های بالای تولید است.
مفهوم عمومی قابلیت پایداری در بر دارنده اقتصاد محیطی و جنبه های اجتماعی است. یک نظام کشاورزی ممکن است به مقدار توصیه شده فنی از نهاده های کشاورزی استفاده کند، اما از طرف دیگر به آلودگی محیط کمک نماید. یک نظام کشاورزی میزان تقاضای جامعه را در نظر نمی گیرد زیرا آن بدون در نظر گرفتن پایداری است هدف نهایی از کشاورزی پایدار پیشرفت نظام های کشاورزی، بهره وری و سود بیشتر، حفظ منابع طبیعی پایه، محافظت از محیط، افزایش سلامتی و ایمنی در طولانی مدت است. میزان موفقیت در این هدف بستگی به حفظ و خلق نوآوری در عملیات تولید است. بطوری که از نظر اقتصادی توانا و از نظر محیطی سالم باشد تا در سیستم های کشاورزی در حال توسعه جایگزین شود. (1)
نیاز به نظام های کشاورزی پایدار :
کشاورزی پایدار یا جایگزین فقط یک سیستم کشاورزی نیست بلکه شامل طیفی از نظام های کشاورزی است، این نظام دامنه ای از سیستم های ارگانیک که سعی دارند تا استفاده از نهاده های شیمیایی مصنوعی را حذف کنند، استفاده صحیح از آفت کش ها و کنترل صحیح آفات با بیماری ها را در بر می گیرد. هدف نهایی به حداکثر رساندن سود حاصل از کشاورزی حاضر و به حداقل رساندن تهدیدهای محیط از عملیات جاری کشاورزی فشرده است. (1)
در سالهای اخیر کشاورزی اهمیت جهانی را برای توسعه اقتصادی بسیاری از کشورها بدست آورده است. تحقیق و آموزش در زمینه علوم کشاورزی در این کشورها یک اولویت مهم بوده است. در نتیجه گروهی از دانشمندان سرگرم فعالیت و یافتن تکنیک های جدید برای تأمین نیازهای تولید تحت شرایط آب و هوای مختلف می باشند. (1)
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:57
چکیده ۶
۱-مقدمه ۷
۲-موقعیت و ابعاد منطقه تزریق ۹
۳-ملاحظات اجرائی ۱۱
۳-۱-آرایش گمانه ها ۱۴
۳-۲-فشار تزریق ۱۶
۳-۳-مواد تزریق ۱۶
۴-مطالعات موردی ۱۸
۴-۱-بهسازی پی ایستگاه راه آهن اصلی کلگن آلمان جهت ساخت راه آهن زیرزمینی ۱۸
۵-نتیجه گیری ۱۹
۱-مقدمه ۲۲
۲-آزمایشگاه رویه ها ۲۳
۲-۱-طبقه بندی خاک ها ۲۳
حدود سفتی ۲۳
۳-نسبت رطوبت- چگالی ۲۵
۴-مقاومت فشاری محدوده نشده (USC) 26
5-نتیجه گیری ۲۹
چکیده ۳۱
۱-مقدمه ۳۱
۲-فرضیات تحلیل ۳۲
۳-جدول های ویژگی های مصالح (خاک-سازه)، بارهای دینامیکی، شکل ها و نمودارها ۳۷
۴-تفسیر کلی نتایج ۴۳
۵-نتیجه گیری ۴۵
چکیده ۴۸
۱-مقدمه ۴۸
۲-روشهای پیش تیرزنی ۵۰
۲-۱-تزریق فواره ای کم شیب ۵۱
۲-۲-روش Spilling 52
2-3-روش لوله گذاری سقفی ۵۳
۲-۴-پیش تیرزنی توسط سرمته ها فرورفته در زمین ۵۳
۳-سیستم پیش آسترزنی ۵۴
۳-۱-تکنیک پیش برش ۵۴
۳-۲-تکنیک پیش تونل زنی ۵۵
۴-نتیجه گیری ۵۷
چکیده :
عملیات تزریق، عبارتست از اقداماتی که طی آن سیالی سخت شونده تحت عنوان دوغاب با عبور از مسیری خاص که توسط عملیات حفاری احداث گردیده است، وارد محیط زمین شده و تحت فشاری معین، درون ناپیوستگی های آن قرار می گیرد.
