تحقیق تحلیل گفتمان روند دموکراسی در ایران

اختصاصی از یارا فایل تحقیق تحلیل گفتمان روند دموکراسی در ایران دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)

تعداد صفحات:78

فهرست مطالب:
فصل اول:
کلیات پژوهش
الف) مقدمه                                                                                                    5
بیان مساله                                            7
1-1    ضرورت و اهمیت تحقیق                                                                         8    
1-2      هدف تحقیق                                                                                      9
فصل دوم:
2-1    پیشینه موضوع تحقیق                                                                         10          
2- 2 مبانی نظری                                                                                       12
 2-3تعریف مفاهیم                                                                                     21
فصل سوم:
3-1روش تحقیق                                                                                        27
3-2نحوه جمع آوری اطلاعات                                                                        28
فصل چهارم:
4-1انقلاب مشروطیت    28
چشم¬اندازهای معنایی واژه آزادی    29
عوامل عینی گزینش دستگاه معنایی آزادی¬خواهانه در ایران    30
روزنامه قانون و گفتمان دموکراسی پیش از انقلاب    32
مشخصات و نظم کلام دموکراسی در روزنامه قانون    35
اصول انجمن آدمیت    35
صوراسرافیل و گفتمان دموکراسی پس از پیروزی انقلاب    40
4-2 : دهه بیست    41
حزب توده و سقوط پهلوی    43
حزب سخنگوی ملت    46
روزنامه مهر ایران    49
تفوق گفتمان معطوف به استقلال و روزنامه¬ی آتش    55
4-3 : دهه سی و نهضت ملی نفت    59
گفتمان دموکراسی در روزنامه باختر امروز    60
4-4: ایران پس از دوم خرداد ماه 1376    64
ویژگی¬های عمومی سخن بسیج¬کننده در دوم خرداد    65
مطبوعات در ایران پس از دوم خرداد    67
حلقه¬ی کیان و مطبوعات دوم خرداد    69
روزنامه جامعه    71
الگوی کارناوالی* روزنامه جامعه    72
روزنامه صبح امروز    73
نتیجه گیری    76
منابع و مآخذ  78




