پروژه کارشناسی ارشد جغرافیا
61 صفحه
چکیده:
یکی از مشکلات شهرهای امروزی، عدم مکانگزینی مناسب فعالیتهای شهری میباشد که حیات شهرها را با مشکل مواجه ساخته است. تعیین مکان بهینه این فعالیتها به عهدهی برنامهریزی کاربری اراضی شهر میباشد که از طریق طرحهای مختلف شهری (مثل طرح جامع، طرح تفصیلی و طرح توسعه شهر) باید تبیین و به مرحلهی اجرا گذاشته شود. طرحهای توسعهی شهری که به جزئیات نیز میپردازند بایستی کمال دقت را در مکانگزینی کاربریهای شهری داشته باشند تا مشکلساز نشوند و در این راه، هر از چند گاهی باید مورد تجدید نظر قرار گیرند.
ارزیابی یکی از راههایی است که به تجدید نظر و بررسی طرحهای توسعهی شهری پرداخته، عوامل قوت و ضعف آن را مشخص کرده و میتواند در کاهش خطاهای این طرحها مؤثر و مفید واقع شود.
در راستای موارد فوق پژوهش حاضر به تحلیل و ارزیابی کاربری اراضی شهری منطقه2 شهر شیراز میپردازد و چگونگی توزیع آنها در سطح منطقه را بررسی میکند و به دلیل اهمیت مسکن و تأکید بر آن در این تحقیق، این کاربری در منطقه ار لحاظ شاخصهای اقتصادی (قیمت زمین و مسکن، هزینه مسکن) و شاخصهای اجتماعی مسکن (تراکم نفر در واحد مسکونی، تراکم خانوار در واحد مسکونی، تسهیلات و امکانات موجود در خانوار) و شاخصهای کالبدی مسکن مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی است و روش سنجش و گردآوری دادهها از طریق مشاهده و مصاحبه و بررسی میدانی صورت گرفته است. از بحثهای مطرح شده در این پژوهش چنین گرفته میشود که وضعیت کاربری اراضی در منطقه2 شیراز چندان مطلوب نیست و شاخصهای اقتصادی مسکن در شهر شیراز از ابتدای سال 72 تا ابتدای سال 79، آهنگ رشدی بین 17 تا 22 درصدی داشته است در حالی که همین شاخصها از ابتدای سال 79 تا آغاز سال 81 نرخ رشدی در حدود 29 تا 35 درصد را به خود اختصاص داده است. یعنی آغاز سال 79 یک نقطه عطف را در شاخصهای مسکن به وجود آورده است و شاخصهای اجتماعی مسکن، بعضی شاخصها افزایش و بعضی دیگر کاهش یافتهاند.
کلیدواژهها: تحلیل- کاربری مسکونی- منطقه2- شیراز