در صورتی که حین فرایند تزریق، تقابل چندانی بین دوغاب و محیط میزبان صورت نگیرد، به گونه ای که دوغاب فضاهای خالی را پرکرده و هیچگونه جابجایی یا تغییر شکلی را در پیکره محیط ایجاد نکند، عملیات تحت نام تزریق پرکنندگی معرفی می گردد. این نوع تزریق را عموما بمنظور رفع مشکلات ژئومکانیکی و پایدارسازی خاک های غیرچسبنده که عموما درشت دانه اند، بکار گرفته می شوند. به علت نفوذپذیری بالا، ورود دوغاب به این قبیل خاکها براحتی صورت می پذیرد. در ادامه، دوغاب سخت شده در فضاهای خالی، موجب ایجاد اتصالات مکانیکی مناسبی در محیط خاک می شود که پیوستگی آن را افزایش خواهد داد. بنابراین، عملیات تزریق پرکنندگی به عنوان یکی از روش های اصلی بهبود خواص مکانیکی در خاکهای غیر چسبنده است.
در این مقاله، ضمن بررسی کیفی این عملیات از نظر پارامترهای اصلی آن، یعنی موقعیت و ابعاد منطقه تزریق، ملاحظات اجرایی، آرایش گمانه ها، فشار تزریق و مواد مورد استفاده، به عنوان مطالعه موردی، پروژه بهسازی پی ایستگاه راه آهن کلگن آلمان و تزریق در آبرفت های پی سدالاعلی مصر، مورد بحث و بررسی قرار گرفته اند.
کلمات کلیدی
تزریق پرکنندگی، بهسازی پی، پایدارسازی خاکهای غیر چسبنده
1-مقدمه
تزریق در خاک، از جمله مباحث مهم در بهسازی پی های خاکی و کم عمق است. بعضی از خاکها به علت نسبت تخلخل زیاد و عدم پیوستگی دانه ها در برابر بارهای وارده بسیار تغییر شکل پذیر هستند. به منظور استحکام این نوع خاکها روش های بسیار متعدد و پیشرفته ای وجود دارد. روش های لرزشی تحکیم خاک، تراکم دینامیکی، زهکشی و.. از جمله روش های بهبود شرایط ژئوتکنیکی خاک است. تزریق دوغاب نیز می تواند به عنوان یک روش بهسازی بکار گرفته شود که بسته به شرایط، دارای تکنولوژی اجرایی مختلفی نیز می باشد. البته شرایط خاص خاک، بویژه چسبندگی ذرات، وجود رس، نفوذپذیری کم در خاک های ریزدانه و.. باعث می گ تا عملیات تزریق در خاک، بسادگی تزریق در سنگ نباشد. همین امر باعث بوجود آمدن تکنیک های متنوع تزریق در خاک می شود که بعضا آنان را از هدف اصلی تزریق، یعنی جانشینی دوغاب به جای سیال موجود در ناپیوستگی ها جدا میسازد. در برخی از روش ها، دوغاب به جای نفوذ در محیط، به عنوان ابزاری جهت فشرده سازی، تحکیم و یا برداشت خاک بکار می رود. تزریق پرکنندگی را می توان نزدیک ترین روش بهسازی ی به تزریق تحکیمی در سنگ دانست. در این فرایند، دوغاب با نفوذ به محیطهای ناپیوسته و پرکردن فضای متخلخل، باعث افزایش مقاومت محیط می گردد. این عمل می تواند در خاکهای درشت دانه و غیرچسبنده بسیار مفید واقع گردد.