مقدمه
بطور کلی زندگی و کردارهای سیاسی در هر جامعه ای در چارچوب گفتمان سیاسی مسلط تعیین می یابد. نکته مورد نظر در بحث حاضر آن است که چون هر گفتمان سیاسی حاوی اصول و قواعدی است که کردارهای سیاسی را تعیین می سازند. تحول گفتمانی لازمه تحول در آن کردارها است. از سوی دیگر استعداد و سلطة هر گفتمانی نیازمند پشتیبانی آن از جانب نیروها و قدرتهایی است.
در دوران مدرن یعنی از اواخر قرن نوزدهم سه گفتمان سیاسی مسلط در ایران در پی تعریف و تشکیل زندگی و کردارها و ساختارهای سیاسی بوده اند: 1) گفتمان پاتریونیال سنتی؛ 2) گفتمان مدرنیسم مطلقة پهلوی؛ 3) گفتمان سنت گرایی ایدئولوژیک بعد از انقلاب اسلامی. در مقابل این سه گفتمان سیاسی مسلط، گفتمان دموکراتیکی از زمان انقلاب مشروطه به بعد به عنوان گفتمان مقاومت ظهور یافته است.
1-گفتمان پاتریونیال سنتی گفتمان مسلط در ایران پیش از ظهور فشارها و نفوذ تجرد غربی بود که در قالب جنبش اصلاحات دوران قاجاریه و نهضت مشروطیت ظهور نمودند. این گفتمان همچون گفتمانهای دیگر مرکب از عناصر مختلف و متعددی بوده است که از آن جمله باید نظریه شاهی ایرانی، نظریة سیاسی تیم، به تعبیر دوران صفویه، شیوه خاص استبداد دوران قاجار و پدر سالاری قبیله ای را نام برد. بنابراین پاتریونیال سنتی گفتمان سلطنتی – مذهبی خاصی بود که تحت شرایط خاص دوران قاجار شکل گرفته بود. پاتریونیالیسم سنتی ایران بطور کلی بر اقتدار و اطاعت مطلقه، پدر سالاری سیاسی، قدامت دولت و رابطه مستمر آن با خدا، رابطه میان حکام و علمای دین و ساختار عمودی یکجانبه و غیر مشارکتی و غیر رقابتی تاکید می گذاشت.
در فرهنگ سیاسی پاتریونیالیستی حاکم ایده آل همچون قهرمان و شخصیتی مقدس تصور می شود که منشأ همه خیرات است. ویژگی های اصلی فرهنگ پاتریونیالیستی در ایران، بد گمانی افراد نسبت به یکدیگر، قدرت طلبی، سوءظن به حکومت، ترس فراگیر، احساس بی کفایتی و نظیر اینها بوده است. با ضعف و زوال دولت پاتریونیال در عصر قاجار تعدد و پراکندگی منابع قدرت افزایش یافت و بواسطة تأثیرات گوناگون نفوذ اروپا طبقات منتفذ و گروههای نفوذ عمده ای پیدا شدند و یا در مواضع قدرت خود استحکام یافت.
3 گفتمان مدرنیسم مطلقة پهلوی
مهمترین گفتمان سیاسی مسلط در ایران در قرن بیستم، گفتمان مدرنیسم مطلقة پهلوی بود. در این گفتمان بر اقتدارگرایی,  اصلاحات از بالا، عقلانیت مدرنیستی، ناسیونالیسم ایرانی، مرکزیت سیاسی، سکولاریسم و توسعه صنعتی تاکید می شد. دولت مطلقه ای که در پرتو این گفتمان ظهور کرد در پی آن بود که جامعه و اقتصاد ایران را از صورتبندی سنتی و ماقبل سرمایه داری به صورتبندی مدرن و سرمایه داری عبور دهد و از این حیث برخی کار های ویژه زیربنایی در حوزة نوسازی اقتصادی و اجتماعی به عمل آورد. بدین سان گفتمان مدرنیسم مطلقه با خصلت عقل گرایانه، اقتدار گرایانه و بهنجار سازانه خود آسیب های عمده ای به گروهها (عشایر، علمای دینی، اصناف، تجار بازار و...) و فرهنگ جامه سنتی وارد می کرد.
در گفتمان مدرنیسم مطلقة پهلوی چندان جایی برای مشارکت و رقابت سیاسی وجود نداشت.
3- گفتمان سنت گرایی ایدئولوژیک
