اقدام پژوهی بررسی تطبیقی یادگیری از روش تدریس مشارکتی با سنتی از دیدگاه شناختی دانش ¬آموزان پنجم ابتدایی شهرستان نهاوند
اقدام پژوهی حاضر شامل کلیه موارد مورد نیاز و فاکتورهای لازم در چارت مورد قبول آموزش و پرورش میباشد. این اقدام پژوهی کامل و شامل کلیه بخش های مورد نیاز در بخشنامه شیوه نامه معلم پژوهنده میباشد.
فرمت فایل: ورد قابل ویرایش
تعداد صفحات:6
چکیده: یادگیری مشارکتی یکی از جایگزین های مناسب برای روش های تدریس مرسوم است. هدف کلی این تحقیق پژوهشی که بر اساس یافته های آن تهیه شده، بررسی میزان اثربخشی یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در حیطه شناختی دورة ابتدایی است. جامعة آماری این تحقیق، دانش آموزان پایة پنجم ابتدایی شهرستان نهاوند بودند. 20 کلاس به شیوة نمونه گیری تصادفی خوشه ای از مدارس شهرستان به گونه ای انتخاب شدند که 10 کلاس به شیوه سنتی و 10 کلاس دیگر به شیوه مشارکتی آموزش دیده بودند. داده ها که به صورت پس رویدادی و میدانی گردآوری شده، با آزمون های آماره ای F، T و همبستگی پردازش شدند. یافته های پژوهش در سطح ( α=0.05 )، نشان از عدم تفاوت آماری بین روش تدریس مشارکتی و سنتی دارد. همچنین تفاوتی بین دانش آموزان پسر و دختر نیز یافت نشد. یافته های این پژوهش نشان داد که میزان قبولی دانش آموزان هم با تعداد آنها و هم با روش تدریس آنها همبستگی دارد.
کلیدواژه: آموزش مشارکتی، آموزش سنتی، پیشرفت تحصیلی
مقدمه
پیشرفت تحصیلی هر جامعه ای در گرو توان آموزشی آن جامعه است و کارایی هر سیستم آموزشی را با سنجش میزان دستیابی فراگیران آن سیستم به هدف های آموزشی می توان براورد نمود. هدف های آموزشی، همچنین تعیین کننده روش ها و برنامه های آموزشی هستند. روش های آموزشی سنتی که در آنها معلم تنها ارائه دهنده اطلاعات و دانسته ها و دانش آموز پذیرنده غیرفعال آنهاست، برخواسته از نگاهی یک بعدی به آموزش است که وظیفه آموزش و پرورش را تنها انتقال دانش به دانش آموزان می داند. در روش های آموزشی مشارکتی که به فعال بودن دانش آموزان و رشد همه جانبه وجودی آنان تأکید می شود، فراگیر نه فقط انتقال دهنده دانش، بلکه آسان ساز فرایند آموزش و رشد ویژگی های شناختی، عاطفی و رفتاری دانش آموز است. از دیدگاه سازاگران اجتماعی، الگوهای انتقالی مانند آموزش مستقیم در ایجاد تجربه هایی که برای ساختن دانسته های معنادار ضروری هستند، ناتوان هستند. دانش آموزان نیاز دارند با فعالیت هایی درگیر شوند که دانسته های خود را بیافزایند یا سازمان دهی کنند و آموزشیاران باید فرصت هایی برای آموزندگان فراهم کنند که با همدیگر و با بزرگسالان و دیگر همسالان خود برای ساختن دانسته ها تعامل کنند. از جمله روش هایی که در آن فعالیت های گروهی بیشتر به چشم می خورد روش یادگیری مشارکتی است که هم پشتوانه محکم نظری داشته و هم از حمایت های دقیق تجربی برخوردار است؛ این روش مخالف روش رقابت فردی است. این روش مورد حمایت رفتارگرایان و صاحب نظران یادگیری قرار
اقدام پژوهی پنجم بررسی تطبیقی یادگیری از روش تدریس مشارکتی با سنتی .