پایدارسازی خاکهای غیرچسبنده به جهت بهبود مقاومت (مقاومت برشی و مقاومت فشاری) انجام می گردد. بعلت پرشدن فضاهای خالی با مواد سخت شونده، آب بندی خاک نیز بطور همزمان صورت می پذیرد. شکل 1 نشان دهنده دو مورد پایدارسازی خاک در پی ساختمان و محیط اطراف تونل است. در واقع، خاک های پایدار شده، می توانند بعنوان دیواره های حفاظتی نیز بکار روند. از مزایای مهم پایدارسازی، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
خاک پایدارشده، بارهای ناشی از ساختمان (سازه) را بدون ایجاد تغییر شکل زیاد، به لایه های زیرین خاک منتقل می کند.
-خاک پایدارشده، مقاومت لازم برای پی را در شرایط بارگذاری جدید تامین می نماید.
-خاک پایدارشده سازه را در برابر تغیر شکلهای ناشی از فشار زمین (که به سمت ناحیه گودبرداری شده مجاور اعمال می گردد)، محافظت می نماید.
براساس دستیابی به اهداف فوق، می توان به موقعیت و شکل منطقه تزریق پی برد. از جمله خواصی که بهمراه تزریق پایدارسازی در خاک ایجاد می گردد، آب بندی است. بهرحال، پس از انجام عملیات درمنطقه تزریق شده، اهداف زیر باید تامین گردند.
-پایدارسازی محدوده ای مشخص از پی یا اطراف تونل
-آب بندی منطقه در برابر جریان ابهای زیرزمینی
2-موقعیت و ابعاد منطقه تزریق
موقعیت منطقه تزریق، براساس تامین مقاومت لازم برای انتقال بار به لایه های پایین تر و جلوگیری از ایجاد تغییرشکلهای غیرمجاز، تعیین می گردد. عملیات تزریق را می توان قبل از شروع گودبرداری به پایان رساند. در نتیجه عملیات تزریق، هیچگونه تداخلی با عملیات گودبرداری نخواهد داشت. ابعاد منطقه تزریق به میزان پایداری لازم در محل وابسته است. ساده ترین طرح در این موارد، ایجاد یک دیواره وزنی است. ناحیه تزریق، تحت بار ناشی از ساختمان، تنش های محلی ناشی از وزن خاک و آبهای زیرزمینی واقع می شود. در محاسبات پی این منطقه ضریب اطمینان در برابر لغزش دوران، نشست و شکست مدنظر قرار می گیرد. مولفه های افقی بار ناشی از وزن خاک و آبهای زیرزمینی را نیز می توان با اجرای مهار متعادل ساخت.
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:90
چکیده ۳
مقدمه ۴
بیان مسئله ۷
سوالات بیان مسئله ۱۱
فرضیات ۱۲
ادبیات تحقیق ۱۵
اهداف کاربری زمین ۱۶
نظریات مربوط به تحقیق ۱۸
پیشینه تحقیق ۲۱
روش تحقیق ۲۳
بیان داده ها واطلاعات ۲۴
مراحل بررسی افزایش تراکم ۲۵
ابرآورد نیاز به زمین برای تامین مسکن ۴۹
مطالعات جمعیتی و اجتماعی و اقتصادی منطقه ۵۳
ویژگیهای جمعیتی ۵۳
ویژگیهای کلی اجتماعی- اقتصادی منطقه ۶۶
گروهبندی اجتماعی ۷۵
بررسی گروههای عمده شغلی شاغلین ساکن منطقه و مقایسه با شهر ۷۶
بررسی وضعیت شغلی شاغلین ساکن در منطقه و مقایسه با شهر ۷۹
تحلیل جایگاه و عملکرد اقتصادی منطقه در شهر ۸۰
تحلیل جایگاه و عملکرد اجتماعی منطقه در شهر ۸۱
ارزیابی فرضیه ها و پیشنهاد ها ۸۳
منابع وماخذ ۸۹
چکیده:
دسترسی عادلانه به زمین و استفاده بهینه از آن از مولفه های اساسی در توسعه پایدار و عدالت اجتماعی است . امروزه مفهوم زمین وفضای شهری هم به لحاظ طبیعی وکالبدی و هم به لحاظ اقتصادی اجتماعی تغییر کیفی پیدا کرده ودر نتیجه ابعاد واهداف کاربری اراضی شهری نیز بسیار غنی و وسیعتر شده است . بدیهی است که اسفاده از زمین وفضا به عنوان یک منبع عمومی ، حیاتی و ثروت همگانی باید تحت برنامه ریزی اصولی انجام پذیرد. برنامه ریزی شهری به طور عام و برنامه ریزی کاربری اراضی شهری به طور اخص و در ارتباط با هم میتوانند در جهت ایجاد محیطی بهتر و سالمتر برای سکونت انسانها به کار گرفته شوند. برنامه ریزی کاربری اراضی شهری به مثابه آمایش اراضی شهری ، به چگونگی استفاده وتوزیع وحفاظت اراضی ،ساماندهی مکانی – فضائی فعالیتها و عملکردها بر اساس خواست ونیازهای جامعه شهری میپردازد و انواع استفاده از زمین را مشخص میکند .