این گفتمان در واکنش به مدرنیسم مطلقة پهلوی پدیدار شد و در آغاز دو تعبیر متفاوت از آن عرضه گردید. یکی از جانب روشنفکران مذهبی و دیگری از سوی برخی روحانیون ناراضی. اما رویهمرفته این گفتمان بازتاب علائق و ارزش های طبقات رو به افول جامه سنتی بود که در معرض نوسازی و اصلاح و انقلاب از بالا قرار گرفته بودند. در این گفتمان سنت اسلامی را بعنوان دشمن اصلی قلمداد کرده و به مظاهر مختلف تجدد غربی تاخته است. این گفتمان بویژه با پلورالیسم، جامعه مدنی، لیبرالیسم، سنت روشنگری غرب و نیز ناسیونالیسم ایرانی سرستیز داشته است و در مقابل بر رهبری، انضباط اجتماعی و اخلاقی، ارزش ها سنتی، نخبه گرایی سیاسی و کنترل فرهنگی تاکید داشته است. وفاداری و اعتماد و ارادت شخصی و مذهبی به رهبران و ارزش های مقبول آنها، اساس کردارهای سیاسی در این گفتمان را تشکیل می دهد. طبعاً در چنین گفتمانی جایی برای فردگرایی، نقد و انتقاد، رقابت فکری، کثرت گرایی و شیوه زندگی دموکراتیک وجود ندارد. در مقابل اطلاعت پذیری، سرسپردگی، سکوت انفعال در این گفتمان امکان پرورش می یابند.
4-گفتمان دموکراسی
این گفتمان که از دوران انقلاب مشروطه شکل گرفت بر کردارهایی چون محدودیت قدرت، قانونگرایی، مشارکت، رقابت، تحمل ، نوگرایی و قرائت دموکراتیک از دین تاکید گذاشته است. از نظر تاریخی گفتمان دموکراسی سه ظهور اصلی داشته است: اولاً اینکه در مقابل پاتریمونیالیسم قاجار در قالب جنبش انقلابی مشروطه ظهور یافت، ثانیاً در مقابل مدرنیسم مطلقة پهلوی در قالب نهضت ملی و انقلاب سال 1357 ظهور پیدا کرد و ثالثاً در مقابل استیلای سنت گرایی ایدئولوژیک پس از انقلاب اسلامی بویژه پس از سال 1376 در قالب نهضت جامه مدنی تجسم یافته است. در آخرین قرائتی که از این گفتمان پس از انتخابات خرداد 1376 ظاهر شد عناصر مختلفی چون قانونگرایی به شیوة جنبش مشروطه، ضدیت با استبداد به شیوه نهضت ملی و تعبیری مدرن و دموکراتیک از اسلام به شیوة جریان روشنفکری دینی در آن یافت می شوند.
بیان مساله:
  گفتمان دموکراتیک در ایران دست¬خوش چه تحولاتی شده است؟
دموکراسی در ایران، به مانند دیگر جوامع، تا قرن بیستم مفهومی مذموم و نامطلوب شمرده می شد. به طورمثال در یونان باستان ــ که مهد دموکراسی شناخته می شود ــ به طورمعمول، معنایِ حکومت عوام (mob rule) به دموکراسی اطلاق می شد. حتی بریتانیا، فرانسه و امریکا نیز پس از پایان جنگ جهانی دوم بود که به حق رای عمومی دست یافتند. در بریتانیا، دانش آموختگان دانشگاهها تا سال ۱۹۴۸ از حق یک رای اضافی (additional vote) برخوردار بودند. در فرانسه، زنان در سال ۱۹۴۸ توانستند به حق رای دست یابند و در ایالات جنوبی امریکا، بعد از اجرای قانون حقوق مدنی (Civil Right Act) در ۱۹۶۸ بود که سیاهان در عمل از حق رای برخوردار شدند. ازاین رو، بحث دموکراسی در ایران، از فضای مذکور جدا نیست و درعین حال در شعاع تاثیرات ناشی از تاریخ ایران زمین نیز قرار می گیرد. گرچه در تاریخ ایران، از دوره باستان تا قرن حاضر، برخی نشانه های مردم باوری را می توان سراغ گرفت، اما در کل نظام سیاسی ــ اجتماعی در جامعه ایرانی غالبا بر بنیان مناسبات و روابط قبیله ای و طایفه ای استوار بوده و غالب حاکمیتهای تعریف شده در تاریخ ایران، فاقد مقبولیت و اقتدار دموکراتیک بوده اند؛ ضمن آنکه باید گفت حکومتٍ حکومتگران ایران در چارچوب حاکمیتهای قبیله ای، عشیره ای و فامیل سالارانه، جز تشتت، چندپارگی و تسلط، ارمغان دیگری برای جامعه به همراه نداشته است. ورود گفتمان دموکراسی در ایران  شاکله سیاسی را دستخوش تغییراتی کرد که امید می رود صاحبان قدرت و طراحان سیاست به سوی نیل به این هدف گام بردارند.پر بیراه نیست که این دغدغه نه تنها اذهان خواص را در مقام نوع مطلوب حکومت درگیر کرده بلکه مردم کوچه وبازار نیز فراخور ظرفیت زمانی خارج از این دایره نبوده اند . روند دموکراسی مساله مشترک اذهان متفاوت در زمانهای متفاوت و شرایط متفاوتی بوده و هست .
