دانلود تحقیق خیام

اختصاصی از یارا فایل دانلود تحقیق خیام دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 10

بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع تحقیق:

شاعر خیام

محقق: هادی گلستانی

نام دبیر:

درس مربوط:

خیام

ابوالفتح و یا به قولی ابوحفض غیاث الدین عمر ابن ابراهیم نیشابوری، از حکما و ریاضی دانان و شاعران بزرگ در اواخر قرن پنجم و اوایل قرن ششم هجری قمری است.

تفصیل زندگی و سبب شهرت او به خیام یا خیامی، با باورها و افسانه ها همراه است. در یکی از این روایت ها آمده است که او با خواجه نظام الملک و حسن صباح همشاگردی بوده است.

گفته می شود که این حکیم بزرگ ایرانی در تهیه زیج ( جدولی که در قدیم برای محاسبه نجومی و تعیین احوال ستارگان و استخراج احکام بکار می رفته است.) ملکشاهی در سال ۴۶۷ قمری با بسیاری از دانشمندان آن روز همکاری داشته است.

قدیمی ترین ماخذی که در آن از خیام نام برده شده است، غیر از یک نامه منسوب به سنایی غزنوی؛ در کتاب های دیگری همچون میزان الحکمه عبدالرحمن خازنی، چهار مقاله نظامی عروضی و تتمه صوان الحکمه ابوالحسن بیهقی است.

نظامی عروضی در چهار مقاله از خیام چنین یاد می کند: " به سال ۵۰۶ در بلخ به خدمت امام عمر خیامی رسید و در میان مجلس عشرت از وی شنید که می گفت " گور من در موضعی باشد که هر بهاری شمال بر من گل افشان می کند. " و چون در سال ۶۳۰ به نیشابور رسید چند سال بود که از وفات او ( خیام ) می گذشت."

همچنین در زمینه سفرهای خیام به عراق و عربستان آمده است که او در این شهرها به تدریس حکمت و مطالعه در نجوم و ریاضی می پرداخت.

شاید اشتغال خیام به علم و حکمت تا اندازه ای از منزلت شاعری او کاسته باشد.

در کتاب های تاریخ الحکمای شهرزوری، مرصاد العباد نجم الدین رازی، جهانگشای جوینی، تاریخ گزیده و مونس الاحرار به شاعر بودن خیام و رباعیات او اشاره های فراوانی شده است.

اما بسیاری بر این عقیده اند که هنوز متن جامع و موثقی از شعرهای این حکیم بلند آوازه ایرانی در دست نیست و چه بسا ابیات مجهولی را هم به وی نسبت داده اند.

حکیم عمر خیام نیشابوری از مشاهیر، منجمان، طبیبان، ریاضی دان ها و شاعران بنام بوده که بسیاری او را در حکمت و فلسفه همسنگ بوعلی سینا می دانسته اند.

گفته اند او با همه فرزانگی، مردی تندخو بود و در فضاهای حیرت و سرگشتگی در حقیقت احوال و وجود و تردید، آدمی را به استفاده از لذایذ دنیوی ترغیب می کرد. به همین جهت همواره مورد کینه اهل شریعت بوده است.