مقدمه:
در شهرسازی سه مفهوم از تراکم قابل توجه است :
1)تراکم جمعیت :نسبت جمعیت منطقه به مساحت منطقه
2) تراکم ساختمانی مسکونی: نسبت سطح زیر بنای ساختمانهای مسکونی به مساحت منطقه
3) تراکم ساختمانی : نسبت سطح زیربنای ساختمانها (مسکونی و غیر مسکونی)به مساحت منطقه
تعیین انواع تراکم در سطح شهر و پیشنهاد آن به عنوان ضابطه ای برای جایگزینی جمعیت وتاسیسات وابسته به آن در طرح های توسعه شهری از اهمیت زیادی برخوردار است .جامعه شناسان در مورد نحوه پراکندگی تراکم و اثرات ترکم زیاد بر جمعیت ، معتقد هستند که تراکم دارای یک سلسله اثرات مثبت و منفی میباشد.اثرات منفی تراکم زیاد را در روابط غیر صمیمی افراد و معاشرت خشک مردم با یکدیگر ،ایجاد سرو صدا ونارسائی های روانی ، گرانی زمین واجاره خانه ، بزهکاری و جنایت ، امکان مخاطرات بهداشتی وبروز بیماریهای واگیر دار میدانند. تاثیرات مثبت تراکم را در تراکم سرمایه وجمعیت در کنار یکدیگر ،امکان ایجاد شبکه های برق وآب وبهداشت و امکان اجرای برنامه های عمرانی و توسعه شبکه های ارتباطی ونتیجتا رشد شهرها تفسیر میکنند. یکی از نکات مهمی که میبایست در نظر داشت این است که در قسمتهائی از یک شهر اگر به افزلیش طبقات ساختمانی مسکونی وغیر مسکونی به اندازه ای بیش از حد قابل قبول اقدام شود ،معنایش آن است که تاسیسات وتجهیزات شهری مثل شبکه های آب و برق وفاضلاب وغیره نیز میبایستی افزایش یابد و اگر نه بین جمعیت منطقه و خدمات و تسهیلات به نوعی نارسائی به وجود خواهد آمد و بحران شروع میشود .بنابر این تعیین تراکمها ضمن آنکه در رابطه مسائل اقتصادی وفیزیکی قرار دارد از نظر اجتماعی نیز دارای اهمیت است. در این تحقیق سعی بر آن شده تا امکان افزایش تراکم ساختمانی در منطقه 4 شهر شیراز بررسی شود.