اهمیت وضرورت تحقیق :
 1/شکست متفکران خوش¬بین مشروطه¬خواه برای رسیدن به دموکراسی که آنرا یک مطلوب سهل¬الوصول می¬پنداشتند اما آنچه پس از همه¬ی هزینه¬ها بدست آمد با آنچه سیاست¬مداران از آن سخن می¬گفتند تفاوت بسیار داشت.
راه صعب¬العبور رسیدن به آرمان دموکراسی سوال همیشگی و کلیشه¬ای را در اذهان بر می¬انگیزد: موانع دست¬یابی به دموکراسی در ایران کدامند؟
سعی بر آن است این پژوهش موانع ظهور دموکراسی را در بیان سیاسی مطرح کند.
2/ به عکس تمایلات خوش¬بینانه مذکور گرایشات جبر-گرایانه¬ای خود¬نمایی می¬کنند که جامعه ایرانی را اسیر ساختار¬های فرهنگی و تاریخی می¬انگارند که امکان ورود دموکراسی را محال می¬داند.
این گرایشات دور باطلی از تکرار تاریخ و منازعات اجتماعی و سیاسی و فرهنگی را مانع یک حکومت مردمی در ایران می¬داند.
نگاهی نو از منظر مطالعات فرهنگی ، فارغ از این دو نگرش افراط و تفریطی شاید دریچه¬ای به سوی این مطلوب باشد.
3/ امید است در خلال جریانات تاریخی و اجتماعی و فرهنگی بدور از پیدا کردن دیوارهای کوتاه صاحبان اسبق قدرت و سیاست حلقه مفقوده را بیابیم.
4/ شرایط ویژه¬ی امروز ایران نیز خود ضرورتی است برای تحقیق چرا که شاید نگاه خرد بر این سیستم سیاسی پهن¬دامنه ما را نه تنها گمراه و دور می¬کند بلکه رسیدن به طرح تغییر شکل یافته¬ای از مقصود را بعید نمی¬نماید.
آنچنان که می¬دانیم جامعه¬ی توده¬وار ایرانی به وقت مقتضی در قدرت کم از صاحبان سیاست نیستند و چه بسا کندوکاو فرهنگ دموکراسی¬خواهی توده رهنمون این موانع باشد.هرچند تقلیل نقش برنامه¬ریزان سیاسی و اجتماعی کار ساده¬انگارانه است و البته این مهم مطمح نظر است.
اهداف تحقیق
بیش از یک قرن است که از دموکراسی سخن می گوییم اما در بررسی عوامل و موانع ظهور این مناسبات، گفتمان دموکراسی کمتر از همه محل توجه ماست.
هدف از این تحقیق آن است که :
روند گفتمان های برانگیزاننده در جنبش های دموکراسی خواهی از مشروطه تا جنبش موسوم به دوم خرداد را تحلیل نماید.
این پژوهش با اختیار کردن رویکردهای مرسوم در مطالعات تاریخی و با تکیه بر ساختارهای فرهنگی بر آن است تا  به اهداف تحقیق در قالب پرسش های زیر پاسخ دهد:
1.    گفتمان دموکراسی با کدام ساختار درون گفتمانی و با توجه به کدام مناسبات عینی در منظومه معنایی ما ظاهر شد؟
2.    آیا ساختار گفتمان دموکراسی از بدو ظهور با مضامین آن سازگار بوده است؟
3.    گفتمان دموکراسی چه نسبتی با سایر گفتمان-های مشروعیت¬ساز در ایران برقرار کرده است؟
4.    نسبت میان گفتمانهای دمکراتیک و منابع فرهنگی سنت ایرانی و اسلامی چیست؟
5.    جایگاه گفتمان دموکراسی در انقلاب اسلامی ایران در سال 1357، و ظهور گفتمان اصلاح¬طلبانه در جنبش دوم خرداد نشانگر چه تحول مهمی در ساختار و دلالات ضمنی گفتمان دموکراسی است؟

