سرطان
آندومتری و پستان در ارتباط است در حالی که به نظر می رسد خطر سرطان های تخمدان و آندومتر را کم نماید ، ایمن ترین وضعیت برای کاهش خطر سرطان آندومتر استفاده ترکیبی از استروژن و پروژسترون است . البته تغییرات هورمونی مربوط به تولید مثل نیز با بروز سرطان در ارتباط است . زیاد شدن تعداد دفعات حاملگی هم با کاهش بروز سرطان های پستان ، آندومتر و تخمدان در ارتباط است .
نقش سیستم ایمنی بدن
در انسان ها سلول های بدخیم مستعد ایجاد یک پایه عادی هستند ولی برخی مدارک مبین این نکته اند که سیستم ایمنی می تواند ایجاد سلول های سرطانی را کشف و آنها را قبل از اینکه رشدشان غیرقابل کنترل گردد از بین ببرند . وقتی که سیستم ایمنی نتواند رشد بدخیمی را تعیین و آنرا متوقف کند علائم بالینی سرطان خود را نشان می دهد .
بیمارانی که بنا به هر دلیلی دچار نقص سیستم ایمنی شده باشند در معرض ابتلا به سرطان قرار دارند . دریافت کنندگان اعضاء پیوندی که برای جلوگیری از پس زدن عضو داروهای ایمونو سوپرسیو می گیرند شانس زیادی برای لنفوماء سارکوم کاپوزی ، سرطان سلول های سنگفرشی پوست و بالاخره سرطان های دهانه رحم و آنوزنیتال دارند . بیماران مبتلا به ایدز به میزان زیادی سرکوم کاپوزی ، لنفوما ، سرطان رکتوم و سرطان های سر و گردن داشته اند . برخی از بیمارانی هم که برای درمان بیماری هوچکین از مواد شیمی درمانی آلکیل کننده استفاده کرده اند دچار بدخیمی های ثانویه شده اند . بیماری های خود ایمنی نظیر آرتریت روماتوئید و نشانگان شوگون نیز با افزایش سرطان ها مربوط بوده اند . بالاخره تغییرات ناشی از افزایش سن همچون تنزل کارکرد احشاء افزایش بروز بیماری های مزمن و کاهش ظرفیت ایمنی بدن ممکن است در بالا بودن میزان بروز سرطان ها در افراد مسن مشارکت نمایند .
پاسخ های طبیعی ایمنی
به طور طبیعی یک سیستم ایمنی سالم قادر به غلبه کردن بر سلول های سرطانی به طرق مختلف است . معمولاً سیستم ایمنی آنتی ژن های روی غشا بر بسیاری از سلول های سرطانی زا موجود خارج تلقی می کند . این آنتی ژن ها به عنوان آنتی ژن های اختصاصی تومور یا آنتی ژن های سلول تومور شناخته می شوند و توانائی تحریک واکنش های ایمنی سلولی و هومورال را دارند .
همراه عمل ماکروفاژ لنفوسیت های T نیز که سربازان ایمنی سلولی هستند بر غلبه آنتی ژن های مذکور اقدام می کنند . پس از تشخیص توسط لنفوسیت های T سایر لنفوسیت های T به شکل ماده سمی در برابر سلول های توموری تحریک می گردند . این لنفوسیت ها تکثیر شده و به داخل گردش خون ازاد می شوند . علاوه بر داشتن فرآورده های سایتوکسیک (کشنده سلولی) لنفوسیت های T قادر به تحریک سایر اجزاء سیستم ایمنی برای غلبه بدن بر سلول های بدخیم هستند .
لنفوکین های اصلی موادی هستند که توسط لنفوسیت ها تولید می شوند و می توانند انواع مختلفی از سلول های بدخیم را کشته یا منهدم نمایند سایر لنفوکین ها نیز سایر سلول ها نظیر ماکروفاژها را وادار به حرکت می کنند که این عمل سلول های سرطانی از هم می پاشد . اینترفرون (IPN) هم ماده ای است که توسط بدن در پاسخ به عفونت های ویروسی تولید می شود و حاوی برخی فرآورده های ضد توموری است . پادتن ها توسط لنفوسیت های T ساخته می شوند و مربوط به پاسخ های هورمونی ایمنی است و در برابر سلول های بدخیم از بدن دفاع کنند . این پادتن ها به تنهائی و یا در ترکیب با سیستم کمپلمان با سیستم ایمنی سلولی عمل می کنند .