فصل اول
( بیان مسئله ، ادبیات موضوع ، تعاریف مفاهیم ، پیشینه تحقیق، روش تحقیق)
از اوسط دهه 1340 با توجه به افزایش جمعیت وتوسعه شهر شیراز ، تاثیر این توسعه بر لایه های پیرامونی شهر آغاز میشود . با توجه به استقرار کارخانه های صنعتی در این ناحیه ،جمعیت پذیری ناحیه آغاز میشود و در سالهای بعد از انقلاب به دلیل اراضی ارزان قیمت و ضعف بنیه مالی مهاجرین به طور قابل توجهی در معرض ساخت وساز قرار میگیرد . ضعف بنیه مالی ساکنین بر کوچک بودن ابعاد قطعات وکیفیت نازل ساخت وساز نیز تاثیر مستقیم داشته است . بافت کالبدی هم به دلیل نبود طرح مشخص ،فاقد پیوستگی لازم بوده واز الگوی خاصی پیروی نکرده و به صورت خود به خودی شکل گرفته است . مشکلی که اکنون در ناحیه وجود دارد عدم تعادل در کاربری زمین شهری است . معمولا در تعیین حدود مساحتهای مسکونی و غیر مسکونی به طور منطقی وبه صورتی بینابین وحدودی ، در نظر گرفتن نیمی از سطح زمین تحت پوشش برای واحدهای مسکونی و نیمی برای تاسیسات وابسته به آن مثل مراکز خرید ، راهها ، فضاهای آموزشی وفضاهای سبز ضروری است . اگر چه به نسبت اهداف طراحی و برنامه ریزی شهری ، لزوم تغییراتی در کاربری اراضی شهری وجود دارد . هنگامی که سرانه ها و تراکمهای مسکونی وغیر مسکونی تعیین شد ، بر مبنای ضوابط و معیارها به جایگزینی انواع تاسیسات و برآورد نیازمندیها اقدام میشود . وقتی تراکمهای جمعیتی تعیین شد تراکمهای ساختمانی منتج از نوع طراحی وبرنام ریزی نیز جایگاه ویژه خود را می یابد . اینکه در کدام محله چه تراکمی از جمعیت مورد نظر است ، معنای گسترده ای دارد . یعنی اینکه برای این جمعیت چه مقدار زمین ، چه تعداد مدرسه مورد احتیاج است ، شبکه های آب باید دارای چه حجم و مشخصاتی باشند و فضاهای سبز و ورزشی ، کتابخانه ها ،مراکز فرهنگی باید به نسبت جمعیت دارای چه قابلیتهائی باشد. از این رو کارائی تاسیسات و تجهیزات وابسته به مسکن در یک برنامه موفق بستگی به نوع تراکم مسکونی و میزان جمعیت استفاده کننده از آن دارد . در ناحیه مورد بررسی متاسفانه کاربریهای خدماتی و تاسیسات وتجهیزات شهری دچار کمبود میباشند و در مقابل میتوانیم تسلط کاربری مسکونی را شاهد باشیم. با گسترش روند تغییر کاربری اراضی خدماتی عملا این فرصت به تدریج از دست رفته وبیم آن میرود که با تداوم روند ،به یک تهدید جدی در زمینه توسعه شهر بدل شود.
منطقه چهار شیراز با مساحت 4113 هکتار و جمعیت 236900 نفر در منتهی الیه جنوب غربی شیراز قرار گرفته است. مساحت کاربری مسکونی در سطح منطقه 932 هکتار میباشد که 6/22 درصد از کل سطح منطقه را به خود اختصاص داده است. در سطح کل منطقه 40491 قطعه مسکونی وجود دارد که از این تعداد 71 درصد کمتر از 250 مترمربع مساحت دارند و عملا نشان دهنده گرایشی مشابه توسعههای جدید شهری هستند و با کاهش متوسط سطح زمین در شیراز از 355 مترمربع در سال 60 به 195 مترمربع در سال 79 همخوان میباشند. به موازات آن به لحاظ طبقات ساختمانی در حدود 90درصد سطح منطقه را ساختمانهای یک طبقه پوشاندهاست که این نشانگر گسترش منطقه به صورت افقی و در سطح میباشد.
این منطقه به لحاظ موقعیت استقرار آن در جنوبغربی شهر و در محدوده اراضی مساعد برای توسعه عملا از پتانسیلها و فرصتهای مناسبی برای تأمین کاربریهای خدماتی برخوردار بوده است که متأسفانه با گسترش روند تغییر کاربری اراضی خدماتی عملا این فرصت، به تدریج از دست رفته و بیم آن میرود که با تداوم این روند به یک تهدید جدی در زمینه توسعه شهر بدل شود.