پایان نامه کارشناسی ارشد علل و عوامل شکل گیری گفتمان ناسیونالیسم در ایران

اختصاصی از یارا فایل پایان نامه کارشناسی ارشد علل و عوامل شکل گیری گفتمان ناسیونالیسم در ایران دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

202 صفحه

چکیده

سیر تحولات جامعه ایرانی با آنچه در غرب رخ داده بود بسیار متفاوت است. در نتیجه مجموعه تحولاتی که در غرب باعث شکل‌گیری ناسیونالیسم شد، دارای تفاوتی بنیادین از نظر ماهیت و منشأ با تحولاتی بود که در ایران با حصول انقلاب مشروطیت جنبه‌ی عینی به خود گرفت. در این رساله ما به دنبال بررسی عواملی که باعث شکل‌گیری گفتمان ناسیونالیستی در بستری متفاوت از غرب یعنی جامعه ایران عصر قاجار و پهلوی اول شدند می‌باشیم.

در طول قرن 19 میلادی گفتمان سنتی حاکم بر جامعه و سیاست ایران با بحران معنا مواجه گردید. این بحران ناشی از برخورد گفتمان سنتی قاجاری با گفتمان تجدد بود که در واقع به عنوان غیری بیگانه خود را به جامعه و سیاست ایران تحمیل می‌کرد. ورود مفاهیم مدرن به گفتمان سنتی ایران از نخستین برخوردهای ایرانیان با دنیای غرب که حاصل یک مواجه نظامب بود شروع شد و با تلاش‌های اصلاح‌گران ایرانی به عنوان سوژه‌های سیاسی شدت بیشتری یافت. از عناصر گفتمان تجدد که به گفتمان سنتی ایران راه یافت ناسیونالیسم بود که این عنصر در گفتمان تجدد با مفاهیمی همچون: حاکمیت ملی، قانون، آزادی‌های فردی و شهروند و... همنشین می‌شد و همانطور که گفتیم ورود این مفاهیم مدرن به ایران باعث بحران معنا در گفتمان سنتی ایران شد. و این بحران در نهایت باعث شکل‌گیری انقلاب مشروطیت در نظام قدیم جامعه‌ی ایرانی گردید و می‌توان گفت مشروطیت فرجام نظام کهنه و سنتی حاکم بر ایران بود. اگرچه در ایران ریشه‌های شکل‌گیری ملت و ملی‌گرائی با اروپا متفاوت بود و ایرانیان به لحاظ آگاهی تاریخی و فرهنگی خود به نحوی دارای احساسات پیشاناسیونالیستی بودند، اما ناسیونالیسم در وجه مدرن آن حاصل تحولات ایران پیشامشروطه است و با فعالیت سوژه‌های سیاسی چون روشنفکران، تاجران، سیاحان و ... و هم‌چنین در اثر فعالیت روزنامه‌ها و نهضت‌های اصلاحی و ناسیونالیستی در دیگر کشورها این گفتمان در ایران عصر مشروطه تبدیل به اسطوره‌ای فراگیر شد، با منازعه‌های صورت گرفته پس از انقلاب مشروطیت هیچ‌کدام از گفتمان‌ها به هژمونی دست نیافتند و نتوانستند معانی دال‌ها را تثبیت کنند و در نهایت شرایط بی‌قرار جامعه ایران بعد از مشروطیت، باعث تکوین گفتمان نوینی گردید که روشنفکران در خلق این گفتمان نقش اصلی را ایفاء کردند، در مفصل‌بندی نهائی گفتمان پهلویسم، گفتمان ناسیونالیستی یکی از عناصر اصلی بود، در این دوره ناسیونالیسم با قدرت سیاسی پیوند خورد و به عنوان مبنائی جهت کنش سیاسی- اجتماعی سوژه‌های سیاسی به کار گرفته شد.

پایان نامه رشته جامعه شناسی بررسی شیوه گفتمان نقدوانتقاددرمان گروههای سیاسی،اجتماعی نظام اجتماعی ایران

اختصاصی از یارا فایل پایان نامه رشته جامعه شناسی بررسی شیوه گفتمان نقدوانتقاددرمان گروههای سیاسی،اجتماعی نظام اجتماعی ایران دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

دانلود پایان نامه آماده

دانلود پایان نامه رشته جامعه شناسی بررسی شیوه گفتمان نقدوانتقاددرمان گروههای سیاسی،اجتماعی نظام اجتماعی ایران با فرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 160

مقدمه : 

گفتمان نقد و انتقاد زبان و بیان نظارت اجتماعی بر رفتارهای سیاسی اجتماعی یک جامعه است و به عبارت دیگر نقد و انتقاد موتور حرکتی هر جامعه از ساختارهای سنتی به صنعتی است. اما مسئله که ذهن انسان را مشغول می کند چرای بد ، عملکردن نقد و انتقاد در جامعه ایران است و مشکلاتی که از این عملکردهای نابجا ، گریبان گیر جامعه ایران شده است. برای پی بردن به این مسئله مهم اولین فرضیه که به ذهن آدمی می رسد این است که نقد و انتقاد در حوزه گفتمان سیاسی اجتماعی ایران نابجا استفاده می شود برای اینکه فرضیه قبول یا رد شود بعد از طرح مسئله ، تحدید موضوع شد و پس از تعریف مفاهیم و اصطلاحات ، سراغ مبانی نظری می رویم. در فصل مبانی نظری ابتدا نقد و انتقاد را از قالبهای کلیشه خارج کردیم و بر مبنای ضمایر فاعلی ادبیات فارسی تعریف کردیم و سپس روابط سیاسی اجتماعی بر مبنای ضمایر فاعلی ادبیات فارسی بر اساس اصل راهها و اهداف مرتنی تبیین ارزشی شد.و علاوه بر این نقد و انتقاد در قالب مفاهیم اجتماعی و تضاد اجتماعی نیز تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. در فصل چهارم تلاش شده انتقاد بعنوان یک عمل سازنده درون گروهی از نظر وایزنگر مورد بررسی قرار گیرد و در فصل پنجم تلاش شده است نقد به عنوان اصل رقابت معرفی شود که اگر این در بین گروه های سیاسی اجتماعی تحقق پیدا کند.یعنی از نقد بعنوان اصل رقابت استفاده شود تحول عظیمی در جوامع رخ خواهد داد و در فصل ششم تلاش شده است فرضیه تحقیق بر اساس تفکر ، گفتمان و سلطه انتخاباتی چند روزنامه در فضا ، زمان و مکان خاص مورد ارزیابی قرار گیرد.گفتن این نکات ضروریست پیشنهادات ، منابع و ماخذ ، فهرست منابع و چکیده انگلیسی در فصل هفتم آمده است. در پایان باید متذکر شد با توجه به حساسیت و سیاسی بودن موضوع پایان نامه روی مصداقها مانوری صورت نگرفته اما همانطوری که در متن مشاهده خواهیم کرد تلاش شده مفاهیم بکار رفته گویای وضعیت امروزی جامعه ایران باشد. 

