تحقیق درباره بررسی تبیین شاخص های روابط بین الملل فرهنگی

اختصاصی از یارا فایل تحقیق درباره بررسی تبیین شاخص های روابط بین الملل فرهنگی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 تعداد صفحه30

بخشی از فهرست مطالب

مبانی نظری ارتباطات فرهنگی از منظر کمیسیون جهانی فرهنگ و توسعه

شاخص های روابط بین المللی فرهنگی

1- حقوق فرهنگی و آزادی

2 ـ تجارت فرهنگ

3- سیاست‌های عمومی

4 ـ آموزش، پژوهش و انتشارات

تبیین شاخص های روابط بین الملل فرهنگی

 تعریف فرهنگ

دیدگاه سنتی درباره فرهنگ محدود به قالب هنرها، صنایع فرهنگی و میراث تاریخی است. تعریف یونسکو علاوه بر موارد فوق‌الذکر موضوعاتی چون عکاسی، طراحی، معماری و ورزشی را نیز در برمی‌گیرد. در این مقاله فرهنگ را در مفهومی موسع به کار گرفته و آن را در چارچوبی اجتماعی به معنای روش زندگی و شیوه متمایز معنادهی به زندگی در نظر گرفته‌ایم. بدینسان از قالب هنرها، صنایع و محصولات فرهنگی فراتر رفته‌ایم و آنرا به سطح حقوق و آزادیها، فعالیت‌های مدنی، ارزشها و بینش‌ها و نگرشها برده‌ایم.[1]

شاخص ها و اهمیت آن برای سیاست‌گذاری فرهنگی

سیاست‌گذاری عمومی به مفهوم مجموعه اقدامات دولتی برای دستیابی به اهدافی خاص است ابهام یا کلیت در تعریف فرهنگ این زمینه را فراهم می کند تا برداشتهای متفاوتی از سیاست عمومی و اقدامات دولتی در عرصه فرهنگ و عمل فرهنگی در ذهن سیاست گذاران و مجریان پدید آید. این برداشتها بیش از آنکه متفاوت و متعدد باشد گنگ و مبهم است و همین خود به اتلاف منابع دولتی و هزینه های بی سرانجام دامن می زند. وانگهی, فعالیت فرهنگی بین المللی تا سطح به تبلیغ کاهش می یابد چراکه ظاهراً ساده ترین و سطحی ترین لایه در این عرصه تبلیغات است. تدوین شاخصهای فعالیت فرهنگی بویژه در زمینه روابط بین المللی از آنرو اهمیت می یابد که حیطه سیاستگذاری عمومی و فعالیت های مدیران را شفاف و ارزیابی آن را نیز امکان پذیرمی نماید. چنین به نظرمی آید که شاخص های روابط بین المللی فرهنگی عرصه های متنوعی را در برمی گیرد ازاین رو همه آنها در دسترس مستقیم سیاست گذاران قرارندارد بلکه بعضا" در حیطه بخش فرهنگ و بلکه فراترازبخش فرهنگ (همچون فن آوری اطلاعات) جای می گیرند. اما به هر حال شماری از شاخص ها یی که مستقیمادرحیطه روابط بین المللی فرهنگی جای می گیرند را می توان برشمرد. شاخص ها, نظارت و مراقبت وضعیت کلان روابط فرهنگی از سوی سطوح بالای سیاست گذاری را امکان پذیرمی کنند و همچون ابزار کلان مدیریتی، هدایت مقامات اجرایی را