علاوه بر روند تغییر کاربری، آنچه که وضعیت منطقه را از نظر جذب جمعیت و فشار بر اراضی خدماتی حائز اهمیت بیشتری میسازد روند افزایش تراکم ساختمانی و نیز کوچک شدن سطح زیربنای واحدهای مسکونی است که بهعنوان یک گرایش عمومی در سطح کشور و در پاسخ به بازار مسکن صورت میگیرد. بدین منظور تهیه ضوابط و مقررات مناسب درخصوص تفکیک و احداث ساختمان ضروری مینماید. این در حالی است که پیشنهادات طرحهای تفصیلی و توسعه جنوب نیز در رابطه با تفکیک و احداث ساختمان در منطقه چهار در عمل توفیق نیافته و پهنهبندیهای تراکمی پیشنهادی آنها محقق نشده است.
با اذعان به موارد ذکر شده فوق، این مشاور برای روشن ساختن زمینه تصمیمگیری و انتخابهای بعدی با تدوین تخمینهای مرجع براساس افزایش تراکم ساختمانی در بافت پر و همچنین اراضی دارای کاربری مصوب و نیز تقلیل سطح زیربنای واحدهای مسکونی عملا سناریوی مرجع منطقه را در زمینه جمعیتپذیری و خدمات رسانی به تصویر کشیده است. در این راستا، ضوابط و مقررات موجود به نوعی تعدیل شده است تا با شرایط و ویژگیهای منطقه (شرایط اجتماعی، اقتصادی و کالبدی) همخوانی لازم را داشته باشد
سوالات بیان مسئله :
1) آیا اعتدال در کاربری زمین و انتخاب تراکمی متعادل تا حد حفظ سلامت اجتماعی در مجموعه های زیستی صورت گرفته است ؟
2)آثار اقتصادی واجتماعی تراکم پائین موجود در ناحیه چیست؟
3) در ارتباط با سطوح خدمات وابسته به مسکن ،آیا این گونه نیازمندیها به صورت سلسله مراتبی و به نسبت میزان احتیاج جمعیت بوده است؟
4) تعیین منطقی حدود تراکم مسکونی وغیر مسکونی ، تا چه حد میتواند در کاهش بزهکاری اجتماعی و جرم خیزی محلات ، رفع اعتیاد و... موثر باشد؟
5) گسترش ساختمانهای صرفا مسکونی و زیاد بودن این نوع کاربری نسبت به دیگر انواع کاربری زمین شهری مثل فضای باز وسبز و... چه پیامدهائی به دنبال دارد؟
6) تاثیرات برخورداری نظام سکونتی ناحیه از اعتدال در کاربری های شهری چه خواهد بود؟
فرمت فایل : word(قابل ویرایش)
تعداد صفحات:25
فهرست مطالب:
مقدمه
توسعه پایدار
توسعه متراکم شهر و شهر متراکم
نتیجه
منابع
مقدمه:
در دهه¬های اخیر پیشرفت کشور به سمت یک جامعه مدرن و توسعه کشور شتاب و اهمیت ویژه¬ای پیدا نموده است. یکی از شاخص های اصلی و مهم این توسعه و پیشرفت، رشد و گسترش شهرهای کشور و بخصوص شهرهای بزرگ آن می باشد. از طرف دیگر با توجه به رشد روز افزون جمعیت کشور و بخصوص افزایش جمعیت شهرهای بزرگ که علاوه بر عوامل موالید و مرگ و میر، عامل مهاجرت مردم از روستاها و شهرهای کوچک، رشد جمعیت آنها را تشدید می کند، توجه به توسعه شهر های بزرگ اهمیت دوچندانی پیدا کرده¬است. ولی آنچه در اینجا مسئله مورد سوال می¬باشد این نکته است که توسعه این شهرها چگونه و به چه صورتی باید صورت گیرد که نیاز های آینده کشور را تامین نماید. در این زمینه با مطرح شدن اصل توسعه پایدار و مباحث مربوط به آن، دیدگاه های مربوط به توسعه شهری و بهبود شهر مدرن با توجه با نیازهای آینده انسجام بیشتری پیدا نمود و سعی شد توسط این اصل برای سوال فوق پاسخ های مناسبی ارائه شود. که در نهایت به ظهور و مطرح گردیدن ایده ها و مسائل جدید در برنامه ریزی و توسعه شهری انجامید. در همین راستا با توجه به کمبود منابع (زمین، خاک، هوا و ...) و برای کاهش هزینه های توسعه شهری و ارائه خدمات مطلوب تر و مطابق با اصول توسعه پایدار و در عین حال اقتصادی، توجه به توسعه متراکم شهر، و افزایش تراکم شهر افزایش یافت و استفاده از آن در ساماندهی شهری به عنوان یکی از مهمترین مقوله¬ها در زمینه توسعه شهری مطرح گردید، که سعی دارد با تحول در نحوه نگرش به توسعه شهری زمینه پایداری بیشتر شهر را فراهم آورد.