  بیان مسئله

هرچند نقدوانتقاد در جامعه ایران تاریخ دیرینه دارد . ودر حوزه های مختلف علوم بویژه درادبیات، هنر، اقتصاد، سیاست، سینماو تلویزیون ، مذهب، فلسفه و... مورد استفاده قرار گرفته اما نقدو انتقاددرحوزه گفتمان سیاسی واجتماعی ایران در گذشته و حال ازویژگی خاص برخوردار بوده به طوری که این پدیده نقدوانتقادبه حدی عمومیت پیداکرده افراد جامعه در فضاهای مختلف جامعه از جمله درحاکمیت،دانشگاه،مکانهای مذهبی، نشریات ،تلویزیون  ...حتی درمحافل عمومی عملا علیه همدیگر استفاده می کنند مسئله اینجاست اگر افراد جامعه با هر مسئولیتی ومقامی تبحروتخصص درنقد و انتقاد نداشته باشند چنین روش نقدوانتقاد هیچ دردی را ازجامعه حل نخواهدکرد بلکه مشکلات جامعه رانیز اضافه خواهند کرد. باید بپذیریم نمی توان با دیدگاه آرمانگرایی نقدو انتقاد عقلانی کرد. مگر می شود در آسمانها سیرودر زمین امر ونهی کرد . در جهان متمدن  امروزی کشورهایی می توانند  بین نهادهای  اجتماعی خود ارتباط برقرارکنند که برنامه ریزی و سازماندهی عقلانی  برای  استفاده از نقد و انتقاد داشته  باشند . گذشت آن  زمانهایی که تصور شود انسانهایی هستند خارج از تخصص و توانایی خود صرفا  قدرت یکی ازنهادهای اجتماعی رادردست دارندمی تواند بدون اینکه مورد نقدوانتقاد قرار گیرند دیگران را مورد مواخذه قرار دهند . چنین  فرهنگ  عام  و گسترده ای که بر پایه  سنتهای  جامعه  استوار بوده کاربردخودرادرجهان امروزی از دست داده است.  چنین فرهنگ عام وگسترده کاربردش عامل بازدارنده است وکورکننده استعداد دیگران همچنین  فراری  دهنده  نخبگان  جامعه  و...  امروزه آنچه  مهم  است  به نقد و انتقاد با دید بادیدتخصصی توجه کردن است. نقدوانتقاد بایددرچارچوب اخلاق عقلانیت باشدنه تلفیقی ازقدرت وهوس بازی انسانهایی  که خود را عقل کل می دانند غافل از اینکه از عقلانیت تجربی هیچ بهره ای نبرده اند. امروزه درحوزه گفتمان سیاسی  اجتماعی یک جامعه نقدوانتقادی مورد پذیرش است که دارای  ارزش اخلاقی  باشدکه بتواند مشکلی را درجامعه حل کند و یا به عبارتی باری را ازدوش جامعه بر دارد. و مهم آن است منتقدین چه خدمتی درجامعه  انجام داده اند و چه حد قادرند کاری را انجام دهند. امامسئله ای که درنظام  اجتماعی  ایران حائذ اهمیت  است  در حوزه گفتمان  سیاسی و  اجتماعی اجتماعی نقدو انتقاد به عنوان  یک عیب گویی ومچ گیری از  همدیگر  تبدیل  شده  است .چنانچه مسئولین ازهمدیگر،مسئولین از مردم،مردم از مسئولین،مردم از مردم و ...  همدیگررا انتقاد می کنند غافل از اینکه مشکلات جامعه چیست ؟وچه باید کرد ؟ و به نظرمی رسد این عمل یک مرض  فرا فکنی  اجتماعی  است  به طوری که درحوزه گفتمان سیاسی واجتماعی نظام  اجتماعی  ایران  چالشهای  شدید به  وجود آورده  است که این فرافکنی به عنوان یک مسئله اجتماعی قابل بررسی و پیگیری می باشد. و زمانی نقدوانتقاد ازحالت مرض فرافکنی خودخارج خواهد شد که درجامعه نوع نگرش نسبت به  نقد و انتقاد  عوض  شود . یعنی  از حالت  سنتی (مکانیکی)به دیدگاه صنعتی  (ارگانیکی) تبدیل شود . و در چارچوب  مشخص علمی قرارگیرد. وبا روش های علمی مورد ارزیابی قرار گیرد.اگر چنین نگرشی تحقق پیدا کند نقد و انتقاد ازحالت مرضی به حالت  تحول گرایی سوق  پیدا  می کند در نتیجه یکی ازساختارهای سنتی جامعه از بین خواهدرفت ومی شود باروش های علمی پاسخی برای تفاوت نقدوانتقادنیازهای اجتماعی که  نقد و انتقاد پاسخ می دهند ،  علل و شرایطی که  نقد و انتقاد  از آن ناشی می شود، کارکردهای بیمارگونه نقد و انتقاد ، تاثیرات که نقد وانتقادبررشدسیاسی ،اجتماعی نظام اجتماعی ایران می گذارد و علل عیب گویی و مچ گیری در جامعه ایران از طریق نقد و انتقاد پیدا کرد. 