سلول های طبیعی کشنده (NK) اجزای عمده ای از دفاع بدن در برابر سرطان هستند . سلول های (NK) زیر مجموعه لنفوسیت ها هستند و به طور مستقیم سلول های سرطانی را تخریب نموده یااز طریق تولید لنفوکین ها و آنزیم ها این عمل را انجام می دهند .
نارسائی سیستم ایمنی
چگونه است که سلول های بدخیم ادامه حیات داده و علیرغم مکانیسم های دفاعی سیستم ایمنی به تکثیر می پردازند ؟ نظریه های زیادی در مورد نحوه از سربازکردن انهدام سلول های توموری وجود دارد اگر بدن نتواند سلول های بدخیم را به عنوان موردی متفاوت از خود ( غیرخودی یا غریبه ) تشخیص دهد واکنش های ایمنی قادر به تحریک شدن نیستند . در صورت فقدان آنتی ژن های اختصاصی در تومور که مانع برچسب زدن به آنها به عنوان خارجی می گردد پاسخ ایمنی اصلاح نمی شود . نارسائی سیستم ایمنی برای پاسخ دهی فوری بر سلول های بدخیم موجب می شود تا تومور آنقدر رشد کند و بزرگ شود که توسط مکانیسم های طبیعی ایمنی اداره گردد .
آنتی ژن های تومور ممکن است با پادتن های تولید شده توسط سیستم ایمنی ترکیب گشته و بر آنها غلبه کرده با اینکه ظاهرخودشان را در برابر مکانیسم های دفاعی طبیعی ایمنی تغییر دهند . این ترکیبات پادتن – پادزیست می توانند تولید بیشتر پادتن ها را متوقف نمایند . همچنین تومورها می توانند ظاهر خود را تغییر داده یا اینکه موادی تولید نمایند که سبب تخریب واکنش هی ایمنی معمول گردد ، این مواد نه فقط رشد تومور را ارتقاء می دهند بلکه می توانند سبب افزایش استعداد ابتلا به عفونت ناشی از ارگانیسم های بیماریزا شوند . در نتیجه تماس طولانی مدت با آنتی ژن ها تومور بدن بیمار ممکن است از لنفوسیت های اختصاصی تهی شده و دیگر قادر به بروز واکنش مناسب ایمنی نباشد .
تمرکز غیرطبیعی سرکوب کننده میزبان لنفوسیتهای T ممکن است نقش مهمی در ایجاد سرطان ها داشته باشد ، این لنفوسیت ها به طور طبیعی به تنظیم پادتن ها و تقلیل یافتن واکنش های ایمنی در زمانی که دیگر نیازی به آنها نیست کمک می نمایند ، مقدار کم پادتن های سرم و میزان بالای سلول های سرکوب گر در بیمارانی که میلوم مولتیپل که نوعی سرطان مربوط به کاهش گاما گلوبولین خون می باشد مشاهده شده است . کارسینوژن هائی نظیر ویروس ها و مواد شیمیایی خاص از قبیل داروهای شیمی درمانی ممکن است سیستم ایمنی را تضعیف نموده و نهایتاً رشد تومور را افزایش بخشد .
کشف و پیشگیری ازسرطان
پرستاران و پزشکان به طور سنتی در پیشگیری ثالثیه یعنی در مراقبت و نوتوانی بیماران پس از تشخیص سرطان و درمان آن درگیر بوده اند ، ولی در سالهای اخیر انجمن سرطان آمرکا موسسه ملی سرطان ، متخصین امور بالینی و حتی پژوهشگران نیز بر روی پیشگیریهای اولیه و ثانویه تاکید بسیاری کرده اند . پیشگیری اولیه یعنی کاهش خطر سرطان در مردم سالم و پیشگیری ثانویه شامل کشف و غربال گری برای تشخیص زودهنگام و اجرای مداخلات فوری به منظور غلبه بر سرطان است .