به همین جهت در این مقاله قصد بر این داریم که به این موضوع پرداخته شود که توسعه متراکم شهر و افزایش تراکم شهر به چه معنی است و به چه شکلی باید صورت گیرد که همزمان با توسعه ،گسترش و تامین نیازهای شهر نهایت انطباق با اصول توسعه پایدار را داشته باشد. به همین منظور ابتدا مروری اجمالی بر مفهوم توسعه پایدار و اصول مربوط به آن خواهیم داشت و سپس چیستی و چگونگی توسعه متراکم شهری و شهر متراکم را بررسی نموده و در پایان به این مورد می پردازیم که این توسعه متراکم به چه نحوی باید صورت گیرد که زمینه پایداری بیشتری را برای شهر های بزرگ ایران فراهم آورد.
توسعه پایدار:
الیزابت بارتون و همکارانش در مقاله شهر متراکم و توسعه پایدار به نقل از چرچ بیان می¬کنند که «هنوز توافق چندانی در مورد ویژگیهای شهر پایدار وجود ندارد، و این پرسش نیز مطرح است که آیا چنین چیزی واقعاً ممکن است؟ شهرها پیچیده¬اند و از لایه های گوناگونی شامل سیستمهای کالبدی، تاریخی، اقتصادی و اجتماعی تشکیل شده¬اند، برای ارزیابی پایداری شهر باید این پیچیدگی¬ها را تشریح کرد و تعریف پایداری و توسعه پایدار خود یکی از این پیچیدگی¬هاست» (بارتون و همکاران، 1379 :17). پس در این بخش سعی در تشریح این تعریف و پیچیدگی های آن خواهیم کرد.
«با بروز ضایعات زیست محیطی، رهیافت توسعه پایدار به عنوان موضوع روز دهه آخر قرن بیستم از سوی سازمان ملل متحد مطرح شد و با عنوان دستور کار قرن بیست و یکم در سطوح بین المللی، منطقه ای و محلی تعیین شد. به همین منظور در کنفرانس سازمان ملل متحد در مورد محیط و توسعه در ریودو ژانیرو، که در سال 1992 برگزار شد، بیش از 150 کشور جهان بیانیه ریو را که در آن اصولی برای دستیابی به توسعه پایدار مطرح شده امضا کردند و برنامه ای عملیاتی برای دستیابی به توسعه پایدار در قرن بعدی به سازمانهای بین المللی، ملی، دولتهای محلی و همچنین سازمانهای غیر دولتی فرستاده شد». (بارتون و همکاران، 1379 :15)
به عبارت دیگر اصل پایداری در طرح ها و برنامه های توسعه به عنوان یک هدف کلی بین المللی تعیین شده است. با وجود تمامی تأکیداتی که بر توسعه پایدار می شود ولی هنوز تعریف یگانه ای از توسعه پایدار وجود ندارد و تعاریف زیادی از توسعه پایدار وجود دارد. اما رایج ترین تعریف از توسعه پایدار تعریفی است که در کنفرانس زمین در ریو عنوان شده و بیان می دارد که: «توسعه ای پایدار است که نیاز حال را بدون به مخاطره انداختن توانایی نسل آینده برای دستیابی به نیازها و خواسته هایش برطرف کند» (بارتون و همکاران، 1379 :16)