گفتمان فقهی و جرم انگاری در حوزه جرائم علیه امنیت ملت و دولت

اختصاصی از یارا فایل گفتمان فقهی و جرم انگاری در حوزه جرائم علیه امنیت ملت و دولت دانلود با لینک مستقیم و پرسرعت .

فرمت فایل : word(قابل ویرایش)

تعداد صفحات:66

 فهرست مطالب:
گفتمان فقهی و جرم انگاری در حوزة جرائم علیه امنیت ملت و دولت 1
چکیده 2
واژگان کلیدی: 2
مقدمه 2
گفتار نخست: گفتمان فقهی اهل سنت 7
الف. جرائم علیه امنیت ملت 7
ب . جرم علیه امنیت دولت 15
گفتار دوم: گفتمان فقهی شیعه 30
الف. جرم علیه امنیت ملت 30
ب. جرم علیه امنیت دولت 39
گفتار سوم: گفتمان فقهی در دوران معاصر 45
نتیجه 56
منابع 58
 

چکیده:

اقتضای جامع بودن دین اسلام، داشتن برنامه برای زندگی اجتماعی بشر است. فقیهان اسلام عهده‌دار بیان برنامه و روش اسلام در تمام جنبه‌های زندگی بشر بوده‌اند. ایجاد و استقرار نظم و امنیت از مقوله‌های مهمی است که علمای اسلام به بیان برنامه شریعت برای تأمین آن پرداخته‌اند. گفتمان فقهی و نحوه بازتولید مستندات شرعی در جرم انگاری و شیوه پاسخ دهی به جرائم علیه امنیت تأثیر گذار بوده است. در این نوشتار کارکرد گفتمان فقهی و بحث‌های دانشمندان مسلمان در جرم انگاری در حوزه جرائم علیه دولت و ملت بررسی شده است.

واژگان کلیدی: جرم ‌انگاری، فقه سیاسی، جرائم علیه امنیت ملت، جرائم علیه امنیت دولت، محاربه و افساد فی‌الارض، بغی.