پیشگیری اولیه :
با بدست آوردن دانش و مهارت لازم برای آموزش خطرات سرطان به جامعه پرستاران در تمام محیط ها برای پیشگیری از سرطان نقش کلیدی ایفا می نمایند . کمک به بیماران برای اجتناب از کارسینوژن های شناخته شده یک راه برای کاهش خطر سرطان محسوب می شود راه دیگر اتخاذ رژیم های غذایی و ایجاد تغییراتی در نوع زندگی است که مطالعات همگی شناسی و آزمایشگاهی نشان داده که بر روی سرطان موثر بوده است کارآزمایی های متعددی برای تعیین داروهایی که به کاهش بروز انواع سرطان ها کمک می نماید به اجرا درآمده است اخیراً مطالعه ای برای پیشگیری از سرطان پستان در چندین مرکز پزشکی انجام شده است که توسط موسسه ملی سرطان مورد حمایت قرار گرفته است . نتیجه این مطالعه نشان می دهد که داروی تاموکسی فن می تواند در کاهش بروز سرطان پستان در میان زنان در معرض خطر شدید در دوره پس از یائسگی حتی تا 49% موثر بیافتد .( فیشر و دیگران 1998)
پرستاران می توانند برای تشویق بیماران به مشارکت در امر برنامه های پیشگیری کننده و ارتقای وضعیت زندگی توام با سلامتی از مهارتهای تدریس و مشاوره ای استفاده نمایند .
پیشگیری ثانویه :
درک در حال تحول از نقش ژنتیک در ایجاد سرطان در پیشگیری و غربال گری بسیار موثر بوده است افرادی که دارای جهش های خاص ارثی ژنتیک هستند بسیار مستعد ابتلا به سرطان هستند مثلاً کسانی که پولی پوزادنوماتوز خانوادگی دارند در معرض ابتلا به سرطان کولون قرار دارند در زنانی که وجود ژن های BRCA-1 و BRCA-2 به اثبات رسیده است خطر ابتلا به سرطان پستان و تخمدان فراوان است برای آموزش انفرادی و ارائه پیشنهاداتی جهت ادامه حیات و مراقبت در بیماران پرخطر پرستاران نیازمند آشنایی با آخرین پیشرفت های موجود در زمینه ژنتیک و سرطان هستند .( گیرکو 2000)
خیلی از مراکز سراسر کشور برنامه ای با نوآوری در امر ارزش یابی خطر سرطان دارند که غربال گری و پیگیری عمیقی رابرای کسانی که معلوم شده از نظر سرطان پرخطر هستند فراهم می نماید . عوامل متعددی همچون نژاد تاثیرات فرهنگی یا دسترسی به مراقبت ، ارتباط پزشک ، بیمار ، سطح تحصیلات ، درامد و سن تاثیر دانش ، نگرش و عقاید روی مردم سرطانی اثر دارد این عوامل روی نوع رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت اثر می گذارد . مثلاً فیلبس کوهن و موزز 1999 مطالعه ای در مورد اعتقادات ، نگرش و رفتارهایی مربوط به سرطان ستان و غربال گری آن در میان زنان آمریکایی آفریقایی تبار انجام دادند . آنها دریافتند که عوامل فرهنگی معنوی و اقتصادی اجتماعی انان می تواند مانعی بر سر راه رفتارهای غربال گری سلامت پستان محسوب گردد . پرستاران می توانند از این نوع اطلاعات در طراحی برنامه های آموزشی پیشگیری و غربال گری بهره ببرند . آگاهی عمومی در مورد رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی را می توان به طرق گوناگون افزایش
شامل 15 صفحه فایل word قابل ویرایش
دانلود مقاله سرطان آندومتری و پستان