مقدمه:

جرم انگاری را می‌توان فرایندی نامید که به موجب آن قانون‌گذار با در نظر گرفتن هنجارها و ارزشهای اساسی جامعه و با تکیه بر مبانی نظری مورد قبول خود، فعل یا ترک فعلی را ممنوع و برای آن ضمانت اجرای کیفری وضع می‌کند. (آقابابائی، 1384: 12) بر این اساس، جرم انگاری امری پسینی و مبتنی بر علوم زیر ساختی همچون فلسفه حقوق، فلسفه سیاسی و علوم اجتماعی است. به عبارت دیگر، جرم انگاری مبتنی بر مبانی نظری مورد قبول حکومت یا قدرت سیاسی است (نجفی ابرندآبادی، 1373: 156) و با توجه به نگرش ایدئولوژی حاکم به انسان و سرشت او و مفاهیمی همچون آزادی، عدالت، قدرت و امنیت، رفتاری گزینش می‌شود و برای آن ضمانت اجرای کیفری مقرر می‌گردد. در نظامهای سیاسی دینی که حقوق کیفری آنها متأثر از آموزههای مذهبی و وحی الهی است، جرم انگاری در حوزه ارزشهای اساسی دین، به معنای بیان، اعلام و قانون‌گذاری کیفری در باره جرائم و مجازاتهای شرعی خواهد بود.

در میان علوم پیشینی مؤثر در جرم انگاری و به ویژه در جرم انگاری جرائم علیه دولت و حکومت، نقش فلسفه سیاسی از سایر علوم برجسته‌تر است و معمولا جرم انگاری در این حوزه‌ها متأثر از فلسفه سیاسی غالب بوده است. ((Ingraham, 1979 :314 ( در حوزه تمدن و شریعت اسلام، فلسفه سیاسی حضور قابل اعتنایی نداشته و به عقیده برخی صاحب‌نظران (Rosenthal به نقل از فیرحی، 1382 :27) بیشترین آثاری که در دوره اسلامی در باب سیاست و حکومت تدوین شده، در قالب سیاست نامه‌ها و شریعت نامه‌ها (فقه سیاسی) است که از زاویه نصوص دینی و شرعی به امر سیاست و حکومت می‌پردازند. با این توضیح، بدیهی و روشن است که حقوق اسلام با نظریات فقهی توسعه و گسترش یافته است و فقیهان مسلمان در هرعصر و زمان با پاسخگویی به مسائل و موضوعات مطرح در زمان خویش به گسترش و تعمیق آن پرداخته‏اند. نظریات فقهی و مباحث فقیهان مسلمان، ضمن اینکه براساس اصول راهنمای اسلام یعنی کتاب و سنت ‏طرح‏ریزی شده، تاریخی و متأثر از شرایط زمان و مکان بوده است.

مسئله سیاست و حکومت و نظم و امنیت جامعه اسلامی از موضوعاتی است که مورد توجه فقیهان و علمای مسلمان بوده است و علما در ‏تعامل مستمر با حاکمان، به گسترش فرهنگ، زبان و گفتمان خاص خویش مبادرت کرده‏اند. اگر امر حکومت وسلطنت در اکثر اوقات در دست علما نبوده، آنان در حوزه شرع و قانون همیشه خود را به عنوان نمایندگان ‏دین و مذهب، صاحب صلاحیت می‏دانسته‏اند و معمولاً حاکمان و سلاطین با این نقش و کارکرد علما تا زمانی‏که به حکومت آنها آسیبی نرساند و به خصوص اگر مشروعیت‏ دهنده به حکومت آنها باشد کنار آمده‏اند و به جز در موارد نادری همانند دوران مأمون عباسی که می‏خواست این نقش را هم از علما بگیرد و با تشکیل «محنه» و ریاست ‏بر آن حاکمِ فقیه باشد (ابن کثیر، 1408 :298)، جنبه‏های شرعی و قانونی و مقام قضاوت و امور حسبی معمولاً در دست ‏فقیهان قرار داشته است.

با توجه به اینکه خلفا و سلاطین حاکم در سرزمینهای اسلامی تلاش می‌کردند مشروعیت حکومت و اقداماتی را که در مسیر حفظ نظم و امنیت جامعه و حکومت انجام می‌دهند با مستندات شرعی قوام بخشند، گفتمان فقهی در این حوزه‌ها، هم نقش فقه و فقیهان در حکومت را پوشش می‌داد و هم شهروندان سرزمینهای اسلامی را به اطاعت و انقیاد از دستورها و قوانین مورد نظر حاکمان متقاعد می‌کرد.